Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Roman Chorab

Protokolant Judyta Kurmańska

po rozpoznaniu w dniach: 13.03.2015 r., 21.04.2015 r., 29.03.2016 r., 24.05.2016 r., 12.09.2016 r., 28.11.2016 r., 23.01.2017 r. i 06.03.2017 r.

sprawy R. B. (1)

urodz. (...) w G.

syna K. i H. z d. B.

oskarżonego o to, że:

w dniu 28 listopada 2014 r. o godz. 15:44 umieścił na stronie internetowej http://www.facebook.com komentarz dotyczący działalności Burmistrza Gminy i Miasta - W. Z. (1). Informacje i sformułowania zniesławiają pokrzywdzonego oraz godzą w jego dobre imię, wpis o treści: „(...) L. aż huczy!!!!” pomawia W. Z. (1) o działania o charakterze korupcyjnym i wystawia na szwank jego publiczną reputację jako(...) L.. Komentarz oskarżonego ma charakter pomawiający, rozpowszechnia nieprawdziwe informację oraz znieważa pokrzywdzonego w oczach opinii publicznej, co naraża oskarżyciela prywatnego na utratę zaufania potrzebnego do pełnienia zajmowanego publicznego stanowiska – (...) L..

tj. o czyn z art. 212 § 2 k.k.

I.  oskarżonego R. B. (2) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w części wstępnej wyroku czynu i za to na podstawie art. 212 § 2 k.k. wymierza mu karę grzywny w ilości 100 (sto) stawek dziennych przy przyjęciu jednej stawki w kwocie 10 (dziesięć) złotych;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego R. B. (2) kary grzywny warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok;

III.  na podstawie art. 628 pkt 1 kpk. zasądza od oskarżonego R. B. (2) na rzecz oskarżyciela prywatnego W. Z. (1) kwotę 1944 zł tytułem poniesionych przez niego kosztów procesu.

Sygn. akt II K 497/15

UZASADNIENIE

W wyniku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

R. B. (2) w chwili obecnej jest 63- letnim , stałym mieszkańcem L. w powiecie (...). Pracuje jednakże na terenie Niemiec jako opiekun osób starszych.

( dowód : dane osobowe oskarżonego R. B. (2) – k. 28 , k.95 ).

Jesienią 2014 r. na terenie gminy L. ( jak i zresztą na terenie wszystkim gmin i innych jednostek terytorialnych Polski ) odbywały się wybory samorządowe. Kandydatem na Burmistrza Gminy i Miasta L. był m.in. W. Z. (1) , również wieloletni , stały mieszkaniec L.. Natomiast R. B. (2) popierał innego kandydata na ten urząd w osobie pana M..

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego R. B. (2) – k. 95-96 ; zeznania pokrzywdzonego W. Z. (1) – k. 29-30, k. 132v ).

Przed druga turą przedmiotowych wyborów , w dniu 28 listopada 2014 r. o godz. 15:44 R. B. (2) umieścił na stronie internetowej http://www.facebook.com wpis wskazujący na odpowiedzialność Burmistrza W. Z. (1) za zamknięcie szpitala , utworzenie Straży Miejskiej , która „(...)” , a które to (...) Zarzucił , że urzędujący burmistrz nie jest reprezentantem gminy , lecz swojej partii - PO, która zabija polską przedsiębiorczość i niszczy Polskę , nie widzi możliwości rozwoju gminy , że stanowisko należy się osobie , która wyciągnie gminę z „gówna w które ją zepchnął”. Ponadto w tekście tym użył sformułowania o treści: „(...) L. aż huczy!!!!”

( dowód: wydruk z portalu społecznościowego – k. 5 ; zeznania pokrzywdzonego W. Z. (1) – k. 29-30, k. 132v ; wyjaśnienia oskarżonego R. B. (2) – k. 28v , k. 95-96 ).

