Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2015 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach XII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2015 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa: M. B. (1) (B.)

przeciwko:

(...) S.A. w S.;

(...) sp. z o.o. w M.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanych (...) S.A. w S. i (...) sp. z o.o. w M. na rzecz powoda M. B. (1) (B.) kwotę 141 220 (sto czterdzieści jeden dwieście dwadzieścia) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 25 kwietnia 2015 roku do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego (...) sp. z o.o. w M. na rzecz powoda M. B. (1) (B.) kwotę 50 110 (pięćdziesiąt tysięcy sto dziesięć) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 25 kwietnia 2015 roku do dnia zapłaty;

3)  zasądza od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz powoda M. B. (1) (B.) kwotę 3 526,03 (trzy tysiące pięćset dwadzieścia sześć 03/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 25 września 2013 roku do dnia zapłaty;

4)  zasądza od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz powoda M. B. (1) (B.) odsetki ustawowe liczone w następujący sposób;

a.  od kwoty 100 000 (sto tysięcy) złotych od dnia 25 września 2013 roku do dnia 24 kwietnia 2015 roku;

b.  od kwoty 41 220 (czterdzieści jeden tysięcy dwieście dwadzieścia) złotych od dnia 31 stycznia 2015 roku do dnia 24 kwietnia 2015 roku;

5)  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

6)  zasądza od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz powoda M. B. (1) (B.) kwotę 177,92 (sto siedemdziesiąt siedem 92/100) złotych, tytułem zwrotu kosztów procesu;

7)  zasądza od pozwanego (...) sp. z o.o. w M. na rzecz powoda M. B. (1) (B.) kwotę 5 791,13 (pięć tysięcy siedemset dziewięćdziesiąt jeden 13/100) złotych, tytułem zwrotu kosztów procesu;

8)  nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach, z zasądzonego na jego rzecz w punkcie 1 roszczenia kwotę 7 758,65 (siedem tysięcy siedemset pięćdziesiąt osiem 65/100) złotych, tytułem kosztów sądowych;

9)  nakazuje pobrać od pozwanych (...) S.A. w S. i (...) sp. z o.o. w M. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach kwoty po 3760 (trzy tysiące siedemset sześćdziesiąt) złotych od każdego, tytułem kosztów sądowych.

Sygn. akt XII C 186/13

UZASADNIENIE

do wyroku z dnia 13 października 2015 roku

Powód M. B. (1), pozwem z dnia (...) roku (data stempla pocztowego) wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w S. kwoty 100.000zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, kwoty 3536,02zł tytułem skapitalizowanych odsetek wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Dodatkowo powód wniósł o zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania.

Na uzasadnienie swego żądania powód podał, że w dniu (...) roku uległ wypadkowi przy pracy w ten sposób, że został uderzony podwieszonym elementem transportowym za pomocą podwieszanej kolejki spalinowej. Wskutek wypadku powód doznał licznych obrażeń ciała wymagających długotrwałego leczenia – ostrej niewydolności oddechowo-krążeniowej, urazu wielonarządowego, urazu klatki piersiowej poprzez: mnogie złamanie żeber po stronie prawej, stłuczenia płuc, krwiaka prawej jamy opłucnowej, odmy opłucnowej prawostronnej, odmy podskórnej klatki piersiowej i szyi, odmy przedniego śródpiersia, urazu dłoni prawej w postaci amputacji urazowej wskaziciela prawego na poziomie stawu PIP, otwartego złamania paliczka bliższego palca II z ubytkiem bliższego końca kości, ran szarpanych palca III i IV, uszkodzenia pasma centralnego prostownika palca III z raną drążącą do stawu. Zakład pracy był ubezpieczony u pozwanego towarzystwa ubezpieczeniowego. Po opuszczeniu placówek medycznych powód kontynuował leczenie zgodnie z zaleceniami. Wypadek radykalnie zmienił życie powoda praktycznie we wszystkich aspektach. Po wypadku powód nie był w stanie samodzielnie oddychać, odczuwał duże bóle w obrębie klatki piersiowej oraz prawej dłoni, na złagodzenie których ciągle musiał zażywać środki przeciwbólowe. Przebieg leczenia był uciążliwy i długotrwały. Powód odczuwał także spore dolegliwości w sferze psychicznej. Skutki wypadku były dla powoda o tyle bardziej odczuwalne, że przypadły na okres świąteczno-noworoczny (święta i sylwestra powód spędził w szpitalu, będąc uzależnionym od specjalistycznej opieki lekarskiej i pielęgniarskiej). Ta okoliczność dodatkowo pogłębiła cierpienia powoda w sferze psychicznej. Do dnia dzisiejszego powód ma kłopoty z oddychaniem i poruszaniem się. Niesprawna ręka nie pozwala mu na radzenie sobie samemu w czynnościach życia codziennego (robienie zakupów, prace domowe). Okoliczności te powodują u powoda poczucie bezradności i nieprzydatności, potęgowane faktem, że czynności te zmuszona jest wykonywać jego żona, której nie umie w tym pomóc. W tym stanie rzeczy powództwo jest zasadne.

