Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2016r.

Sąd Rejonowy w Oleśnicy w I Wydziale Cywilnym w składzie:

Przewodniczący SSR Ewa Przychodzka

Protokolant Beata Wolny

po rozpoznaniu w dniu 09 lutego 2016r. w Oleśnicy

na rozprawie

przy udziale stron

powód: K. S.

pozwany: (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powoda K. S. kwotę 6.512,14zł (sześć tysięcy pięćset dwanaście 14/100) brutto wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi co do kwot:

- 6.143,14zł od dnia 13.06.2013r. do dnia zapłaty;

- 369,00zł od dnia 18.11.2013r. do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.603,90zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Z. /

1.  (...)

2.  po prawomocności (...)

- (...)

- (...)

16.02.2016r.

I C 738/14

UZASADNIENIE

Powód K. S. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej – (...) S.A. z/s w W. kwoty
7.335,01 zł tytułem odszkodowania za szkodę komunikacyjną z dnia 14.05.2013 r. wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 13.03.2013 r.
do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powództwa wskazał, iż w dniu 14.05.2013 r. doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzeniu uległ samochód
H. (...) o nr rej. (...), będący własnością R. W. (1). Sprawca zdarzenia posiadał zawartą umowę ubezpieczenia OC ze
stroną pozwaną. Powód wskazał, iż poszkodowany R. W. (1) zgłosił szkodę stronie pozwanej, która przeprowadziła postępowanie likwidacyjne,
w toku którego uznała swoją odpowiedzialność i na podstawie kalkulacji naprawy, decyzją z dnia 12.06.2013 r. dokonała wypłaty odszkodowania
w wysokości 4.779,30 zł. Powód podał, iż umową przelewu wierzytelności
z dnia 02.09.2013 r. nabył od R. W. (1) prawo do uzyskania odszkodowania za w/w zdarzenie. Powód podniósł, iż nie zgadza się
z wyliczoną wysokością szkody, dlatego też zlecił niezależnemu rzeczoznawcy dokonanie wyceny kosztów naprawy pojazdu. Ze sporządzonej przez rzeczoznawcę opinii wynikało, iż koszt naprawy uszkodzonego pojazdu nie przewyższają jego wartości przed szkodą i wynosić będą11.745,31 zł.
Za sporządzenie prywatnej opinii powód zapłacił kwotę 369,00 zł, której
zwrotu żąda od strony pozwanej. Powód wskazał, iż na podstawie zleconej przez siebie opinii wystosował do strony pozwanej przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty stanowiącej różnicę między odszkodowaniem wypłaconym a kwotą wynikającą z opinii i kosztami jej sporządzenia, jednakże strona pozwana nie dokonała dopłaty żądanych kwot.

Strona pozwana, (...) S.A. z/s w W., wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska strona pozwana podała, że kwestionuje legitymację procesową powoda do występowania w niniejszym procesie, gdyż przedłożona przez niego umowa przelewu wierzytelności z dnia 02.09.2013 r. jest umową warunkową, uzależniającą cesją od zapłaty umówionej ceny, na co powód nie przedstawił dowodów. Ponadto strona pozwana podała, iż w jej ocenie kwota 4.779,30 zł przyznana tytułem odszkodowania odpowiada kosztom naprawy wyliczonym wg przeciętnych cen części zamienny i robocizny niezbędnych dla dokonania naprawy. Strona pozwana wskazał również, iż uszkodzony w wyniku kolizji pojazd użytkowany był przez poszkodowanego R. W. (1) w miejscowości K., stąd ustalenie kosztów naprawy powinno odnosić się do tamtejszego rynku lokalnego. Strona pozwana zakwestionowała również podstawę żądania przez powoda kosztów sporządzenia prywatnej kalkulacji naprawy pojazdu podnosząc, że sporządzenie jej zostało zlecone przez powoda a nie poszkodowanego, a umowa cesji nie obejmował wierzytelności , które mogą powstać wyłącznie w wyniku działań cesjonariusza, jedynie zaś wierzytelności przysługujących poszkodowanemu.