Wskazany komentarz , wobec opublikowania go w Internecie , był dostępny dla nieograniczonej liczby osób. Osoby , które zapoznawały się z tym komentarzem , czytając wpis o treści „(...) w L. aż huczy!!!!” , zrozumiały go , iż W. Z. (1) ( pełniący obowiązki burmistrza ) żąda 10% korzyści majątkowej od transakcji , na której przebieg ma on wpływ jako Burmistrz Gminy i Miasta L..

( dowód: zeznania pokrzywdzonego W. Z. (1) – k. 29-30, k. 132v ; zeznania świadków : B. P. (1) – k. 40-41 , k. 132 ,A. H. –k. 150v-151 ; I. P. – k. 151 ; J. A. –k. 151v-152 - w części; B. K. – k.152 ; K. B. – k.152v-153 ; M. C. -k. 153v-154 ; A. S. - k.154-155; A. D. –k. 174v ; K. P. –k. 175 , A. O. –k. 175 ; B. P. (2) –k. 175v ).

R. B. (2) nie był dotychczas karany sądownie.

( dowód: zapytanie o karalność dotyczące osoby oskarżonego R. B. (2) – k. 21 )

R. B. (2) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W złożonych przed Sądem pierwszych wyjaśnieniach wskazał, przyznał się , że wprawdzie to on zamieścił na stronie internetowej komentarz dotyczący działań korupcyjnych W. Z. (1), podkreślił jednak , że miało to jednak charakter ocenny. Krytykował on bowiem dotychczasowe dokonania W. Z. (2) jako burmistrza Gminy i Miasta L. , wskazując , że wyjaśni to dalsze postępowanie dowodowe ( k. 29 ).

W kolejnych wyjaśnieniach złożonych przed Sądem , R. B. (3) również nie przyznał się do stawianego mu zarzutu i złożył wyjaśnienia. Odnośnie istoty sprawy , tym razem wskazał , że umieścił przedmiotowy wpis o owych „10%” , ale nie był to komentarz tylko pytanie.

Dalej wyjaśnił , że z zagranicy wrócił tylko na wybory i na plakatach widział napis „Z. 10%” w związku z czym zadając pytanie chodziło mu , że kandydat na burmistrza w osobie W. Z. (1) posiada jedynie 10% poparcie. Nie potrafił jednak wyjaśnić z jakich powodów takiej treści wyjaśnień , w tym przedmiocie nie udzielił będąc po raz pierwszy przesłuchany przed Sądem w charakterze oskarżonego ( k. 95v96 ).

Sąd zważył, co następuje:

Przechodząc do oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności do oceny wyjaśnień oskarżonego R. B. (2) należy wskazać, że te wyjaśnienie w zasadzie w całości na wiarygodność nie zasługują. Wiarygodne mogą jedynie być w tym zakresie , że to oskarżony sporządził przedmiotowy wpis w Internecie. Natomiast to , że było to pytanie dotyczące procentowego poparcia w wyborach samorządowych W. Z. (1) absolutnie na wiarygodność nie może zasługiwać.

Sąd doszedł do takiego przekonania, dokonując oceny wyjaśnień osk. R. B. (2) łącznie z oceną mocy dowodowej pozostałego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego , jak również mając wzgląd tylko i wyłącznie na treść samych jego wyjaśnień. Zdaniem Sądu już tylko nawet biorąc pod uwagę jedynie wyjaśnienia osk. R. B. , zdaniem Sądu są one niewiarygodne i stanowią jedynie nieudolnie przyjętą przez niego linię obrony. W ocenie Sądu wprost infantylne jest tłumaczenie osk. R. B. , że wpis o treści „(...) , bo w L. aż huczy!!!!” dotyczyć miał poparcia wyborczego. Wpis ten ma bowiem charakter typowo sensacyjny , mocno i dosadnie jest sformułowany i z pewnością gdyby dotyczył poparcia wyborczego nie kończyłby się sformułowaniem „… aż huczy”. Trudno przecież przyjąć , że z powodu 10%-go poparcia jakiegoś kandydata na burmistrza w danym mieście by aż „huczało” . Takie rozumowanie Sądu , że faktycznie wpis ten dotyczy nie poparcia wyborczego , ale zachowań o charakterze korupcyjnych , wyraziło szereg przesłuchanych w sprawie w charakterze świadków osób.

