Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 786/13

POSTANOWIENIE

Dnia 12 września 2013r

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia wnioskodawczyni M. K. W.na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 15 lipca 2013r, sygn. akt I Ns 953/12

w sprawie z wniosku M. K. W.

przy udziale Gminy P.

o ustanowienie służebności przesyłu

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 lipca 2013r Sąd Rejonowy w Kłodzku przyznał biegłemu sądowemu J. Ś. wynagrodzenie w kwocie 235, 96 zł za sporządzenie opinii uzupełniającej. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd, powołując się na przepis art. 288 kpc i art. 89 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, stwierdził, że żądana przez biegłego kwota tytułem wynagrodzenia za opinię uzupełniającą jest adekwatna do nakładu pracy i czasu poświęconego na jej sporządzenie.

W zażaleniu na powyższe orzeczenie wnioskodawczyni zarzuciła, że Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2013r przyznał już biegłemu wynagrodzenie w kwocie 4.557,74 zł za sporządzenie opinii w niniejszej sprawie. Jednakże z uwagi na zgłoszone przez wnioskodawczynię zarzuty, biegły wykonał opinię uzupełniającą. Zdaniem skarżącej w takim przypadku biegłemu nie należy się dodatkowe wynagrodzenie, gdyż poprzednio sporządzona opinia nie została należycie wykonana. W dalszej części zażalenia wnioskodawczyni podniosła argumenty mające świadczyć o tym, iż wynagrodzenie przyznane biegłemu za opinię zasadniczą było zawyżone, kwestionowała ona także zasadność wykonanej opinii.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie nie podlegało uwzględnieniu. Art. 89 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych przewidujący prawo biegłego do wynagrodzenia za wykonaną na zlecenie Sądu pracę, nie uzależnia możności przyznania biegłemu wynagrodzenia od uznania sporządzonej przez niego opinii za prawidłową. Przyznanie więc biegłemu wynagrodzenia uzależnione jest, w świetle powyższego przepisu, od skorzystania z usług biegłego / patrz: postanow. SN z 24.05.1973r, II Cz 64/73, Lex nr 7260 /. Oczywiście przyjmuje się, że jeśli praca została wykonana w sposób niezgodny ze zleceniem Sądu lub ze znacznym, nieusprawiedliwionym opóźnieniem, wynagrodzenie biegłego może ulec obniżeniu, ale z takimi okolicznościami nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Z tych też względów zarzut, że biegły już uprzednio otrzymał wynagrodzenie za opinię główną, nie mógł zostać uznany za zasadny. Również nie można było w niniejszym postępowaniu zażaleniowym uwzględnić argumentów skarżącej dotyczących zbyt wygórowanego- jej zdaniem- wynagrodzenia biegłego za poprzednią opinię. Postanowienie bowiem dotyczące tegoż wynagrodzenia jest prawomocne i jako takie nie podlega kontroli instancyjnej. Zarzuty zaś kwestionujące zasadność i prawidłowość wydanych opinii, zostaną ocenione przez Sąd I instancji przy merytorycznym rozpoznawaniu niniejszej sprawy.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc orzeczono jak na wstępie.