Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

W toku przeprowadzonego na rozprawie postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 6 listopada 2011 roku, około godz. 12 ^{( 00)}, oskarżony D. P. i D. S. udali się do sklepu (...), który mieści się w Ś. przy ul. (...). D. P. był pod wpływem alkoholu. Oskarżony i jego kolega zwrócili na siebie uwagę pokrzywdzonego L. K. – pracownika ochrony sklepu. Mężczyźni byli mu znani,gdyż zatrzymywani byli na drobnych kradzieżach. Z uwagi na powyższe L. K., który w tym czasie znajdował się w pomieszczeniu z monitoringiem, postanowił poddać ich obserwacji. W pewnym momencie pokrzywdzony zauważył jak D. P. zatrzymał się przy alejce z wędlinami i wziął piersi z wędzonego kurczaka. Ile tych opakowań wziął L. K. nie jest w stanie stwierdzić . Następnie po przejściu do regałów ze słodyczami, oskarżony zabrał jeden lub trzy batony czekoladowe mark L.

L. K. widząc, że oskarżeni udali się w kierunku kas, opuścił pomieszczenie, w którym przebywał. Stanął za linią kas i obserwował oskarżonego i jego kolegę czekając czy ci zapłacą za zabrane artykuły spożywcze. D. P. i D. S. ustawili się w kolejce do jedynej czynnej kasy, obsługiwanej przez B. S., jednak w pewnym momencie wyszli z niej i skierowali się w stronę wyjścia. D. S., za zgodą kierownika sklepu, opuścił sklep, natomiast D. P. został zatrzymany przez L. K., który złapał go za prawe przedramię i poprosił o przejście do pomieszczenia socjalnego w celu kontroli. D. P. przeszedł z L. K. dwa,trzy kroki po czym szarpnął się uwalniając od jego uścisku i zaczął uciekać do wyjścia wyrzucając posiadane artykuły spożywczye do znajdujących się w sklepie koszyków. Na pewno wyrzucił pierś z kurczaka i jeden baton. L. K. udał się za nim i ponownie zatrzymał. Wówczas D. P. odwrócił się i uderzył pięścią L. K. w okolice lewego oka i ponownie zaczął uciekać w kierunku wyjścia. Pokrzywdzony ruszył za D. P. i zatrzymał go w przedsionku pomiędzy rozsuwanymi drzwiami, pchnął go w kierunku wnętrza sklepu. W międzyczasie pokrzywdzony krzyknął do K. M. – zastępcy kierownika sklepu (...), aby zablokowała drzwi wyjściowe, co też zostało uczynione, odcinając tym samym oskarżonemu drogę ucieczki. K. M. zadzwoniła także na Policję. W tym czasie D. S. stał na zewnątrz sklepu krzyczał, by puszczono D. P., kopał i uderzał w szybę drzwi wejściowych. D. P. ponownie uderzył pokrzywdzonego, pokrzywdzony uderzył więc D. P. w podbródek w następstwie czego oskarżony przewrócił się. W czasie tej szamotaniny oskarżonemu wypadły trzy batony L.. Pokrzywdzony chciał unieruchomić oskarżonego do czasu przyjazdu Policji, ale nagle na skutek kopania i uderzania D. S. , rozbił szybę w drzwiach wejściowych co spowodowało, że D. P. wykorzystując sytuację uciekł ze sklepu .

Łączna wartość skradzionych artykułów spożywczych wyniosła nie mniej niż 3 zł.

Dowód:

częściowe wyjaśnienia oskarżonego:

D. P., k. 16, 28v, 38, 239v-241,410v

zeznania świadków:

L. K., k. 6-7, 240v-241,410v-412

K. M., k. 3, 241v,418v-419

P. P., k. 47-48, 61-62, 242,426v

B. S., k 261v,427

protokół oględzin miejsca, k. 11-13

płyta CD z zapisem monitoringu, k. 145

W wyniku zajścia z dnia 6 listopada 2011 roku pokrzywdzony L. K. doznał obrażeń w postaci stłuczenia głowy w okolicy jarzmowej lewej naruszające czynności narządów jego ciała na okres poniżej dni siedmiu.

