Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Kalisz, dnia 09 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Anna Woźniakowska

po rozpoznaniu w dniu 26 października 2016 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa – (...).PL (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w B.

przeciwko – (...) Spółce w ograniczoną odpowiedzialnością Spółce komandytowej w K.

o zapłatę

1. oddala powództwo,

2. zasądza od powoda (...).PL (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na rzecz pozwanego (...) Spółki w ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej w K. kwotę 1 217,00 złotych (jeden tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego,

3. nakazuje ściągnąć od powoda na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 145,90 złotych (sto czterdzieści pięć złotych dziewięćdziesiąt groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Sygn. akt V GC 822/16

UZASADNIENIE

Powód (...).pl (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w B. pozwem z dnia 8 lutego 2016r. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej w K. kwoty 1.917,29 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 26 października 2015r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że strony zawarły w dniu 8 września 2015r. umowę przewozu rzeczy na podstawie zlecenia nr (...) (...). Powód zobowiązał się na podstawie zlecenia wykonać transport ładunku określonego w zleceniu, za który pozwany zobowiązał się zapłacić powodowi wynagrodzenie w wysokości 370 euro. Powód wykonał prawidłowo zlecenie, a pozwany nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do prawidłowości wykonania usługi.

Do pozwu załączono powołane w pozwie zlecenie, fakturę VAT, dokument CMR i wezwanie do zapłaty.

W dniu 15 marca 2016r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 503/16 którym nakazała pozwanemu zapłatę na rzecz powoda kwoty 1.917,29 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 26 października 2015r. do dnia zapłaty oraz kwotę 900 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Zachowując ustawowy termin pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Pozwany zgłosił w sprzeciwie zarzut potrącenia roszczenia z notą obciążeniową nr (...) z dnia 3 listopada 2015r.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany potwierdził, że zlecił powodowi wykonanie transportu ładunku objętego zleceniem nr 11 a (...) z dnia 8 września 2015r. i że powód wystawił fakturę VAT nr (...) z 10 września 2016r. Pozwany współpracował z powodem wielokrotnie. W dniu 2 października 2015r. pozwany zlecił powodowi wykonanie transportu z Niemiec do Francji. W zleceniu transportowym nr (...) podane były dwa miejsca załadunku i dwa miejsca rozładunku oraz waga towaru składającego się z dwóch palet. Powód wbrew zakazowi zastrzeżonemu w zleceniu miał załadowany dodatkowy towar, którego nie udało się wcześnie rozładować i nie mógł załadować drugiego ładunku. Powód przewiózł tylko jeden ładunek a pozwany był zmuszony zlecić przewiezienie drugiego ładunku innemu przewoźnikowi, któremu zapłacił wynagrodzenie w wysokości 1.480 euro netto. Pozwany wystawił powodowi notę obciążeniową nr(...), w której obciążył powoda kwotą 1.450 euro z tytułu nie wywiązania się ze zlecenia, zgodnie z jego punktem 2. Pozwany pismem z dnia 24 listopada 2015r. potrącił należność z w/w noty obciążeniowej z należnościami powoda wynikającymi z faktur VAT: z załączonej do pozwu faktury VAT (...).

W piśmie procesowym z dnia 9 sierpnia 2016r. pełnomocnik powoda podniosła, że pozwany bezpodstawnie anulował zawarte zlecenie, pomimo że powód był gotowy do podjęcia ładunku i wykonania zlecenia w całości. Samochód powoda o ładowności do 3,5 tony był zdolny do podjęcia ładunku i to z winy pozwanego zlecenie nie zostało wykonane w całości. Ponadto pozwany ograniczył zakres zlecenia do jednego ładunku, co wynika z aneksu do zlecenia, a ten jeden ładunek został dostarczony przez powoda. Powód zarzucił, że pozwany nie wykazał szkody, że nota obciążeniowa oraz oświadczenie o potrąceniu są nieważne, bo zostały podpisane przez osoby które nie były uprawnione do reprezentowania pozwanego, zostały wydane w oparciu o nieważny z mocy prawa punkt 2 zlecenia. Oświadczenie o potrąceniu jest nieważne. Zdaniem powoda, zgodnie z konwencją CMR przewoźnik odpowiada jedynie za całkowite lub częściowe zaginięcie towaru lub za jego uszkodzenie oraz za opóźnienie w dostawie towaru. W punkcie 2 zlecenia nie wskazano konkretnych przesłanek do obciążenia powoda karą umowną.

