Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 10 grudnia 2013r

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia wierzyciela C. (...)w W.na postanowienie Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt I Co 3455/13

w sprawie z udziałem dłużniczki B. G.

o nadanie klauzuli wykonalności

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 8 października 2013 roku Sąd Rejonowy oddalił wniosek wierzyciela C. (...)w W.o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko dłużniczce B. G., albowiem z przedłożonego przez wierzyciela dokumentu prywatnego w postaci umowy przelewu wierzytelności pomiędzy nim, a (...) S.A.nie wynika, aby zaopatrzony był on w podpisy urzędowo poświadczone. Wnioskodawca do wniosku dołączył kopię umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 19 lutego 2013 r. W dołączonym do umowy poświadczeniu notarialnym Repertorium A nr (...)z dnia 19 lutego 2013 r. widnieje sformułowanie „poświadczam, ze podpisy na załączonym dokumencie w mojej obecności położyli”, lecz jednocześnie poświadczenie to nie wskazuje precyzyjnie jakiego dokumentu ono dotyczy, a dodatkowo poświadczenie owo zostało złożone na pojedynczej kartce papieru i nie widnieją na nim informacje by byto połączone z przedmiotową umową sprzedaży wierzytelności. W świetle powyższego nie można uznać- zdaniem Sądu Rejonowego- że wierzyciel wykazał przejście uprawnień w sposób wskazany w przepisie art. 788 k.p.c. W zażaleniu na powyższe postanowienie wierzyciel zaskarżając je w całości, wniósł o jego zmianę poprzez uwzględnienie wniosku, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie do ponownego rozpoznania sądowi I instancji, zarzucając mu dokonanie sprzecznych ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego przyjęcia, że nie zostały spełnione wymogi wynikające z art. 788 § 1 kpc, dotyczące udokumentowania następstwa prawnego dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym. W uzasadnieniu skarżący stwierdził, iż złożył on wymagane dokumenty w takiej formie jaka wymagana jest przez przepisy oraz podniósł, iż forma dokonanych poświadczeń jest zgodna z art. 97 ustawy - Prawo o notariacie. Owe dokumenty były ze sobą połączone trwale, jednakże pełnomocnik sporządzając odpisy dokumentów, siłą rzeczy musiał dokonać ich rozdzielenia, w celu skopiowania.

Sąd Okręgowy zważył.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Mając na uwadze treść art. 788 § 1 kpc sąd w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego wierzyciela bada jedynie, czy zostały spełnione przesłanki określone w art. 788 § 1 kpc, tj. czy przejście uprawnienia (obowiązku) nastąpiło po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed jego wydaniem oraz czy przejście to wykazane zostało przez wierzyciela dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym.

Na gruncie zatem art. 788 § 1 kpc niezbędną przesłanką do skutecznego ubiegania się przez następcę prawnego wierzyciela o nadanie klauzuli wykonalności jest wykazanie przez wnioskodawcę, oprócz istnienia samego tytułu egzekucyjnego nadającego się do wykonania, także faktu przejścia praw lub obowiązków za pomocą ściśle określonych środków dowodowych w postaci oryginałów dokumentów urzędowych lub prywatnych z podpisem urzędowo poświadczonym lub też ich odpisów, poświadczonych przez osobę posiadającą upoważnienie ustawowe. Sąd orzekający w postępowaniu klauzulowym ocenia te dokumenty zatem pod względem formalnym, tj. w zakresie dotyczącym ustalenia, czy spełniają one kryteria wymagane od dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 244 kpc lub czy podpisy na dokumencie prywatnym zostały urzędowo poświadczone. Po dokonaniu analizy dokumentów przedstawionych przez wnioskodawcę wskazać należy, że nie spełniają one wymogów formalnych o jakich mowa w wyżej cytowanym artykule. Nie są to zarówno ani dokumenty urzędowe, ani tym bardziej dokumenty prywatne z podpisem notarialnie poświadczonym. Jak to słusznie zauważył Sąd Rejonowy z poświadczenia notarialnego podpisów stron przedłożonych przez wierzyciela, nie wynika jakich dokumentów dotyczy poświadczenie, bowiem notariusz stwierdza jedynie autentyczność podpisów na dołączonych dokumentach, nie precyzując jednocześnie, czy dotyczą one wskazanych umów. Również forma ich złożenia tj. luźne kserokopie trwale niepołączone ze sobą budzi wątpliwości, czy poświadczenia popisów zostały faktycznie złożone pod opisanymi powyżej umowami, czy też dokumentami. Rzeczą Sądu nie może być bazowanie na domysłach. Sąd opiera się bowiem na jednoznacznych dowodach określających konkretny stan rzeczy, który niewątpliwie w niniejszym przypadku nie występuje. Tym samym dokumenty te nie stanowiły i nie mogły stanowić wystarczającej podstawy do wykazania przejścia uprawnień na nowego wierzyciela, stosownie do dyspozycji art. 788 § 1 kpc.

Z tych też przyczyn Sąd Okręgowy oddalił zażalenie na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd.1 kpc i art. 13 § 2 kpc.