Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1555/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Katarzyna Karpińska

Protokolant:

1Starszy Sekr. Sądowy Kamila Salamońska

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...)Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko L. J.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  kosztami procesu obciąża powoda

Sygn. akt I C 1555/16

UZASADNIENIE

(...) Niestandaryzowany S. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od L. J. kwoty 12.866,02 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu wg norm przepisanych.

Podniesiono, że pozwany zawarł z (...) Bank (...) S.A. umowę bankową na podstawie której otrzymał kwotę pieniężną i zobowiązał się do jej zwrotu na warunkach wskazanych w umowę. Powód nabył wierzytelność należną od pozwanego na mocy umowy cesji z dnia 08.07.2015r. Na wymagalne roszczenie składa się kapitał w wysokości 8.874,04 zł, odsetki naliczone przez pierwotnego wierzyciela 1.553,05 zł, odsetki karne naliczone przez pierwotnego wierzyciela 1.715,59 zł, , odsetki ustawowe naliczone przez powoda 723,34 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia. Zaznaczył, iż umowa zawarta była w 2002r. , egzekucja komornicza została wszczęta w 2004 r. zaś umorzona na wniosek wierzyciela w 2015r. Pozwany dodał, iż nie wie jaka kwota została wyegzekwowana. Zakwestionował wysokość roszczenia powoda.

Sąd ustalił co następuje:

Dnia 27 maja 2002 r. L. J. zawarł z (...) Bank (...) S.A. w K. umowę o pożyczkę.

Bezsporne.

Dnia 15 maja 2004 r. (...) Bank (...) S.A. w K. wobec powstałego zadłużenia z tytułu umowy pożyczki wystawił przeciwko L. J. bankowy tytuł egzekucyjny, któremu Sąd Rejonowy w Toruniu postanowieniem z dnia 29 czerwca 2004 r. w sprawie o sygn. akr XI Co 750/04 nadał klauzulę wykonalności.

Dowód: bankowy tytuł egzekucyjny k. 275

postanowienie z 29.06.2004 r. k. 28

Na wniosek (...) Bank (...) S.A. wszczęte zostało przeciwko L. J. postępowanie egzekucyjne. Postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2015 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Toruniu R. C. na wniosek wierzyciela umorzył postępowanie.

Dowód: postanowienie z 25.08.2015 r. k. 44

W dniu 8 lipca 2015 r. (...) Bank (...) S.A. sprzedał (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu we W. wierzytelność wynikającą z umowy o pożyczkę.

Dowód: umowa sprzedaży wraz z załącznikami - k.10-14

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych, dokumentów przedłożonych przez strony.

Sąd w pełni dał wiarę dowodom w postaci dokumentów zgromadzonych w toku procesu, albowiem ich prawdziwość nie budziła w ocenie Sądu jakichkolwiek wątpliwości. Co więcej, wiarygodność przedłożonych dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Stan faktyczny nie był sporny między stronami.

Na wstępie należy odnieść się do zarzutu przedawnienia podniesionego przez stronę pozwaną, jako zarzutu najdalej idącego, a ewentualnie w przypadku, gdyby był on chybiony, zająć się kwestią zasadności roszczenia co do zasady jak i jego wysokości.

Zgodnie z brzmieniem art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie (art. 120§1 k.c.). Przepis art. 123 § 1 pkt 1 k.c. wymienia natomiast okoliczności, w których następuję przerwanie biegu przedawnienia zaliczając do nich: każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia; uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje oraz wszczęcie mediacji. Zgodnie zaś z art. 124 § 1 k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo.

Wskazać należy, iż w myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z procedurą cywilną nie do Sądu należy zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności spornych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawiania dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.) a ciężar udowodnienia faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na tej stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne.

Skoro zatem pozwany podniósł zarzut przedawnienia do powoda należało wykazanie, że roszczenie stało się wymagalne i że nie upłynął jeszcze termin jego przedawnienia.

Wobec braku przedłożenia przez powoda wypowiedzenia umowy wraz z potwierdzeniem jego odbioru przez pozwanego jasnym było, iż ustalenie terminu wymagalności roszczenia wymagało oparcia się o bankowy tytuł egzekucyjny wystawiony przez pierwotnego wierzyciela. Bankowy tytuł egzekucyjny został wystawiony w dniu 18 maja 2004 r. zaś postanowieniem z dnia 29 czerwca 2004 r. Sąd Rejonowy w Toruniu nadał mu klauzulę wykonalności. Powyższe wskazuje, iż z pewnością w dniu 18 maja 2004 r. roszczenie wobec pozwanego był wymagalne i od tego dnia można liczyć bieg termin przedawnienia roszczenia.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z treścią uchwały Sądu Najwyższego w sprawie III CZP 29/16 z 29.06.2016r. powód nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowanie egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, gdyż powód nie jest bankiem. Sąd orzekający podziela to stanowisko.

Reasumując należy stwierdzić, iż termin przedawnienia przedmiotowego roszczenia upłynął z dniem 18 maja 2007r. Pozwany wniósł zaś pozew dopiero w dniu 6 września 2016 r. W tym stanie rzeczy podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia należy uznać za zasadny.

Wobec powyższego na mocy art. 117 § 2 kpc powództwo zostało oddalone.

Podkreślić należy również, iż w ocenie Sądu powód nie sprostał ciążącemu na nim obowiązkowi i nie wykazał, że istnieją podstawy do uwzględnienia jego żądania.

Dokumenty załączone do pozwu w żaden sposób nie pozwalają na zweryfikowanie, czy kwota dochodzona pozwem jest zasadna. Powód wykazywał, że nabył w drodze cesji, od podmiotu z którym łączyła pozwanego umowa, wierzytelność wynikającą z tejże umowy. Na udowodnienie źródła zobowiązania i terminów płatności będących przedmiotem przelewu wierzytelności obok dokumentów potwierdzających następstwo prawne powód przedstawił wyciąg z ksiąg rachunkowych. Z dokumentów przedłożonych przez powoda nie wynika jednak, jak zostały obliczone odsetki karne (od jakich konkretnie dat, kwot za jaki okres i w jakiej wysokości były naliczane), a także jak zostały obliczone należności z tytułu kapitału i co się na nie składa ( ile pozwany otrzymał pieniędzy, ile i kiedy miał oddać i kiedy, ile oddał i jak ewentualne wpłaty zostały zarachowane).

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc obciążając nimi powoda.