Pozwany (...) S.A. w S., w odpowiedzi na pozew (k.131) wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwany podał, iż nie zaprzecza swej odpowiedzialności cywilnoprawnej za skutki wypadku, jakiego doznał powód, co do zasady, kwestionuje natomiast zasadność i wysokość dochodzonych roszczeń w zakresie zadośćuczynienia. W ocenie pozwanego suma wypłaconego już zadośćuczynienia w wysokości 55.000zł za doznaną krzywdę wynikającą z uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia oraz kwota 3780zł tytułem pokrycia kosztów opieki osób trzecich, zaspokaja roszczenie powoda. Jednocześnie powodowi zostało wypłacone jednorazowe świadczenie (...)w wysokości 41.000zł. Tymczasem powód domaga się dodatkowo zasądzenia kwoty 100.000zł tytułem zadośćuczynienia wraz z kwotą skapitalizowanych odsetek (3526,03zł) i zwrotu kosztów postępowania. W ocenie pozwanego dochodzona przez powoda dodatkowo kwota tytułem zadośćuczynienia jest wygórowana i nie znajduje uzasadnienia. W tej sytuacji powództwo winno zostać oddalone.

Pismem procesowym z dnia (...)roku (k.667), powód dokonał rozszerzenia powództwa o kwotę 237.110 zł (w tym 237.000 zł tytułem zadośćuczynienia i kwota 110 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia), domagając się zasądzenia od pozwanego łącznej kwoty 337.000zł tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 100.000zł od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 237.000zł od dnia następującego po 7-mym dniu od doręczenia stronie pozwanej pisma rozszerzającego powództwo, zasądzenia kwoty 3526,03zł tytułem skapitalizowanych odsetek wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, kwoty 110zł tytułem zwrotu kosztów leczenia, wraz z ustawowymi odsetkami od dnia następującego po 7-mym dniu od doręczenia stronie pozwanej pisma rozszerzającego powództwo i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Na uzasadnienie rozszerzonego żądania powód podał, poza argumentacją przytoczoną w uzasadnieniu pozwu, iż w wyniku sporządzonych opinii biegłych, powód ma orzeczony (...) trwały uszczerbek na zdrowiu. Stopień nasilenia cierpień powoda jest znaczny. Przez okres około 6 miesięcy powód wymagał opieki osób trzecich w wymiarze 6 godzin dziennie (żona). Przebieg leczenia był dla powoda długi i uciążliwy. Dla określenia rozmiaru krzywdy powoda ważna była także okoliczność niezbędnej długotrwałej rehabilitacji. nieudane próby usprawnienia prawej dłoni spowodowały u powoda poczucie rezygnacji, utraty sensu życia, tym bardziej, że doznane urazy charakteryzują się trwałością i nieodwracalnością. Dodatkowo w związku z toczącym się leczeniem powód poniósł wydatek w wysokości 110zł tytułem kosztów związanych z wykonaniem badania niezbędnego do wydania opinii. Z tych względów rozszerzenie powództwa jest zasadne.

