Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 lutego 2017 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie Wydział V Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Andrzej Znak

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2017 roku w Częstochowie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

w W.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

w przedmiocie wniosku o udzielenie zabezpieczenia

postanawia:

oddalić wniosek (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

w W. o udzielenie zabezpieczenia.

UZASADNIENIE

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniosła o udzielenie zabezpieczenia w sprawie o zakazanie czynów nieuczciwej konkurencji przeciwko obowiązanemu (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. poprzez:

I. nakazanie obowiązanemu (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. zaprzestania używania sloganu reklamowego „S. G. najlepsza tabletka na przypalenia” w reklamie telewizyjnej i w reklamie internetowej tabletek do zmywarek S. G. o formule chemicznej takiej jak z sierpnia 2016r.;

II. zakazanie obowiązanemu prowadzenia jakiejkolwiek reklamy telewizyjnej, reklamy internetowej czy reklamy prasowej tabletek do zmywarek S. G. o formule chemicznej takiej jak z sierpnia 2016r. zawierającej sugestię, że S. G. jest najlepszą tabletką na przypalenia;

III. zakazanie obowiązanemu prowadzenia jakiejkolwiek reklamy telewizyjnej, reklamy internetowej czy reklamy prasowej tabletek do zmywarek S. G. o formule chemicznej takiej jak z sierpnia 2016r., zawierającej sugestię, że żadne inne tabletki czy kapsułki do zmywarek obecne na rynku w chwili składania wniosku nie usuwają przypalonych zabrudzeń lepiej niż tabletki do zmywarek S. G.;

na czas trwania postępowania celem zabezpieczenia

celem zabezpieczenia roszczenia roszczeń z art. 18 uznk w związku z art. 14, art. 16, art. 3 uznk, w związku z art. 3- 5 upnpr o:

1.  nakazanie obowiązanemu zaprzestania używania sloganu reklamowego „S. G., najlepsza tabletka na przypalenia”, w reklamie telewizyjnej i w reklamie internetowej tabletek do zmywarek S. G. o formule chemicznej takiej jak z sierpnia 2016r.;

2.  zakazanie obowiązanemu prowadzenie jakiekolwiek reklamy telewizyjnej, reklamy internetowej czy też reklamy prasowej tabletek do zmywarek S. G. o formule chemicznej takiej jak z sierpnia 2016r. zawierających sugestię, że S. G. jest najlepszą tabletką na przypalenia;

3.  zakazanie obowiązanemu prowadzenia jakiejkolwiek reklamy telewizyjnej, reklamy internetowej czy też reklamy prasowej tabletek do zmywarek S. G. o formule chemicznej takiej jak z sierpnia 2016r., zawierającej sugestię, że żadne inne tabletki czy kapsułki do zmywarek obecne na rynku w chwili składania wniosku nie usuwają przypalonych zabrudzeń lepiej niż tabletki do zmywarek S. G.

IV dopuszczenie dowodów z dokumentów i innych środków dowodowych wskazanych w treści niniejszego wniosku na okoliczności wskazane tam:

a)  zdjęcia tabletek do zmywarek S. G. oraz zdjęcia półek w placówkach handlowych przedstawiających tabletki do zmywarek S. G.;

b)  zdjęcia kapsułek do zmywarek F. P.

c)  odpis poświadczenia notarialnego z dnia 13 stycznia 2017r. Rep. A 214/2017 zakupu tabletek S. G. oraz odpis poświadczenia notarialnego z dnia 13 stycznia 2017r. A (...) zakupu kapsułek F. P.;

d)  nagranie reklamy telewizyjnej S. G. na płycie CD wraz ze stroryboard reklamy S. G. sporządzonej przez (...) Sp. z o.o.;

e)  akt notarialny z dnia 13 stycznia 2017r. Rep. A 212/2017 z odtworzenia filmu reklamowego S. G. umieszczonego w serwisie youtube;

f)  zdjęcie reklamy drukowanej S. G. z gazetki (...) dystrybuowanej w sieci (...) nr (...) z listopada 2016r.