Dowód:

opinia lekarska, k. 22

zeznania L. K., k. 6-7, 240v-241

U D. P. w wyniku badania lekarskiego w dniu 10 listopada 2011 roku stwierdzono:

-na palcu III ręki lewej otarcie naskórka (powierzchowna rana) o wymiarach 1x1 cm,

-drobne podbiegnięcia krwawe na obu kolanach i w okolicy biodra lewego,

-drobne otarcia naskórka na przedramieniu prawym i w okolicy jarzmowej lewej.

Dowód:

opinia sądowo – lekarska, k. 252-253

D. P. ma 32 lata. Zamieszkuje wspólnie z rodzicami ,z narzeczoną i miesięczną córeczką A.. Ma średnie wykształcenie, z zawodu jest tokarzem – frezerem. Zatrudniony jest na umowę o pracę w Przedsiębiorstwie PHU (...)od 08.12.2012r. do 07.09.2014r. za wynagrodzeniem 10zł/h. Podjął II etap terapii odwykowej indywidualnej.

Dowód:

dane osobo – poznawcze, k. 15-15v, 239

umowa o pracę k405

kwestionariusz wywiadu środowiskowego k.432-433

D. P. był uprzednio wielokrotnie karany sądownie. W tym m.in.:

–

wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 18 listopada 2004 roku (sygn. akt II K 631/03) za czyny z art. 46 ust. 1 i 48 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, na karę łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zwieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat, zarządzoną do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 14 stycznia 2009 roku (sygn. akt II Ko 656/08),

–

wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 26 czerwca 2006 roku (sygn. akt II K 331/06) za czyn z art. 158 § 1 kk i z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat, zarządzoną do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 8 października 2009 roku (sygn. akt II Ko 443/09),

–

wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 23 marca 2007 roku (sygn. akt II K 906/03) za czyny z art. 280 § 1 kk i art. 245 kk, na karę łączną 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

które to kary odbył w ramach kary łącznej 3 lat i 10 miesięcy orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 19 kwietnia 2010 roku (sygn. akt VI K 116/10) od 10 lipca 2003 roku do 12 sierpnia 2003 roku, od 14 października 2008 roku do 25 maja 2009 roku oraz od 25 września 2009 roku do 29 czerwca 2010 roku.

Obecnie korzysta z odroczenia wykonania kar na podstawie prawomocnych postanowień Sądu.

Dowód:

odpisy wyroków Sądu Rejonowego w Świdnicy:

1.  łącznego z dn. 19.04.2010r., sygn. akt VI K 116/10, k. 30

1.  z dn. 23.03.2007r., sygn. akt II K 906/03, k. 31, 34

2.  z dn. 18.11.2004r., sygn. akt II K 631/03, k. 32-33

3.  z dn. 26.06.2006r., sygn. akt II K 331/06, k. 35

dane co odbycia kary, k. 77

dane o karalności, k. 57-58

odpis postanowień k.435,436

D. P. przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego wyjaśnił, że to on był ofiarą napaści pracownika ochrony, który go dotkliwie pobił. Zaprzeczył, by stosował przemoc wobec L. K., w tym by go uderzył. Wskazał, że w sklepie (...) był sam (k. 16, 28v, 38, 239v-241). Na pierwszej rozprawie oskarżony przyznał się, że dokonał kradzieży artykułów spożywczych. Wyjaśnił, że po tym jak nie chciał okazać L. K. zawartości kurtki, do której schował ukradzione artykuły, ten rzucił się na niego, przewrócił na ziemię, usiadł na nim i zaczął okładać. On tylko zasłaniał twarz rękoma i nie widział co się dzieje. Podał, że w sklepie (...) był z D. S.. Na rozprawie w dniu 7 stycznia 2013r.oskarżony przyznał się do uderzenia L. K.. Co do kradzieży ,zaprzeczył wyjaśniając , że rzeczy te porzucił w sklepie za nim go opuścił.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego k. 16, 28v, 38, 129v, 131v, 239v-241,41 0

Sąd zważył co następuje

W świetle przedstawionych dowodów sprawstwo i wina oskarżonego D. P. w przedmiocie zarzucanego mu czynu nie może budzić wątpliwości.