Pozwany (...) S.A. w S. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Na rozprawie w dniu (...) (k.685) podniósł przy tym zarzut, iż jego odpowiedzialność jest w umowie ubezpieczenia ograniczona do kwoty 200.000 zł., co wynika z polisy oraz ogólnych warunków ubezpieczenia OC (klauzula nr 004).

Na wniosek powoda, postanowieniem z dnia (...) roku wezwano do udziału w sprawie w charakterze pozwanego(...) Spółkę z.o.o. w M..

W odpowiedzi na pozew z dnia (...)roku (k.74) pozwany (...) Spółkę z.o.o. w M., wniosło o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że żądanie powoda jest rażąco wygórowane. Podał, że wbrew twierdzeniom powoda uszczerbek na zdrowia wyniósł (...) a nie (...), co wynika z orzeczenia orzecznika ZUS.. Cierpienia psychiczne powoda w pierwotnym okresie po wypadku, dotyczące świąt i nowego roku i niemożliwości w nich uczestniczenia, są w ocenie pozwanego przesadzone, z uwagi na fakt, iż w pierwotnym, okresie powód był nieprzytomny i nie zdawał sobie sprawy z otaczającej go rzeczywistości. Podczas leczenia szpitalnego powód miał dobre samopoczucie, chętnie ćwiczył, został wypisany do domu w stanie dobrym z dalszymi zaleceniami. Postęp poprawy stanu zdrowia naruszonego wypadkiem był prawidłowy i zadowalający. W toku leczenia pomoc pozwanego dla powoda była ponadprzeciętna. Z powyższych względów powództwo winno zostać oddalone.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu (...) roku uległ wypadkowi przy pracy w ten sposób, że został uderzony podwieszonym elementem transportowym za pomocą podwieszanej kolejki spalinowej. Wskutek wypadku powód doznał licznych obrażeń ciała wymagających długotrwałego leczenia – ostrej niewydolności oddechowo-krążeniowej, urazu wielonarządowego, urazu klatki piersiowej poprzez: mnogie złamanie żeber po stronie prawej, stłuczenia płuc, krwiaka prawej jamy opłucnowej, odmy opłucnowej prawostronnej, odmy podskórnej klatki piersiowej i szyi, odmy przedniego śródpiersia, urazu dłoni prawej w postaci amputacji urazowej wskaziciela prawego na poziomie stawu PIP, otwartego złamania paliczka bliższego palca II z ubytkiem bliższego końca kości, ran szarpanych palca III i IV, uszkodzenia pasma centralnego prostownika palca III z raną drążącą do stawu. Zakład pracy był ubezpieczony u pozwanego towarzystwa ubezpieczeniowego.

Bezpośrednio po zdarzeniu powód został przewieziony na Oddział (...) (...) w R., gdzie został opatrzony, a następnie przewieziony na Oddział (...)szpitala(...) w K.. Powód zostal przyjęty w stanie nieprzytomności, zastosowano wobec niego wentylację respiratorem, drenaż prawej jamy opłucnowej i intensywną farmakoterapię. Podczas pobytu na Oddziale (...)dokonano u powoda szeregu zabiegów operacyjnych – amputacji palca wskaziciela oraz III palca dłoni prawej, szycia ran szarpanych palca III i IV dłoni prawej, szycia rany okolicy podbródkowej, wykonano zabieg tracheotomii. Na tym oddziale powód przebywał od (...) Następnie został skierowany na Oddział (...) szpitala (...) w R., gdzie przebywał w okresie (...). W tym czasie usunięto drenaż z jamy opłucnowej, szwy z palców dłoni prawej, a z uwagi na dalszą niewydolność oddechową podjęto decyzję o skierowaniu powoda na Oddział (...) w B. ((...)), gdzie wykonano RTG klatki piersiowej i USG jam opłucnowych podjęto próby rehabilitacji oddechowej oraz rehabilitacji dłoni. Następnie powód został skierowany na Oddział (...), gdzie przebywał do(...). Zastosowano wobec niego leczenie w postaci ćwiczeń oddechowych czynnych z oporem, pileloterapię, laseroterapię punktową, miejscowe naświetlanie promieniami IR, ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem.

