Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 362/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 marca 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2017r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania Z. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 10 marca 2016 r. (Nr (...) )

w sprawie Z. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty rodzinnej w związku z wypadkiem przy pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 362/16

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 10.03.2016r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej Z. Ś. prawa do renty rodzinnej w związku z wypadkiem przy pracy po zmarłym mężu J. Ś..

W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, że Komisja Lekarska ZUS nie stwierdziła związku śmierci J. Ś. z wypadkiem przy pracy jakiemu uległ w dniu 16.10.1973r.

Od decyzji tej odwołania wniosła ubezpieczona Z. Ś. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty rodzinnej po zmarłym na skutek wypadku przy pracy J. Ś.. W uzasadnieniu decyzji podniosła, iż organ rentowy dokonał błędnego ustalenia stanu faktycznego i orzekł na podstawie stronniczej, nierzetelnej opinii lekarzy orzeczników ZUS.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł, że Komisja Lekarska ZUS stwierdziła, iż śmierć J. Ś. nie miała związku z wypadkiem przy pracy jakiemu uległ w 1973r.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje.

Ubezpieczona Z. Ś. jest uprawniona do renty rodzinnej po zmarłym J. Ś. na mocy ustawy o emeryturach i rentach z FUS. W dniu 28.12.2015r. wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa do renty rodzinnej wypadkowej. Po przeprowadzeniu analizy dokumentacji medycznej Komisja Lekarska ZUS nie stwierdziła związku przyczynowego pomiędzy wypadkiem przy pracy J. Ś., a jego śmiercią.

Badając tę sporną okoliczność Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: neurologa J. S. i kardiologa D. W.. Biegli w swoich opiniach (k. 17 i 40-40v) nie stwierdzili związku przyczynowego pomiędzy śmiercią męża ubezpieczonej J. Ś. w dniu 10.09.2015r. a wypadkiem przy pracy jakiemu uległ w dniu 16.10.1973r. Biegły kardiolog stwierdził, że J. Ś. w wyniku wypadku przy pracy doznał urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu. Przyczyną zgonu była natomiast zastoinowa niewydolność serca. Z kolei biegła neurolog stwierdziła, że J. Ś. przebył w 1973r. uraz głowy ze wstrząśnieniem mózgu bez następowych trwałych zmian pourazowych w obrębie struktur mózgowia, co potwierdza badanie TK głowy z 2008r. Stwierdzone później zmiany były następstwem przewlekłych chorób układu krążenia i miażdżycy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie nie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 30 października 2002r.o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz.1673 ze zm.) renta rodzinna z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje uprawnionym członkom rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

Odnośnie warunku związku przyczynowego pomiędzy wypadkiem przy pracy, a śmiercią J. Ś. Sąd podzielił opinie biegłych neurologa J. S. i kardiologa D. W.. W ocenie Sądu opinie biegłych zasługują na uwzględnienie, ponieważ zostały wydane przez lekarzy odpowiednich specjalności po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską. Przy ocenie opinii wydanej w rozpatrywanej sprawie Sąd miał na względzie, iż opinia biegłego podlega, jak inne dowody ocenie według art. 233 § 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny. Stanowią je zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych). Nie podlega ona zatem weryfikacji, jak dowód na stwierdzenie faktów, na podstawie kryterium prawdy i fałszu. Zgodnie z art. 233 § 1 kpc, Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego. Sąd nie jest związany opinią biegłego i ocenia ją na równi z innymi środkami dowodowymi w ramach swobodnej oceny dowodów.

W ocenie Sądu, dopuszczalne było oparcie rozstrzygnięcia na wnioskach z opinii biegłych sądowych, którzy uznali, że brak jest związku przyczynowego pomiędzy śmiercią męża wnioskodawczyni, a urazem jakiego doznał na skutek wypadku przy pracy. Wnioski opinii zostały oparte na zebranej w sprawie dokumentacji lekarskiej.

Na rozprawie w dniu 08.03.2017r. pełnomocnik ubezpieczonej nie kwestionowała opinii biegłych i nie złożyła żadnych wniosków dowodowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14par.1 kpc orzekł jak w wyroku.