W toku postępowania dowodowego ustalono n a s t ę p u j ą c y
s t a n f a k t y c z n y:

W dniu 14.05.2013 r., we W. kierujący samochodem
osobowym marki (...) o nr rej. (...) ze swojego pasa ruchu powodując kolizję z pojazdem poszkodowanego R. W. (1) marki H. (...) o nr rej. (...). Sprawca kolizji ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej.

/dowód:

akta szkody (...) -
w załączeniu;

zeznania świadka R. W. – k. 61 – 62;

Poszkodowany R. W. (1) w dniu 14.05.2013 r. zgłosił szkodę u strony pozwanej jako podmiotu odpowiedzialnego, w celu przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego oraz wypłaty należnego odszkodowania.

W ramach likwidacji szkody z OC strona pozwana dokonała wyceny kosztów naprawy pojazdu H. (...) o nr rej. (...) na kwotę 4.779,30 zł i na podstawie decyzji z dnia 12.06.2013 r. przyznała i wypłaciła odszkodowanie w takiej wysokości. Wyceny kosztów naprawy pojazdu dokonano w oparciu o kosztorys – E.’s nr (...).

/dowód:

akta szkody (...) -
w załączeniu;

kosztorys E.’s nr (...) – 8 - 10;

pismo (...) S.A. z dnia 12.06.2013 r. - k. 11;

Poszkodowany R. W. (1) zakupił samochód marki H. (...) nr rej. (...) i sprowadził go z zagranicy. Samochód został zarejestrowany po raz pierwszy w Polsce w dniu 17.09.2012 r. Od momentu zarejestrowania pojazdu w kraju do momentu kolizji pojazd nie był naprawiany.

/dowód:

zeznania świadka R. W. – k. 61 - 62;

Poszkodowany R. W. (1) na podstawie umowy zobowiązującej do zawarcia umowy przelewu z dnia 02.09.2013 r. zobowiązał się do przelania na powoda wszelkich praw do odszkodowania jakie przysługuje mu od (...) S.A. w związku ze szkodą z dnia 14.05.2013 r. w pojeździe marki H. (...) o nr rej. (...).

/dowód:

umowa zobowiązująca do zawarcia umowy przelewu z dnia 02.09.2013 r. – k. 12 – 14;

zeznania świadka R. W. – k. 61 - 62;

Powód – K. S. (...) Likwidacji S. z/s w O. zakwestionował wysokość przyznanego odszkodowania
i zwrócił się do niezależnego rzeczoznawcy o ustalenie wartości
rynkowej i opracowania kalkulacji naprawczej samochodu uszkodzonego
w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 14.05.2013 r. Sporządzona przez Stowarzyszenie (...) kalkulacja naprawy nr (...) z dnia 29.10.2013 r. określała całkowity koszt
naprawy samochodu marki H. (...) o nr rej. (...) na kwotę 11.745,31 zł brutto. Za sporządzoną kalkulacje powód zapłacił kwotę 369,00 zł.

Powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty kwoty 7.335,01 zł. Strona pozwana nie zmieniła stanowiska w zakresie wysokości przyznanego odszkodowania.

/dowód:

kalkulacja naprawy nr (...) z dnia 29.10.2013 r. - k. 15 - 20;

faktura VAT nr (...) –
k. 21;

przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 04.11.2013 r. –
k. 22 - 23;

W nin. sprawie opracowana została opinia przez biegłego dr inż. W. A. z zakresu techniki samochodowej, rekonstrukcji wypadków, wyceny nieruchomości oraz kosztów i napraw pojazdów samochodowych na okoliczność kosztów naprawy pojazdu marki H. (...) o nr rej. (...) z uwzględnieniem nowych oryginalnych części i materiałów oraz serwisowych stawek roboczogodziny obowiązujących w autoryzowanych serwisach obsługi w okolicach K..