Przechodząc zatem do oceny wyjaśnień osk. R. B. , w powiązaniu i łącznie z oceną mocy dowodowej przesłuchanych w sprawie świadków , po raz kolejny należy dojść do przekonującego i jednoznacznego wniosku o całkowitej niewiarygodności wyjaśnień osk. R. B. co do istoty sprawy. Zdecydowana większość przesłuchanych w charakterze świadków osób , których część w ogóle w żaden sposób nie jest i nie była powiązana z W. Z. (3) wprost i bez żadnych wątpliwości wskazywała , że przedmiotowy wpis jednoznacznie kojarzył się im z działaniem korupcyjnym ( „braniem łapówek” ) W. Z. (1) jako Burmistrza Gminy i Miasta L.. W szczególności chodzi więc tu o zeznania świadków w osobach: B. P. (1) , A. H. , I. P., B. K. , K. B. , M. C. , A. S. , A. D. , K. P. , A. O. i B. P. (2).

Przechodząc do oceny zeznań pokrzywdzonego W. Z. (1) i świadków powyżej wskazanych , w ocenie Sądu w całości zasługują one na obdarzenie ich pełną wiarygodnością. Treść tych zeznań wzajemnie się bowiem uzupełnia i potwierdza , są one spójne i logiczne, a nadto tworzą jedną , spójną , logiczną całość zdarzenia opisanego powyżej przez Sąd , będącego stanem faktycznym sprawy. Wreszcie wskazać należy , że niewątpliwie świadkowie w osobach J. A. , B. S. i M. P. nic nie wiedziały o przedmiotowym wpisie , gdyż po prostu się z nim nie zapoznały , w związku z czym treści ich zeznań nie stanowiły podstawy ustaleń faktycznych sprawy poczynionych przez Sąd w niniejszej sprawie. Niemniej jednak treści ich zeznań absolutnie nie podważały wiarygodności zeznań świadków powyżej w uzasadnieniu przez Sąd opisanych , których to zeznania Sąd obdarzył wiarygodnością.

Odnośnie natomiast oceny wiarygodności zeznań świadka T. S., w ocenie Sądu nie sposób dać mu wiarę w zakresie tym , że przedmiotowy wpis o 10% dotyczył poparcia wyborczego , a nie „korupcji” , skoro jak sam zeznał owego wpisu na F. nie czytał , a całą sprawę , którą sprowadził do kampanii wyborczej i startu w niej różnych kandydatów na stanowisku Burmistrza Gminy i Miasta L. znał tylko z relacji R. B. (2).

Nie sposób również nie zauważyć , że świadek T. S. jako kolega osk. R. B. (2) z pewnością nie był zainteresowany składaniem niekorzystnych dla niego zeznań.

Sąd nie znalazł również podstaw do zakwestionowania dowodów z dokumentów przedkładanych przez strony w trakcie postępowania dowodowego ( tych włączonych w poczet materiału dowodowego ).

Dokonując zatem całościowej oceny materiału dowodowego, należy stwierdzić, iż wyjaśnienia oskarżonego R. B. (2) co do istoty sprawy , są całkowicie niewiarygodne , zaś zebrany w sprawie materiał dowodowy i omówiony powyżej wskazuje jednoznacznie, że oskarżony R. B. (2) dopuścił się przestępstwa.

Należy zatem wskazać, że oskarżony R. B. (2) swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 212 § 2 kk. w ten sposób, że :

w dniu 28 listopada 2014 r. o godz. 15:44 umieścił na stronie internetowej http://www.facebook.com komentarz dotyczący działalności Burmistrza Gminy i Miasta - W. Z. (1). Informacje i sformułowania zniesławiają pokrzywdzonego oraz godzą w jego dobre imię, wpis o treści: (...) L. aż huczy!!!!” pomawia W. Z. (1) o działania o charakterze korupcyjnym i wystawia na szwank jego publiczną reputację jako(...) L.. Komentarz oskarżonego ma charakter pomawiający, rozpowszechnia nieprawdziwe informację oraz znieważa pokrzywdzonego w oczach opinii publicznej, co naraża oskarżyciela prywatnego na utratę zaufania potrzebnego do pełnienia zajmowanego publicznego stanowiska – (...) L..

W ocenie Sądu powyższa kwalifikacja nie może budzić wątpliwości , jeśli wziąć pod uwagę , że przestępstwo zniesławienia ( art. 212 kk. ) jest przestępstwem gdzie chronione jest m.in. dobre imię człowieka. Przez pomówienie należy rozumieć przekazywanie wiadomości innej osobie za pomocą różnych sposobów ( ustnie , na piśmie , drukiem ) i wiadomości te muszą mieć charakter hańbiący tę osobę ( pomawianą ) godzące w cześć , dobre imię tej innej osoby.

Przesłanki te spełniało działanie oskarżonego R. B. (2). W pierwszej kolejności należy wskazać , że oczywista sugestia działań korupcyjnych , osoby dotychczas niekaranej , mało tego w stosunku do której nie toczyło się żadne postępowanie dotyczące działalności przestępczej , a wprost przeciwnie niewątpliwie cieszącą się nieposzlakowana opinią w miejscowym środowisku ( skoro został wybrany na drugą kadencję (...) L. ), niewątpliwie posiada cechy zniesławienia powyżej cytowanego przepisu art. 212 kk.

Nadto czyn ten oskarżony R. B. (2) popełnił w sposób kwalifikowany z § 2 art. 212 kk. bo za pomocą środka masowego komunikowania , jakim niewątpliwie jest powszechnie znany i popularny portal społecznościowy , funkcjonujący pod adresem facebook.com. Pojęcie „środki masowego komunikowania” to termin, w którym ustawodawca akcentuje fakt , iż wiadomość przekazywana przez te środki dociera –bądź potencjalnie może dotrzeć – do szerokich rzesz odbiorców.

Zatem środkami masowego przekazu będą wszystkie środki , których działanie sprowadza się do masowego przekazywania rozmaitych treści. Jeśli zatem dla bytu przestępstwa zniesławienia konieczne jest ustalenie , że zaszła możliwość , iż wiadomości podane w pomówieniu , osobę pomawianą mogły poniżyć w opinii publicznej , a więc spowodować naganną ocenę w powszechnym odczuciu szerokiego , nieograniczonego kręgu osób, to niewątpliwie takie skutki miało działanie R. B. (2) powyżej w uzasadnieniu opisane. Mało tego nie jest konieczne ustalenie , czy powyżej wskazany skutek zaistniał , wystarczy wykazać , że mógł zaistnieć. W związku z tym w ocenie Sądu nie mogło budzić wątpliwości , że sugerowanie kandydatowi na stanowisku burmistrza działań korupcyjnych poniża tę osobę w opinii publicznej.

Zdaniem Sądu , biorąc pod uwagę , że przedmiotowe wpisy obejrzało wiele osób , a W. Z. (1) jest znaną osobą co najmniej w gminie L. z racji zajmowanego stanowiska i pełnionej funkcji, szkalujące go treści wpisów internetowych niewątpliwie poniżają go w oczach opinii publicznej i narażają na utratę zaufania potrzebnego dla pełnienia przez niego funkcji (...) L..

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę całokształt okoliczności zarówno obciążających, jak i łagodzących dotyczących osoby sprawcy – R. B. (2).

Zdaniem Sądu do okoliczności obciążających należało zaliczyć znaczne nasilenie złej woli ze strony osk. R. B. (2), który posuwając się nawet do przestępstwa próbuje przeforsować swoje racje odnośnie osoby kandydata na (...) L. .

Za jedyną okoliczność łagodzącą ,a dotyczącą osk. R. B. (2) , w ocenie Sądu należało uznać to, że oskarżony ten w przeszłości nie był karany sądownie za przestępstwa.

Łącząc wyżej wymienione okoliczności z dyrektywami wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 kk. , Sąd uznał, że wymierzenie oskarżonemu R. B. (2) na podstawie art. 212 § 2 kk. kary stu stawek dziennych grzywny przy przyjęciu jednej stawki w kwocie dziesięć złotych jest adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu – przy czym spełni w stosunku do tego oskarżonego rolę wychowawczą i zapobiegawczą , czyniąc nadto zadość prewencji ogólnej.

W ocenie Sądu wskazać należy , iż stopień winy i społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez tego oskarżonego ( R. B. (2) ) był znaczny , o czym , co jeszcze raz należy podkreślić , świadczy bezpośredni zamiar, motywacja oskarżonego oraz sposób i okoliczności popełnienia zarzucanego mu czynu.

Orzekając o rozmiarze kary Sąd wziął także pod uwagę właściwości i warunki osobiste oskarżonego R. B. (2), jego sposób życia przed popełnieniem przestępstwa , a także zachowanie się po jego popełnieniu. Oskarżony R. B. (2) nie był dotychczas karany sądownie. Okoliczności te - w ocenie Sądu – pozwalają na jego pozytywną ocenę , która może i powinna mieć wpływ na wymiar kary zwłaszcza , że tryb życia , stosunki rodzinne , postawa wobec wartości społecznych oskarżonego osk. R. B. świadczą o nienagannym ( w chwili popełnienia czynu ) życiu .

W związku z czym , Sąd na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk. i art. 70 § 1 pkt. 2 kk. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego R. B. (2) kary grzywny warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący dwa lata.

Orzekając o rodzaju , wymiarze kary i warunkowym zawieszeniu jej wykonania , Sąd miał na względzie treść przepisów art. 4 § 1 kk. i art. 443 kpk. Jeśli chodzi o pierwszy z tych przepisów , to wskazać należy , iż czyn którego popełnienia dopuścił się oskarżony R. B. (2) został popełniony w dniu 28.11.2014 r. , a więc jeszcze przed nowelizacją ustawy kodeks karny , która weszła w życie z dniem 1.07.2015 r. i która to nowelizacja nie przewiduje warunkowego zawieszenia wykonania kary grzywny. Niemniej jednak mając wzgląd na kolejny przepis - art. 443 kpk. , Sąd nie mógł wydać surowszego orzeczenia wobec osk. R. B. (2) niż to które uprzednio zostało uchylone przez Sąd Odwoławczy , gdyż poprzednie orzeczenie było zaskarżone tylko na korzyść oskarżonego R. B..

Z uwagi na fakt , że R. B. został uznany winnym zarzucanego mu czynu i skazany , Sąd zasądził , na podstawie art. 628 pkt. 1 kpk. , od oskarżonego R. B. (2) na rzecz oskarżyciela prywatnego W. Z. (1) kwotę 1.944 złotych tytułem poniesionych przez nie kosztów procesu.

W szczególności powyższa kwota nie przekracza ustawowych norm wskazanych w treści przepisów § 2 ust. 2 w zw. z § 14 ust. 2 pkt. 1 i 4, oraz § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy udzielonej z urzędu ( tekst jednolity :Dz. U. z 2013 r., poz. 461 z późn. zm. ). W tym przypadku również , Sąd zastosował przepisy już nieobowiązującego w chwili obecnej powyżej cytowanego rozporządzenia z uwagi na datę wpływy do Sądu przedmiotowej sprawy ( grudzień 2014 r. ). Reasumując zatem na przyznaną osk. prywatnemu W. Z. kwotę złożyły się : 300 złotych z tytułu opłaty od aktu oskarżenia złożonego przez pełnomocnika oskarżyciela w trybie prywatnoskargowym , 720 złotych tytułem wynagrodzenia pełnomocnika oskarżyciela prywatnego za dwukrotne postępowanie przed Sądem Rejonowym , 460 zł. za postępowanie przed Sądem Okręgowym jako drugą instancją , oraz 7-mio krotne odroczenie rozpraw/ posiedzeń – każde po 72 zł. ( 504 zł. ) co łącznie dało kwotę owych 1.944 zł.