Rekonstrukcja ustalonych faktów opierała się na częściowych wyjaśnieniach D. P. , zeznaniach L. K., K. M., P. P. i B. S. oraz dowodach wynikających z dokumentów w postaci: opinii lekarskich, protokołu oględzin miejsca(11-13),odpisów wyroków Sądu Rejonowego w Świdnicy: łącznego z dnia 19 kwietnia 2010 roku, sygn. akt VI K 116/10, z dnia 18 listopada 2004 roku, sygn. akt II K 631/03, z dnia 26 czerwca 2006 roku, sygn. akt II K 331/06 i z dnia 23 marca 2007 roku, sygn. akt II K 906/03, danych co do odbycia kary i danych o karalności oraz płyty CD z zapisem monitoringu, umowy o pracę i wywiadu środowiskowego.

Nie ulega,zdaniem Sądu wątpliwości to, że w dniu 6 listopada 2011 roku D. P. dokonał zaboru artykułów spożywczych na szkodę sklepu (...) w Ś.. Spornym natomiast pozostawało ustalenie czy w dniu 6 listopada 2011 roku oskarżony D. P. stosował wobec L. K. przemoc polegającą na uderzeniu pokrzywdzonego pięścią w twarz, posiadając przy sobie skradzione artykuły ,czy też gdy ich już nie miał. Oskarżony początkowo utrzymywał, że to on był ofiarą napaści pracownika ochrony, który go dotkliwie pobił. Zaprzeczał, aby stosował przemoc wobec L. K., w tym by go uderzył. Swoje stanowisko oskarżony zmienił na rozprawie w dniu 7 stycznia 2013r.,przyznając ,że uderzył L. K. ale po tym jak wyrzucił na terenie sklepu zabrane produkty.

Wersja podana przez oskarżonego jest jednak sprzeczna z zeznaniami przesłuchanych w sprawie świadków: L. K., K. M., P. P. , z których jednoznacznie wynika ,że w czasie szarpaniny w przedsionku sklepu, który jest poza linią kas oskarżonemu wypadły batony L.,które wcześniej wziął za stoiska ze słodyczami. Według świadka K. M. wypadły trzy batony ,zaś świadek P. P. widziała jeden baton. Fakt ten bezspornie świadczy ,że w chwili uderzenia L. K. oskarżony posiadał przy sobie skradzione produkty i chcąc utrzymać się w ich posiadaniu dopuścił się przemocy wobec pracownika ochrony. Takie zachowanie oskarżonego wyczerpuje znamiona „kradzieży rozbójniczej” z art.281kk w przypadku, której wartość skradzionego mienia nie ma znaczenia. Sąd przyjął ,że oskarżony zabrał dwa batony zgodnie z zarzutem aktu oskarżenia bowiem ta liczba od początku była wskazywana . Nie przypisał kradzieży piersi z kurczaka bowiem jak wynika z materiału dowodowego artykuł ten oskarżony wyrzucił na terenie sklepu, za nim doszło do szarpaniny podczas której wypadły mu tylko batony a żaden ze świadków nie potwierdził ,że uciekając ze sklepu oskarżony miał przy sobie inny skradziony towar.