g)  dokument „ R. for the Q. A. of the C. P. of D. D. ( part B, update 2015)” wraz z tłumaczeniem przysięgłym „ Zalecenia w zakresie oceny jakościowej skuteczności mycia detergentów przeznaczonych do zmywarek do naczyń ( część B, aktualizacja) stanowiących odpis i tłumaczenie metodologii (...);

h)  raport z wyników badań przeprowadzonych przez tensioconsult GmbH z dnia 4 sierpnia 2016r. wraz z tłumaczeniem przysięgłym;

i)  oświadczenie tensioconsult GmbH z dnia 5 stycznia 2017r., „ S. – B. f. soil – a special look onto soils for testing dishwasher detergents” w sprawie
„ przypalonych zabrudzeń” wraz z tłumaczeniem przyległym;

j)  oświadczenie (...) SA z siedzibą w L., Szwajcaria z dnia 12 stycznia 2017r., podsumowujące badania konsumenckie w zakresie preferencji żywnościowych w Polsce;

k)  slajd ze sceną z reklamy telewizyjnej prowadzonej przez obowiązanego zawierającą informację „ test zewnętrznego Instytutu sierpień 2016. Zgodnie ze standardem (...) 2016”

l)  wydruk ze strony http:// webranking.pl(...)- środki – do naczyń – i zmywarek.htm#ranking;

m)  kopie pism uprawionego wzywającego obowiązanego do zaniechania czynu nieuczciwej konkurencji z dnia 5 grudnia 2016r. oraz dnia 20 grudnia 2016r. skierowanych do zarządu (...) Sp. z o.o.

n)  raport (...) sp. z o.o. z dnia 17 stycznia 2017r.

o)  kopie odpowiedzi obowiązanego z dnia 12 grudnia 2016r. oraz z dnia 10 stycznia 2017r.

V. wyznaczenie uprawionemu na podstawie art. 733 k.p.c. dwutygodniowego terminu na złożenie przeciwko obowiązanemu pozwu o dopuszczenia przez obowiązanego:

a. czynu nieuczciwej konkurencji zdefiniowanego w art. 14 uznk;

b. czynu nieuczciwej konkurencji zdefiniowanego w art. 16 uznk;

c nieuczciwej praktyki rynkowej wprowadzającej w błąd oraz działania sprzecznego z dobrymi obyczajami, a przez to czynu nieuczciwej konkurencji zdefiniowanego art. 3 ust uzna w związku z art. 3 – 5 upnpr;

VI. zasądzenie w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie od obowiązanego na rzecz uprawionego zwrotu kosztów postępowania zabezpieczającego, w tym zwrotu kosztów postępowania zabezpieczającego, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych;

VII. doręczenie uprawionemu postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia opatrzonego klauzulą wykonalności na podstawie art. 743 k.p.c.

W uzasadnieniu uprawniona podniosła, że ze względu na fakt, iż obowiązana i uprawniona konkurują na rynku tabletek i kapsułek do zmywarek, działania reklamowe jednego podmiotu mają istotny wpływ na interesy majątkowe drugiego podmiotu. Kapsułki i tabletki do zmywarek S. G. i F. P. są produktami z tej samej kategorii cenowej, służą do zaspokajania tych samych potrzeb. Decyzja o ich zakupie jest podejmowana przez klientów szybko z uwagi na ich stosunkowo niską cenę i przynależność do tzn. produktów szybkorotujących – produktów sprzedawanych często i po względnie niskich cenach. Decyzja kupujących jest bardzo często podejmowana pod wpływem przekazu reklamowego i informacji w nim zawartych, z założeniem, iż są informacje rzetelne, wyczerpujące i prawdziwe. Obraz przekazany w reklamie skierowanej do potencjalnego kupującego musi być spójny i korespondujący z przekazem pisanym i mówionym. W ocenie uprawnionej celem kampanii obowiązanego jest przedstawienie swojego produktu jako najlepszego produktu „na przypalenia”. Tymczasem z badań przeprowadzonych przez uprawnionego wynikało, że tabletki S. G. nie są najlepszymi tabletkami na przypalenia, w szczególności jeżeli chodzi o usuwanie zabrudzeń z mięsa mielonego. Natomiast badania wskazane w reklamie przez obowiązanego dotyczą jedynie usuwania zabrudzeń z creme brulee. Zdaniem obowiązanej jest to typowy przykład manipulowania percepcją kupującego, który zostaje wprowadzony w błąd przez przekazanie mu niepełnej informacji. W ocenie uprawnionej przekazywany w kampanii reklamowej przekaz ( nierzetelny i niezgodny z prawdą) może wpłynąć na decyzję klienta o zakupie towaru, tymczasem zabrudzenie z creme brulee nie jest typowym zabrudzenie w polskiej kuchni.

