Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 stycznia 2016 r. Krajowa Izba Odwoławcza odrzuciła odwołanie wniesione do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej przez (...) Sp. z o.o. w W. w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: (...) im. prof. F. Ł. w B. przy udziale wykonawcy: (...) s.c. E. K. (3), N. K. w O..

W uzasadnieniu Krajowa Izba Gospodarcza wskazała, że zamawiający: (...) im. Prof. F. Ł. z siedzibą w B. prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na Świadczenie usług hotelowych oraz transportowych w 2016 na potrzeby Pacjentów (...) im. Prof. F. Ł. w B. .

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwany dalej również: „Odwołującym") wniósł odwołanie, które wpłynęło do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 12 stycznia 2016 r. (pismo z dnia 9 stycznia 2016 r., nadane listem poleconym w placówce operatora publicznego w dniu 9 stycznia 2016 r.). Powyższe odwołanie zostało również przekazane Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej za pośrednictwem faksu w dniu 9 stycznia 2016 r.

Z dokumentacji przekazanej przez Zamawiającego wynika, że decyzja Zamawiającego z dnia 30 grudnia 2015 r. została przekazana Odwołującemu faksem w dniu 30 grudnia 2015 r. („raport - potwierdzenie wysłania" faksu na numer Odwołującego podany przy odwołaniu z wynikiem „OK” w aktach sprawy), w ten sposób, że ten mógł zapoznać się z jej treścią. Odwołanie w formie pisemnej zostało wniesione do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 12 stycznia 2016 r. Powyższe odwołanie zostało również przekazane Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej za pośrednictwem faksu w dniu 9 stycznia 2016 r. (sobotę - ostatni dzień roboczy). Odwołujący zatem nadając odwołanie listem poleconym w placówce operatora publicznego w dniu 9 stycznia 2016 r. uznał, że nadanie przesyłki umożliwi mu zachowanie terminu na wniesienie odwołania.

Krajowa Izba Odwoławcza wskazała, że zgodnie z dyspozycją art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych odwołanie w postępowaniu, którego wartość jest powyżej progów unijnych wnosi się w terminie 10 dni od dnia przesłania informacji - faksem lub drogą elektroniczną - o czynności Zamawiającego stanowiącej podstawę jego wniesienia.

Izba ustaliła, że z akt sprawy wynika, że Odwołujący informację o wyniku postępowania otrzymał w dniu 30 grudnia 2015 r. („raport - potwierdzenie wysłania" faksu na numer Odwołującego podany przy odwołaniu z wynikiem ,,OK") - zatem od dnia 30 grudnia 2015 r. należy liczyć dziesięciodniowy termin na wniesienie odwołania, wskazany w art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, który upływał w dniu 9 stycznia 2016 r.

W konsekwencji powyższego odwołanie, które wpłynęło do Prezesa Izby w formie pisemnej w dniu 12 stycznia 2016 r. (za pomocą faksu - wpływ do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 9 stycznia 2016 r.- prezentata KIO) Izba uznała za wniesione z uchybieniem ustawowego terminu.

W tym miejscu Izba podniosła, że po nowelizacji ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw dla zachowania terminu na wniesienie odwołania koniecznym jest faktyczne doręczenie odwołania Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej w ustawowym terminie (podobnie np.: postanowienie KIO z dnia 9 kwietnia 2010 r., sygn. akt KIO/UZP 454/10). W przepisach ustawy Prawo zamówień publicznych po jej nowelizacji z dnia 2 grudnia 2009 roku brak jest bowiem domniemania, że złożenie odwołania w placówce pocztowej operatora publicznego jest równoznaczne z jego wniesieniem do Prezesa Izby. Przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych w dotychczasowym brzmieniu (sprzed nowelizacji) wyraźnie stanowiły, iż „złożenie odwołania w placówce pocztowej operatora publicznego jest równoznaczne z wniesieniem go do Prezesa Urzędu" (art. 184 ust. 2 zd. drugie Prawa zamówień publicznych w brzmieniu sprzed nowelizacji).

Skoro ustawodawca zrezygnował z takiego unormowania, jego celem musiało być utożsamienie „wniesienia odwołanie" z jego doręczeniem. Dotrzymanie terminu wniesienia skargi na orzeczenie Izby przez złożenie skargi w placówce pocztowej operatora publicznego zostało wyraźnie w ustawie przewidziane (art. 198b ust. 2 zd. drugie Prawa zamówień publicznych po nowelizacji), co oznacza, że ustawodawca musiał zdawać sobie sprawę z konsekwencji takiej regulacji.