W piśmie procesowym z dnia 18 października 2016r. pełnomocnik pozwanego zaprzeczył aby powód gotowy był do podjęcia ładunku. W Nocie obciążeniowej z 3 listopada 2015r. pozwany obciążył powoda kwotą 1450 euro z tytułu odszkodowania za niewywiązanie się ze zlecenia z dnia 2 października 2015r. i następnie dokonał potrącenia. Pozwany zmuszony był bowiem ponieść koszt drugiego przewoźnika w kwocie 1480 euro i wynagrodzenie powoda w wysokości 160 euro. Klient pozwanego uregulował jedynie 880 euro. Szkoda pozwanego po zliczeniu wynagrodzenia J. S. (1) w wysokości 1480 euro i wynagrodzeniu powoda w wysokości 160 euro (łącznie 1.640 euro) i po odjęciu wypłaconego wynagrodzenia przez klienta pozwanego w wysokości 880 euro, ale po dodaniu utraconego zysku pozwanego w wysokości 220 euro (880 euro od klienta - 660 euro wynagrodzenia powoda w pierwotnej umowie) stanowi kwotę 980 euro, do której pomniejszono wysokość noty obciążeniowej z 3 listopada 2015r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 września 2015r. pozwany zlecił powodowi przewóz ładunków na terenie Francji, wskazując datę załadunku na 9 września 2015r., a rozładunku w dniu 10 września 2015r. Wynagrodzenie ustalono na kwotę 370 euro netto. Powód podpisał dwie strony zlecenia transportowego nr (...) (...) z dnia 8 września 2015r. wraz z oświadczeniem (kabotaż)

Dowód: zlecenie transportowe nr (...) (...) z dnia 8.09.2015r.

(k. 28 – 30 akt)

Przewóz został wykonany zgodnie ze zleceniem.

Dowód: międzynarodowe samochodowe listy przewozowe CMR (k. 34 i 35

akt)

W dniu 10 września 2015r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) z tytułu usługi transportowej na kwotę 455,10 euro (370 euro netto), płatną w terminie 45 dni do 25 października 2015r.

Dowód: faktura VAT nr (...) z 10.09.2015r. (k. 31 akt)

W dniu 2 października 2015r. powód oraz pracownik pozwanego R. J. (1) przeprowadzili rozmowę na komunikatorze (...) w wyniku której doszło do zawarcia kolejnej umowy, na podstawie której powód podjął się przewieźć ładunki o łącznej wadze 1.600 kg. Ustalono w wyniku negocjacji wynagrodzenie dla powoda oraz termin jego płatności.

Dowód: archiwum rozmowy stron na komunikatorze (...) z 2.10.2015r. (k.

74 – 76 akt)

Powód sam wyszukał na stronie internetowej zlecenie pozwanego. Łączyło ono dwa zlecenia przewiezienia towarów z dwóch różnych miejsc w Niemczech do dwóch różnych miejsc we Francji. Trasa przewozów była zbliżona. W uwagach zastrzeżono, że przedmiotem przewozu może być wyłącznie towar ze zlecenia, co oznaczało zakaz doładunku. Należało również odpowiednio zabezpieczyć towar. Szczególne warunki przewozu zastrzegli zleceniodawcy pozwanego z Niemiec i Francji.

Dowód: zeznania świadka R. J. (2) (00:15:53 – 00:26:26

minuta rozprawy z dnia 26 października 2016r.)

