Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U

R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 24 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Elblągu, IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Dąbrowska-Furman

Protokolant: stażysta Dominika Krzyżniewska

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2017 roku w Elblągu na rozprawie

sprawy z powództwa P. L.

przeciwko (...) P. Technologicznemu w E.

o uchylenie kary:

I.  uchyla karę porządkową nagany zastosowaną wobec powoda P. L. przez pozwany (...) P. Technologiczny w E. pismem z dnia 27 września 2016 roku;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV P 173/16

UZASADNIENIE

Powód P. P. L. wniósł do tut. Sądu Rejonowego w dniu 31 października 2016r. pozew przeciwko pracodawcy - (...) P. Technologicznemu z siedzibą w E. o uchylenie zastosowanej wobec niego pismem z dnia 27 września 2016 roku kary porządkowej nagany. Powód wniósł także o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że z pozwanym łączył go stosunek pracy na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku dyrektora, pozwany pismem z dnia 27 września 2016r. nałożył na niego karę porządkową nagany za niewykonanie polecenia służbowego W. Miasta E. poprzez dopuszczenie do przeprowadzenia wywiadu telewizyjnego przez P. W. W. (1) dla stacji telewizyjnej (...) w sprawie modelu serca 3D w dniu 19 września 2016r. na terenie (...) P. Technologicznego, powód pismem z dnia 3 października 2016r. wniósł sprzeciw od kary porządkowej nagany, lecz pozwany pismem z dnia 14 października 2016r. odrzucił sprzeciw i podtrzymał decyzję o ukaraniu. Powód podniósł, że okoliczności i argumenty przytoczone w uzasadnieniu udzielonej kary nagany nie polegały na prawdzie i były iluzoryczne, a obowiązki pracownicze jakich miałby naruszyć powód były nieskonkretyzowane lub nierzeczywiste. Powód dodał, że jako osoba kierująca (...) P. Technologicznym w odpowiedzi na prośbę P. W. W. (1) - dzierżawcy pomieszczeń na terenie (...) P. Technologicznego, udostępnił mu dla celów naukowych drukarkę 3D, na której powstał model serca jego chorego dziecka, w zamian pozwany otrzymał od niego zgodę na wykorzystanie jego wizerunku w celu promocji tej nowoczesnej technologii, w tym celu powód wspólnie ze środowiskiem medycznym z G. zaplanował na poniedziałek 19 września 2016r. konferencję prasową, informacje o tym wydarzeniu rozesłane zostały do mediów w piątek 16 września 2016r., powód w czasie konferencji zamierzał poinformować o możliwościach sprzętowych (...) P. Technologicznego, które zostały wykorzystane do celów istotnych społecznie - pomocy lekarzom w ratowaniu życia dziecka i tym samym promować usługi świadczone przez (...) P. Technologiczny, w piątek 16 września 2016r. w godzinach popołudniowych w rozmowie telefonicznej W. E. wydał powodowi polecenie odwołania ww. konferencji prasowej, w związku z powyższym poleceniem do informowanych wcześniej mediów wysłane zostały przez (...) P. Technologiczny maile odwołujące zaplanowaną na poniedziałek konferencję. Powód dodał, że w poniedziałek 19 września 2016r., pomimo odwołania konferencji prasowej, o czym powód poinformował W., w (...) P. Technologicznym pojawiła się z własnej inicjatywy redakcja (...), która gromadząc materiał w Klinice w G. o operacji chorego dziecka przyjechała do E. - miejsca zamieszkania dziecka oraz druku modelu serca, z dziennikarzami rozmawiał wyłącznie ojciec dziecka - rezydent (...) P. Technologicznego, powód stosując się do polecenia służbowego odwołał bowiem zaplanowaną na ten dzień konferencję i pomimo licznych próśb dziennikarzy stacji (...) konsekwentnie odmawiał wypowiedzi przed kamerą, w godzinach wieczornych na łamach stacji (...) wyemitowany został reportaż, który dotyczył współpracy lekarzy i ojca dziecka, rozmówcą był jedynie ojciec dziecka, który wspomniał, że model serca został wydrukowany w (...) P. Technologicznym. Powód podkreślił, że polecenie służbowe w zakresie odwołania konferencji prasowej w dniu 19 września 2016r. wykonał, a zatem ukaranie było zupełnie bezpodstawne. Powód dodał, że ani (...) P. Technologiczny, ani on jako jego Dyrektor, nie posiadał możliwości prawnych ani technicznych do zastosowania środków przymusu bezpośredniego wobec przedstawicieli prasy, stacji telewizyjnych, czy osób trzecich celem zmuszenia ich do zaniechania publikacji materiału lub odstąpienia od interwencji dziennikarskiej, bowiem takie działania byłyby nie tylko niezgodne z prawem, ale stanowiłyby także naruszenie podstawowych praw i wolności obywatelskich.