Wobec tego działania obowiązanego naruszają w ocenie uprawnionej przepisy ustawy z dnia 16 kwietnia 1993r.o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji tj. art. 14, 16, art. 3 ust 1 uznk w związku z 3- 5 upnpr.

Emisja i publikacja reklamy telewizyjnej, internetowej i drukowanej oddziałuje bezpośrednio na sprzedaż produktów uprawnionego ze względu na fakt, że uprawniony jest najważniejszym konkurentem obowiązanego. Tym samym wszystkie działania obowiązanego oddziałują bezpośrednio na sprzedaż produktów uprawnionego, w rezultacie wpływają na jego interesy gospodarcze, a dopiero później na sprzedaż tabletek do zmywarek pozostałym producentów.

Uprawniona podała, że interes prawny w uzyskaniu przez nią zabezpieczenia roszczeń niepieniężnych wynika z potrzeby zapobieżenia niekorzystnym dla uprawnionego skutkom prowadzenia przez obowiązanego kampanii z użyciem kwestionowanych haseł reklamowych prowadzić będzie do nieuczciwej konkurencji na rynku tabletek do zmywarek w efekcie czego uprawniony utraci swoją klientelę. Uprawniony podniósł, że obowiązany swoimi bezprawnymi działaniami w obszarze reklamy narusza prawne chronione interesy uprawnionego oraz zagraża dalszymi naruszeniami, których skali i skutków nie da się przewidzieć. Uprawniony wskazał, że wnioskowany sposób zabezpieczenia jest adekwatny do udzielenia należytej ochrony prawnej uprawnionemu o charakterze tymczasowym, a tym samym – do zrealizowania celu postępowania zabezpieczającego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniosek uprawnionego nie jest zasadny i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 755 § 1 k.p.c. jeżeli przedmiotem zabezpieczenia jest roszczenie niepieniężne, sąd udziela zabezpieczenia w sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni. Ustawa nie zawiera tym samym zamkniętego katalogu sposobów zabezpieczenia roszczeń niepieniężnych. Sposób zabezpieczenia musi być adekwatny do treści roszczenia i okoliczności faktycznych a w tym zakresie występuje ogromne zróżnicowanie. W przepisie ograniczono się zatem do wzmianki, iż sąd udziela zabezpieczenia, jakie stosownie do okoliczności uważa za odpowiednie. Przy zabezpieczeniu roszczeń niepieniężnych zastosowanie znajdują podstawy zabezpieczenia wskazane w art. 730 ¹ k.p.c., tj. dopuszczalność dochodzenia roszczenia przed sądem powszechnym lub polubownym, uprawdopodobnienie roszczenia oraz wykazanie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia w ten sposób, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie (art. 730 ¹ § 2 k.p.c.).