W dniu 2 października 2015r. pozwany zlecił powodowi przewóz dwóch ładunków z Niemiec do Francji. Wagę jednej palety wskazano na 1450 kg, a drugiej na 127 kg. Powód wskazał pojazd o numerze rejestracyjnym (...). Wynagrodzenie ustalono na kwotę 660 euro netto. Załadunku miano dokonać w dniu 5 października 2015r. do godziny 15.00 w dwóch miejscowościach w Niemczech w E. i w S., a rozładunku we Francji w dniu 7 października 2015r. do godziny 8.00.

Dowód: zlecenie transportowe nr (...) (k. 71- 72 akt)

W dniu 5 października 2015r. o godzinie 9.50 powód upewnił się u pozwanego jaki jest prawidłowy adres załadunku w miejscowości S.. O godzinie 11.13 doszło do tego załadunku. Po drugim załadunku powód miał również poinformować pozwanego. O godzinie 14.18 pracownica powoda E. G. poinformowała R. J. (2), że na miejscu drugiego załadunku wystąpił problem. Odmówiono załadunku gdyż z dokumentów powoda wynika ładowność 1,3 tony. O godzinie 15.05, gdy R. J. (2) nawiązał kontakt ze swoim klientem i usiłował rozmawiać bezpośrednio z kierowcą powoda, okazało się, że kierowca odjechał z miejsca załadunku. Po rozmowie z kierowcą R. J. (2) wyjaśnił E. G., że przyczyną oddalenia się kierowcy z miejsca załadunku było to, że pojechał rozładować dodatkowa paletę, którą przewoził wbrew zakazowi z umowy. R. J. (2) polecił aby kierowca powoda przewiózł jedynie paletę załadowaną w miejscowości S., która miała być doładunkiem do towaru, który nie zmieścił się do samochodu, i którego zlecenie przewozu zostało anulowane ze względu na postępowanie powoda. Z kolei paleta, którą załadowano miała być dostarczona do środy rana do Francji. Na ten doładunek R. J. (2) miał przeznaczone 160 euro. Oświadczył, że na taką kwotę wypisze aneks do umowy.

Dowód: archiwum rozmowy stron na komunikatorze (...) z 5.10.2015r. (k.

77 – 80 akt)

Pierwsze miejsce załadunku dotyczyło 127 kg, natomiast drugie miejsce to 1450 kg. Łączna waga ładunku po załadowaniu przekraczałaby ładowność pojazdu. Podstawiono zły środek transportu. Drugi ładunek nie mieścił się ponieważ kierowca podjął jeszcze inny ładunek i odjechał z drugiego miejsca załadunku aby rozładować ten ładunek. Gdy podjechał ponownie na miejsce drugiego załadunku było już za późno. W firmie tej skończono pracę i nie było możliwości załadunku w dniu 5 października 2015r. Ustalono, że kierowca powoda ma jechać z pierwszym ładunkiem do Francji. Podjęcie drugiego ładunku zlecono innemu przewoźnikowi.

Dowód: zeznania świadka R. J. (2) (00:26:26 – 00:45:01

minuta rozprawy z dnia 26 października 2016r.)

Podstawiony przez powoda samochód to R. (...) o ładowności 1.500 kg. Samochód ten mieści 8 palet. Kierowca naprzemiennie jeździł w Niemczech z miejsc załadunku i rozładunku. Przyjechał na miejsce załadunku, ale było już za późno i nie można było załadować.

Dowód: zeznania świadka E. G. (01:14:05 – 01:26:46

minuta rozprawy z dnia 26 października 2016r.)

Spedytor pozwanego T. U. umieścił kolejny raz ofertę na giełdzie transportowej. W ciągu godziny zgłosił się J. S. (1) z B.. Jako wyznacznik do ustalenia jego wynagrodzenia przyjęto ilość kilometrów. Podstawił większe auto niż powód o ładowności 2,5 lub 3,5 tony. Ze spedytorem z Francji ustalono również jednodniowe przesunięcie terminu rozładunku.

