Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 06 marca 2017 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie, III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mariusz Solka

Protokolant: sekretarz sądowy Tamara Oktaba

po rozpoznaniu w dniu 06 marca 2017 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej (...) w W.;

przeciwko (...) W.;

o ustalenie;

orzeka:

1.  ustala, iż dokonana przez pozwane (...) W., aktualizacja opłaty rocznej dokonana powódce Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej (...) w W. z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w W. przy ulicy (...) dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...), obejmującej działki ewidencyjne nr (...), o łącznej powierzchni 1,0226 ha, jest uzasadniona do kwoty 92.574,95 (dziewięćdziesiąt dwa tysiące, pięćset siedemdziesiąt cztery, 95/100) złotych, poczynając od dnia 01 stycznia 2012 roku;

2.  ustala, iż strony ponoszą koszty procesu w następującym zakresie:

a)  powód Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa (...) w W., w 75 (siedemdziesięciu pięciu) %;

b)  pozwane (...) W. w 25 (dwudziestu pięciu) %;

zaś szczegółowe wyliczenie kosztów procesu obciążających strony pozostawia do decyzji referendarza sądowego.----

/-/ SSO Mariusz Solka

III C 450/14

UZASADNIENIE

Powód Spółdzielnia Budowlano - Mieszkaniowa (...) w W. we wniosku z dnia 13.01.2012 roku zastępującym pozew (k.66-69), wniósł o ustalenie, że aktualizacja opłaty z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej położonej w W. przy ul. (...) uregulowanej w księdze wieczystej (...), stanowiącej działki ewidencyjne nr (...), jest nieuzasadniona i utrzymanie opłaty rocznej w dotychczasowej wysokości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska, podniósł iż pozwane (...) W. nie wykazało przesłanek z art.77 ustawy o gospodarce nieruchomościami w zakresie aktualizacji opłaty rocznej, w szczególności iż operat szacunkowy na podstawie której dokonano wypowiedzenia opłaty rocznej nie został sporządzony rzetelnie, przy przyjęciu nieodpowiedniej i zbyt małej ilości transakcji porównawczych, niewłaściwej analizie rynku lokalnego etc.

Pozwany (...) W. wniósł o oddalenie powództwa w całości i ustalenie opłaty z tytułu użytkowania przedmiotowej nieruchomości w wysokości ustalonej wypowiedzeniem dokonanym przez pozwanego oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k.74-75).

W uzasadnieniu swojego stanowiska, pozwany wskazał, iż wypowiedzenie dotychczasowej opłaty rocznej dokonane zostało w oparciu o wycenę nieruchomości dokonanej przez rzeczoznawcę majątkowego, z której wprost wynikał wzrost wartości nieruchomości uzasadniający zamianę opłaty rocznej.

Na terminie rozprawy w dniu 02.02.2017 roku (k.354), powód w propozycji ugodowej wnioskował o ustalenie opłaty rocznej w kwocie 75.000 złotych poczynając od 2017 roku.

Pełnomocnik pozwanego, wniósł o ustalenie opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego zgodnie z wartością nieruchomości ustaloną w opinii biegłego (k.356).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Nieruchomość położona w W., przy ul. (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr KW (...), stanowiąca działki ewidencyjne nr (...) pow. 2914 m ², 19 o pow. 499 m ², 32 o pow. 500 m ², 45 o pow. 666m ², 51 o pow. 156 m ², 52 o pow. 103 m ², 53 o pow. 93 m ², 54 o pow. 88 m ², 57 o pow. 542 m ², 58 o pow. 1058 m ², 59 o pow. 2502 m ², 64 o pow. 369 m ², 72 o pow. 368 m ², 80 o pow. 368 m ², obręb (...) - jest własnością (...) W. /wydruk z księgi wieczystej nr KW (...) k. 369-377, decyzja komunalizacyjna k. 241, wypis z ewidencji gruntów k. 239/.

Nieruchomość ta jest wykorzystywana na cele mieszkaniowe. Użytkownikiem wieczystym przedmiotowej nieruchomości jest Spółdzielnia Budowlano – Mieszkaniowa (...) w W. / decyzja nr (...) k. 241, umowa ustanowienia użytkowania wieczystego k. 201-205/.

