Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 23/16

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2016 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. wniosła pozew przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. o zwolnienie od egzekucji 288 przedmiotów szczegółowo opisanych w pozwie zajętych u dłużnika Fabryki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M. przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Myszkowie A. K. w sprawie egzekucyjnej sygn. akt KM 400/15.

W uzasadnieniu swego pozwu powódka wskazała, iż aktem notarialnym z dnia 4 września 2013r. wniosła na poczet kapitału zakładowego spółki Fabryka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. zorganizowaną część przedsiębiorstwa spółki powoda, w szczególności własność ruchomości wskazanych w pkt. I niniejszego pozwu oraz zobowiązania powoda wobec podmiotów trzecich. Następnie, w dniu 29 kwietnia 2015r., uchyliła się od skutków prawnych wyżej opisanej czynności prawnej. Oświadczenie powoda o uchyleniu się od skutków prawnych dokonanej czynności zostało doręczone spółce Fabryka (...) Sp. z o.o. Wobec tego wszystkie aktywa, w tym nieruchomości i ruchomości zostały zwrócone do majątku powódki.

Powódka podkreśliła, że zajęcia komornicze zostały dokonane w miesiącu marcu oraz kwietniu br., a więc jeszcze przed uchyleniem się powoda od skutków czynności prawnej. W związku z faktem, iż w momencie zajęcia powód nie uchylił się od skutków czynności prawnej z dnia 4 września 2013r., a tym samym ruchomości wskazane w pkt. I niniejszego pozwu w momencie zajęcia znajdowały się w posiadaniu spółki Fabryka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M., powód nie został wskazany i wpisany do protokołów jako właściciel zajętych ruchomości. W toku zajęcia ruchomości znajdujących się u dłużnika, doszło do zajęcia ruchomości wymienionych w pozwie, które to stanowią własność powoda, albowiem wobec uchylenia się od skutków czynności prawnej z dnia 4 września 2013r. własność nie została nigdy na dłużnika przeniesiona.

O dokonanych zajęciach powód został poinformowany w dniu 20 maja 2015r. O zaistniałej sytuacji powódka niezwłocznie poinformowała Komornika, który w dniu 29 maja 2015r. wydał postanowienie, w którym odrzucił wniosek powoda wskazując, iż powódka nie jest stroną toczącego się postępowania.

Powódka podkreśliła, że w razie skorzystania z uprawnienia do uchylenia się od skutków prawnych oświadczenia woli w przepisanym prawem terminie, oświadczenia te są od początku bezwzględnie nieważne, co oznacza że skutki ich nieważności rozciągają się na czas sprzed złożenia oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych wadliwego oświadczenia. Tym samym pozostaje ona właścicielem ruchomości wskazanych w pkt 1 pozwu.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) Spółka Akcyjna w W. uznała powództwo i wniosła o zastosowanie wobec niego art. 101 k.p.c. w zakresie kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwany wskazał, że powódka nie udowodniła w pozwie, iż przed wniesieniem pozwu wezwała pozwaną do dobrowolnego zwolnienia spod egzekucji zajętych ruchomości należących do powódki. Tym samym pozwana nie miała możliwości polubownego zakończenia sporu.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 września 2013r. została podpisana w formie aktu notarialnego pomiędzy Fabryką (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w M. ( obecnie (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K.) reprezentowana przez Prezesa Zarządu T. S. a Fabryką (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w M. reprezentowana przez Prezesa zarządu J. Ł. oświadczenie o objęciu udziałów, umowa przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz umowa ustanowienia służebności gruntowych. W dniu 29 kwietnia 2015r. powodowa spółka uchyliła się od skutków czynności prawnej objętej aktem notarialnym z dnia 4 września 2013r. W dniu 30 kwietnia 2015r. została podpisana w formie aktu notarialnego umowa zwrotnego przeniesienia aportu.

W dniu 9 kwietnia 2015r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Myszkowie A. K. w sprawie o sygn. akt KM 400/15 dokonał zajęcia ruchomości - składników majątku dłużnika Fabryką (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w M.. Dłużnik w protokole zajęcia nie podał innego właściciela ruchomości.

W dniu 20 maja 2015r. powódka poinformowała Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Myszkowie A. K., że została podpisana umowa zwrotnego przeniesienia aportu oraz oświadczenie wspólnika o zwrotnym zbyciu udziałów spółki celem ich umorzenia, co spowodowało że wszystkie ruchomości przekazane do dłużnika zostały zwrócone powódce. Wobec tego powódka wniosła o zwolnienie ich z egzekucji.

