Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 2014/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Anna Hajda

Protokolant Justyna Chojecka

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa S. S.

przeciwko M. S.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 24 sierpnia 2016 r., sygn. akt II C 553/16

oddala apelację.

SSO Anna Hajda

Sygn. akt III Ca 2014/16

UZASADNIENIE

Powód S. S. wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanej M. S. kwoty 4.400,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 8 marca 2013r. oraz zasądzenie od strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Na uzasadnienie swego żądania powód podniósł, iż w dniu 1 marca 2013r. na podstawie ustnej umowy pożyczki przekazał pozwanej kwotę 4.400zł. Pozwana zobowiązała się zwrócić pożyczkę do dnia 7 marca 2013r. Powód dodał, iż pozwana nie uregulowała należności, w związku z czym w dniu 11 czerwca 2015r. wezwał pozwaną do zapłaty.

Pozwana M. S. na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2016r. podniosła, iż nie zgadza się z pozwem, gdyż nigdy nie zaciągała żadnej pożyczki od pozwanego S. S..

Wyrokiem z dnia 24 sierpnia 2016 roku Sąd Rejonowy w Rybniku oddalił powództwo, ustaliwszy, iż w dniu 24 września 2012r. M. S. i S. S. z dniem 24 września 2012r. ustanowili w swoim małżeństwie ustrój rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków.

W dniu 11 czerwca 2015r. powód sporządził wezwanie, w którym wezwał pozwaną M. S. do zwrotu pożyczki udzielonej w dniu 01.03.2012r. w kwocie 4.400zł wraz z ustawowymi odsetkami w wysokości 1.718,77z w terminie 3 dni.

W okresie od 01.01.2012r. do 31.03.2012r. na rachunku pozwanej M. S. saldo początkowe oraz końcowe wynosiło 0,00zł.

Wobec takich ustaleń Sąd Rejonowy wskazał, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. Przywołał Sąd I instancji dyspozycję art. 720 §1k.c, art. 6 kc i art. 232 kpc, równocześnie konstatując, że w niniejszej sprawie strona powodowa ograniczyła się do przedstawienia Sądowi dowodu z dokumentu prywatnego w postaci wezwania do zapłaty z dnia 11 czerwca 2015r. oraz do przedłożenia odpisu aktu notarialnego Rep. A nr (...) z dnia 24.09.2012r., w którym strony z dniem 24.09.2012r. ustanowiły w swoim małżeństwie ustrój rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków.

W ocenie Sądu Rejonowego przedstawione przez powoda dokumenty prywatne absolutnie nie stanowią dowodu na istnienie zobowiązania, którego dotyczył pozew, co musiało skutkować oddaleniem powództwa.

Z wyżej wskazanym rozstrzygnięciem nie zgodził się powód wywodząc apelację i zaskarżając wyrok w całości.

Skarżący zarzucił: - błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, iż powód nie udzielił pozwanej pożyczki w kwocie 4.400,00 złotych, podczas gdy z okoliczności sprawy można wyciągnąć wnioski zgoła odmienne; - naruszenie przepisów postępowania tj. art 233 kpc, mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy, polegające na przyjęciu, że zeznania powoda są niewiarygodne, podczas gdy wziąć pod uwagę całokształt materiału dowodowego oraz okoliczności udzielania pożyczki, a także dowody, które ujawniły się w późniejszym terminie, można wyciągnąć jedynie wnioski, iż powód udzielił takiej pożyczki pozwanej.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty skarżący domagał się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości oraz zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych prawem. W apelacji zawarto także wnioski dowodowe w postaci zeznań świadka oraz stenogramu rozmowy dwóch osób zarejestrowanej przez Biuro Detektywistyczne Kontra, na okoliczność udzielenia przez powoda pozwanej pożyczki.

Na rozprawie apelacyjnej pozwana wniosła o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do wniosków dowodowych zgłoszonych w postępowaniu odwoławczym. Wskazania zatem wymaga, że niniejsza sprawa rozpoznawana była w trybie postępowania uproszczonego. Stosownie zaś do treści art. 505 11§ 1 kpc Sąd drugiej instancji nie przeprowadza postępowania dowodowego z wyjątkiem dowodu z dokumentów. Z kolei § 2 przywołanego przepisu stanowi, że przepisu paragrafu poprzedzającego nie stosuje się, jeżeli apelację oparto na późniejszym wykryciu okoliczności faktycznych lub środkach dowodowych, z których strona nie mogła skorzystać przed sądem pierwszej instancji. W okolicznościach rozpoznawanej sprawy skarżący nie wskazuje kiedy doszło do nagrania rozmowy powołanego w apelacji, co uniemożliwia dokonanie weryfikacji twierdzeń apelującego co do daty pozyskania tego dowodu, co skutkować musiało oddaleniem wniosków dowodowych przywołanych w apelacji.

Całkowicie niezrozumiały jest także zarzut apelacyjny dotyczący odmowy wiarygodności zeznań powoda, w sytuacji gdy w niniejszej sprawie strony nie składały zeznań.

Reasumując powyższe zarzuty apelacyjne uznać należy za całkowicie nieuprawnioną polemikę z prawidłowym rozstrzygnięciem Sądu Rejonowego. Wbrew zarzutom apelacji Sąd I instancji prawidłowo ustalił w sprawie stan faktyczny w oparciu o zaoferowane przez strony dowody, trafnie także zastosował przepisu prawa.

Powyższe doprowadzić musiało do oddalenia apelacji, stosownie do dyspozycji art. 385 kpc.

SSO Anna Hajda