Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania H. B. (B.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania H. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 23 lutego 2016 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 luty 2016r na okres 2 lat.

Sędzia

Sygn. akt IX U 606/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 23.02.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu H. B. (B.) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia na dalszy okres wobec uznania ubezpieczonego, orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS, za zdolnego do pracy.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji wskazując, że nadal ma silne bóle brzucha, odczuwa zaburzenia pracy jelit w postaci uporczywych biegunek, wzdęć, a widmo wznowy procesu nowotworowego nie pozwala mu zwalczyć depresji i lęku.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony, urodzony (...), ma wykształcenie zasadnicze zawodowe o kierunku – ślusarz, przed uzyskaniem uprawnień do renty pracował jako dekarz, robotnik budowlany – brygadzista.

Od 05.04.2014r. do 31.01.2016r. ubezpieczony uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy przy rozpoznanym raku jelita grubego – stanie po leczeniu operacyjnym uzupełnionym chemioterapią, podejrzeniu przerzutów do wątroby, nadciśnieniu tętniczym oraz zaburzeniach depresyjnych (ostatnio prawo do renty przyznane zostało na podstawie badania orzeczniczego ZUS z 07.01.2015r.).

W załatwieniu wniosku ubezpieczonego z 12.01.2016r. o przyznanie prawa
do renty na dalszy okres, komisja lekarska ZUS, orzeczeniem z 15.02.2016r., rozpoznając sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika uznała, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy wskazując, że komisja lekarska na podstawie przeprowadzonego badania i analizy dokumentacji nie stwierdza takiego naruszenia sprawności organizmu, które uzasadniałoby kontynuację uprawnień do świadczenia rentowego.
(dowód: dokumentacja zawarta w aktach organu rentowego)

W celu weryfikacji stanowiska lekarza orzecznika i komisji lekarskiej Sąd w toku postępowania dopuścił dowód z opinii sądowo-lekarskich z zakresu onkologii, gastrologii i psychiatrii.

Z przyczyn onkologicznych i gastrologicznych ubezpieczony jest zdolny do pracy przy rozpoznanym stanie po hemikolektomii lewostronnej z powodu raka jelita grubego, naczyniaku wątroby oraz zespole jelita drażliwego.

Ubezpieczony z punku widzenia onkologicznego jest w stanie dobrym, przebył kompleksowe leczenie onkologiczne, które doprowadziło do wyleczenia – obecnie bez cech nawrotu choroby. Natomiast rozpoznany zespół jelita drażliwego jest powiązany ze stanem psychicznym ubezpieczonego – zaburzenia adaptacyjne i sam zabieg operacyjny powodują nasilenia dolegliwości ze strony jelita grubego i wymagają systematycznego leczenia farmakologicznego. U ubezpieczonego nie zostały stwierdzone zaburzenia w odżywianiu pod postacią niedoboru wagi, niedożywienia.
(dowód: opinie biegłych sądowych: specjalisty z zakresu chirurgii onkologicznej dr n. med. M. Z. k. 19-20 a.s., specjalisty gastroenterologa lek. med. J. K. k. 63-65 a.s.)

Ubezpieczony natomiast jest nadal, po dniu 31.01.2016r., częściowo niezdolny do pracy z przyczyn psychiatrycznych.

U ubezpieczonego stwierdza się takie nasilenie objawów w aspekcie psychopatologicznym zaburzeń depresyjnych i lękowych z somatyzacją (głównie w postaci biegunek), że w istotny sposób zaburzają codzienną aktywność ubezpieczonego i dają podstawy do orzeczenia częściowej niezdolności do pracy od 01.02.2016r. na okres 2 lat. Brak jest podstaw do orzeczenia istotnej poprawy stanu zdrowia psychicznego ubezpieczonego od badania w dniu 07.01.2015r.
(dowód: opinie biegłych sądowych specjalistów psychiatrów: lek. med. A. W. (1) k. 101-105 a.s. – opinia z 29.11.2016r., lek. med. B. D. (1) k. 83-87 a.s. – opinia z 28.10.2016r.)

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd nie podzielił opinii biegłego sądowego specjalisty psychiatry lek. med. E. K. (k. 40-45 a.s.), która uznała ubezpieczonego za zdolnego do pracy, gdyż uznał tę opinię za nieprzekonującą jako pojedynczą, odmienną w świetle dwóch zgodnych opinii biegłych psychiatrów przywołanych powyżej.

Strony zasadniczo nie kwestionowały rozstrzygającej opinii biegłego A. W., a jedynie organ rentowy domagał się ustalenia istnienia częściowej niezdolności do pracy u ubezpieczonego na okres 1 roku jako w opinii biegłej B. D..

Zebrany materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, spójny i przekonywujący,
przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Konieczną przesłanką prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w rozumieniu art. 57 ust.1 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2016r., 887 ze zm.) jest istnienie niezdolności częściowej w rozumieniu art. 12 ust. 3 tejże ustawy, stanowiącego iż częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W przedmiotowej sprawie, w świetle przeprowadzonego postępowania nie ulega wątpliwości, iż ubezpieczony wprawdzie z przyczyn onkologicznych oraz gastrologicznych jest zdolny do pracy, jednakże z przyczyn psychiatrycznych, jest nadal częściowo niezdolny do pracy zgodnej z kwalifikacjami, tj. pracy fizycznej, którą wykonywał jako dekarz, pracownik budowlany z wyuczonym zawodem ślusarza.

Ustalając jw. Sąd oparł się ostatecznie na opinii specjalistów psychiatrów lek. med. A. W. (1) i lek. med. B. D. (1) uznając je za przekonujące, jako wydane w oparciu specjalistyczną wiedzę, po przeanalizowaniu historii choroby ubezpieczonego, jego przebadaniu, logicznie i przekonywująco uzasadnione, jako zasadniczo zbieżne w zakresie rozpoznanych schorzeń i wniosków końcowych. Biegli zgodnie stwierdzili brak poprawy w stanie zdrowia ubezpieczonego do badania orzeczniczego w dniu 07.01.2015r.

Wnioski końcowe opinii wskazanych powyżej biegłych różniły się jedynie w zakresie przyjętego okresu trwania częściowej niezdolności, gdy zdaniem biegłej B. D. okres ten wynosi 1 rok, a biegłego A. W. – 2 lata po dniu 31.01.2016r. Sąd podzielił w tym zakresie stanowisko biegłego A. W. uznają, że okres 1 roku jest okresem za krótkim, gdyż stan zdrowia ubezpieczonego nie poprawił się od czasu badania orzeczniczego w 2015r. i także nie uległ poprawie w okresie pomiędzy badaniem przez biegłą B. D., a badaniem przez biegłego A. W., zatem dwuletni okres niezdolności wskazany przez biegłego A. W. jest bardziej uzasadniony.

Zgodnie z treścią przepisu art. 107 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społeczny prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności
do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do dalszej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 01.02.2016r. na okres 2 lat.

SSO Mariola Łącka