Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Stanisław Stankiewicz

Protokolant: Bożena Radziusz

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2013 roku w Białymstoku

na rozprawie

sprawy J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o emeryturę

na skutek odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 10 czerwca 2013 roku

Nr (...)

I.  Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zalicza J. K.do okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych pracę na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego (...)
od 31 sierpnia 1980 roku do 14 kwietnia 1983 roku i przyznaje mu od 18 listopada 2013 roku wcześniejszą emeryturę.

II.  Oddala odwołanie w pozostałej części.

Sygn. akt VU 1598/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.decyzją z dnia 10.06.2013 r. odmówił przyznania J. K.prawa do wcześniejszej emerytury. Uznał, że w szczególnych warunkach pracował 14 lat, 2 m-ce i 18 dni a powinien był co najmniej 15 lat.

W odwołaniu od tego orzeczenia wnioskodawca podał, że w latach 1980 – 83 był kierowcą samochodu marki(...). Okres ten powinien był zostać doliczony mu do pracy w szczególnych warunkach. Na tej podstawie wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie mu dochodzonego świadczenia.

Sąd Okręgowy w Białymstoku ustalił i zważył, co następuje:

odwołanie J. K.jest zasadne.

Bezspornym w sprawie było, że urodził się (...)r. Do wniosku o świadczenie przedemerytalne dołączył świadectwo pracy z 2.05.1983 r. Wynika z niego, że od 5.08.1980 r. do 30.04.1983 r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...)w E.na stanowisku kierowcy.

Zgodnie z treścią art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych :

1.  ubezpieczonym mężczyznom urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40 / 60 lat/, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (1.01.1999 r.) osiągnęli:

a)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat (15 lat),

b)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (25 lat)

Emerytura, o której mowa w ust. 1 przysługuje pod warunkiem nie - przystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Wg art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu ustawy za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagające wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo swoje lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Wiek emerytalny uprawniający do przejścia na wcześniejszą emeryturę, rodzaje prac i stanowisk oraz warunki na których ubezpieczonym przysługuje prawo do emerytury, zgodnie z art. 32 ust. 4 ustawy ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Przepisami dotychczasowymi regulującymi warunki do uzyskania wcześniejszej emerytury jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8 poz. 43 z późń. zm.).

Na mocy art.184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli oba warunki dotyczące zatrudnienia spełniał w dniu 1 stycznia 1999r.

Rada Ministrów za pracę w szczególnych warunkach uznała m.in. pracę kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony (Dział VIII poz.2).

We wniosku o emeryturę ubezpieczony podał, że wszystkie dokumenty złożył już w ZUS-ie.

Na rozprawie w dniu 17.10.2013 r. wyjaśnił, że w okresie zatrudnienia w (...)był kierowcą samochodu marki (...). Kategorię prawa jazdy „C” uzyskał 5.01.1977 r.

Świadkowie R. Ł. i W. Z. pracowali w tym przedsiębiorstwie w latach 1980 – 92. Obaj byli kierowcami samochodów ciężarowych. Zeznali, że także wnioskodawca był kierowcą ciężarówki. Swoim samochodem woził żwir oraz przewoził różne materiały budowlane a także węgiel.

W aktach osobowych wnioskodawcy znajduje się odpis zaświadczenia o ukończeniu kursu dla kierowców samochodów (...). Trwał on od 28.08. do 30.08.1980 r. Organizatorem kursu był (...) R..

Przedsiębiorstwo (...) rozwiązało z J. K. umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych. 1.04.1983 r. samowolnie uruchomił żuraw samochodowy H. (...), w którym uszkodził podstawę utrzymującą zblocze.

Świadectwo pracy z 2.05.1983 r. należy uznać za niegodne z prawdą. Prawdziwe jest świadectwo z 18.04.1983 r. wg którego J. K. był pracownikiem (...) do 14.04.1983 r.

Zdaniem Sądu, zeznania świadków i dokumenty znajdujące się w aktach osobowych pozwalają uznać, że J. K. od 31.08.1980 r. do 14.04.1983 r. był zatrudniony na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego. Jego ówczesna sytuacja faktyczna została wyjaśniona w trakcie procesu. Doliczenie podanego wyżej okresu spowodowało, iż suma okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach wzrosła do 16 lat i 10 m-cy.

Z tego względu Sąd uznał odwołanie za słuszne co do zasady i dlatego na mocy art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał J. K. od 18.11.2013 r. emeryturę. Jednocześnie oddalił odwołanie w części obejmującej okres od ukończenia przez niego 60 lat do daty wyrokowania.