Dowód: zeznania świadka T. U. (01:03:54 – 01:07:38

minuta rozprawy z dnia 26 października 2016r.)

W dniu 5 października 2015r. pozwany zlecił J. S. (2) przewóz palety o wadze 1.450 kg z miejscowości E. w Niemczech do S. J. D’I. we Francji. Załadunek miał nastąpić w dniu 6 października 2015r. do godziny 12.00, a rozładunek w dniu 8 października 2015r, do godziny 10.00. Wynagrodzenie dla przewoźnika ustalono na kwotę 1.480 euro.

Dowód: zlecenie transportowe nr (...) (...) RJ dla J. S. (1) z

5.10.2015r. (k. 146 – 1147 akt)

W dniu 7 października 2015r. J. S. (3) wystawił pozwanemu fakturę VAT (...) z tytułu usługi (...) (D) – S. I. (F) na kwotę 7.728,14 zł, płatną przelewem w terminie 60 dni. W fakturze powołano numer zlecenia (...)/ (...) RJ

Dowód: faktura VAT (...) (k.147 akt)

W dniu 7 października 2015r. pozwany złożył reklamację zlecenia transportowego nr (...) ze względu na informację o braku możliwości podjęcia towaru z przedmiotowego zlecenia, ze względu na niezastosowanie się do wytycznych znajdujących się w przedmiotowym zleceniu transportowym i ze względu na podstawienie nieprawidłowego środka transportu.

Dowód: reklamacja z 7.10.2015r. (k. 83, 84, 85 akt)

W dniu 3 listopada 2015r. pozwany wystawił wobec powoda Notę Obciążeniową nr (...), w której obciążył powoda kwota 1.450 euro z tytułu nie wywiązania się ze zlecenia nr (...) z 2.10.2015r. na podstawie punktu 2 warunków zlecenia.

Dowód: Nota Obciążeniowa nr (...) z dowodem nadania

w dniu 10.11.2015r. (k. 86 i 89 akt)

W dniu 4 listopada 2015r. powód podpisał aneks do zlecenia transportowego nr 8a 29/10/2015, w którym wynagrodzenie dla powoda obniżono do kwoty 160 euro netto.

Dowód: aneks do zlecenia transportowego nr (...) (k. 73

akt)

W dniu 10 listopada 2015r. powód przeprowadził rozmowę z R. J. (2) na komunikatorze (...) próbując polubownie załatwić sprawę, a pismem z dnia 13 listopada 2015r. nie uznał roszczeń pozwanego przedstawionych w nocie obciążeniowej nr (...) albowiem spedytor pozwanego R. J. (2) wiedział jakie auto zostanie podstawione na załadunek.

Dowód: rozmowa na komunikatorze (...) z 10.11.2015r. (k. 116 – 118 akt),

pismo powoda do pozwanego z 13.11.2015r. (k. 119 akt)

W dniu 24 listopada 2015r. pozwany złożył względem powoda oświadczenie o potrąceniu wierzytelności wynikającej z noty (...) z wierzytelnościami powoda wynikającymi z wymienionych faktur VAT, w tym faktury VAT załączonej do pozwu nr (...).

Dowód: oświadczenie o potrąceniu z 24.11.2015 z dowodem nadania (k. 87 –

88 akt)

W dniu 30 grudnia 2015r. pozwany zapłacił na rzecz J. S. (2) kwotę 7.728,14 zł tytułem zapłaty za fakturę (...)

Dowód: potwierdzenie transakcji z 30.12.2015r. (k. 149 akt)

W dniu 21 stycznia 2016r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 455,10

euro wynikającej z faktury VAT (...) z 10 września 2015r.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dowodem nadania (k. 36 – 37 akt)

W dniu 6 września 2016r. pozwany dokonał korekty noty obciążeniowej nr (...) w części 470 euro. Oświadczenie o potrąceniu nr (...) z 24.11.2015r. pozostało skuteczne do kwoty 980 euro. Pozwany zadeklarował niezwłoczną spłatę faktur VAT wystawionych przez powoda nr (...) – 441,45 euro i (...) – 28,55 euro.

Dowód: pismo do powoda z 6.09.2016r., korekta oświadczenia o potrąceniu z

6.09.2016r. z dowodem doręczenia (k. 143 – 145 akt)

Spedytorzy poinformowali o problemach w wykonaniem zlecenia wiceprezesa zarządu pozwanego M. M.. Dla dobra klienta zdecydował on o poszukaniu innego przewoźnika. O wyższej cenie dla pana S. zdecydowało to, że pozwany miał mało możliwości do negocjowania warunków albowiem istniała potrzeba, by natychmiast podjęto ładunek. Klient pozwanego początkowo odmawiał mu zapłaty za wykonanie przewozu, ale ostatecznie zapłacił i dlatego pozwany pomniejszył wysokość noty wobec powoda. Szkodą pozwanego była konieczność podstawienia drugiego pojazdu, za który pozwany zapłacił oraz utracone zyski.

Dowód: zeznania wiceprezesa zarządu powoda M. M.

(k.158 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadków R. J. (3), T. U. i E. G. oraz zeznań pozwanego.

Sad ograniczył dowód z zeznań stron do przesłuchania pozwanego na podstawie art. 302 §1 k.p.c. albowiem powód nie stawił się na rozprawie, prawidłowo wezwany do osobistego stawiennictwa pod rygorem pominięcia dowodu z jego zeznań.

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), podpisanej w 1956r. w Genewie (Dz. U. Nr 49,poz.238 z 14 września 1962r.). Zgodnie z jej art. 1 ust.1 Konwencję stosuje się do wszelkiej umowy o zarobkowy przewóz drogowy towarów pojazdami, niezależnie od miejsca zamieszkania i przynależności państwowej stron, jeżeli miejsce przyjęcia przesyłki do przewozu i miejsca przewidziane dla jej dostawy, stosownie do ich oznaczenia w umowie, znajdują się w dwóch różnych krajach, z których przynajmniej jeden jest krajem umawiającym się.

Stosowanie Konwencji jest niezależne od miejsca zamieszkania bądź siedziby stron umowy oraz ich przynależności państwowej. Jedynym warunkiem zastosowania postanowień CMR jest okoliczność, że przewóz odbywa się pomiędzy miejscami znajdującymi się w dwóch różnych krajach, z których przynajmniej jeden jest krajem umawiającym się. Z załączonych do pozwu dokumentów wynika, że warunki te zostały spełnione w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 3 Konwencji przewoźnik odpowiada, jak za swoje własne czynności i zaniedbania, za czynności i zaniedbania swoich pracowników i wszystkich innych osób, do których usług odwołuje się w celu wykonania przewozu, kiedy ci pracownicy lub te osoby działają w wykonaniu swych funkcji. Powód zawierając umowę z pozwanym nie zastrzegł, że działa jak spedytor, należy więc przyjąć, że doszło do umowy stron, w której powód, mający status przewoźnika powierzył w całości wykonanie przewozu pozwanemu.

Strony zawarły w niniejszej sprawie pisemne umowy, nazywając je zleceniami transportowymi, w których szczegółowo określiły wzajemne obowiązki przy ich wykonaniu oraz kary umowne za niewykonanie lub nieprawidłowe wykonanie.

„Przepisy art. 17 Konwencji regulują odpowiedzialność przewoźnika za najbardziej typowe szkody występujące w przewozie towarów, tj. za szkody w substancji przesyłki i szkody spowodowane opóźnieniem w przewozie. Konwencja zasadniczo nie reguluje odpowiedzialności za inne szkody spowodowane niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem umowy przewozu. Nie oznacza to, że przewoźnik nie ponosi za nie odpowiedzialności. Podstawą odpowiedzialności są bowiem wówczas przepisy właściwego prawa krajowego (np. przepisy art.471 i nast. k.c.). Przykładem może być tu odpowiedzialność za niepodstawienie pojazdu pod załadunek w miejscu i czasie przez strony uzgodnionym lub inna bezpodstawna odmowa podjęcia przesyłki do przewozu, pomimo uprzedniego przyjęcia przez przewoźnika oferty zawarcia umowy przewozu (zlecenia transportowego). Także w takim przypadku znajdą zastosowanie przepisy prawa krajowego ( w Polsce – przepisy art. 471 i nast. k.c.) „ – Komentarz do przepisów o umowie przewozu i spedycji Władysław Górski, Krzysztof Wesołowski, cześć V CMR str.295 ODDK sp. z o.o. Gdańsk 2009.

