Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Braniewie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Kamila Cejrowska

Protokolant: sekr. sąd. Dagmara Gadomska

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2016 roku w Braniewie

sprawy z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G.

przeciwko A. T.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. T. na rzecz powoda B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G. kwotę (...),15 (pięćdziesiąt osiem tysięcy dwieście sześć 15/100) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty (...),07 (pięćdziesiąt osiem tysięcy sto dwadzieścia dziewięć 07/100) złotych od dnia 11 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego A. T. na rzecz powoda B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G. kwotę (...) (osiem tysięcy dwieście siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w G. w pozwie wniesionym dnia 11 kwietnia 2016 roku domagał się zasądzenia od pozwanego A. T. kwoty 58206,15 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 58129,07 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu podniósł, że w dniu 7 marca 2008 roku pozwany zawarł z (...) Bankiem Spółką Akcyjną umowę kredytu nr (...). Wobec braku spłaty wierzytelność wynikająca z powyższej umowy została w dniu 31 maja 2017 roku sprzedana powodowi, który prowadził działania zmierzające do pozasądowego rozwiązania sporu, jednak bez rezultatu. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się kapitał w kwocie 26317,83 zł, odsetki w kwocie 31520,99 zł oraz koszty w kwocie 367,33 zł.

Nakazem zapłaty z dnia 5 maja 2016 roku wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie I Nc 707/16 Sąd Rejonowy w Braniewie nakazał pozwanemu A. T., aby zapłacił powodowi B. (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w G. kwotę 58206,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty (...),07 od dnia 11 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 5667 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu albo wniósł w tym terminie sprzeciw.

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwany A. T. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zwrot kosztów procesu. Zarzucił, że powód nie wykazał istnienia roszczenia, zarówno w zakresie należności głównej, jak i ubocznych, oraz swojej legitymacji czynnej. Do pozwu, zgodnie z art. 207 § 4 kpc, nie dołączył wskazanych w umowie cesji załączników, przełożył tę umowę z licznymi skreśleniami. Nie wykazał umocowania podpisujących ją osób do reprezentowania stron. Rzeczona umowa została zawarta pod warunkiem zawieszającym – zapłaty ceny – którego spełnienia powód nie wykazał, w szczególności że nie wiadomo, jaka była wartość wierzytelności i jej cena. Zdaniem pozwanego, roszczenie jest przedawnione w całości. Umowa została zawarta w 2008 roku. Z dołączonych do pozwu dokumentów nie wynika, jak została wyliczona kwota roszczenia głównego oraz kwota odsetek, który to ciężar, z mocy art. 6 kc, spoczywał na powodzie. Dowodu na istnienie wierzytelności i jej przysługiwanie powodowi nie stanowi wyciąg z ksiąg rachunkowych powoda. w umowie przelewu wierzytelność nie została zindywidualizowana. Załączony do pozwu załącznik do umowy przelewu, zdaniem pozwanego, nie posiada wiarygodności i mocy dowodowej. Nie ma na nim daty aktualizacji ani sporządzenia. Nie wiadomo, jakie osoby złożyły pod nim podpisy.

Sąd ustalił, co następuje:

Na podstawie pisemnej umowy nr (...), nr (...), zawartej w dniu 7 marca 2008 roku (...) Bank Spółka Akcyjna w W. udzielił A. T. kredytu w kwocie 80801,55 zł, który miał zostać spłacony w siedemdziesięciu dwóch ratach miesięcznych, począwszy od dnia 7 kwietnia 2008 roku. oprocentowanie kredytu w dniu zawarcia umowy wynosiło 13,9% w stosunku rocznym i było stałe. Podlegało jednak obniżeniu do wysokości odsetek maksymalnych w razie zmiany tych odsetek. Brak spłaty kredytu i odsetek w ustalonym terminie powodował powstanie zadłużenia przeterminowanego, od którego pobierane miały być odsetki w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego.

