Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ga 376/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Beata Hass-Kloc (spraw.)

SO Marta Zalewska

Protokolant: st.sekr.sądowy Małgorzata Zawiło

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2017 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R.

przeciwko: (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego co do punktu I i II wyroku Sądu Rejonowego wR.V Wydziału Gospodarczego z dnia 28 czerwca 2016 r., sygn. akt V GC 44/16

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda (...) Spółki z o.o. w R. kwotę 3.143,16 zł (trzy tysiące sto czterdzieści trzy złote 16/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 15 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 372,25 zł (trzysta siedemdziesiąt dwa złote 25/100) tytułem zwrotu kosztów procesu,

2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 214 zł (dwieście czternaście złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kwotę 180 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

SSO Marta Zalewska SSO Andrzej Borucki SSO Beata Hass-Kloc

sygn.. akt VI Ga 376 /16

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 9 marca 2017 r.

Pozwem wniesionym w sprawie powód K. & K. sp. o.o. wniósł o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kwoty 3 806,75 zł. wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że w oparciu o zawartą umowę zlecenia z dnia 2.12.2013r. dokonał naprawy samochodu osobowego marki V. (...) należącego do J. C.. W związku z dokonaną naprawą wystawiono fakturę na kwotę 9517,06 zł. Poszkodowany J. C. w dniu 2.12.2013r. złożył oświadczenie w którym upoważnił powodowa spółkę do naprawy pojazdu, a nadto do odbioru odszkodowania należnego od ubezpieczyciela sprawcy kolizji - pozwanego. Powodowa spółka wykonała naprawy pojazdu, zaś pozwany dokonał wypłaty odszkodowania w kwocie 5.710,31 zł. Pozwany odmówił wypłaty ponad tę kwotę. Pozwany zastosował ceny części pochodzące spoza bazy producentów i generalnych importerów. W dniu 19.02.2015r. powódka zawarła z właścicielem pojazdu J. C. umowę przelewu wierzytelności w kwocie 3807,00 zł stanowiącej pozostałą do zapłaty kwotę przez pozwanego. Poszkodowany przed rozpoczęciem naprawy zażądał zamontowania w należącym do niego pojeździe oryginalnych części to jest takich samych jakie znajdowały się w/w samochodzie przed szkodą.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Według pozwanego poza sporem pozostają okoliczności dotyczące przyjęcia przez pozwanego w ramach ubezpieczenia OC odpowiedzialności za zdarzenie w którym uległ uszkodzeniu samochód marki V. (...). Spór sprowadza się do wysokości należnego poszkodowanemu odszkodowania. Pozwany zakwestionował wysokość żądanych kosztów naprawy według cen części oryginalnych zarzucając, iż nie ma to ekonomicznego uzasadnienia, zaś przywrócenie pojazdu do stanu sprzed wypadku jest możliwe przy wykorzystaniu części oryginalnych równoważnych z częściami oryginalnymi z oznakowanym logiem producenta. Zdaniem pozwanego wypłacona suma pieniężna pozwala na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed powstania szkody bez uszczerbku dla stanu technicznego pojazdu.

Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 28.06.2016 r. sygn. akt V GC 44/16 zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. kwotę 3 806,75 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 15 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty (pkt I ) kwotę 808 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 600 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika (pkt II), nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Kasa Sądu Rejonowego w R.kwotę 73,61 zł tytułem brakującej części zaliczki na koszt opinii biegłego (III).