W wyniku wypadku u powoda stwierdzono łączny uszczerbek na zdrowiu w zakresie urazu narządów ruchu (ortopedia) na (...). W chwili obecnej stan powoda jest stabilny i nienależny oczekiwać jego pogorszenia. Brak jest jednak także szans na poprawę jego stanu. Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa, na którą cierpi powód ma charakter samoistny.

W zakresie obrażeń klatki piersiowej i obrażeń o charakterze pulmonologicznym – powód pracując w (...), na skutek wypadku doznał ciężkich, zagrażających życiu obrażeń klatki piersiowej. Największe zagrożenie dla życia stanowiło stłuczone płuco. Ponadto doszło do rozerwania tkanki płucnej i powstania odmy oraz krwiaka prawej jamy opłucnej i mnogich złamań żeber. Wszystkie te obrażenia powodowały ciężką niewydolność oddechową, wymagającą sztucznej wentylacji przy pomocy respiratora i wielokierunkowego leczenia na oddziale intensywnej terapii. Następstwem obrażeń narządów klatki piersiowej jest trwałe uszkodzenie tkanki płucnej oraz ściany klatki piersiowej z jej zniekształceniem. Zmiany te w znacznym stopniu ograniczają wentylację płuc, poprzez zmniejszenie czynnej oddechowo powierzchni płuca i ograniczenie ruchomości przepony i ściany klatki piersiowej. Następstwem tego jest potwierdzona badaniem spirometrycznym i gazometrycznym niewydolność oddechowa, której skutki w postaci poliglobuli, wzrostu ciśnienia płucnego i niewydolności prawo komorowej serca mogą narastać w następnych latach. Zmiany te mogą poważnie pogorszyć już Itak wyraźne inwalidztwo i mogą mieć znaczący wpływ na rokowanie w przypadku leczenia innych chorób (np. zapalenie płuc). Odniesione obrażenia klatki piersiowej mają charakter trwały. Łączny uszczerbek na zdrowiu dotyczący stwierdzonych u powoda następstw urazu klatki piersiowej wynosi (...). Stopień cierpień fizycznych i psychicznych powoda jest trudny do określenia, z uwagi na fakt, iż bezpośrednio po wypadku powód był zamroczony, a po przyjęciu do szpitala zastosowano intensywne leczenie farmakologiczne (zarówno przeciwbólowe jak i uspokajające).

Powód w dniu (...)roku zgłosił pozwanemu towarzystwu ubezpieczeniowemu szkodę. Pozwany w dniu (...)roku przyznał swoją odpowiedzialność za skutki wypadku i uznał roszczenie powoda do kwoty 55.000zł tytułem zadośćuczynienia i do kwoty 3780zł tytułem kosztów opieki osób trzecich; kwoty te wypłacił powodowi..

W dniu (...) roku powód złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy i dopłatę zadośćuczynienia, a także o przyznanie mu renty z tytułu zwiększonych potrzeb życiowych.

Ubezpieczyciel w dniu (...) roku podjął decyzję, że wypłacona dotychczas powodowi suma jest odpowiednia i brak podstaw do jej podwyższenia.

