Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Ka 793/ 13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Wiesław Oksiuta

Protokolant Aneta Chardziejko

przy udziale prokuratora Marka Żendziana

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2013 roku

sprawy K. M.

oskarżonego o czyn z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Sokółce

z dnia 18 czerwca 2013 roku sygn. akt II K 1217 /12

I.  Wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, że w punkcie I części dyspozytywnej wyroku za podstawę skazania i wymiaru kary przyjmuje art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.  W pozostałym zakresie wyrok w zaskarżonej części utrzymuje w mocy.

III.  Zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

K. M. został oskarżony o to, że:

I.  w dniu 25 sierpnia 2012 r. około godz. 00.00 w (...)w budynku mieszkalnym położonym przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, wziął udział w pobiciu T. K.w ten sposób, że po przewróceniu pokrzywdzonego na podłogę uderzali go wielokrotnie pięściami po głowie i tułowiu, a inna ustalona osoba ponadto go kopała, wskutek czego T. K.doznał obrażeń w postaci urazu twarzoczaszki po stronie prawej ze złamaniem ścian prawego oczodołu, obrzęku prawej połowy twarzy z krwiakami powiek oraz stłuczenia klatki piersiowej po stronie prawej, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności organizmu trwające powyżej dni siedmiu, przez co narazili wyżej wymienionego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 §1 kk, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. o czyn z art. 158 § l kk w zw. z art. 64 §1 kk.

Sąd Rejonowy w Sokółce wyrokiem z dnia 18 czerwca 2013 sygn. akt II K 1217/12;

I.  Uznał oskarżonego K. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na mocy art. 157 § 1 kk skazał go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

II.  Na mocy art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata.

III.  Na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego T. K. kwoty 200 zł (dwustu złotych) tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

IV.  Zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Na podstawie art. 425 i 444 kpk zaskarżył powyższy wyrok na niekorzyść oskarżonego K. M. w części dotyczącej kwalifikacji prawnej czynu przyjętej za podstawę wymierzenia oskarżonemu kary pozbawienia wolności prokurator i na podstawie art. 427 § 2 i 438 pkt 1 kpk wyrokowi temu zarzucił obrazę przepisów prawa karnego materialnego to jest art. 158§1 kk w zw. z art. 64§ l kk poprzez jego niezastosowanie i art. 157§1 kk poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegającą na błędnym wskazaniu kwalifikacji prawnej czynu przyjętej za podstawę skazania i wymierzenia oskarżonemu kary pozbawienia wolności to jest art. 157§1 kk, w sytuacji gdy winno to nastąpić na podstawie art. 158§1 kk w zw. z art. 64§ kk.

Podnosząc powyższy zarzut na podstawie art. 427 § l i 437 § 2 kpk wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie w pkt. I kwestionowanego orzeczenia jako kwalifikacji prawnej czynu przyjętej za podstawę skazania i wymierzenia oskarżonemu kary pozbawienia wolności art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Zdaniem Sądu Okręgowego poczynione w sprawie ustalenia faktyczne nie budzą wątpliwości, także co do winy oskarżonego i orzeczonej mu kary pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym.

Natomiast należy zgodzić się ze skarżącym, że Sąd Rejonowy dopuścił się obrazy przepisów prawa karnego materialnego tj. art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk poprzez jego niezastosowanie i art. 157 § 1 kk poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na błędnym wskazaniu w podstawie skazania i wymiaru kary oskarżonemu K. M..

Jak wynika z sentencji wyroku Sąd Rejonowy uznał oskarżonego K. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, a więc przestępstwa określonego w art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64§ 1 kk i to ta kwalifikacja prawna zarzucanego czynu powinna być przyjęta za podstawę skazania i wymiaru kary.

Tymczasem Sąd I instancji w sentencji wyroku za podstawę skazania i wymiaru kary oskarżonemu przyjął kwalifikację prawną określoną w art. 157 § 1 kk.

Takie stanowisko Sądu I instancji jest błędne, gdyż skazanie oskarżonego i wymierzenie mu kary powinno nastąpić na podstawie art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Nadmienić należy, że uchybienie to dostrzegł również Sąd I instancji, czemu dał wyraz w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku stwierdzając, że uchybienie to jest omyłką.

Dlatego też, mając na uwadze powyższe okoliczności, wyrok w zaskarżonej części należało zmienić. Nie stwierdzając innych uchybień, które mogły mieć wpływ na treść wyroku w pozostałym zakresie wyrok w zaskarżonej części należało utrzymać w mocy.

Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, gdyż do zmiany wyroku doszło z przyczyn niezależnych od oskarżonego.