Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 931/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Anita Jarząbek - Bocian

protokolant: p.o. protokolanta sądowego Renata Szczegot

po rozpoznaniu dnia 14 marca 2017 r. w Warszawie

sprawy M. B. syna J. i G., ur. (...) w W.

oskarżonego o czyny z art. 65 § 1 i 4 kks w zb. z art. 91 § 1 i 4 kks w zw. z art. 7 § 1 kks

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Wołominie

z dnia 4 kwietnia 2016 r. sygn. akt II W 1075/14

uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 51 § 1 i 2 kks w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 kpk postępowanie karne wobec M. B. o wykroczenie z art. 65 § 1 i 4 kks w zb. z art. 91 § 1 i 4 kks w zw. z art. 7 § 1 kks umarza; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. R. kwotę 516,60 zł obejmującą wynagrodzenie za obronę oskarżonego z urzędu w instancji odwoławczej oraz podatek VAT; kosztami postępowania w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 931/16

UZASADNIENIE

M. B. został obwiniony o to, że w dniu 12 lutego 2014 roku na ul.(...) w pobliżu posesji nr (...) w R. przenosił w podręcznym bagażu towar akcyzowy w postaci 120 paczek (2400 sztuk) papierosów różnych marek bez polskich znaków akcyzy, wprowadzonych na obszar Unii Europejskiej przez nieustalone miejsce graniczne bez przedstawienia ich organowi celnemu, o wartości celnej wynoszącej 135 złotych, stanowiących przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 i 7 k.k.s. w zb. z art. 86 § 1 i 4 k.k.s. w zb. z art. 54 § 1 i 3 k.k.s. w zw. art. 7 § 1 k.k.s., gdzie należności wynoszą z tytułu cła – 78 złotych i podatku akcyzowego – 1836 złotych (podatek VAT – 471 złotych) oraz przenosił 3 woreczki o zamknięciu strunowym o łącznej wadze 1 kg z zawartością tytoniu do palenia nieoznaczonego polskimi znakami akcyzy stanowiącego przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 i 7 k.k.s., gdzie należności wynoszą z tytułu podatku akcyzowego 700 złotych, tj. o wykroczenie skarbowe z art. 65 § 1 i 4 k.k.s. w zb. z art. 91 § 1 i 4 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s.

Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2016 roku w sprawie o sygn. akt II W 1075/14 Sąd Rejonowy w Wołominie uznał M. B. za winnego zarzucanego mu czynu i wymierzył mu karę grzywny w wysokości 3000 złotych. Ponadto orzekł przepadek dowodów rzeczowych obciążając M. B. kosztami ich zniszczenia. Zwolnił obwinionego od opłaty sądowe, a koszty postępowania przejął na rachunek Skarbu Państwa. Zasądził również wynagrodzenie za obronę z urzędu na rzecz adwokata S. R..

Od powyższego wyroku apelację wniósł obrońca obwinionego i zarzucił w niej naruszenie art. 7 k.p.k. poprzez dowolną ocenę dowodów, błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia oraz rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu. Podnosząc te zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie kary w dolnej granicy ustawowego zagrożenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy oskarżonego okazała się niezasadna i jako taka nie mogła skutkować zmianą zaskarżonego wyroku w sposób wnioskowany przez skarżącego. Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zgromadzony materiał dowodowy i nie dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych. Również kara wymierzona M. B. nie była rażąco niewspółmierna.

W sprawie wystąpiła jednakże ujemna przesłanka procesowa w postaci przedawnienia karalności. Czyn miał zostać popełniony przez M. B. w dniu 12 lutego 2014 roku. Zgodnie z art. 51 § 1 i 2 k.k.s. karalność wykroczenia skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok, jeżeli zaś w okresie przewidzianym w § 1 wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność popełnionego przez niego wykroczenia skarbowego ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu. Oznacza to, że przedawnienie nastąpiło z dniem 12 lutego 2017 roku. Wobec tego zaskarżony wyrok należało uchylić i postępowanie w sprawie umorzyć na podstawie art. 51 § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k.

Zgodnie z normami przepisanymi, Sąd Okręgowy przyznał adwokatowi S. R. kwotę 516,60 złotych obejmującą wynagrodzenie za obronę M. B. w instancji odwoławczej oraz podatek od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Okręgowy orzekł jak w części dyspozytywnej wyroku.