Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XVI Wydział Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu 14 marca 2017 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa H. K., G. K.

przeciwko Przedsiębiorstwo Państwowe (...) w W.

o odszkodowanie

1.  oddala powództwo;

2.  szczegółowe rozliczenie kosztów postępowania pozostawia referendarzowi sądowemu.

SSO Maria Zgiet - Zawadzka

Sygn. akt XVI GC 898/16

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 2 sierpnia 2013 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym k. 40) powodowie H. K. i G. K., wnieśli pozew o zapłatę przeciwko pozwanemu Przedsiębiorstwu Państwowemu (...) z siedzibą w W.. Żądaniem pozwu objęta została kwota 10.000,00 zł (dziesięć tysięcy złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego (pozew k. 2-9).

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że są współwłaścicielami nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym (...), obręb 1-09-67 dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie XII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...). Nieruchomość zabudowana jest domem rodzinnym wolnostojącym, trzykondygnacyjnym, całkowita powierzchnia budynku wynosi 514,20 m ^{( 2)}. Powodowie wskazali, iż nieruchomość znajduje się w całości w obszarze ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) utworzonego na mocy Uchwały Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 lipca 2011 r. Zamieszkiwanie w budynku znajdującym się na ww. nieruchomości jest dla powodów szczególnie uciążliwe ze względu na natężenie hałasu przekraczające dopuszczalne normy. W związku z wejściem w życie uchwały powodowie zostali pozbawieni prawa do żądania zaniechania przez pozwanego immisji w postaci natężenia hałasu oraz muszą przeprowadzić roboty budowlane mające na celu zabezpieczenie właściwego klimatu akustycznego w pomieszczeniach. Powodowie wskazali, iż weście w życie uchwał i utworzenie OOU spowodowało istotne ograniczenia prawa własności nieruchomości. Zdaniem powodów na podstawie art. 129 ust 2 w zw. z art. 136 ustawy mogą oni żądać odszkodowania za poniesioną szkodę, a szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości. Powodowie wezwali pozwanego do zapłaty na ich rzecz odszkodowania. Pozwany nie zapłaci żądanej kwoty.

W dniu 14 października 2013 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym k. 113) pozwany wniósł odpowiedź na pozew w której wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na przez pozwanej kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego (odpowiedź na pozew k. 50-55)

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że powodowie nie uprawdopodobnili poniesienia szkody związanej z wejściem w życie uchwały nr 76/11 sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W.. Położenie nieruchomości w obszarze OOU nie przesądza o spadku wartości tej nieruchomości. Pozwany podkreślił, iż powodowie nabyli nieruchomość w 2004 r. podczas gdy lotnisko działa od 1934 r. i tym samym przyczynili się do powstania ewentualnej szkody. Nabywając nieruchomość powodowie wiedzieli o warunkach wynikających z sąsiedztwa lotniska. Pozwany wskazał, iż nieruchomość leży w części obszaru gdzie nie ma przekroczeń norm hałasowych dla terenów zabudowy mieszkaniowej.

Pismem z dnia 20 maja 2016 r. powodowie rozszerzyli powództwo o kwotę 302.000,00 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia zgłoszenia ww. żądania do dnia zapłaty.

Postanowieniem z dnia 8 czerwca 2016 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie XV Wydział Gospodarczy stwierdził swą niewłaściwość rzeczoną i przekazał sprawę do merytorycznego rozpoznania i rozstrzygnięcia Sądowi Okręgowemu w Warszawie na podstawie art. 200 § 1 k.p.c. w zw. z art. 17 pkt 4 k.p.c.

W toku dalszego postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powodowie są współwłaścicielami każdy w udziale wynoszącym 1/2, nieruchomości znajdującej się w W. przy ul. (...) stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym (...) obręb 1-09-67 dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w W. XIII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...). Ww. nieruchomość zabudowana jest domem jednorodzinnym wolnostojącym.

(dowód: okoliczność bezsporna, a ponadto wydruk KW nr (...) k. 19-27, wydruk mapy geodezyjnej z systemu iGeoMap k. 28).