Okoliczność bezsporna, a nadto dowód:

- odpis umowy kredytu – k. 144 – 147.

Wobec braku spłaty zadłużenia wynikającego z powyższej umowy (...) Bank Spółka Akcyjna w W. w dniu 8 lutego 2011 roku wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, na podstawie którego – po nadaniu mu klauzuli wykonalności przez Sąd Rejonowy w Braniewie postanowieniem z dnia 28 lutego 2011 roku w sprawie I Co 232/11 – wszczęte zostało postępowanie egzekucyjne przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Braniewie M. K. w sprawie Km 1006/11. Postawieniem z dnia 9 października 2013 roku Komornik umorzył je na podstawie art. 825 pkt 1 kpc.

Dowody:

- kopia bankowego tytułu egzekucyjnego – k. 150,

- postanowienie z dnia 28 lutego 2011 roku – k. 13 akt I Co 232/11 Sądu Rejonowego w Braniewie,

- wniosek o wszczęcie egzekucji – k. 1 akt egzekucyjnych Km 1006/11 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Braniewie M. K.,

- postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego – k. 60 akt egzekucyjnych Km 1006/11 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Braniewie M. K..

Na podstawie umowy z dnia 26 kwietnia 2011 roku (...) Bank Spółka Akcyjna w W. sprzedał B. (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w G. wierzytelność względem A. T. wynikającą z umowy kredytu z dnia 7 marca 2008 roku. W aneksie do umowy zawartym dnia 21 czerwca 2011 roku strony tej umowy stwierdziły, że przeniesienie na nabywcę będącego przedmiotem tej umowy pakietu wierzytelności A nastąpiło w dniu 31 maja 2011 roku, zaś w aneksie zawartym w dniu 14 listopada 2011 roku stwierdzono przejście na nabywcę pakietu wierzytelności B w dniu 26 października 2011 roku. Tożsamość i umocowanie osób podpisujących umowę przelewu oraz aneksy zostały każdorazowo zweryfikowane przez notariusza.

Dowody:

- odpisy wyciągu z umowy sprzedaży wierzytelności oraz aneksów – k. 14 – 15,

- wyciąg z załącznika do umowy – k. 13.

W dniu 24 maja 2013 roku, na wniosek dłużnika, zawarto pisemne porozumienie nr (...) pomiędzy B. (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym w G. a A. T.. A. T. uznał w nim w całości swój dług wynikający z umowy kredytu nr (...) z dnia 7 marca 2008 roku, którą Fundusz nabył w dniu 31 maja 2013 roku na podstawie umowy cesji od (...) Banku Spółki Akcyjnej w W., w tym kapitał w kwocie 38933,21 zł, odsetki na dzień 24 maja 2011 roku w kwocie 22020,60 zł, koszty obsługi zadłużenia w kwocie 290,25 zł oraz koszty postępowania sądowego i egzekucji w kwocie 77,08 zł. Strony porozumienia do wskazanej kwoty kapitału doliczyły zaległe odsetki, i powstałą w ten sposób kwotę kapitału 60953,81 zł oraz koszty w kwocie 290,25 zł oprocentowały odsetkami umownymi stałymi w wysokości 18% w skali roku, liczonymi od dnia 25 maja 2013 roku do dnia zapłaty. A. T. zobowiązał się do spłaty zadłużenia w ratach miesięcznych.

Dowody:

- odpis porozumienia z dnia 24 maja 2013 roku – k. 157 – 158,

- odpis wniosku – k. 159,

- odpis oświadczenia – k. 166.

W dniu 7 marca 2016 roku B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w G. oraz A. T. zawarli ugodę pisemną nr (...). A. T. uznał w niej w całości dług wynikający z wierzytelności pochodzącej z kredytu nr (...) z dnia 7 marca 2008 roku, którą na podstawie umowy cesji z dnia 31 maja 2011 roku Fundusz nabył od (...) Banku Spółki Akcyjnej w W., wynoszący w dniu zawarcia ugody 58095,11 zł, w tym kapitał 26317,83 zł, odsetki ustawowe 3768,77 zł, odsetki umowne naliczone przez poprzedniego wierzyciela do dnia cesji 4685,45 zł, odsetki karne naliczone przez poprzedniego wierzyciela do dnia cesji 490,46 zł, koszty windykacji poprzedniego wierzyciela 63 zł, koszty sądowe 77,08 zł, koszty korespondencji 107,25 zł, odsetki karne naliczone od dnia cesji do dnia 7 marca 2016 roku, opłata za administrowanie kredytem 120 zł. A. T. zobowiązał się do spłaty długu w sto osiemdziesięciu ratach miesięcznych.

Dowód:

- odpis umowy ugody – k. 160 – 160.

Po przelewie wierzytelności, w okresie od dnia 16 stycznia 2012 roku do dnia 8 lipca 2014 roku, A. T. wpłacił na rzecz cesjonariusza łącznie kwotę 33638,26 zł.

Okoliczność bezsporna.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości. Nie potwierdziły się bowiem podniesione przez pozwanego zarzuty względem jego zasadności. Ustalenia faktyczne w sprawie oparto na dołączonych przez powoda dowodach wymówionych wyżej, których ocena wiarygodności zostanie wyjaśniona w dalszych częściach uzasadnienia.

Bezspornie, pozwany zaciągnął kredyt u pierwotnego wierzyciela, tj. (...) Banku Spółce Akcyjnej w W., w dniu 7 marca 2008 roku. Wysokość i warunki spłaty kredytu wprost wynikają z treści umowy. Nie zaprzeczył także pozwany, że nie wywiązywał się z rzeczonej umowy, skutkiem czego Bank wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, któremu została nadana sądowa klauzula wykonalności, i na podstawie tak powstałego tytułu wykonawczego wszczął postępowanie egzekucyjne.

Zdaniem Sądu, zważywszy na dołączone przez powoda dokumenty oraz treść oświadczeń pozwanego o uznaniu długu, zasadnym jest ustalenie, że powód nabył od pierwotnego wierzyciela wierzytelność wynikającą z powyższej umowy kredytu. Powód przedstawił uwierzytelnione przez występującego w sprawie radcę prawnego kopię wyciągu z umowy przelewu z dnia 31 maja 2011 roku wraz z aneksami. Rzeczone poświadczenie, zgodnie z art. 129 § 3 kpc, ma charakter dokumentu urzędowego. Same natomiast dokumenty umowy wraz z aneksami zawierają klauzule notarialne o potwierdzeniu tożsamości i uprawienia do reprezentacji podpisanych na nich osób, oparte na złożonych dokumentach. Tym samym zachodzi podstawa do obalenia zarzutu pozwanego do co niewykazania umocowania tych osób, a w konsekwencji legitymacji czynnej powoda w niniejszej sprawie. Istotnie, w umowie przewidziano, że przeniesienie wierzytelności będących przedmiotem cesji nastąpi z dniem dokonania przez Fundusz zapłaty ceny, jednak już w obu aneksach strony potwierdziły następczo przeniesienie pakietów tych wierzytelności. Fakt utajnienia danych stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa nie deprecjonuje, w przekonaniu Sądu, waloru dowodowego tych dokumentów. Zakwestionował także pozwany walor dowodowy wyciągu z załącznika do umowy przelewu z dnia 26 kwietnia 2011 roku (k. 13). Jak wynika z pisma powoda z dnia 4 października 2016 roku, jest to wyciąg z elektronicznej baz danych, zgodnej z wersją papierową. Wszystkie wymienione w analizowanym wyciągu elementy korelują z danymi zawartymi w umowie kredytu z dnia 7 marca 2008 roku. Ponadto, pozwany dwukrotnie – w dniu 24 maja 2013 roku i 7 marca 2016 roku – uznał fakt cesji wierzytelności. Zawarte w dokumentach porozumienia i ugody oświadczenia pozwanego są wyraźne i konkretne. Są to bez wątpienia uznania właściwe. Jako uznania niewłaściwe należy z kolei potraktować nieskontestowane przez niego wpłaty dokonywane na rzecz cesjonariusza po dniu cesji. Zawarte w obu oświadczeniach pozwanego szczegółowe dane odnośnie do źródła wierzytelności, jej podmiotów oraz składających się nań należności, w tym ich wysokości, bezprzedmiotowym czynią zarzut pozwanego niewykazania przez powoda udowodnienia roszczenia co do wysokości. W szczególności, że pozwany nie skonkretyzował, dlaczego przyjęte w pozwie kwoty są niezasadne. Powód tymczasem przedstawił sposób wyliczenia należności, w tym odsetkowej (k. 174 – 176). Z zarzutów pozwanego nie wynika, by nie zostały uwzględnione jakiekolwiek dokonane przez niego dodatkowe, oprócz wymienionych przez powoda, wpłaty bądź też odsetki zostały wyliczone sprzecznie z postanowieniami umowy. W zakresie z kolei oświadczeń woli zawartych w obu umowach stron (z dnia 24 maja 2013 roku i z dnia 7 marca 2016 roku) pozwany nie podważył ich ważności i skuteczności, odwołując się ponownie do poddanych wyżej rozważaniom okoliczności (k. 185V).

Zważywszy na dyspozycję art. 316 § 1 kpc, nieusprawiedliwiony jest także zarzut przedwczesności powództwa, wobec tego, że oświadczenie powoda o postawieniu pozwanemu wszystkich niespłaconych należności w stan wymagalności (na skutek nierealizowania przez niego ugody z dnia 7 marca 2016 roku) zostało złożone w dniu 1 czerwca 2016 roku.

Mając na uwadze zgromadzony materiał dowodowy, także i zgłoszony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia okazał się niezasadny. Bez wątpienia, z mocy art. 118 kc, roszczenie, zarówno główne, jak i odsetkowe, objęte żądaniem pozwu przedawnia się z upływem lat trzech. Sądowi orzekającemu znana jest przy tym treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 30 czerwca 2016 roku w sprawie III CZP 29/16. Istotnie bowiem, wierzycielem pierwotnym w niniejszej sprawie był bank. W ocenie Sądu, zawarte jednak w dokumentach z dnia 24 maja 2013 roku i 7 marca 2016 roku oświadczenia pozwanego o uznaniu długu, nawet gdyby zostały złożone po upływie terminu przedawnienia, winny zostać poczytane za zrzeczenie się tego zarzutu (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 13 lutego 2013 roku, I ACa 1409/12, Legalis nr 736460). W szczególności że pozwany dokonał tego dwukrotnie, dobrowolnie. Ponadto pozwany już w dniu 12 stycznia 2012 roku dokonał wpłaty na rzecz cesjonariusza, co wskazuje na uznanie niewłaściwe. Roszczenie objęte pozwem stało się natomiast wymagalne, za pozwanym (k. 183), w lutym 2011 roku. W myśl zatem art. 123 § 1 pkt 2 kc, na skutek uznania pozwanego wielokrotnie doszło do przerwania biegu przedawnienia, które każdorazowo rozpoczynało swój bieg na nowo (art. 124 § 1 kc) i nie zakończyło biegu przed wniesieniem pozwu w niniejszej sprawie.

Reasumując, powód udowodnił swoje roszczenie zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. Orzeczono zatem zgodnie żądaniem pozwu jak w pkt I sentencji wyroku.

W pkt II wyroku, stosownie do wyniku sporu, który powód wygrał w całości, na mocy art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 99 kpc, zasądzono od pozwanego na jego rzecz kwotę 8217 zł, na która składają się opłata od pozwu w kwocie 1000 zł, wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym w kwocie 7200 zł oraz opłata skarbowa od dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.