Opłata roczna za użytkowanie wieczyste tej nieruchomości wynosiła w latach 2006-2011 kwotę 46 415,30 złotych / dowód: okoliczność bezsporna/.

Pismem z dnia 30 listopada 2011 r. (...) W. wypowiedziało Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej (...) ze skutkiem na dzień 31 grudnia 2011 r. dotychczasową wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu tej nieruchomości i zaoferowało od 1 stycznia 2012 r. nową opłatę w wysokości: w 2012 r. – 92 830,60 zł. W 2013 r. 107 808,11 zł, w 2014 r. 122 785,62 zł. W następnych latach do czasu kolejnej aktualizacji obowiązywać będzie opłata roczna w wysokości jak w roku 2014 r. Wypowiedzenie to Spółdzielnia otrzymała dnia 19 grudnia 2011 r. Decyzja o wypowiedzeniu opłaty rocznej została podjęta na podstawie operatu szacunkowego nieruchomości z dnia 30 września 2011 roku sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego A. G., który oszacował wartość nieruchomości na kwotę 12.278.563,00 złotych przy przyjęciu jednego metra kwadratowego nieruchomości o wartości 1.200,72 złotych /wypowiedzenie wraz z dowodem doręczenia k. 36-38, opinia prywatna k. 41-55v/.

Dnia 13 stycznia 2012 r., zachowując ustawowy miesięczny termin, Spółdzielnia złożyła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości jest nieuzasadniona /wniosek do Samorządowego Kolegium Odwoławczego k. 66-68/.

Dnia 7 listopada 2013r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie wydało w sprawie orzeczenie, którym oddaliło powyższy wniosek powoda, na podstawie art. 79 ust. 3 zd. 2 i ust.4 w zw. z art. 77 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami. Odpis orzeczenia doręczono Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej (...) dnia 17 grudnia 2013r. Od tego orzeczenia dnia 31 grudnia 2013 r., zachowując ustawowy 14-dniowy termin, Spółdzielnia Budowlano – Mieszkaniowa (...) wniosła sprzeciw. Wskutek wniesienia tego sprzeciwu, zgodnie z art. 80 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami orzeczenie to straciło moc, a sprawa została przekazana do rozpoznania tutejszemu Sądowi, przy czym wniosek Spółdzielni do SKO z dnia 10 stycznia 2012 r. zastąpił pozew /orzeczenie SKO z dnia 7 listopada 2013r. k. 29, dowód doręczenia orzeczenia Spółdzielni k. 27, sprzeciw od SKO z dnia 31 grudnia 2013r. k. 3—5/.

Na dzień 30 września 2011 r. nieruchomość oddana w użytkowanie wieczyste pozwanej (bez naniesień), którego użytkownikiem wieczystym jest Spółdzielnia – miała wartość 9 257 000 złotych, zaś jeden metr kwadratowy nieruchomości miał wartość 905,29 złotych / opinia biegłego sądowego ds. (...) k. 94-120, opinia uzupełniająca pisemna k. 285-313, ustną opinia uzupełniająca złożona na rozprawie dnia 2 lutego 2017 r. k. 355-356, 357/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wskazane wyżej dokumenty i ich kserokopie oraz niekwestionowane twierdzenia stron, a także opinię biegłej sądowej A. W.. Ustalony stan faktyczny był w sprawie niesporny – poza aktualną na dzień 30 września 2011 r. wartością przedmiotowej nieruchomości, której wartość Sąd ustalił na podstawie wskazanej opinii biegłej ds. wyceny nieruchomości, która została skorygowana przez biegłą zarówno w zakresie pierwotnie błędnie przyjętej powierzchni nieruchomości, jak i wartości nieruchomości a także przekonywująco uzupełniona i wyjaśniona w opinii uzupełniającej złożonej na rozprawie w dniu 02 lutego 2017 roku.

