Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: stażysta Wojciech Sowul

w obecności oskarżyciela publ. D. K.

po rozpoznaniu w dniu 27 marca i 12 kwietnia 2017 r. sprawy

J. F. (1)

s. T. i Z. z domu C.

ur. (...) w O.

obwinionego o to, że:

w dniu 20.02.2017r. o godz. 11.20 w O. na skrzyżowaniu ul. (...) i ul. (...) będąc osobą pieszą nie zastosował się do wskazań sygnalizatora S – 5 „sygnały świetlne dla pieszych”

- tj. za wykroczenie z art. art. 92 § 1 kw w zw. z §98 ust 1 i 2 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych

ORZEKA:

I.  obwinionego J. F. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art.92 § 1 kw skazuje go na karę 200,- (dwieście) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od kosztów postępowania i opłaty.

Sygn. akt IX W 798/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 lutego 2017r. około godz. 11.20 patrol K. (...) O. w składzie (...) jechali radiowozem służbowym ul. (...) od strony ul. (...) w kierunku ul. (...). Poruszali się jako pierwsi w kolumnie pojazdów. Gdy znajdowali się na wysokości Szkoły Podstawowej nr (...), zauważyli pieszego, który szybkim krokiem pokonywał przejście dla pieszych znajdujące się przed skrzyżowaniem z ul. (...). Postanowili podjąć interwencję w związku z przejściem pomimo nadawanego sygnału czerwonego na wymienionym przejściu dla pieszych. W momencie gdy pieszy wchodził na przejście i znajdował się na jezdni, dla ich kierunku ruchu był nadawany sygnał zielony.

Używając sygnałów dźwiękowych i świetlnych, policjanci skręcili w lewo w ul. (...), w kierunku, w którym udał się pieszy. Ten zobaczywszy radiowóz, zawrócił i wszedł do sklepu znajdującego się na rogu ul. (...). Za mężczyzna udał się P. S. (1). Pieszym okazał się J. F. (1), który odmówił przyjęcia mandatu karnego twierdząc, iż policjanci nie mogli widzieć sygnału świetlnego na przejściu dla pieszych.

(dowody: zeznania świadków P. R. k. 28, P. S. k. 16. Nagranie z monitoringu k. 9, notatka k. 3, schemat sygnalizacji świetlnej wraz z cyklami skrzyżowania ul. (...) k. 22 – 27)

Obwiniony J. F. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż wbiegł na przejście dla pieszych przy nadawanym dla niego zielonym sygnale świetlnym, a jedynie schodził na czerwonym świetle.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego albowiem są sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie w ewidentny sposób zmierzają do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane mu wykroczenie.

Świadkowie przesłuchani w sprawie nie widzieli, bo nie mogli widzieć sygnału świetlnego nadawanego dla kierunku ruchu obwinionego. Poruszali się ul. (...) od strony (...) i widzieli jedynie sygnalizator dla swojego kierunku ruchu, który nadawał sygnał zielony w momencie gdy J. F. przekraczał jezdnię. Policjanci byli pewni, iż na przejściu w takim przypadku musi być nadawany sygnał czerwony, stad zdecydowali się na zatrzymanie pieszego.

Sąd dał wiarę zeznaniom P. S. i P. R. bowiem są one jasne, spójne i znajdują potwierdzenie w nagraniu z monitoringu miejskiego.

Kamery (...) są w taki sposób usytuowane na skrzyżowaniu ul. (...), iż nie widać na nagraniu kolorów sygnałów świetlnych na wszystkich sygnalizatorach, w tym na przejściu z którego korzystał obwiniony. Sąd w tym zakresie posiłkował się schematem sygnalizacji świetlnej. Sygnalizacja na przedmiotowym skrzyżowaniu działa w trzech fazach – I gdy otwarty jest ruch pojazdów na ul. (...) w obu kierunkach oraz na przejścia na ul. (...), II gdy otwarty jest ruch z ul. (...) z kierunku (...) oraz na przejściu, przez które przechodził obwiniony oraz III, gdy ruch jest otwarty z ul. (...) od ul. (...) i na drugim przejściu dla pieszych na ul. (...). Z nagrania z monitoringu bezsprzecznie wynika, iż obwiniony wszedł na przejście dla pieszych, gdy na ul. (...) od stromy G. jest otwarty ruch dla pieszych, sygnalizacja zatem znajduje się w fazie I. W tym czasie na sygnalizatorze P – 5, który obowiązywał na przejściu z którego korzystał obwiniony wyświetlany był sygnał czerwony niezależnie od długości programu akomodacyjnego. W żadnym z programów i w żadnej z faz sygnał zielony na przejściu na ul. (...) i na przejściu na ul. (...) nie pokrywają się, a wręcz przeciwnie, dzieli je 33 lub 5 sekund w zależności od programu.

W tym stanie rzeczy, w ocenie Sadu wina obwinionego jest ewidentna i został mu udowodniona. J. F. (1) w dniu 20.02.2017r. o godz. 11.20 w O. na ul. (...) nie zastosował się do wskazań sygnalizatora S – 5 „sygnały świetlne dla pieszych” i przeszedł przez jednię przy nadawanym dla jego kierunku ruchu czerwony m sygnale świetlnych. Czyn ten stanowi wykroczenie z art. 92§1kw w z w z § 98 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych i z mocy tego przepisu obwiniony został skazany i wymierzono mu karę jak w sentencji wyroku.

Wymierzając obwinionemu karę Sąd miał na względzie uprzednią karalność obwinionego za wykroczenia drogowe. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, iż cztery dni wcześniej został on ukarany mandatowo za takie samo wykroczenie – niestosowanie się do sygnałów świetlnych, tym razem będąc kierującym pojazdem. ( wydruk z (...) k. 8) W ocenie Sądu obwiniony lekceważy przepisy obowiązujące w ruchu drogowego, niezależnie od roli w jakiej w nim uczestniczy. Pokreślić należy, iż obwiniony nie stosował się do sygnałów świetlnym na skrzyżowaniu, gdzie w ruchu uczestniczą nie tylko pojazdy i piesi, ale również tramwaje, stąd przestrzeganie zasad na nim jest szczególnie ważne dla bezpieczeństwa.

Wobec powyższego, w ocenie Sadu, kara wymierzona obwinionemu jest adekwatna do stopnia jego zawinienia i społecznej szkodliwości jego czynu. Tak ukształtowana wpłynie na obwinionego wychowawczo i zapobiegawczo oraz spełni swe zadania w zakresie prewencji ogólnej.

Wobec sytuacji materialnej, obwiniony został zwolniony od kosztów postępowania i opłaty.