Biegły w swojej opinii z dnia 26.02.2015 r., wyliczył koszt naprawy w/w pojazdu na kwotę 11.745,31 zł brutto. Biegły wskazał, iż jest to koszt naprawy wg stawek roboczogodzin dla prac mechanicznych, blacharskich
i lakierniczych dla serwisu (...) w miejscu zamieszkania powoda, przy zastosowaniu oryginalnych części zamiennych o oznaczeniu O. Ponadto biegły podkreślił, iż naprawa w analizowanym przypadku powinna obejmować oryginalne części zamienne, gdyż innych w tym okresie nie oferowano. Zdaniem biegłego ze względów technicznych naprawa pojazdu była możliwa
i ekonomicznie uzasadniona.

/dowód:

opinia biegłego sądowego dr inż. W. A. z dnia 25.02.2015 r. - k. 74 - 86;

W nin. sprawie biegły opracował także opinię uzupełniającą
z dnia 19.08.2015 r. na okoliczność wysokości kosztów naprawy pojazdu H. (...) o nr rej. (...) z uwzględnieniem nowych oryginalnych
części i materiałów oraz serwisowych stawek roboczogodziny
obowiązujących w nieautoryzowanych serwisach obsługi w okolicach
K.. Biegły w opinii uzupełniające wyliczył koszt naprawy w/w pojazdu
na kwotę 10.922,44 zł brutto. Biegły wskazał przy tym, iż przywrócenie pojazdu do stanu sprzed zdarzenia mogło zostać przeprowadzone
w warsztacie nieautoryzowanym, poza siecią (...).

/dowód:

opinia uzupełniająca biegłego sądowego dr inż. W. A.
z dnia 19.08.2015 r. - k. 106 - 113;

Sąd zważył:

Powództwo w części zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód K. S. domagał się od strony pozwanej – (...) S.A. z/s w W. jako udzielającego ubezpieczenia
od odpowiedzialności cywilnej sprawcy zdarzenia drogowego zapłaty
kwoty odszkodowania, w wysokości 7.335,01 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 13.03.2013 r. do dnia zapłaty z tytułu uszkodzenia
pojazdu marki H. (...) o nr rej. (...).

Bezspornym w niniejszej sprawie był fakt, że sprawcę zdarzenia
łączyła ze stroną pozwaną umowa ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej. Poza sporem pozostawała także okoliczność, że w dniu 14.05.2013 r.
doszło do zdarzenia drogowego z udziałem pojazdu powoda, jak
i wysokość wypłaconej już powodowi kwoty ubezpieczenia. Sporna natomiast pozostała kwestia wysokości szkody w w/w pojeździe, a w związku z tym ewentualna wypłata dalszego odszkodowania.

Zgodnie z treścią art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego świadczenia w razie zajścia przewidzianego umową wypadku.
W przedmiotowej sprawie strona pozwana ponosiła odpowiedzialność
za skutki zdarzenia, w wyniku którego powstała szkoda, a więc to na
stronie pozwanej spoczywał obowiązek jej naprawienia. Sąd podzielił twierdzenia powoda, że sam fakt uszkodzenia pojazdu spowodował
powstanie szkody majątkowej, która podlegała naprawieniu według zasad określonych w art. 363 kc, a w wypadku odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń – również według zasad określonych w § 2 tego przepisu. Szkoda ta może być rozumiana z jednej strony jako różnica pomiędzy wartością pojazdu przed zdarzeniem i po zdarzeniu, a z drugiej strony jako wartość wszystkich prac i części zamiennych umożliwiających przywrócenie pojazdu do stanu pierwotnego. Ponieważ powód od samego początku domagał się zapłaty nieuwzględnionych jego zdaniem przez stronę
pozwaną kosztów naprawy pojazdu, Sąd przyjął jako wyznacznik wysokości szkody, koszt naprawy wynikający z opinii biegłego sporządzonej
w niniejszej sprawie. Opinia ta była rzetelna, spójna i nie była ostatecznie kwestionowana przez strony.