Opinia biegłego podlega, jak inne dowody, ocenie sądu z zastosowaniem art. 233 § 1 k.p.c., ale według właściwych dla przedmiotu opinii kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Dowód z opinii biegłego jest prawidłowo przeprowadzony wówczas, gdy opinia zawiera uzasadnienie ostatecznych wniosków, sformułowane w sposób przystępny i zrozumiały dla osób nieposiadających wiadomości specjalnych. Ocena dowodu z opinii biegłego sądowego wymaga ustosunkowania się do mocy przekonywającej rozumowania biegłego i logicznej poprawności wyciągniętych przez niego wniosków. Nie można oprzeć ustaleń wyłącznie na podstawie konkluzji opinii biegłego, lecz koniecznym jest sprawdzenie poprawności poszczególnych elementów składających się na trafność wniosków końcowych. Nie należy przy tym zapominać, wnioski biegłego powinny być w zasadzie stanowcze i jednoznaczne.

Opinia biegłej ds. wyceny nieruchomości z dnia 17.10.2016 roku (k.284-313) została w ocenie Sądu sporządzona rzetelnie i fachowo, zgodnie z wymogami ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przedmiotem wyceny była nieruchomość w znaczeniu wieczystoksięgowym, a zatem biegła prawidłowo dokonała oszacowania wartości całej nieruchomości, nie zaś poszczególnych działek. Przy aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, nadrzędnym dokumentem jest umowa o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Umowa zaś z dnia 04 stycznia 1984 roku w sposób wyraźny wskazuje, iż „plan zagospodarowania przestrzennego terenu przewiduje jako sposób korzystania z nieruchomości jej zabudowę domami jednorodzinnymi” (§5 umowy k. 203-204). Dopóki zatem umowa nie zostanie zmieniona miarodajne jest przeznaczenie nieruchomości wskazane w umowie o ustanowienie użytkowania wieczystego a nie aktualne zapisy planu zagospodarowania przestrzennego czy też faktyczne wykorzystywanie nieruchomości.

Biegła wskazała metodę, wedle której wyceniła nieruchomość: metodę podejścia porównawczego oraz porównywania działek pod zabudowę wielorodzinną w analizowanym rynku dzielnicy M., przy wykorzystaniu do porównania transakcji nieruchomościami podobnych w wystarczającej liczbie – i przekonująco wyjaśniła, dlaczego właśnie ta metoda była właściwa dla tych wycen. Biegła pierwotną opinię skorygowała w opinii uzupełniającej pisemnej, a następnie uzupełniającej.

W ocenie Sądu, opinia biegłej jest rzetelna, stanowcza i logicznie uzasadniona. Opinia zawiera szczegółowe uzasadnienie ostatecznych wniosków, sformułowana jest w sposób przystępny i zrozumiały, zaś tokowi rozumowania biegłej i przyjętym założeniom metodologicznym nie można zarzucić nielogiczności. W uzupełniającej opinii pisemnej biegła dodatkowo rozwinęła przyjęte założenia, wyjaśniając zastrzeżenia zgłoszone przez strony.

Dla Sądu wnioski z pisemnej opinii biegłej oraz opinii uzupełniającej były absolutnie wystarczające do uznania, iż kolejna opinia biegłego nie wniesie do sprawy żadnej wartości dodanej, z tego też powodu kolejne wnioski pozwanego o dopuszczenie dowodu na tożsame okoliczności Sąd oddalił (k.356, 379).

Sąd oddalił także wniosek o dopuszczenie dowodu z przesłuchania powoda w charakterze strony (k.356), uznając go za irrelewantny dla rozstrzygnięcia sprawy.