W dniu 29 maja 2015r. Komornik Sądowy wydał postanowienie odrzucające wniosek powódki, wskazując, że nie jest ona stroną postępowania.

W dniu 24 lipca 2015r. Sąd Rejonowy Katowice – Wschód w Katowicach, Wydział X Gospodarczy ogłosił upadłość likwidacyjną majątku dłużnika (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K..

dowód: kserokopia aktu notarialnego, k. 12-48, kserokopia oświadczenia, k. 49-50, kserokopia aktu notarialnego, k. 51-62, kserokopia zajęć komorniczych, k. 63-87, kserokopia postanowienia, k. 145-146, odpis z KRS powódki, k. 100-103, odpis z KRS pozwanej, k. 121-129.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w dokumentów, które nie budziły wątpliwości w zakresie ich autentyczności, której nie kwestionowała żadna ze stron. Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom świadka i wyjaśnieniom Prezesa powodowej Spółki w zakresie w jakim pozostają one zgodne z materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zgodnie z art. 841 § 1 i § 3 k.p.c. osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa.

W pierwszej kolejności należało wskazać, że pozwany w odpowiedzi na pozew uznał powództwo w całości i wniósł o zastosowanie wobec niego regulacji z art. 101 k.p.c. Zatem, wobec uznania przez pozwanego powództwa, należało stwierdzić, że w niniejszej sprawie zaszyły przesłanki przewidziane art. 841 § 1 i § 3 k.p.c.

Zatem rola Sądu w niniejszej spawie sprowadzała się do rozstrzygnięcia o obowiązku ponoszenia powstałych kosztów procesu. W odpowiedzi na pozew pozwana Spółka uznała powództwo w całości i wniosła o nie zasądzanie od pozwanej kosztów procesu wyjaśniając, że dopiero w chwili otrzymania pozwu zapoznała się z dokumentacją i stanem faktycznym sprawy i w konsekwencji uznała powództwo w całości. Pozwana wskazała, że powódka przed wniesieniem pozwu nie wezwała jej do dobrowolnego zwolnienia spod egzekucji zajętych ruchomości.

Zgodnie z art. 101 k.p.c. zwrot kosztów należy się pozwanemu pomimo uwzględnienia powództwa, jeżeli nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu.

Podkreślenia wymagało, ze zastosowanie art. 101 k.p.c. możliwe jest tylko wtedy, gdy zostaną spełnione łącznie obie przesłanki w nim wymienione tj. brak powodu po stronie pozwanego do wytoczenia przeciwko niemu powództwa oraz uznanie roszczenia. W świetle doktryny i orzecznictwa, pozwany nie daje powodu do wytoczenia powództwa, jeżeli jego stosunek wobec roszczenia powoda, oceniony zgodnie z doświadczeniem życiowym usprawiedliwia wniosek, że powód uzyskałby zaspokojenie swego roszczenia bez wytoczenia powództwa. Taka ocena sądu może być dokonana wyłącznie wtedy, gdy pozwany mógł określić swą postawę w stosunku do zgłaszanego roszczenia. Natomiast uznanie żądania pozwu, w sposób wyraźny i niebudzący wątpliwości, musi nastąpić przy pierwszej czynności procesowej pozwanego po doręczeniu mu odpisu pozwu. Z reguły taką czynnością jest odpowiedź na pozew lub w jej braku oświadczenie ustne pozwanego, złożone na pierwszym posiedzeniu sądowym. ( vide: Komentarz do art.101 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U.64.43.296), [w:] A. Górski, L. Walentynowicz, Koszty sądowe w sprawach cywilnych. Ustawa i orzekanie. Komentarz praktyczny, Oficyna, 2008, wyd. II). W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu Okręgowego, pozwany spełnił obie przesłanki wymienioną w powyższym przepisie. Pozwany bowiem podniósł, że nie został wezwany przez powódkę do dobrowolnego zwolnienia z egzekucji z ruchomości. A zatem dopiero na etapie odpowiedzi na pozew mógł odnieść się do argumentacji powódki. Jednakże z uwagi na sytuację finansową powódki, która w trakcie postępowania ogłosiła upadłość likwidacyjną, Sąd Okręgowy uznał, że zaszły podstawy do zniesienia wzajemnie kosztów postępowania pomiędzy stronami. Należy podkreślić, że odstąpienie sądu od obciążania strony przegrywającej proces kosztami wywołuje taki sam skutek jak wzajemne zniesienie kosztów postępowania ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 1974 r., I CR 848/73, LEX nr 7410).

Wobec powyższego Sąd orzekł na podstawie art. 841 §1 k.p.c. Co do rygoru natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 ppkt. 2 i 3 k.p.c.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c.