Rozstrzygając kwestię wysokości szkody Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego dr inż. W. A. z dnia 25.02.2015 r.
oraz opinii uzupełniającej z dnia 19.08.2015 r. Biegły w opiniach tych wyliczył koszty naprawy pojazdu powoda w dwóch wersjach:

- w pierwszej oszacował go na kwotę 11.745,31 zł brutto – przy założeniu wykonania naprawy wg stawek roboczogodzin dla prac mechanicznych, blacharskich i lakierniczych dla serwisu (...) w miejscu zamieszkania powoda, przy zastosowaniu oryginalnych części zamiennych o oznaczeniu O;

- w drugiej oszacował go na kwotę 10.922,44 zł brutto - z uwzględnieniem nowych oryginalnych części i materiałów o oznaczeniu
O oraz serwisowych stawek roboczogodziny obowiązujących w nieautoryzowanych serwisach obsługi w okolicach K..

Sąd, mając na względzie treść obu opinii biegłego oraz zeznań
świadka, którym w całości dał wiarę, ustalając wysokość odszkodowania należnego powodowi, przychylił się do wyliczenia wynikającego z opinii uzupełniającej biegłego, tj. kwoty 10.922,44 zł brutto. Takie stanowisko
Sądu uzasadnia fakt, iż w/w samochód nie został naprawiony przez
powoda, więc skoro jak podkreślił biegły możliwe byłoby przywrócenie go do stanu sprzed szkody w warsztacie nieautoryzowanym, poza siecią (...),
a powód nie poniósł kosztów naprawy pojazdu to zasadne było przyjęcie takiego rozwiązania. Sąd przyjął również, że naprawa powinna odbyć się
za pomocą oryginalnych części zamiennych o oznaczeniu O, gdyż jak podkreślił biegły naprawa w analizowanym przypadku powinna obejmować oryginalne części zamienne, gdyż innych w tym okresie nie oferowano.

Żądanie powoda zapłaty kwoty 7.335,01 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 13.03.2013 r. do dnia zapłaty z tytułu uszkodzenia pojazdu nie zasługiwało na uwzględnienie w całości, gdyż
jak wynika z wariantu drugiego opinii biegłego koszt naprawy tego
pojazdu poza autoryzowanym serwisem to 10.922,44 zł brutto. Skoro
strona pozwana przyznała już z tytułu powstałej szkody kwotę 4.799,31 zł należało zasądzić na rzecz powoda różnicę tych kwot, tj. 6.143,14 zł.

Sąd wziął także pod uwagę stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 20.10.1972 r. (II CR 425/72), który stanowi, że
„w wypadku uszkodzenia rzeczy w stopniu umożliwiającym przywrócenie
jej do stanu poprzedniego osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana
jest zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki poniesione w celu przywrócenia stanu poprzedniego rzeczy uszkodzonej, do których to wydatków należy zaliczyć także koszt nowych części i innych materiałów, jeżeli ich użycie było niezbędne do naprawienia uszkodzonej rzeczy”.

Sąd uwzględnił także, żądanie powoda w zakresie zwrotu kosztów sporządzenia przez Stowarzyszenie (...) kalkulacja naprawy (...) z dnia 29.10.2013 r.,
który zgodnie z przedłożoną przez powoda fakturą VAT nr (...) wyniósł 369,00 zł brutto. Uchwałą z dnia 18.05.2004 r. (III CZP 24/04, OSNC 2005/7-8/117) Sąd Najwyższy wskazał, iż „odszkodowanie przysługujące
z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów
może – stosownie do okoliczności sprawy – obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego”. Uwzględniając powyższe, wyjaśnić dodatkowo należy, że powód nie posiada wiedzy,
sprzętu oraz oprogramowania niezbędnych do wyliczenia kosztów naprawy. Tym samym możliwość weryfikacji wyliczeń strony pozwanej, istniała
poprzez zlecenie sporządzenia opinii prywatnemu rzeczoznawcy, który kierując się fachową wiedzą mógł ocenić rzetelność kalkulacji strony pozwanej, a następnie dokonać właściwego wyliczenia kosztów naprawy. Podkreślić więc należy, że sporządzenie prywatnej opinii – choć nastąpiło
na ryzyko powoda, było uzasadnione i celowe.

Odnosząc się w tym miejscu do zarzutów podnoszonych przez
stronę pozwaną, iż sporządzenie prywatnej opinii zostało zlecone przez powoda a nie poszkodowanego, a umowa cesji nie obejmował wierzytelności, które mogą powstać wyłącznie w wyniku działań cesjonariusza, jedynie
zaś wierzytelności przysługujących poszkodowanemu wskazać należy,
iż Sąd nie podzielił tego stanowiska. Podobnie Sąd nie uwzględnił zarzutu braku legitymacji powoda do występowania w niniejszym procesie.
Na podstawie umowy cesji, której zawarcie zostało zresztą przyznane
przez poszkodowanego, na rzecz powoda przelane zostały wszelkie prawa
do odszkodowania jakie przysługuje poszkodowanemu od (...) S.A.
w związku ze szkodą z dnia 14.05.2013 r. w pojeździe marki H. (...)
o nr rej. (...), a co za tym idzie może on zweryfikować wartość wyliczonej przez stronę pozwaną szkody za pomocą prywatnej opinii
biegłego. Uprawnienie to przysługuje powodowi tak samo, jak
i poszkodowanemu, który przelał wierzytelność z tytułu szkody z dnia 14.05.2013 r. na powoda.

Sąd uwzględnił także żądanie ustawowych odsetek, które
uzasadnione było treścią art. 481 kc, przy czym termin wymagalności
przyjęty został w stosunku do kwoty 369,00 zł na dzień 18.11.2013 r., tj.
10 dni od wysłania przez powoda stronie pozwanej wezwania do zapłaty,
a w stosunku do kwoty 6.143,14 zł - zgodnie z art. 817 kc - od dnia 13.06.2013 r., tj. po upływie 30-dniowego terminu liczonego od dnia zgłoszenia szkody do dnia zapłaty.

Wobec powyższego należało orzec jak w pkt I i II sentencji.

Orzeczenie o kosztach oparto na treści art. 100 kpc, z uwagi na
wynik niniejszego procesu, w którym obie strony częściowo przegrywają
i wygrywają jednocześnie. Sąd wziął pod uwagę fakt, iż powód żądał
kwoty 7.335,01 zł, a Sąd zasądził na rzecz powoda kwotę 6.512,14 zł.
Mając powyższe na względzie Sąd przyjął, iż powód wygrał postępowanie
w 90%, a strona pozwana była stroną wygrywającą w 10%.

W związku z tym rozliczając koszty postępowania Sąd wziął pod
uwagę poniesione przez powoda koszty procesu tj. kwotę 367,00 zł
tytułem opłaty sądowej od pozwu, 1.200,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz 17,00 zł opłaty kancelaryjnej od pełnomocnictwa,
a także kwotę łącznie 1.500,00 zł tytułem zaliczki na opinie biegłego
w wysokości 90% ich sumy, co dało łącznie koszty procesu w wysokości 3.084,00 zł i pomniejszył tę kwotę o koszty poniesione przez stronę
pozwaną, tj. kwotę 171,70 stanowiącą 10% z sumy 1.200,00 zł tytułem zastępstwa procesowego i 17,00 zł opłaty kancelaryjnej od pełnomocnictwa oraz kwoty łącznie 500,00 zł tytułem zaliczki na opinie biegłego.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził na rzecz powoda kwotę 2.603,90 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w pkt III sentencji.