Samo niezadowolenie strony z wyniku opinii nie uzasadnia prowadzenia dalszego postępowania dowodowego przy udziale kolejnych biegłych. Po wyjaśnieniach biegłego Sąd uznał, że materiał zgromadzony w sprawie jest wystarczający dla jej rozstrzygnięcia – uwzględnienie dalszych wniosków dowodowych jedynie niepotrzebnie przedłużyłoby proces. Wskazać również należy, że powód kwestionował opinie w zakresie w jakim biegła nie uwzględniła naniesień na nieruchomości poczynionych przez powoda, o wartość których powinna być pomniejszona wartość nieruchomości. Należy jednak podkreślić, że wartość tych nakładów nie stanowiła zarzutu wniosku o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej jest niezasadna. Kwestia ta została podniesiona dopiero w toku postępowania sądowego, po oszacowaniu wartości nieruchomości przez biegłą sądową. Wprawdzie zarzuty powoda mogłyby stanowić podstawę uzupełnienia opinii w tym zakresie, jednakże zauważyć należy, że nakłady poczynione przez powoda nie zostały w jakikolwiek sposób udowodnione.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Powództwo jako częściowo uzasadnione podlegało uwzględnieniu w części a mianowicie w zakresie ustalenia, iż dokonana przez pozwane (...) W., aktualizacja opłaty rocznej dokonana powódce Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej (...) w W. z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w W. przy ulicy (...) dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...), obejmującej działki ewidencyjne nr (...), o łącznej powierzchni (...) ha, jest uzasadniona do kwoty 92.574,95 (dziewięćdziesiąt dwa tysiące, pięćset siedemdziesiąt cztery, 95/100) złotych, poczynając od dnia 01 stycznia 2012 roku.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż wniosek do Samorządowego Kolegium Odwoławczego złożony w trybie art.78 ust.2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zawierał braki formalne w zakresie złej reprezentacji powoda, które nie zostały uzupełnione na etapie postepowania przez Samorządowym Kolegium Odwoławczym. Mimo to organ ten orzekł w przedmiocie wniosku, a następnie na skutek wniesienia sprzeciwu orzeczenie to utraciło moc. Wskazać należy, iż sprzeciw od orzeczenia Kolegium został złożony w przewidzianym terminie, podpisany przez pełnomocnika prawidłowo umocowanego. W konsekwencji obligowało to Sąd do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym. Postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2015r. (k. 176) Sąd wezwał powoda do uzupełniania braków formalnych pozwu- odwołania od wypowiedzenia z dnia 10 stycznia 2012 r. poprzez podpisanie odwołania przez osoby uprawnione do reprezentacji powoda według KRS aktualnego na dzień 10 stycznia 2012 r., a także potwierdzenia dotychczasowych czynności w sprawie w terminie 7 dni pod rygorem zawieszenia postępowania. Powyższe braki zostały uzupełnione pismem z dnia 9 kwietnia 2015 r. (pismo k. 181-187). Powód przedłożył wniosek z dnia 10.01.2012 roku zastępujący pozew z podpisami osób uprawnionych do reprezentacji powoda (k.182-183), a także zatwierdzenie czynności dokonane jednoosobowo przez Prezesa Zarządu P. S. począwszy od dnia złożenia przedmiotowego wniosku (k.184).

Zgodnie z art. 77 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami zwanej dalej ustawą, w brzmieniu obowiązującym od 9 października 2011 roku, wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej podlegała aktualizacji nie częściej niż raz na 3 lata, jeżeli wartość tej nieruchomości ulegnie zmianie. Zaktualizowaną opłatę roczną ustala się, przy zastosowaniu dotychczasowej stawki procentowej, od wartości nieruchomości określonej na dzień aktualizacji opłaty. Aktualizacji opłaty rocznej dokonuje się z urzędu albo na wniosek użytkownika wieczystego nieruchomości gruntowej, na podstawie wartości nieruchomości gruntowej określonej przez rzeczoznawcę majątkowego. Właściwy organ zamierzający zaktualizować opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej powinien wypowiedzieć na piśmie wysokość opłaty dotychczasowej, do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego, przesyłając równocześnie ofertę przyjęcia jej nowej wysokości. W wypowiedzeniu należy wskazać sposób obliczenia nowej wysokości opłaty i pouczyć użytkownika wieczystego o sposobie zakwestionowania wypowiedzenia (art. 78 ust. 1 ustawy).

Użytkownik wieczysty może w terminie 30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia, złożyć do samorządowego kolegium odwoławczego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości (art. 78 ust. 2 ustawy). Od orzeczenia kolegium właściwy organ lub użytkownik wieczysty mogą wnieść sprzeciw w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Wniesienie sprzeciwu jest równoznaczne z żądaniem przekazania sprawy do sądu powszechnego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości. W razie wniesienia sprzeciwu orzeczenie traci moc, nawet gdy sprzeciw odnosi się tylko do części orzeczenia. Wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona albo uzasadniona w innej wysokości w innej wysokości, w takiej sytuacji zastępuje pozew (art. 80 ustawy). Ciężar dowodu, że istnieją przesłanki do aktualizacji opłaty, spoczywa na właściwym organie.

Niewątpliwie właściciel – (...) W., miało prawo wypowiedzieć wysokość dotychczasowej opłaty rocznej powodowi - użytkownikowi wieczystemu. Wartość nieruchomości objętej postępowaniem uległa zmianie, co potwierdza operat szacunkowy załączony przez stronę jak i opinia biegłej sądowej. Poprzednio obowiązująca opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego była uiszczana przez Spółdzielnię w latach 2006-2011 w wysokości 46.415,30 złotych (okoliczność niesporna, pismo pozwanej k. 35). Sąd nie dysponuje pełnymi informacjami kiedy w/w opłata została ustalona w drodze wypowiedzenia, musiało to jednak nastąpić przed końcem 2005 roku. Nie trzeba nawet okoliczności specjalnych bo jest to okoliczność notoryjna aby stwierdzić, iż od 2005 roku do 2011 roku, czyli przez prawie 6 lat, wartość nieruchomości wykorzystywanej przez powoda wzrosła, w szczególności w dynamicznie rozbudowującej się części D. M., w której położona jest nieruchomość oddana w użytkowanie wieczyste.

W ocenie Sądu w toku postępowania dowodowego zostało udowodnione przez pozwane Miasto, iż zaistniały podstawy do aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, jednakże w wysokości innej niż wskazana w wypowiedzeniu dokonanym przez Miasto S.. W..

Sporną w niniejszym postępowaniu była wartość nieruchomości, od której uzależniona była wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste. Jak stwierdzono wyżej aktualizacji opłaty rocznej dokonuje się na podstawie wartości nieruchomości gruntowej określonej przez rzeczoznawcę majątkowego. Sąd na wniosek pozwanego, dopuścił dowód z opinii biegłego rzeczoznawcy majątkowego, który ustalił wartość nieruchomości gruntowej pozostającej w użytkowaniu wieczystym powoda na kwotę 9 257 000 złotych. Zdaniem Sądu pierwotnie złożona przez biegłą opinia, następnie skorygowana i uzupełniona były wystarczające dla ustalenia wartości przedmiotowej nieruchomości. Opinię tę należało w całości uznać za wartościowy i rzetelny materiał dowodowy jako sporządzoną z zachowaniem właściwej metodologii przez doświadczonego specjalistę – biegłą sądową z zakresu wyceny nieruchomości. Opinia została sporządzona zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego, była logicznie spójna, jasna i w sposób jednoznaczny określiła wartość nieruchomości z uwzględnieniem czynników korzystnych i niekorzystnych wpływających na jej wartość.

Zgodnie z art. 72 ww. ustawy, opłaty z tytułu użytkowania wieczystego ustala się według stawki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej. Poza sporem było, że wysokość stawki procentowej dla nieruchomości objętej postępowaniem wynosi 1% ceny, z uwagi na fakt przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości na cele mieszkaniowe. Tym samym opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości wynosi 92 574,95 złotych (9 257 000 złotych x 1%). Opłatę te należało ustalić od dnia 1 stycznia 2012 r., z uwagi na treść wypowiedzenia dotychczasowej opłaty rocznej ze skutkiem na dzień 31 grudnia 2011 roku (wypowiedzenie k. 36-37).

Odnosząc się do zarzutów Powoda, iż opinie biegłej ds. wyceny nieruchomości nie zawierają wyceny naniesień dokonanych przez Powoda na przedmiotowych działkach, wskazać należy, iż zarzut ten pojawił się dopiero na etapie formułowania zastrzeżeń do opinii biegłej, w związku z czym musi zostać uznany za spóźniony.

W sytuacji gdyby intencją Powoda było zmniejszenie opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego w trybie art.77 ust.4-6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, Powód winien zgłosić tenże zarzut już we wniosku do Samorządowego Kolegium Odwoławczego a najpóźniej w sprzeciwie od orzeczenia Kolegium, albowiem trudno sobie wyobrazić aby Powód nie był świadomy faktycznie dokonanych nakładów poczynionych przez siebie na użytkowaną nieruchomość.

Zgodnie z art. 77 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami - przy aktualizacji opłaty, o której mowa w ust. 1, na poczet różnicy między opłatą dotychczasową a opłatą zaktualizowaną zalicza się wartość nakładów poniesionych przez użytkownika wieczystego nieruchomości na budowę poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej po dniu dokonania ostatniej aktualizacji. Ust.5. Zaliczenie wartości nakładów poniesionych przez użytkownika wieczystego nieruchomości na budowę poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej następuje również w przypadku, gdy nie zostały one uwzględnione w poprzednio dokonywanych aktualizacjach. Ust.6. Zasady, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje się odpowiednio do nakładów koniecznych wpływających na cechy techniczno-użytkowe gruntu, poniesionych przez użytkownika wieczystego, o ile w ich następstwie wzrosła wartość nieruchomości gruntowej.

Zważywszy zatem na sposób redakcji w/w przepisów w zakresie zaliczenia wartości nakładów na poczet różnicy między opłata dotychczasową a opłatą zaktualizowaną, przedmiotowy zarzut winien odnosić się do samego sposobu wyliczenia opłaty z powołaniem się na przedmiotowe uprawnienie użytkownika wieczystego. Tymczasem Powód, swoje zarzuty ograniczył wyłącznie do kwestionowania opinii biegłego, wskazując iż biegła nie dokonała wyceny nieruchomości z naniesieniami dokonanymi przez Spółdzielnię.

Podkreślić należy, iż nie było celem biegłego ustalenie stanu faktycznego i zinwentaryzowanie infrastruktury naniesionej przez Spółdzielnię na w/w nieruchomościach, skoro Powód w toku całego procesu, nigdy nie sformułował zarzutów określonych w art.77 ust.4-6 ustawy, nie udowodnił także, jakiego rodzaju nakłady, w jakiej wysokości i rozmiarze dokonał, aby było możliwe ewentualnie uwzględnienie takowego wniosku powoda. To powoda zgodnie z art.6 kc, obciążał obowiązek wykazania okoliczności faktycznych wskazujących na dokonanie nakładów, ich czasokresu a także wykazania ich wartości a także złożenie stosowego zarzutu. Powód tymczasem ograniczył się wyłącznie do kwestionowania opinii biegłego w zakresie braku dokonania wyceny nakładów bez jednoczesnego udowodnienia okoliczności poniesienia tychże nakładów a przede wszystkim bez podniesienia stosownego zarzutu, co nie pozwala Sądowi na merytoryczne odnoszenie się do takowego wniosku.

Z tego względu Sąd w punkcie 1. wyroku ustalił, iż dokonana przez pozwane (...) W., aktualizacja opłaty rocznej dokonana powódce Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej (...) w W. z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w W. przy ulicy (...) dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...), obejmującej działki ewidencyjne nr (...), o łącznej powierzchni 1,0226 ha, jest uzasadniona do kwoty 92.574,95 (dziewięćdziesiąt dwa tysiące, pięćset siedemdziesiąt cztery, 95/100) złotych, poczynając od dnia 01 stycznia 2012 roku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt.2 wyroku na podstawie art. 108 § 1 k.p.c., w zw. z art.100 kpc ustalając, że powód zobowiązany jest ponieść koszty postępowania w 75%, pozwany zaś w 25 %. Ustalona bowiem na podstawie opinii biegłego wysokość opłaty rocznej stanowi 75 % opłaty zaproponowanej przez pozwanego w wypowiedzeniu z dnia 30 listopada 2011 roku (wartość dotychczasowej opłaty 46.415,30 złotych, nowa wartość zaproponowana 122.785,62 złotych).

Jednocześnie na podstawie art.108§1 kpc, szczegółowe wyliczenie kosztów procesu obciążających strony pozostawił do decyzji referendarza sądowego.

Mając powyższe na względzie, Sąd orzekł jak w wyroku.---

/-/ SSO Mariusz Solka

(...)

1.  (...)

2.  (...)

(...)