Wiarygodności ustaleniom w zakresie winy i sprawstwa oskarżonego w popełnieniu zarzucanego mu czynu daje opinia biegłego z zakresu medycyn sądowej, w oparciu której obrażenia zdiagnozowane u D. P. powstały od działania narzędzi tępych, tępokrawędzistych lub od uderzenia się o takie narzędzia i mogły one powstać w czasie i okolicznościach podawanych przez świadków wydarzenia to znaczy P. P., K. M. i L. K.. Ponadto z opinii tej należy wywnioskować, że gdyby przebieg wydarzeń był taki jak podaje D. P. wówczas na jego ciele znajdowałby się znacznie liczniejsze obrażenia o większym nasileniu, a także występowałby one na obu stronach twarzy i obu przedramionach.

Zaznaczyć należy również to, że relacja oskarżonego D. P. co do przebiegu zdarzeń w sklepie (...) pozostaje w sprzeczności z nagraniem z monitoringu. Oskarżony D. P. utrzymywał, że po sklepie poruszał się z koszykiem i za cześć towaru zapłacił. Z nagrania wynika zaś, że oskarżony i jego kolega S. nie tylko nie mieli koszyka ale także to, że przez linię kas przeszli nie płacąc za towar, który przy sobie posiadał D. P. tj. batony L. i opakowanie z wędzoną piersią kurczaka. Okoliczność tę potwierdziła świadek B. S., która w dniu 6 listopada 2011 roku obsługiwała jedyną z czynnych w sklepie (...) kas. Wymieniona wskazała, że D. P. przeszedł przez linię kasa za nic nie płacąc.

Z zeznań L. K. wynika, że kradzież artykułów spożywczych przez D. P. świadek zaobserwował znajdując się w pomieszczeniu z monitoringiem. Podał, że gdy D. P. i D. S. próbowali wyjść ze sklepu nie płacąc za towar, zatrzymał pierwszego z wymienionych i poprosił go aby udał się z nim do pomieszczenia socjalnego. Zeznał, że zwrócił uwagę D. P., gdy ten pozbywał się z kieszeni artykułów spożywczych. Podał, że wtedy oskarżony zaczął uciekać, doszło pomiędzy nimi do szarpaniny, w trakcie, której oskarżony uderzył go pięścią w twarz, przyznał również, że i on uderzył oskarżonego.

Zeznania pokrzywdzonego korespondują z treścią opinii lekarskiej (k. 22.), z której wynika, że w trakcie przedmiotowego zdarzenia L. K. doznał obrażeń w postaci stłuczenia głowy w okolicy jarzmowej lewej naruszające czynności narządów jego ciała na okres poniżej dni siedmiu.

Czytelnie w ustalony stan faktyczny wpisują się zeznania K. M. i P. P.. Wymienione potwierdziły, że pomiędzy D. P. a L. K. doszło do szarpaniny. K. M. zeznała ponadto, że oskarżony uderzył pokrzywdzonego w twarz.

Ponadto wskazać należy, że na rozprawie w dniu 7 stycznia 2013 roku odtworzono płytę z zapisem monitoringu, na której co prawda widać szarpiące się osoby, tym nie mniej biegły z zakresu informatyki w wydanej pisemnej opinii (k. 266) wskazał, że niska rozdzielczość nagrania, odległość zdarzenia od kamery, miejsce zdarzenia – na tle jasno oświetlonego wejścia powodują, że nie ma możliwości takiego przetworzenia nagrania obrazu z zapisem monitoringu, aby można było rozpoznać na nagraniu szarpiące się osoby.

Za w pełni wiarygodne Sąd uznał ujawnione i zaliczone w poczet dowodów dokumenty. Ich autentyczność, wiarygodność i wartość dowodowa nie budziły wątpliwości Sądu, bowiem dokumenty te sporządzone zostały przez właściwe organy, w granicach ich kompetencji i w przewidzianej przepisami formie. Wiarygodność wskazanych dokumentów nie była również kwestionowana przez żadną ze stron, a Sąd nie znalazł podstaw, aby czynić to z urzędu.