Celem zabezpieczenia roszczeń niepieniężnych może być: 1) zapewnienie uprawnionemu zaspokojenia, tj. egzekucyjnego wykonania przyszłego orzeczenia, co odnosi się tylko do roszczeń o świadczenie; 2) zapewnienie skuteczności przyszłego orzeczenia, tj. innych skutków orzeczenia niezdatnego do egzekucyjnego wykonania; 3) antycypacyjne, tymczasowe udzielenie wierzycielowi takiej samej ochrony prawnej, jaką ma zapewnić mu przyszłe orzeczenie. Przy zabezpieczeniu roszczeń niepieniężnych zastosowanie znajdują podstawy zabezpieczenia wskazane w art. 730 ¹ k.p.c.. Oceniając istnienie interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia uwzględniać należy wspomniane wyżej cele zabezpieczenia. (vide: Komentarz do art. 755 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.)

W sprawie niniejszej, w ocenie Sądu Okręgowego, uprawniony nie uprawdopodobnił w sposób dostateczny swojego roszczenia względem obowiązanego jak również interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.

Uprawniona powołuje się na naruszenie przez obwiązanego przepisu art. art. 14, 16, art. 3 ust 1 uznk w związku z 3- 5 upnpr.

Zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993r.o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta.

Norma art. 3 ust. 1 u.z.n.k., na którą powołuje się uprawniony, pozostając klauzulą generalną spełnia funkcję jedynie uzupełniającą i korygującą wobec pozostałych unormowań ustawy, zawartych w treści art. 5-17. ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 26 listopada 2014r., I ACa 877/13, LEX nr 1602877). Określone zachowania noszące znamiona czynów konkurencyjnych powinny być najpierw zbadane w świetle przesłanek określonych w art. 5-17 u.z.n.k., gdzie owe czyny zostały stypizowane, a następnie poddać je ocenie według przesłanek określonych w art. 3 ww. ustawy. Nie ulega bowiem przy tym wątpliwości, że uznanie konkretnego czynu za akt nieuczciwej konkurencji wymaga ustalenia na czym określone działanie polegało oraz zakwalifikowania go pod względem prawnym ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 13 listopada 2014r., I ACa 479/14, LEX nr 1566940).

Podkreślenia wymagało, iż aby doszło do popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji, niezbędne jest kumulatywne spełnienie następujących przesłanek: po pierwsze działanie poddane ocenie musi zostać podjęte w związku z działalnością gospodarczą, po drugie – czyn ten musi być sprzeczny z prawem lub dobrymi obyczajami, a po trzecie – działanie to musi zagrażać lub naruszać interes innego przedsiębiorcy lub klienta. W wyroku z dnia 1 grudnia 2004r., III CK 15/04, opubl. MoP 2005, NR. 1, s. 10, Sąd Najwyższy wskazał, iż w celu przyjęcia, iż doszło do popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji, wystarczy bezprawność działania. Bezprawność jest cechą działania polegającą na jego sprzeczności z normami prawa lub zasadami współżycia społecznego.

W ocenie Sądu Okręgowego uprawniona nie wykazała ani bezprawności działania obowiązanego ani jego działania sprzecznego z dobrymi obyczajami. Za sprzeczne z dobrymi obyczajami można uznać działania zmierzające do niedoinformowania, dezorientacji, wywołania błędnego przekonania u konsumenta, a także wykorzystania jego niewiedzy lub naiwności. Uprawnieni wskazali, iż działania obowiązanego służą wprowadzeniu klientów w błąd co posiadania przez tabletki S. G. właściwości, których one nie posiadają w zakresie ich skuteczności co do przypaleń. Powołanych okoliczności w żaden sposób jednak nie uprawdopodobniła. Od swobodnej oceny sądu zależy uznanie, czy dokonane na podstawie uprawdopodobnienia ustalenia są na tyle wiarygodne, by na tej podstawie można było uznać za uprawdopodobnione fakty, na które strona się powołuje. Jak zauważa się w literaturze, uprawdopodobnienie z reguły nie może opierać się na samych twierdzeniach strony i przeprowadza się je za pomocą środków nieskrępowanych wymaganiami stawianymi co do formy przez przepisy kodeksu postępowania cywilnego ( vide: Komentarz do art. 243 kodeksu postępowania cywilnego, Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, Wyd. III.).