Sąd Rejonowy w uzasadnieniu wyroku wskazał, że bezsporne w sprawie są okoliczności faktyczne podane przez powoda w uzasadnieniu w zakresie w jakim pozwany im nie zaprzeczył, a także częściowo przyznał. Bezsporny jest także zakres w jakim poszkodowany dokonał naprawy uszkodzonego pojazdu. Sąd dodatkowo ustalił, iż koszty naprawy z uwzględnieniem ceny nowych części oryginalnych oznaczonym symbolem O przy uwzględnieniu cen obowiązujących w IV kwartale 2013r. oraz kosztów naprawy za jedną roboczogodzinę wynosiłyby 8853,47 zł. Koszty naprawy z uwzględnieniem cen nowych części oryginalnych oznaczonym symbolem Q wynosiłaby 6.699,63 zł, przy czym w ramach tych części naprawiono by jedynie kratę kierownicy powietrza, reflektor oraz stornik zamka. W przypadku użycia części zamiennych P koszt naprawy wynosiłby by 3.308,49 zł. Naprawa przedmiotowego pojazdu przy zastosowaniu części oznaczonych symbolem O nie spowodowała wzrostu wartości pojazdu w stosunku do wartości sprzed powstania szkody. Naprawa pojazdu przy użyciu zamienników nie przywróciłaby pojazdu do stanu sprzed wypadku. Części Q nie mają takiej samej jakości jak części O. Sąd uznał opinię biegłego za logiczną, konsekwentną i wiarygodną. W szczególności biegły biorąc pod uwagę swe doświadczenie opiniował , że części Q nie mają takiej samej jakości jak części oznaczone symbolem O. Dotyczyło to w szczególności refraktora pojazdu jako części ważnej z punktu widzenia bezpieczeństwa jazdy. Wskazał, iż nie było zasadne stosowanie zamiennika refraktora albowiem ten drugi mógł mieć inne parametry, co wpływało na oświetlenie pojazdu na drodze.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy powołując się na art. 822 § 1 kc przyjął, że bezspornym w sprawie było , iż pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność o której mowa w w/w artykule w stosunku do poszkodowanego J. C.. Ten ostatni dokonał skutecznego przelewu wierzytelności przysługującej mu w stosunku do ubezpieczyciela w oparciu o art. 509 § 1 kc. Zgodnie z art. 361 § 2 naprawienie szkody obejmuje starty które poszkodowany poniósł oraz korzyści które mógłby osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono. W toku postępowania Sąd ustalił , iż kwota na którą została wystawiona przez powoda faktura na rzecz poszkodowanego J. C. tj. kwota 9.517,06 zł jest uszczerbkiem ze strony poszkodowanego powstałym w związku ze zdarzeniem zaistniałym z winy osoby za którą odpowiedzialność ponosił pozwany. Skoro pozwany uregulował należność jedynie częściowo to zasadnym było zasądzenie pozostałej kwoty jako pozostającej w adekwatnym związku przyczynowym za które ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność. Jak wynikało z opinii biegłego naprawa pojazdu przy użyciu części zamiennych innych niż objęte kategorią O skutkowałoby brakiem przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego a więc nie doszłoby do naprawienia szkody w sposób o którym mowa w art. 363 § 1 kc. Wobec powyższego Sąd uwzględnił powództwo na podstawie w/w przepisów, kosztami postępowania obciążając pozwanego na podstawie art. 98 kpc.

Powyższy wyrok zaskarżył apelacją pozwany w części dotyczącej zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kwoty 663,59 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 15.01.2014 r. do dnia zapłaty.

Pozwany zarzucił naruszenie:

1.  przepisów prawa materialnego, a to:

- art. 361 § 1 k.c. przez jego niewłaściwe zastosowanie i błędne przyjęcie, iż koszty naprawy uszkodzonego samochodu ujęte na fakturze wystawionej za naprawę, stanowią celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zdarzenia drogowego, a tym samym, iż pozostają w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem, z którego szkoda wynikła;

- art. 822 § 1 k.c. przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, w wyniku czego na pozwanego został nałożony obowiązek zapłaty odszkodowania przekraczającego granicę odpowiedzialności gwarancyjnej ubezpieczyciela udzielającego ochrony ubezpieczeniowej w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

- art. 826 § 1 k.c. przez jego niezastosowanie i nieuwzględnienie spoczywającego na wierzycielu obowiązku zmniejszenia rozmiaru szkody.

2. przepisów postępowania cywilnego, a to:

- art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 278 k.p.c. poprzez naruszenie granic swobodnej oceny dowodów i błędną ocenę dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej skutkującą pominięciem tej części opinii, z której wynika, iż koszt naprawy uszkodzonego samochodu z zastosowaniem części zamiennych oryginalnych znakowanych logiem producenta pojazdu oznaczonych symbolem „O" wyniósłby 8 853,47 zł, a zatem byłby niższy aniżeli koszt naprawy ujęty na fakturze wystawionej za naprawę pojazdu (9 517,06 zł).

W związku z wyżej zgłoszonymi zarzutami wniósł o :

1.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda w miejsce kwoty 3806,75 zł kwoty 3143,16 zł oraz oddalenie powództwa w pozostałej części.

2.  zmianę orzeczenia o kosztach procesu za I instancję przy uwzględnieniu wyniku sprawy.

3.  zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu apelacji pozwany rozwinął argumentację na poparcie zgłoszonych zarzutów.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego w uzasadnieniu rozwijając argumentację na poparcie wniosku.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelację należało uznać za uzasadnioną.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd I instancji dokonał prawidłowej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego , w tym dowodu z opinii biegłego dlatego też ustalenia te Sąd Okręgowy przyjął za własne.

Zasadnym okazał się natomiast zarzut naruszenia art. 361 kc i art. 822 kc.

Zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela o której mowa w art. 822 kc wobec osoby trzeciej jest taki sam jak ubezpieczającego lub ubezpieczonego, chyba że co innego wynika z umowy ubezpieczenia lub ogólnych warunków ubezpieczenia. Do rozstrzygnięcia o odszkodowaniu ubezpieczeniowym przy ubezpieczaniu OC koniecznym jest sięgnięcie do ogólnych reguł kodeksu cywilnego odnoszących się do zakresu odszkodowania w szczególności do przepisu art. 361 § 1 i 2 kc. Reguły te nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego. W ramach odszkodowania należą się jednak tylko celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki, bo tylko takie pozostają w adekwatnym związku przyczynowym.

W przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy nie uzasadnił w przekonywujący sposób, w świetle poczynionych ustaleń faktycznych, opartych o uznany za wiarygodny w całości dowód z opinii biegłego , dlaczego wysokość uszczerbku poszkodowanego wynosi równowartość wskazaną w fakturze VAT t.j. 9 517,06 zł., skoro z opinii biegłego wynika, iż koszt naprawy przy uwzględnieniu stawki za roboczogodzinę zastosowaną przez powoda i cen części oryginalnych, także użytych przez powoda z daty naprawy winien wynosić kwotę 8 853,47 zł.

W świetle w/w zasad odpowiedzialności za szkodę , ten właśnie koszt naprawy , wskazany w opinii biegłego sądowego, winien zostać uznany za ekonomicznie i celowo uzasadniony i pozostający w adekwatnym związku przyczynowym.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy w oparciu o art. 386 § 1 kpc zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż uwzględniwszy jako wyjściową kwotę 8 853,47 zł. oraz wysokość odszkodowania już wypłaconego 5 710,31 zł. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3 143,16 zł. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 15.01.2014 r. do dnia zapłaty orzekając jak w pkt 1 I wyroku , oraz oddalając powództwo w pozostałym zakresie jak w pkt 1 II wyroku.

W przedmiocie kosztów postępowania za I instancję Sąd Okręgowy orzekł jak w pkt 1 III wyroku na podstawie art. 100 kpc stosunkowo je rozdzielając przy uwzględnieniu proporcji w jakiej każda ze stron uległa w swoim żądaniu.

W przedmiocie kosztów postępowania apelacyjnego na które po stronie pozwanego złożył koszt opłaty od apelacji 34 zł. i koszt zastępstwa procesowego – 180 zł. ( § 2 pkt 2 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 21 Rozp. Min. Spr. z dnia 22.10.2015 r. /Dz.U. / w zw. z § 2 Rozp. Min. Spr. z dnia 3.10.2016 r. /Dz.U. 2016.1667/ ) Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 kpc i art. 108 § 1 kpc mając na uwadze zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania apelacyjnego.