Sąd nie miał wątpliwości, że D. P. swoim działaniem wyczerpał dyspozycję art. 281 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Po przejściu przez linie kas z artykułami spożywczymi bez dokonania zapłaty, chcąc opuścić z nimi sklep i uniemożliwić zatrzymanie go uderzył pięścią w twarzy L. K. powodując u niego obrażenia ciała na okres poniżej dni siedmiu, a następnie, dzięki temu, że D. S. wybił szybę w drzwiach wyjściowych uciekł ze sklepu zanim przyjechała policja. Jednocześnie Sąd stwierdził, że oskarżony zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, tzw. recydywy zwykłej, o której mowa w przepis art. 64 § 1 kk. Zarzucanego czynu dokonał po 16 miesięcy od opuszczenia zakładu karnego, gdzie odbywał karę łączną 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności min. za czyny z art. art. 158 § 1 kk i z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk (kara 10 miesięcy pozbawiania wolności) i z art. 280 § 1 kk i art. 245 kk, (kara 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności).

Wymierzając oskarżonemu karę 1(jednego) roku i 3( trzech ) miesięcy pozbawienia wolności ,Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk, a zwłaszcza miał na uwadze pobudki i sposób działania oskarżonego, społeczną szkodliwością czynu, stopień winy, oraz postawę oskarżonego po dokonaniu przestępstwa.

Jako okoliczność obciążającą Sąd uznał uprzednią karalność oskarżonego - działanie w warunkach powrotu do przestępstwa, fakt, że spowodował u L. K. obrażenia ciała, a także to, że oskarżony działał pod wpływem alkoholu.

Wymienione powyżej okoliczności świadczą, iż oskarżony jest jednostką zdemoralizowaną, a po popełnieniu wcześniejszych przestępstw, nie zrozumiał naganności swojego dotychczasowego zachowania. Nie mniej jednak Sąd w

każdym z przypadków ,wymierzając karę zobowiązany jest uwzględnić aktualne warunki osobiste oskarżonego i jego postawę w dacie orzekania. W przypadku D. P. Sąd uznał, że pomimo jego wcześniejszej karalności, zasługuje on na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary. Na taką decyzję Sądu wpłynęła postawa oskarżonego ,który w końcu zrozumiał swoje złe postępowanie powodowane nadużywaniem alkoholu. Oskarżony podjął leczenie odwykowe,które kontynuuje w II etapie terapii indywidualnej. Podjął pracę na umowę na czas określony do 7.09.2014r.za wynagrodzeniem 10zł za godzinę. Oskarżony od 6.03.2013r.jest ojcem małoletniej A.. Zamieszkuje wspólnie z dzieckiem, narzeczoną i rodzicami. D. P. jest jedynym żywicielem swojej rodziny. Okoliczności te spowodowały, że oskarżonemu prawomocnymi postanowieniami tut. Sądu odroczono wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności. Takie zachowanie oskarżonego, w ocenie Sądu winno spotkać się z akceptacją ze strony wymiaru sprawiedliwości .Oskarżony wykazał ,że zasługuje na danie mu szansy .Aktualna opinia środowiskowa uzasadnia pozytywną prognozę kryminologiczną co do D. P..

Wymierzając oskarżonemu D. P. kar 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd zawiesił jej wykonanie na okres próby 4(czterech )lat Biorąc pod uwagę, że oskarżony jest jednostką zdemoralizowaną Sąd ustalił okres próby na 4 lata, oddając jednocześnie oskarżonego pod dozór kuratora sądowego, w celu zapewnienia właściwego jej przebiegu . Sąd uznał ,że 4-letni okres próby będzie wystarczający dla ugruntowania w oskarżonym właściwej postawy społecznej a w szczególności wyeliminuje w nim takie zachowania, które naruszają ustalony porządek prawny.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej w pkt III kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania oskarżonego D. P. od dnia 8 listopada 2011 roku do dnia 20 lutego 2012 roku .

Mając na uwadze sytuacje materialna oskarżonego Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych.