Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 6 października 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w S.

przeciwko T. Z.

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego T. Z. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. w S. kwotę 1 678,84 zł (słownie: tysiąc sześćset siedemdziesiąt osiem złotych i osiemdziesiąt cztery grosze) wraz z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od kwot:

– 1 556 zł od dnia 29 kwietnia 2015r.,

– 122,84 zł od dnia 11 września 2015r.,

do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 647 zł (słownie: sześćset czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. w S. wniósł o zasądzenie od pozwanego T. Z. kwoty 1 678,84 złotych tytułem zwrotu pożyczki, którą powód udzielił pozwanemu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Lublinie pozwany wniósł o rozłożenie długu na raty.

Sąd ustalił, co następuje

W dniu 27 lutego 2016 roku powód (...) sp. z o.o. w S. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udzielił pozwanemu T. Z. pożyczki w kwocie 1 300 złotych.

Pozwany nie spłacił tej pożyczki w żadnej części. Wobec braku spłat, powód bezskutecznie wezwał pozwanego do zapłaty. Do spłaty pozostała cała kwota kapitału pożyczki. Wraz z odsetkami za opóźnienie oraz innymi kosztami dług wyniósł kwotę dochodzoną pozwem na dzień jego wniesienia.

Pozwany T. Z. zatrudniony jest w Zakładzie (...) w C. na stanowisku maszynisty stacji pomp. Otrzymuje wynagrodzenie za pracę w kwocie 2 335,73 złote. Na dzień wyrokowania w sprawie było to jego jedyne źródło dochodu. Pozwany podejmuje próby dodatkowego zarobkowania w postaci indywidualnych lekcji gry na gitarze, jednak na dzień wyrokowania w sprawie nie pozyskał z tego tytułu jeszcze żadnych dochodów. Pozwany leczy się kardiologicznie, a jego stan zdrowia obecnie nie pozwala na podjęcie dodatkowej pracy.

Ponadto, pozwany T. Z. spłaca kredyt hipoteczny na zakup mieszkania, którego jest współwłaścicielem. Jest żonaty, pozostaje z żoną w ustroju rozdzielności majątkowej. Wynajmuje na własny koszt mieszkanie w C., ponosi koszty zakupu leków nasercowych. Oprócz kredytu hipotecznego jest obciążony licznymi, wymagalnymi zobowiązaniami wobec różnych wierzycieli. Jest to ogółem piętnaście różnych pożyczek na łączną kwotę ponad 54 000 złotych. Większość z tych zobowiązań jest na etapie postępowania sądowego. W przypadku trzech zobowiązań pozwany zawarł ugody z wierzycielem na kwoty po 50 złotych miesięcznie.

/Dowód:

-dokumenty:

umowa pożyczki-k.26-31 akt, wezwanie do zapłaty-k.36 akt, dowody wpłat-k. 34, 35 akt, regulamin powoda-k.38 akt, dokumentacja pozwanego-k.52-54 akt, zaświadczenie o zatrudnieniu pozwanego - k. 55 akt./

Sąd zważył, co następuje

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów zawarte w aktach sprawy, przedłożone przez obydwie strony procesu, których autentyczności i wiarygodności żadna ze stron nie zakwestionowała.

Sąd nie przeprowadzał w sprawie dowodu z przesłuchania pozwanego w charakterze strony. W sprawie brak jest okoliczności spornych, wymagających przeprowadzenia postępowania dowodowego, poza dowodami z dokumentów. Pozwany nie kwestionował długu ani co do zasady, ani co do wysokości. Jego linia obrony sprowadzała się do wniosku o rozłożenie długu na raty.

Powództwo jako bezsporne jest całkowicie zasadne a wniosek pozwanego nie zasługiwał na uwzględnienie.

Jak wynika z treści art. 320 kodeksu postępowania cywilnego, rozłożenie długu na raty może nastąpić w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Podstawowym warunkiem takiego odstąpienia od zasady obowiązku natychmiastowej zapłaty na rzecz wierzyciela długu wymagalnego w całości, jest rękojmia, którą musi dawać zobowiązany, iż jest w stanie podołać obowiązkowi zapłaty zobowiązania w ratach. Ze względu na swoją, obiektywnie trudną sytuację materialną i życiową, pozwany rękojmi takiej aktualnie nie daje. Pozwany ma liczne zobowiązania, które reguluje z trudem i w ocenie Sądu nie jest w stanie płacić dalszych zobowiązań w ratach. Już obecnie zaskakującym jest, iż wystarcza mu środków finansowych na pokrycie kosztów podstawowego utrzymania. Sądowi z urzędu wiadomym jest, iż pozwany ma w toku kolejne sprawy i przy jego obecnych dochodach po prostu nie wystarczy mu dochodu na spłatę kolejnych zobowiązań w ratach. Ewentualne rozłożenie pozwanemu kolejnego długu na raty w istocie sprowadzałoby się do pokrzywdzenia wierzyciela, któremu pozwany nie oddał długu w żadnej części, a także po wniesieniu pozwu nie uiścił żadnej kwoty na poczet zadłużenia. Inaczej należałoby ocenić pozwanego, gdyby niezależnie od stanowiska Sądu zaczął sam spłacać zobowiązanie wobec powoda chociaż w niewielkich kwotach.

W obecnej sytuacji powód jako wierzyciel pozwanego ma prawo oczekiwać zasądzenia na jego rzecz roszczenia jako wymagalnego w całości, a nie w ratach, wątpliwych co do szansy ich zapłaty przez pozwanego.

Pozwany podniósł na rozprawie, iż podjął prywatne nauczanie kilkoro uczniów gdy na gitarze. Nie kwestionując tych zamierzeń pozwanego, należy jednak zauważyć, iż w chwili wyrokowania pozwany, co sam przyznał, nie pozyskał jeszcze żadnych dochodów z tego tytułu. Ponadto pozwany nie ma żadnych kwalifikacji zawodowych czy wykształcenia muzycznego, które pozwalałyby mu rozwinąć taką działalność.

Przedmiotowa sprawa była drugą, po niedawnym wyrokowaniu w sprawie o sygnaturze XC 1884/15, w której w podobnych okolicznościach Sąd w tym samym składzie oddalił wniosek pozwanego o rozłożenie długu na raty. Sąd stoi na stanowisku, iż w sytuacji pozwanego zmieniło się obecnie tylko to, iż jego kolejne sprawy o podobnym charakterze trafiają na wokandę. W ocenie Sądu, jedynie rzetelna podwyżka wysokości dochodów pozwanego pozwoli na przyjęcie, iż jest on w stanie spłacać w ratach swoje kolejne zobowiązania.

Wobec powyższego, Sąd na mocy art. 720 § 1 kodeksu cywilnego zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę dochodzoną pozwem w całości.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu, po myśli art. 98 § 1-3 kodeksu postępowania cywilnego. Koszty te obejmują opłatę sądową oraz koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych, w tym koszty opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa procesowego. Pozwany nie wykazał przy tym szczególnych okoliczności, które uzasadniałyby odstąpienie od obciążania go kosztami procesu.