Roszczenia powoda dochodzonego pozwem, stanowiącego wynagrodzenie wynikające z zawartej w dniu 8 września 2015r. umowy stron pozwany nie kwestionował. Podniósł jednakże, że roszczenie to wygasło wobec złożonego wobec powoda oświadczenia o potrąceniu tej wierzytelności z wierzytelnością pozwanego wynikającą z noty obciążeniowej, którą wystawił wobec powoda za nieprawidłowe wykonanie umowy z 2 października 2015r.

Zgodnie z art. 498 § 1 i 2 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

W toku postępowania dowodowego ustalono, że na skutek działań powoda, w szczególności naruszenia przewidzianego w umowie zakazu doładowania dodatkowego pojazdu i przyjęcia dodatkowego zlecenia przewozu towaru, którego nie zdołał rozładować, podstawił pod załadunek pojazd, w którym nie było miejsca na załadowanie towaru zgodnie z umową stron. Ze względu na konieczność terminowego dostarczenia pierwszego ładunku pozwany nie pozwolił powodowi na oczekiwanie kolejny dzień na załadunek i nakazał powodowi wykonać przewóz jednego ładunku. Z tego powodu strony aneksem do umowy obniżyły wynagrodzenie powoda do kwoty 160 euro. Nie oznacza to jednak zwolnienia powoda od odpowiedzialności za szkodę, którą poniósł pozwany na skutek nie wykonania umowy w całości. Na skutek nieprawidłowego wykonania umowy przez powoda poprzez podstawienie pod załadunek pojazdu, w którym nie mieścił się ładunek zlecony do przewiezienia przez pozwanego, pozwany zmuszony był poszukiwać innego przewoźnika, który zażądał wynagrodzenia w wysokości 1.480 euro. Konieczność niezwłocznego zawarcia nowej umowy znajduje podstawę w art. 480 § 3 k.c., który upoważnia wierzyciela ze względu na zwłokę dłużnika, do wykonania czynności na koszt dłużnika bez zezwolenia sądu i usprawiedliwia zgodę na tak wysokie wynagrodzenie nowego przewoźnika, który ponadto wykonał przewóz pojazdem o dużo większej ładowności. Obciążenie powoda poniesionymi przez pozwanego kosztami znajduje uzasadnienie w powołanym przepisie. Ponadto, zgodnie z art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba ze niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Pozwany nie wykazał utraconych korzyści albowiem nie przedstawił dowodu na wypłatę przez jego zleceniodawcę wynagrodzenia w wysokości 880 euro. Wykazanie jednakże przez pozwanego zapłaty w dniu 30 grudnia 2015r. wynagrodzenia przewoźnika J. S. (2) w kwocie 7.728,14 zł potwierdziło uprawnienie pozwanego do wystawienia noty obciążeniowej i dokonania potrącenia z wierzytelnością powoda dochodzoną niniejszym pozwem.

Roszczenie powoda jako nieistniejące nie zasługiwało więc na uwzględnienie.

O kosztach postępowania sąd orzekł na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik sprawy i obciążył nimi w całości powoda jako przegrywającego spór. Na koszty te złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego ustalone w oparciu o § 2 pkt.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 5 listopada 2015r., poz. 1804) a także kwota 145,90 zł, stanowiąca koszty dojazdu świadka na rozprawę.

/-/SSR Magdalena Berczyńska -Bruś