Powód w czasie wypadku miał (...) lat. Przed wypadkiem powód wiódł uporządkowane i spokojne życie. Był mężem, ojcem i dziadkiem i w towarzystwie rodziny preferował spędzanie wolnego czasu. Pracował w pozwanej firmie (...) jako (...) i (...) pracował tam ponad 3 lata. Wypadek radykalnie zmienił życie powoda praktycznie we wszystkich aspektach. Po wypadku powód nie był w stanie samodzielnie oddychać, odczuwał duże bóle w obrębie klatki piersiowej oraz prawej dłoni, na złagodzenie których ciągle musiał zażywać środki przeciwbólowe. Przebieg leczenia był uciążliwy i długotrwały. Na OIOM-ie przebywal (...)tygodnie. Łącznie w szpitalach powód spędził około 6 miesięcy. Przez pierwsze dwa miesiące po wypadku powód wymagał pomocy we wszystkich sprawach (golenie, mycie, załatwianie potrzeb fizjologicznych). Powód odczuwał także spore dolegliwości w sferze psychicznej. Do dnia dzisiejszego powód ma kłopoty z oddychaniem. Niesprawna ręka nie pozwala mu na radzenie sobie samemu w czynnościach życia codziennego (robienie zakupów, prace domowe, palenie w piecu, rąbanie drewna, wiązanie sznurowadeł). Okoliczności te powodują u powoda poczucie bezradności i nieprzydatności, potęgowane faktem, że czynności te zmuszona jest wykonywać jego żona, której nie potrafi w tym pomóc. W wolnym czasie powód jeździł na rowerze, dużo czasu spędzał na działce. Obecnie powód nie jeździ na rowerze, nie interesuje się też działką, gdyż nie jest w stanie wykonywać tam prac. W nocy powód ma problemy ze snem. Powód radykalnie schudł. Powód jest praworęczny, obecnie w prawej ręce nie ma czucia.

Powód jest rencistą. Od (...) roku uzyskuje świadczenie w wysokości ok. (...) netto miesięcznie. Nie ma innego źródła dochodu. Mieszka z żoną i synem. Żona powoda jest emerytką. Uzyskuje świadczenie w wysokości (...) netto miesięcznie.

W czasie leczenia powoda dwukrotnie odwiedzili przedstawiciele pozwanego (...). Pozwany ten pomógł powodowi załatwić rehabilitację w B., organizował tez przez miesiąc dojazd rodziny powoda na miejsce rehabilitacji. Pozwany przekazał też powodowi bony żywnościowe. Pozwany pomógł również załatwić przeniesienie na oddział pulmonologiczny do szpitala w B..

Powód otrzymał z ZUS jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w kwocie 31.280 zł.

dowody z: pisma powoda z 18 lipca 2012 (k.84-87), pisma pozwanego z 14 listopada 2012 roku (k.88-89), pisma powoda z 30 kwietnia 2013 roku (k.90-92), pisma pozwanego z 18 czerwca 2013 roku (k.95), orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z (...) roku (k.96-97), orzeczenia orzecznika ZUS z (...) roku (k.98), orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z (...) (k.157), zaświadczenia lekarskiego z 20 lutego 2013 roku (k.159), karty informacyjnej leczenia z (...) roku (k. 160), zeznań świadków H. B., M. B. (2), A. B. (e-protokół z dnia (...) k.575), zeznania powoda (e-protokół z dnia (...) k.593, e-protokół z dnia (...) k.826), pisemna opinia z zakresu ortopedii i traumatologii lek. R. H. (k.606-609), pisemna opinia z zakresu chirurgii ogólnej dr n.med. A. T. (k.638-647), faktury z 18.06.2014r i z 1.09.2014r (k.674,675), polisa i ogólne warunki ubezpieczenia OC (k.678-684), niesporna decyzja ZUS (k.582)

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o powołane powyżej dowody. Analizując zebrany materiał dowodowy sąd w całej rozciągłości dał wiarę opinii biegłych – pisemnej opinii z zakresu ortopedii i traumatologii lek. R. H. (k.606-609), pisemnej opinii z zakresu chirurgii ogólnej dr n.med. A. T. (k.638-647). Opinie te są rzetelne, jednoznaczne, kompleksowe i oparte o szczegółową dokumentacje medyczną oraz badanie powoda. Opinie te nie zostały przez strony zakwestionowane, ich moc dowodowa zatem nie została obniżona. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów albowiem ich prawdziwość nie została zaprzeczona. Sąd dał również wiarę zeznaniom świadków i powoda, albowiem te zeznania były zgodne, logiczne, wzajemnie się potwierdzały i uzupełniały, korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy, a przez to były wiarygodne.

Sąd pominął dowód z przesłuchania strony pozwanej, a to wobec niestawiennictwa osoby delegowanej do przesłuchania (k.825).