Na skutek m.in. zmiany w 2009 r. procedur operacji lotniczych na kierunku północno-zachodnim (M. – U.) pozwany, jako administrator lotniska O., został zobowiązany do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego dla (...) im. (...) w W. w zakresie oddziaływania akustycznego. Przedłożony przez pozwanego Przegląd Ekologiczny dla (...) im. (...) w W. wykazał, że oddziaływanie akustyczne portu znacznie wykracza poza teren, do którego zarządca posiada tytuł prawny. W tej sytuacji z uwagi także na powiększenie się obszaru, na którym dochodziło do przekroczeń hałasu Uchwałą nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 roku, która weszła w życie 04 sierpnia 2011 roku (dalej: OOU 2011), utworzono obszar ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W.. Na mocy tej uchwały nieruchomość stanowiąca przedmiot sprawy znalazła się w strefie OOU, poza strefami Z1 i Z2.

(dowód: okoliczność bezsporna, a ponadto uchwała nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. k. 29-35).

Zgodnie z powyższą uchwałą w strefie OOU (§6) określono wymagania techniczne dotyczące budynków objętych obszarem ograniczonego użytkowania: w nowoprojektowanych budynkach należy zapewnić odpowiednią izolacyjność ścian zewnętrznych, okien i drzwi w ścianach zewnętrznych, dachów i stropodachów – zgodnie z ustawą z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 oraz z 2011 r. Nr 32, poz. 159 i Nr 45, poz. 235, dalej: Prawo budowlane) i przepisami wykonawczymi do tej ustawy, zaś w istniejących budynkach należy zastosować zabezpieczenia zapewniające właściwy klimat akustyczny w pomieszczeniach – zgodnie z ustawą Prawo budowlane i przepisami wykonawczymi do tej ustawy.

(dowód: okoliczność bezsporna, a ponadto uchwała nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. k. 29-35, Dziennik Urzędowy Województwa (...) nr 128 poz. 4086 k. 35).

Na skutek utworzenia uchwałą nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W. wartość nieruchomości powodów, znajdującej się w W. przy ul. (...) stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym (...) obręb 1-09-67 dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w W. XIII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) nie zmieniła się.

(dowód: opinia biegłego P. Z. k. 316-380, ustna opinia uzupełniająca biegłego P. Z. e-protokół k. 475, opinia biegłego T. K. k. 515-535, opinia uzupełniająca biegłego T. K. k. 583-595).

Pismem z dnia 26 lipca 2013 r. powodowie na podstawie art. 129 ust. 2, 3 i 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska wezwali pozwanego do zapłaty kwoty 50.000,00 zł tytułem odszkodowania (w tym także zmniejszenia wartości nieruchomości) za szkodę, jaką powodowie ponieśli w związku z utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W..

(dowód: okoliczność bezsporna, a ponadto wezwanie do zapłaty odszkodowania k. 36- 37).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przywołanych powyżej oraz opinii biegłych. Większość dowodów z dokumentów nie była kwestionowana przez strony ani pod kątem ich autentyczności, ani prawdziwości. Część okoliczności była zaś między stronami niesporna (art. 230 k.p.c. w zw. z art. 229 k.p.c.).

Podstawowym ustaleniem mającym znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, było to czy i jeśli tak to o jaką kwotę obniżyła się wartość nieruchomości powodów w związku z utworzeniem uchwałą nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W.. W tym zakresie, sąd oparł się na opiniach biegłych.

Nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia złożony przez pozwanego Raport – Analiza rynku gruntów zabudowanych budynkami mieszkalnymi w Obszarze Ograniczonego Użytkowania wokół (...) im. (...) w W. oraz w bezpośrednim sąsiedztwie nieruchomości przy ul. (...), bowiem jako dokument prywatny, wykonany na zlecenie strony pozwanej nie mógł korzystać z domniemania zgodności z prawdą (vide orzeczenie SN z dnia 15.04.1982 r. III CRN 65/82).

Sąd oparł się na opinii biegłego z zakresu (...) z dnia 30 czerwca 2014 r., ustnej opinii uzupełniającej z dnia 20 marca 2015 r. oraz opinii biegłego z zakresu wyceny wartości nieruchomości T. K. z dnia 16 września 2015 r. oraz opinii uzupełniającej z dnia 25 lutego 2016 r. W ocenie Sądu opinie zostały sporządzone w sposób logiczny, rzeczowy i przejrzysty. Biegli wskazali na czym opierali się wydając opinię, z jakich źródeł korzystali i którą posłużyli się metodologią. W sposób zrozumiały i przekonujący przedstawili wnioski opinii oraz w jaki sposób do nich doszli. Sąd nie miał także wątpliwości odnośnie tego, że biegli posiadają odpowiednie kompetencje i doświadczenie do wydania opinii w sprawie. Biegli w sposób przekonujący i rzeczowy odnieśli się do zgłoszonych przez strony zastrzeżeń, wyjaśnili w szczególności jakie okoliczności uwzględnili przy doborze nieruchomości do przeprowadzenia analizy porównawczej zarówno na terenie objętym OOU jak i na terenie pobliskim, ale nie objętym tą strefą. Powyższe przekonuje, iż przyjęta metoda jest prawidłowa i prowadzi do uzyskania adekwatnych wyników końcowych.