Izba wskazała, że analogiczny pogląd został zaprezentowany w uchwale Sądu Najwyższego z 7 lutego 2014 r., sygn. akt II CZP 90/13, w której wskazano, iż dla zachowania terminu na wniesienie odwołania istotna jest data faktycznego wpływu odwołania do Prezesa Izby, a nie dzień jego nadania w placówce operatora pocztowego.

Na marginesie - odnosząc się do odwołania przekazanego Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej faxem w dniu 9 stycznia 2016 r. – Izba dodała, iż zgodnie z dyspozycją art. 180 ust. 4 ustawy Prawo zamówień publicznych odwołanie wnosi się do Prezesa Izby w formie pisemnej albo elektronicznej opatrzonej bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Tym samym za niewystarczające w świetle obowiązujących przepisów ustawy jest wniesienie odwołania wyłącznie drogą faksową, ponieważ forma pisemna polega na złożeniu własnoręcznego podpisu przez osobę dokonującą czynności na dokumencie zawierającym jej oświadczenie woli.

W skardze wniesionej na powyższe postanowienie (...) Sp. z o.o. w W. (Odwołujący) zarzucił naruszenie art. 182 ust. l pkt. 1 poprzez odrzucenie odwołania Skarżącego i uznanie, że Skarżący wniósł odwołanie po zakreślonym ustawą p.z.p. terminie pomimo, że jak wynika z zaskarżonego postanowienia odwołanie za pośrednictwem fax-u wniesione zostało w dniu 9.01.2016 roku tj. w terminie, a brak formalny w zakresie podpisu podlegał uzupełnieniu w trybie art. 187 ust 3 p.z.p

Skarżący zarzucił także naruszenie art. 187 ust 3 p.z.p. poprzez jego niezastosowanie w zakresie jakim następuje uzupełnienie braków formalnych jakim jest podpis.

Wskazując na powyższe uchybienia skarżący na podstawie art. 198 c p.z.p. wniósł o uchylenie orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 16 stycznia 2016 roku w spr. o sygn. akt KIO 35/16 w całości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga podlega uwzględnieniu.

Odnosząc się do zarzutów skarżącego dotyczącego formy wniesienia odwołania to należy uznać, że skarżący złożył odwołanie w formie pisemnej. Taką formę odwołania dopuszcza art. 180 ust. 1 pkt. 4 p.z.p. W przypadku złożenia pisma, pismo winno być podpisane. Brak podpisu jest brakiem formalnym pisma. W niniejszej sprawie skarżący w dniu 9 stycznia 2016 r. równocześnie z nadaniem pisma w urzędzie pocztowym pismo te w formie faksu wysłał do Krajowej Izby Odwoławczej. Faks ten został przyjęty a jego wpływ odnotowany (k. 1 akt). W sprawie bezsporne jest, że wpływ faksu nastąpił w dniu 9 stycznia 2016 r. W judykaturze Sądu Najwyższego ponosi się, że nie ma przeszkód, aby uznać pismo nadane w formie faksu za skutecznie wniesione (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2003 r., sygn. akt I CZ 192/02 – Lex 79111). W postanowieniu tym Sąd Najwyższy przyjął, że środek odwoławczy nadany faksem jest wniesiony z chwilą określoną przez upoważnionego pracownika w adnotacji o wpływie pisma do sądu. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Najwyższy podzielając swoje wcześniejsze stanowisko zajęte w uchwale S.N. z dnia 29 kwietnia 1977 r., III CZP 23/77 (OSNC 1977, nr 12, poz. 230) stwierdził, że dopuszczalne jest wniesienie środka odwoławczego w postaci pisma nadanego faksem. Wprawdzie pismo takie nie zawiera oryginalnego podpisu autora, jednak ta wada może być usunięta w trybie przewidzianym w art.130 k.p.c. To stanowisko Sąd Okręgowy całkowicie podziela i przyjmuje. Odnosząc te stanowisko, do stanu faktycznego występującego w niniejszej sprawie, należy przyjąć, że odwołujący składając odwołanie faksem w dniu 9 stycznia 2016 r. dochował terminu przewidzianego do złożenia odwołania. Skoro złożone w tej formie odwołanie nie było podpisane to stosownie do art. 187 ust. 3 p.z.p. odwołujący winien być wezwany pod rygorem zwrotu odwołania do jego uzupełnienia.

W tym stanie rzeczy, działając na mocy art. 386 § 2 kpc w zw. z art. 198a ust. 2 p.z.p. Sąd Okręgowy zobligowany był uchylić zaskarżone postanowienia, jako nie odpowiadające prawu, o czym orzekł jak w sentencji.

Marek Tauer Elżbieta Kala Artur Fornal