Sąd oddalił wniosek pozwanego (...) Spółkę z.o.o. w M. o uzupełniające przesłuchanie świadka H. B., albowiem świadek ten był już w sprawie przesłuchany, okoliczności na które miał zeznawać uzupełniająco zostały wyjaśnione innym materiałem dowodowym (przesłuchaniem uzupełniającym powoda), a przeprowadzenie tego dowodu spowodowałoby zbędną zwłokę w postępowaniu. Nadmienić warto, iż ponowne przesłuchanie świadka oraz powoda na rozprawie w dniu (...)odbywało się na wniosek pozwanego (...), przy czym pozwany nie stawił się na tę rozprawę, rezygnując tym samym z zadawania przesłuchiwanym osobom pytań.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Powód oparł swe roszczenie na przepisach art.445 kc, zgodnie z którym, w razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty, sąd może też przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Sama zasada odpowiedzialności pozwanych była bezsporna, sporna była natomiast wysokość należnego zadośćuczynienia.

O rozmiarze należnego zadośćuczynienia decyduje rozmiar doznanej krzywdy, albowiem zadośćuczynienie ma na celu naprawienie szkody niemajątkowej, wyrażającej się doznaną krzywdą w postaci cierpień fizycznych i psychicznych.

Niedający się ściśle wymierzyć charakter krzywdy sprawia, że ustalenie jej rozmiaru, a tym samym wysokości zadośćuczynienia zależy od oceny sądu. Przepisy prawa co prawda nie określają kryteriów, jakimi sąd winien kierować się ustalając wysokość zadośćuczynienia, ale niewątpliwie ocena sądu winna się opierać na całokształcie okoliczności sprawy, nie wyłączając takich czynników jak wiek poszkodowanego. Z kolei przy ustalaniu rozmiaru cierpień powinny być uwzględniane zobiektywizowane kryteria oceny, odniesione do indywidualnych okoliczności danego wypadku. Oceniając rozmiar doznanej krzywdy trzeba wziąć pod uwagę całokształt okoliczności, a w tym: stopień cierpień zarówno psychicznych jak i fizycznych, intensywność tych cierpień i czas ich trwania, nieodwracalność następstw wypadku (kalectwo, oszpecenie), rodzaj wykonywanej pracy, szanse na przyszłość, poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiową oraz innego podobnego rodzaju czynniki.

Z uwagi na fakt, że zadośćuczynienie pełni funkcję kompensacyjną, przyznana suma pieniężna ma stanowić przybliżony ekwiwalent poniesionej szkody niemajątkowej. Powinna zatem wynagrodzić doznane cierpienia fizyczne i psychiczne oraz ułatwić przezwyciężanie ujemnych przeżyć, aby w ten sposób przynajmniej częściowo przywrócona została równowaga zachwiana na skutek popełnienia czynu niedozwolonego (tak SN w wyroku z dnia 9 listopada 2007 roku, VCSK 245/07, LEX nr 369691).

Zważyć należy, iż zadośćuczynienie ma mieć charakter przede wszystkim kompensacyjny – nie może stanowić zapłaty symbolicznej, musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Z drugiej jednak strony jego wysokość nie może być nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy – utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa (wyrok SN z 28 września 2001 roku, III CKN 427/00, LEX nr 52766).