Również w ocenie Sądu sposób sporządzenia opinii odpowiada prawu, w szczególności jest zgodny z wymogami Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz.U. 2004 nr 207 poz. 2109 ze zm.). W § 4 ust. 2 powołanego rozporządzenia wskazano metody sporządzania operatu szacunkowego. Z treści ww. przepisu nie wynika, aby któraś z nich była nadrzędna w stosunku do innych, zatem to do biegłego należy wybór, która z nich będzie najodpowiedniejsza i najbardziej adekwatna do uzyskania rzetelnego wyniku.

Biegły P. Z. przeprowadził wycenę metodą korygowania ceny średniej, podejście porównawcze. Przy stosowaniu podejścia porównawczego konieczna jest znajomość cen transakcyjnych nieruchomości podobnych do nieruchomości będącej przedmiotem wyceny, a także cech tych nieruchomości wpływających na poziom ich cen.

Przy metodzie korygowania ceny średniej do porównań przyjmuje się z rynku właściwego ze względu na położenie wycenianej nieruchomości co najmniej kilkanaście nieruchomości podobnych, które były przedmiotem obrotu rynkowego i dla których znane są ceny transakcyjne, warunki zawarcia transakcji oraz cechy tych nieruchomości. Wartość nieruchomości będącej przedmiotem wyceny określa się w drodze korekty średniej ceny nieruchomości podobnych współczynnikami korygującymi, uwzględniającymi różnicę w poszczególnych cechach tych nieruchomości. Określony rynek stanowi podstawę do przeprowadzenia jego analizy pod kątem wyboru cech rynkowych, które w sposób zasadniczy wpływają na wartość rynkową nieruchomości. Przyjęty do wyceny rynek nieruchomości typowych, często występujących na rynku powinien być rynkiem lokalnym, w przypadku gdy brak danych na rynku lokalnym analizę można rozszerzyć o rynek sąsiedni, podobny do rynku na którym występuje szacowana nieruchomość.

Biegły T. K. przeprowadził wycenę metodą analizy statystycznej rynku (MASR), wykorzystując techniki regresji wielorakiej (analizy hedonicznej).

Metoda analizy statystycznej rynku dokonywana jest wg. jednolitych kryteriów i wg. jednolitego punktu odniesienia jakim jest baza danych – pełna lub stanowiąca próbę reprezentacyjną rynku. Zastosowanie analizy danych rynkowych pozwala na obiektywne i rzetelne określenie wpływu różnych cech rynkowych na wartość nieruchomości dzięki czemu uzyskany wynik wyceny jest zobiektywizowany. Ponadto zastosowanie jednolitej analizy wykonanej wg. jednolitych kryteriów, z określeniem wpływu poszczególnych cech rynkowych pozwala na jednolitą wycenę wszystkich nieruchomości na obszarze danego rynku, jeżeli ceny rynkowe nieruchomości szacowanej mieszczą się w zakresie zmienności cech przeanalizowanych dla danego rynku.

Zastrzeżenia do opinii biegłego P. Z. złożyła strona powodowa. Wobec wskazanych zarzutów do opinii pisemnej, Sąd wezwał biegłego na rozprawę celem złożenia ustnych wyjaśnień. Opinia pisemna tego biegłego, jak i jego wyjaśnienia są kompletne, jasne i weryfikowalne, a także w sposób kategoryczny odpowiadają na zakreśloną biegłemu tezę dowodową.

Zastrzeżenia do opinii biegłego T. K. złożyła strona powodowa. Wobec wskazanych zarzutów do opinii pisemnej, Sąd dopuścił dowód z pisemnej uzupełniającej opinii biegłego. Opinia pisemna tego biegłego, jak i opinia uzupełniająca są kompletne, jasne i weryfikowalne, a także w sposób kategoryczny odpowiadają na zakreśloną biegłemu tezę dowodową.