Stąd też, w ocenie Sądu Okręgowego, nie ma także podstaw do przyjęcia, iż zachowania obowiązanego naruszyło art. 16 ust. 1 pkt 2 u.z.n.k. Skuteczne postawienie zarzutu zawartego w art. 16 ust. 1 pkt 2 wymaga równoczesnego spełnienia dwóch przesłanek. Pierwsza to wprowadzenie w błąd tj. wywołanie u klienta niezgodnego z rzeczywistym stanem rzeczy wyobrażenia o towarze lub usłudze, drugą jest możliwość podjęcia pod wpływem błędu decyzji dotyczącej nabycia towaru lub usługi. Obojętne jest przy tym, czy treść reklamy jest fałszywa (nieprawdziwa) czy myląca, jak również obojętna jest wina sprawcy. Niedozwolony skutek wywołać mogą różnego rodzaju przekazy, w tym przede wszystkim informacje nieprawdziwe, niepełne mimo że prawdziwe, zbyt ogólnikowo sformułowane bądź wieloznaczne. Należy podkreślić, iż do reklamy wprowadzającej w błąd dochodzi wówczas, gdy reklama może być rozumiana w sposób niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy przez znaczącą część jej adresatów. Aby dany przekaz reklamowy, ze względu na wprowadzającą w błąd treść lub formę, mógł podlegać negatywnej ocenie na podstawie przepisów ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji musi mieć zdolność kierowania wyborem dokonywanym przez klienta, a wiec nosić znamiona istotności. ( vide: Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji , Komentarz, Ewa Nowińska, Michał du Vall , LexisNexis, Warszawa 2010, s. 296,299). Podkreślenia wymagało, że zmiana stosunków gospodarczych w ostatnich latach, zwiększona ilość firm reklamujących swoje produkty lub usługi pozwoliła oswoić się z wszechobecną reklamą, tym samym pozwoliła na dokonywanie wyborów po analizie produktu, a nie tylko pod wpływem reklamy. Dokonujący tego wyboru klient, to osoba która jest dostatecznie dobrze poinformowana, uważna i ostrożna. Zgodnie z orzecznictwem ETS przeciętny konsument " dysponuje zasobem wiedzy z zakresu życia codziennego. Posiada informacje o otaczającej go rzeczywistości i potrafi to wykorzystać do samodzielnej analizy przekazów rynkowych. racjonalnie ocenić otaczającą go rzeczywistość, uważnie zbiera informacje o produkcie" (vide R. Skubisz (w:) Ustawa (...), s. 698 i n. oraz cytowane tam orzeczenia ETS). W orzecznictwie europejskim podkreśla się, że od przeciętnego konsumenta należy wymagać samodzielnego postrzegania i uzyskiwania informacji, zaś racjonalność modelowego konsumenta zakłada, że wykazuje on odpowiedni stopień krytycyzmu w stosunku do działań reklamowych ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2013 r., I ACa 1167/12, LEX nr 1331132).

Wprowadzając do reklamy swojego produktu zastrzeżenie przy informacji, ze jest produkt najlepszy na przypalenia, obowiązany zawarł już informację, że nie jest to produkt najlepszy w ogóle na przypalenia tylko uzyskujący najlepsze wyniki w określonym zakresie zgodnie z przeprowadzonymi badaniami. Ten zakres został podany w reklamach internetowej i prasowej. Tym samym zasugerował już potencjalnym klientom zainteresowanym jego nabyciem, że jest on skuteczny w usuwaniu przypaleń w zakresie przeprowadzonych badań. Tym samym należało stwierdzić, iż obowiązany nie podał żadnych nieprawdziwych danych o produkcie w reklamie internetowej i prasowej i nie wprowadził w błąd odbiorcę co do posiadanych cech produktu. Zaś modelowy konsument również nie będzie zakładał w przypadku podania zastrzeżenia przez obowiązanego, że produkt ten jest najlepszy z dostępnych środków na rynku na przypalenia. Istnienie bowiem zastrzeżenia pozwoli mu na swobodną ocenę czy zakupić tego rodzaju produkt. Te same rozważania należało odnieść do reklamy telewizyjnej, gdzie co prawda nie ma podanego zakresu badań ale występuje zastrzeżenie i odwołanie się do przeprowadzonych badań.

Należało również podkreślić, że czynem nieuczciwej konkurencji określonym w art. 14 u.z.n.k. jest rozpowszechnianie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wiadomości o swoim lub innym przedsiębiorcy albo przedsiębiorstwie, w celu przysporzenia korzyści lub wyrządzenia szkody. Skoro tak, to dla zaistnienia omawianego deliktu nieuczciwej konkurencji konieczne jest, aby działanie zostało podjęte w celu wyrządzenia szkody lub przysporzenia korzyści. Na tej podstawie przyjmuje się, że jedną z przesłanek tego deliktu jest wina naruszyciela. W kwestii winy art. 14 u.z.n.k. różni się w sposób zasadniczy od art. 3 u.z.n.k. Artykuł 14 jest bowiem skonstruowany, jako stan faktyczny, w którym sprawca musi działać w celu przysporzenia korzyści sobie lub osobom trzecim albo w celu szkodzenia przedsiębiorcy. Działać "w celu" można wyłącznie wówczas, gdy sprawca działa z winy umyślnej. Na taki sam zamiar ustawodawcy wskazuje też użycie terminu "nakłanianie", które nie może być popełnione inaczej niż z winy umyślnej. Tym samym przypisanie odpowiedzialności z ww. przepisu wymaga wykazania, że sprawca świadomie chcąc lub co najmniej godząc się na to rozpowszechniał wiadomości wprowadzające w błąd i czynił to z tym konkretnym wyżej wymienionym zamiarem ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 14 kwietnia 2016 r., I ACa 1083/15, LEX nr 2041778).

Jak już wyżej wskazano umieszczenie przez obowiązanego w reklamach zastrzeżenia uniemożliwia przypisanie mu świadomego wprowadzenia w błąd konsumentów.

Podkreślić w tym miejscu należało, że okoliczności przytoczone przez uprawnioną będą podlegały badaniu oraz ocenie w toku postępowania sądowego ( jeżeli na taką drogę uprawnieni wystąpią) i na tym etapie nie przesądzają o rozstrzygnięciu sprawy. Ustalenia poczynione na obecnym etapie mają charakter wstępnych.

W ocenie Sądu Okręgowego uprawniona nie wykazała również istnienia interesu prawnego. Interes prawny w uzyskaniu zabezpieczenia w typowych przypadkach wyraża się w tym, że brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia. Wnioskodawca podniósł, iż interes uprawnionego wyraża się w zapobieżeniu niekorzystnym następstwom kontynuowania działalności bezprawnej i w tym, że jest uprawniony jest zainteresowany jej przerwaniem na czas postępowania. Wnioskodawca nie przedstawił natomiast żadnych okoliczności, które świadczyłyby o tym, iż brak zabezpieczenia może uniemożliwić lub znacznie utrudnić wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenie lub uniemożliwić lub poważnie utrudnić osiągnięcie celu postępowania w niniejszej sprawie. Jego argumentacja dotyczy zaś zapobieżeniu ewentualnym szkodom majątkowym wywołanym działaniem obowiązanego. Ta okoliczność nie ma wpływu na uniemożliwienie lub utrudnienie wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 730 § 1 k.p.c. w związku z art. 730 ¹ § 1 i § 2 k.p.c. i art. 755 § 1 k.p.c. a contrario orzeczono jak w sentencji postanowienia.