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd doszedł do przekonania, że skutki wypadku były dla powoda niewątpliwie dotkliwe. Powód w czasie wypadku miał (...)lat. Przed wypadkiem powód wiódł uporządkowane i spokojne życie. Był mężem, ojcem i dziadkiem i w towarzystwie rodziny preferował spędzanie wolnego czasu. Pracował w pozwanej firmie (...)jako (...), pracował tam ponad 3 lata. Wypadek radykalnie zmienił życie powoda praktycznie we wszystkich aspektach. Po wypadku powód nie był w stanie samodzielnie oddychać, odczuwał duże bóle w obrębie klatki piersiowej oraz prawej dłoni, na złagodzenie których ciągle musiał zażywać środki przeciwbólowe. Przebieg leczenia był uciążliwy i długotrwały. Na OIOM-ie przebywal (...) tygodnie. Łącznie w szpitalach powód spędził około 6 miesięcy. Przez pierwsze dwa miesiące po wypadku powód wymagał pomocy we wszystkich sprawach (golenie, mycie, załatwianie potrzeb fizjologicznych). Powód odczuwał także spore dolegliwości w sferze psychicznej. Do dnia dzisiejszego powód ma kłopoty z oddychaniem. Niesprawna ręka nie pozwala mu na radzenie sobie samemu w czynnościach życia codziennego (robienie zakupów, prace domowe, palenie w piecu, rąbanie drewna, wiązanie sznurowadeł). Okoliczności te powodują u powoda poczucie bezradności i nieprzydatności, potęgowane faktem, że czynności te zmuszona jest wykonywać jego żona, której nie potrafi w tym pomóc. W wolnym czasie powód jeździł na rowerze, dużo czasu spędzał na działce. Obecnie powód nie jeździ na rowerze, nie interesuje się też działką, gdyż nie jest w stanie wykonywać tam prac. W nocy powód ma problemy ze snem. Powód radykalnie schudł. Powód jest praworęczny, obecnie w prawej ręce nie ma czucia. Wskutek obrażeń odniesionych w wypadku powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w zakresie urazu narządów ruchu (ortopedia) w wysokości (...), natomiast w zakresie urazu klatki piersiowej w wysokości (...). Następstwem obrażeń narządów klatki piersiowej jest trwałe uszkodzenie tkanki płucnej oraz ściany klatki piersiowej z jej zniekształceniem. Zmiany te w znacznym stopniu ograniczają wentylację płuc, poprzez zmniejszenie czynnej oddechowo powierzchni płuca i ograniczenie ruchomości przepony i ściany klatki piersiowej. Następstwem tego jest potwierdzona badaniem spirometrycznym i gazometrycznym niewydolność oddechowa, której skutki w postaci poliglobuli, wzrostu ciśnienia płucnego i niewydolności prawo komorowej serca mogą narastać w następnych latach. Zmiany te mogą poważnie pogorszyć już i tak wyraźne inwalidztwo i mogą mieć znaczący wpływ na rokowanie w przypadku leczenia innych chorób (np. zapalenie płuc). Odniesione obrażenia klatki piersiowej mają charakter trwały.

Powód otrzymał z ZUS jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w kwocie 31.280 zł.

Mając te wszystkie względy na uwadze, sąd oszacował wysokość należnego powodowi zadośćuczynienia na łączną kwotę w granicach 250.000zł. Pozwany ubezpieczyciel w toku likwidacji szkody wypłacił powodowi tytułem zadośćuczynienia kwotę 55.000zł oraz kwotę 3780zł tytułem pokrycia kosztów opieki osób trzecich – łącznie 58.780 zł. Odpowiedzialność pozwanego (...) S.A. w S. ograniczona była sumą ubezpieczenia w kwocie 200.000zł. Biorąc to pod uwagę sąd zasądził od obu pozwanych tytułem zadośćuczynienia kwotę 141 220 zł. (do górnej granicy odpowiedzialności ubezpieczyciela). Odpowiedzialność pozwanych ma charakter in solidum.

Dodatkowo Sąd zasądził od pozwanego (...) sp. z o.o. w M. kwotę 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia w punkcie 2 wyroku.

Orzekając o zadośćuczynieniu w tej wysokości Sąd wziął pod uwagę zakres cierpień powoda, wysoki trwały uszczerbek na zdrowiu oraz skutki wypadku na życie powoda obecne i w przyszłości. Tak ustalona łączna wysokość zadośćuczynienia choć częściowo zrekompensować może skutki zdarzenia. Sąd dalej idące żądanie zasądzenia zadośćuczynienia oddalił, uznając je za zbyt wygórowane.

W punkcie 2 wyroku sąd zasądził od pozwanego (...) sp. z o.o. w M. nadto kwotę 110 zł tytułem odszkodowania obejmującego poniesione przez powoda koszty badan lekarskich (faktury z 18.06.2014r i z 1.09.2014r -k.674,675).