Sąd dopuścił dowód z przesłuchania stron ograniczając ten dowód do przesłuchania powoda G. K.. Oceniając dowód z zeznań powoda G. K. wprost zainteresowanego konkretnym i korzystnym dla siebie rozstrzygnięciem – Sąd Okręgowy uwzględnił w pierwszej kolejności subsydiarność tego dowodu z art. 299 k.p.c. Sąd opierał się na tych zeznaniach, tylko w przypadkach niezbędnych i tylko dodatkowo (posiłkowo) ważąc konsekwencje w ich treści odnosząc je do zgromadzonego już w sprawie materiału dowodowego. Zeznania powoda nie znajdują potwierdzenia w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Zeznania strony powodowej były nieprecyzyjne. Sąd ocenił zeznania powoda jako niewiarygodne z uwagi na sprzeczność z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie w tym z opiniami biegłych.

Sąd oddalił wniosek o wezwanie biegłego T. K. na rozprawę. Złożona przez biegłego pisemna opinia uzupełniająca nie budziła zastrzeżeń sądu.

W piśmie procesowym z dnia 20 maja 2016 r. powodowie cofnęli wniosek dowodowy o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu akustyki budowlanej.

Podsumowując wyniki postępowania dowodowego, którego przebieg znajduje odzwierciedlenie w protokołach rozpraw Sąd zwraca uwagę, iż żadna ze stron nie żądała sprostowania lub uzupełnienia protokołu (art. 160 k.p.c.). Strony reprezentowane przez pełnomocników profesjonalnych miały możliwość zgłaszania w toku postępowania wniosków dowodowych podnoszenia zarzutów oraz wskazywania faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Nadto były zobowiązane do ich podniesienia w trybie art. 207 § 3 k.p.c.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo nie mogło zostać uwzględnione.

Jak wskazano w stanie faktycznym, powodowie dochodzili odszkodowania wraz z odsetkami ustawowymi za zmniejszenie wartości ich nieruchomości na skutek utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W. na podstawie uchwały nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia
20 czerwca 2011 ze zm. na podstawie art. 129 ustawy Prawo ochrony środowiska.

W pierwszej kolejności Sąd dokonał oceny prawnej roszczenia powodów. Treść powołanego przepisu, mówi, że jeżeli w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości korzystanie z niej lub z jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone, właściciel nieruchomości może żądać wykupienia nieruchomości lub jej części. (ust. 1). W tej sytuacji w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę; szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości (ust. 2). Roszczenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje również użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, a roszczenie, o którym mowa w ust. 2, także osobie, której przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości. (ust. 3) Z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1-3, można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości (ust. 4). Zgodnie z treścią art. 136 ust. 1 - 3 POŚ w razie ograniczenia sposobu korzystania ze środowiska w wyniku ustanowienia OOU, właściwymi w sprawach spornych dotyczących wysokości odszkodowania lub wykupu nieruchomości są sądy powszechne. Obowiązany do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości jest ten, którego działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem OOU. W razie określenia na obszarze ograniczonego użytkowania wymagań technicznych dotyczących budynków szkodą, o której mowa w art. 129 ust. 2, są także koszty poniesione w celu wypełnienia tych wymagań przez istniejące budynki, nawet w przypadku braku obowiązku podjęcia działań w tym zakresie.

Roszczenia formułowane na podstawie art. 129 ust. 1 i 2 POŚ podlegają ograniczeniom. Według art. 129 ust. 4 POŚ można wystąpić z nimi w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości.

W dalszej kolejności Sąd badał zasadność roszczenia uwzględniając zarzuty podniesione przez pozwanego. Pomiędzy stronami niesporny był fakt położenia nieruchomości powodów – położonej w W. przy ul. (...) stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym (...), obręb 1-09-67 dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w W. XII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...), w strefie OOU zgodnie z uchwałą nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W. (Dz. Urz. Woj. M.. nr 128 poz. 4086).

Nie budziła wątpliwości Sądu legitymacja czynna strony powodowej, bowiem zgodnie z przedstawionymi dokumentami powodom przysługuje prawo własności przedmiotowej nieruchomości objętej ograniczeniami wynikającym z OOU. Jak wynika z opinii biegłych i załączonych zdjęć lokal jest użytkowany na cele mieszkalne. Świadczy to bezspornie, że wypełniona została przesłanka z art. 129 ust. 2 POŚ, ponieważ w dacie wejścia w życie aktu powodowie byli już właścicielami nieruchomości użytkowanej na cele mieszkaniowe, objętej OOU.