O odsetkach w punkcie 1 i 2 wyroku Sąd orzekł mając na względzie, iż wymagalność roszczenia względem pozwanego (...) sp. z o.o. nastąpiła z dniem następnym po doręczeniu mu odpisu pozwu (k.726). Dalej idące żądanie odsetkowe względem tego pozwanego sąd oddalił jako niezasadne. Odnośnie ubezpieczyciela wymagalność roszczenia nastąpiła wcześniej, toteż dodatkowo sąd orzekł o odsetkach w punkcie 4 wyroku.

Od pozwanego towarzystwa ubezpieczeniowego powód żądał odsetek od kwoty 100.000 zł od dnia wniesienia pozwu a od rozszerzonego żądania od dnia następującego po 7-mym dniu od doręczenia stronie pozwanej pisma rozszerzającego powództwo (co nastąpiło w dniu (...) k.685). Sąd uznał to żądanie za uzasadnione gdyż ubezpieczyciel pozostawał w zwłoce: co do kwoty 100.000 zł - po doręczeniu wezwania do zapłaty w toku likwidacji szkody (najpóźniej w dniu (...) k.95), co do rozszerzonego żądania – od (...)

Sąd w punkcie 3 wyroku uznał nadto za uzasadnione żądanie zasądzenia skapitalizowanych odsetek od kwoty 100.000 zł za okres od (...) (naliczenie k.9) gdyż pozwany postawał w zwłoce najpóźniej w dniu (...)(k.95).

O zwrocie kosztów procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc, zgodnie z zasada proporcjonalnego podziału kosztów, według stopnia utrzymania się z żądaniem. Mieć trzeba na względzie, iż w sprawie, w której jest kilku pozwanych, wysokość podlegających zwrotowi kosztów procesu zależna jest od tego, w jakim stopniu każdy z nich uległ w procesie w stosunku do dochodzonego roszczenia i w jakim stopniu względem pozwanych strona powodowa ulega w sporze. Rozliczenie zatem powinno być dokonane indywidualnie (o ile po danej stronie procesu nie występuje węzeł solidarności) /por. postanowienie SN z 4.02.1966r, II PZ 5/66, OSNC 1966/7-8/137/. Zgodnie z art. 105 kpc, współuczestnicy sporu zwracają koszty w częściach równych. Sad może jednak nakazać zwrot kosztów odpowiednio do udziału każdego ze współuczestników w sporze, jeżeli pod tym względem zachodzą znaczne różnice.

W relacji powód – pozwany ubezpieczyciel, powód utrzymał się z żądaniem w 42,49%. W relacji powód – pozwany (...), powód utrzymał się z żądaniem w 56,16%. Powód poniósł koszty w wysokości 10.628,68 zł (wg spisu k.824, w tym 1000 zł opłata od pozwu, 800 zł zaliczki na biegłego, koszty przejazdu oraz koszty zastępstwa procesowego; sąd uznał zasadne koszty zastępstwa procesowego w wysokości 7200 zł jako dwukrotna taryfa minimalna 3.600 zł uzasadniona nakładem pracy i przy uwzględnieniu par. 4 ust. 2 rozp. Min Spraw. w sprawie opłat za czynności adwokackie). Pozwany (...) poniósł koszty 7234 zł (koszty zastępstwa procesowego 7.200 zł oraz wydatki na opłaty od pełnomocnictw). Pozwany (...) nie wykazał poniesienia kosztów. Biorąc pod uwagę stopień utrzymania się przez strony ze stanowiskami w sprawie oraz wyłożone przez nich koszty, orzeczono jak w punkcie 6, 7 wyroku.

Powód uiścił koszty sądowe w wysokości 1000 zł (częściowe zwolnienie od kosztów), a łączna wysokość opłaty od pozwu wynosi 17.032 zł Nie pokryte zostały również wydatki na biegłych w wysokości 1665,66 zł. Biorąc pod uwagę stopień utrzymania się przez strony ze stanowiskami w sprawie oraz brakujące koszty sądowe, orzeczono jak w punkcie 8, 9 wyroku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

SSO Andrzej Kieć

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)