Odnosząc się do kwestii terminu zawitego, Sąd stwierdził, że termin ten został przez powodów zachowany. Uchwała nr 76/11 wchodziła w życie z dniem 04 sierpnia 2011 r., zatem termin zawity upływał z dniem 04 sierpnia 2013 r. Powodowie wezwali pozwanego do zapłaty pismem złożonym 31 lipca 2013 r. w siedzibie pozwanego, czyli podjęli przewidziane prawem czynności przed upływem dwóch lat od daty wejścia w życie ww. aktu prawnego.

Wobec ustalenia, iż powodom przysługiwała legitymacja czynna, a termin zawity do wystąpienia z roszczeniem został dochowany oraz został wprowadzony w życie akt prawa miejscowego ustanawiający obszar ograniczonego użytkowania obejmujący nieruchomość powodów, należało ustalić czy wystąpiła szkoda i czy nastąpiła ona w wyniku wprowadzenia OOU. W ocenie Sądu – opartej na opiniach biegłych z zakresu szacowania nieruchomości - powodowie nie sprostali temu.

Biegły sądowy P. Z. ustalił, iż nieruchomość powodów położona jest w W. w dzielnicy U. na terenie zamkniętego, strzeżonego osiedla. Najbliższe sąsiedztwo nieruchomości stanowi zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wolnostojąca, w zabudowie bliźniaczej i szeregowej. Od strony zachodniej nieruchomości znajdują się tereny zielone i place zabaw dla dzieci. D. K. jest około 130 metrów. W linii prostej, do południowej granicy (...) im. (...) jest ok. 4200 metrów. Biegły wskazał, iż utworzenie Obszaru Ograniczonego Użytkowania nie spowodowało powstania hałasu poprzez startujące i lądujące statki powietrzne. Hałas emitowany przez statki powietrzne istniał zarówno przez utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania jak i po jego utworzeniu. Utworzenie Obszaru Ograniczonego Użytkowania nie spowodowało również zwiększenia częstotliwości występowania hałasu poprzez startujące i lądujące statki powietrzne. Hałas emitowany przez statki powietrzne był na tym samym poziomie zarówno przed utworzeniem Obszaru Ograniczonego Użytkowania jak i po jego utworzeniu. Biegły wskazał, iż oczywistym jest, że ruch lotniczy jest coraz większy ale nie jest to spowodowane utworzeniem Obszaru Ograniczonego Użytkowania, lecz faktem, że samolot w rozumieniu globalnym staje się bardziej powszednim środkiem transportu ze względu na coraz szerszą ofertę połączeń, większą konkurencyjność, spadek cen biletów lotniczych itp. Biegły wskazał, iż zapis uchwały nr 76/11 nie wprowadził żadnych ograniczeń inwestycyjnych dla nieruchomości położonych w Obszarze Ograniczonego Użytkowania usytułowanych poza strefą Z1 i Z2. W konsekwencji biegły uznał, iż wprowadzenie Obszaru Ograniczonego Użytkowania na podstawie uchwały nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. w sprawie utworzenia Obszaru Ograniczonego Użytkowania dla (...) w W. nie spowodowało zmniejszenia wartości nieruchomości powodów. Ponadto biegły zwrócił uwagę na fakt, iż obniżenie wartości nieruchomości powodów nie wynika z utworzenia Obszaru Ograniczonego Użytkowania, a z tytułu sąsiedztwa (...) im. (...). Różnica między wartości ą nieruchomości wg. stanu hipotetycznego bez uwzględnienia oddziaływania (...) im. (...) w W. i Wartością nieruchomości według stanu faktycznego z uwzględnieniem oddziaływania (...) im. (...) w W. wynosi zdaniem biegłego P. Z. 183.111,00 zł.

W ocenie Sądu zarzuty powodów, podważających prawidłowość tej opinii, nie zostały podniesione skutecznie. Na rozprawie w dniu 20 marca 2015 r. biegły podtrzymał i wyjaśnił swoje stanowisko w sprawie.

Biegły sądowy T. K. ustalił, iż nieruchomość powodów znajduje się w W. w dzielnicy U. obręb D. i otoczona jest zabudową mieszkaniową jednorodzinną. Budynek powodów jest w stanie technicznym dobrym i jest użytkowany zgodnie ze swoją funkcją. Biegły wskazał, iż nieruchomość położona jest na terenie określonym jako (...) Ograniczonego (...) utworzonym uchwałą nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. w sprawie utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) i. F. C. w W.. Biegły podkreślił, iż wejście w życie ww. uchwały nie skutkowało obniżeniem wartości nieruchomości powodów, ponieważ wartość nieruchomości powodów nie zmieniła się z tego powodu. Analiza danych rynkowych w postaci cen i cech rynkowych nieruchomości domów mieszkalnych na obszarach z ustanowionym OOU z uwzględnieniem poziomu natężenia hałasu lotniczego i lokalizacji nieruchomości w strefach OOU, wykonana metodą regresji wielorakiej wskazuje że wpływ strefy (...) ograniczonego (...) w W. jest nieistotny i nie ma wpływu na wartość domów mieszkalnych na analizowanym rynku. Biegły ustalił wartość nieruchomości powodów na dzień 3 sierpnia 2011 r. na kwotę 4.000.000,00 zł oraz na dzień 16 września 2015 r. na kwotę 3.455.000,00 zł. Biegły wskazał, iż różnica wartości nieruchomości wynika wyłącznie z faktu istnienia trendu zmiany cen ze względu na upływ czasu oraz zmiany wieku budynku w datach szacowania i nie jest konsekwencją utworzenia Obszaru Ograniczonego Użytkowania dla (...) w W.. Biegły wskazał ponadto, iż na obniżenie wartości nieruchomości ma również wpływ natężenie hałasu lotniczego. Z występującym hałasem lotniczym biegły ustalił wartość nieruchomości powodów na kwotę 3.455.000,00 zł, a bez występowania takiego hałasu na kwotę 3.767.000,00 zł (spadek wartości nieruchomości w wysokości 312.000,00 zł). Jest to jednak zdaniem biegłego spadek wartości rynkowej nieruchomości powodów związany z działalnością (...) im. (...) w W., a nie z utworzeniem (...) Ograniczonego (...) w W..

Powodowie kwestionowali opinię biegłego T. K. w zakresie błędnego wnioskowania co do braku związku pomiędzy wejściem w życie Uchwały, a obniżeniem wartości nieruchomości powodów. Zdaniem powodów biegły nie zauważył, iż hałas emitowany przez lotnisko jest konsekwencją wprowadzenia i usankcjonowania takiego stanu faktycznego właśnie na mocy uchwały.

W konsekwencji zarzutów strony powodowej postanowieniem z dnia 26 stycznia 2016 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie XV Wydział Gospodarczy dopuścił dowód z pisemnej uzupełniającej opinii biegłego sądowego T. K. celem ustosunkowania się do zarzutów powodów.

W pisemnej opinii uzupełniającej biegły T. K. podtrzymał i wyjaśnił swoje stanowisko w sprawie wskazując, iż opinia została wykonana zgodnie z zasadami prawidłowego wnioskowania, a wniosek dotyczący braku związku uchwalenia Uchwały i spadku wartości nieruchomości poparty jest badaniami rynku przeprowadzonymi przez biegłego oraz przeanalizowaniem treści uchwały i jest on całkowicie prawidłowy. Hałas występujący na nieruchomości powodów nie jest bowiem konsekwencją wprowadzenia i usankcjonowania takiego stanu faktycznego na mocy uchwały. To właśnie hałas, a nie utworzenie OOU wpływa na obniżenie wartości nieruchomości powodów. Zdaniem biegłego fakt wejścia w życie uchwały nie spowodował również, że liczba operacji lotniczych uległa zwiększeniu.

W ocenie Sądu zarzuty powodów, podważających prawidłowość tej opinii, nie zostały podniesione skutecznie. Biegły udzielił odpowiedzi na pytania postawione przez powodów i stanowczo podtrzymał swoją opinię stwierdzając, że utworzenie Obszaru Ograniczonego Użytkowania nie wpłynęło na obniżenie wartości nieruchomości powodów. Biegły w swoich wyliczeniach w opinii stwierdził spadek wartości nieruchomości jednak wskazał inną przyczynę niż utworzenie OOU.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż powodowie nie wykazali spadku wartości nieruchomości wobec utworzenia OOU i w konsekwencji powództwo, ze względu na niewykazanie istnienia szkody zostało oddalone.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie 108 § 1 k.p.c, uznając stronę powodową, która przegrała, za obowiązaną do poniesienia w całości kosztów postępowania.

SSO Maria Zgiet-Zawadzka