Pozwany (...) P. Technologiczny w E. wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany wskazał, że w jego ocenie powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, przyczyną nałożenia na powoda kary nagany było niewykonanie przez powoda polecenia służbowego wydanego mu przez W. Miasta E. – P. J. B., przyczyna nałożenia kary nagany w ocenie pozwanego była zatem prawdziwa, a procedura jej wymierzenia zgodna z prawem. Pozwany dodał, iż powód twierdził, że wykonał polecenie służbowe, jednakże w ocenie pozwanego czynności, jakie podjął w celu wykonania polecenia okazały się nieskuteczne, a powód nie podjął żadnych władczych działań, aby zrealizować cel ujęty w poleceniu służbowym, jakim było doprowadzenie do konferencji prasowej w terminie i z udziałem mediów wskazanych przez władze Miasta E.. Pozwany wskazał, że wbrew tym zaleceniom w dniu 19 września 2016r. na terenie (...) P. Technologicznego w E. przeprowadzony został wywiad z W. W. (1) przez stację (...), którego tematem było wykonanie modelu serca 3D przy użyciu sprzętu (...) P. Technologicznego. Zdaniem pozwanego powód zaplanował własną konferencję na dzień 19 września 2016r. z pominięciem władz Miasta i taka postawa powoda doprowadziła do ujawnienia cennej informacji o niezwykłej, nowoczesnej technologii zastosowanej w (...) P. Technologicznym przez zaledwie jedną, wybraną stację. Pozwany dodał, że z uwagi na duży wydźwięk medialny tego wydarzenia, dopuszczenie do opublikowania informacji wyłącznie przez wybraną stację (...) wpłynęło niekorzystnie na wizerunek publiczny samorządu (...), zachowanie powoda wywołało zbędne spekulacje, które mogły zaważyć na uregulowanych i dobrych stosunkach z mediami, dlatego biorąc pod uwagę rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych oraz stopień winy powoda, który dopuścił się czynu o wysokiej szkodliwości w miejscu pracy, zastosowana wobec niego kara nagany była adekwatną reakcją ze strony pracodawcy za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód P. P. L. został z dniem 16 maja 2011r. zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku dyrektora nowoutworzonej samorządowej jednostki budżetowej Gminy M. E. – tj. pozwanego (...) P. Technologicznego w E., początkowo na czas określony - do dnia 31 października 2011r., a następnie – od 1 listopada 2011r. na czas nieokreślony. Przedmiotem działania (...) P. Technologicznego jest realizacja zadań związanych z poprawą warunków dla prowadzenia działalności gospodarczej poprzez rozwój i dyfuzję przedsięwzięć innowacyjnych. Do zadań (...) P. Technologicznego należy w szczególności wsparcie oraz promocja inwestycji i projektów prowadzonych przez przedsiębiorców w budynku Centrum (...), (...) i (...) oraz na terenie M. P. w E..

/okoliczności bezsporne; nadto: akta osobowe powoda – umowy o pracę; uchwała nr XXX/708/2010 Rady Miejskiej w E. z 16.09.2010r. w sprawie utworzenia jednostki budżetowej (...) Park (...) – k. 23; uchwała w sprawie zmiany statutu jednostki budżetowej Gminy M. E. – (...) P. Technologicznego w E. – k. 24 , załącznik do uchwały - statut (...) P. Technologicznego – k. 25-27/

P. W. W. (1) - rezydent pozwanego (...) P. Technologicznego, prowadzący jako programista na jego terenie własną działalność gospodarczą, zwrócił się z prośbą do powoda jako dyrektora pozwanego o udostępnienie należącej do pozwanego drukarki 3D w celu opracowania modelu serca 3D jego ciężko chorego syna, który urodził się ze złożoną wadą serca. Opiekujący się dzieckiem lekarze ze Szpitala św. W. w G., gdzie dziecko było hospitalizowane, uzależniali podjęcie się kolejnej operacji niezbędnej do uratowania jego życia od opracowania takiego modelu. Powód wyraził zgodę na udostępnienie drukarki, w zamian za to P. W. W. (1) wyraził zgodę na wykorzystanie jego wizerunku w celu promocji pozwanego.

/dowód: zeznania świadka W. W. (1) – złożone na rozprawie 10.03.2017 r. - 00:58:09-01:25:42, protokół pisemny - k. 68-69; zeznania powoda złożone w charakterze strony na rozprawie 10.03.2017r. - 01:43:05-01:57:22, protokół pisemny – k. 69v; materiał prasowy – k. 14-16, zarejestrowany na płycie CD k. 17, dostępny również pod adresem internetowym www.tvn24.pl/ (...),42/gdansk-operuja-serce-malucha-pomoze-model-3d, (...).html //

P. W. W. (1) na podstawie wyników badań medycznych opracował model serca 3D swojego syna. Doszło do tego przy pomocy P. H. O., pracownika Politechniki G. w G. oraz Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w E., dawnego nauczyciela P. W., który pomocy tej udzielił mu prywatnie w czasie wakacji 2016r. na terenie Szpitala (...). W. w G.. Po opracowaniu ww. modelu – jednego z pierwszych takich modeli na świecie, powód w celu promocji pozwanego postanowił zorganizować konferencję prasową wspólnie z lekarzami z G. na terenie pozwanego w poniedziałek 19 września 2016r. Powód poinformował o planowanej konferencji nadzorującego pozwanego - W. Miasta E. P. J. B., informacje o konferencji zostały rozesłane pocztą e-mail do mediów. W piątek 16 września 2016r. W. P. J. B. wydał powodowi w rozmowie telefonicznej polecenie odwołania ww. konferencji prasowej oraz zorganizowania konferencji prasowej w późniejszym terminie na terenie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w E.. Powód wykonał polecenie. Podwładna powoda – Pani M. Ż. na jego polecenie niezwłocznie w dniu 16 września 2016r. przesłała informowanym wcześniej o konferencji mediom wiadomości e-mail o odwołaniu zaplanowanej na poniedziałek 19 września 2016r. konferencji prasowej. Powód o odwołaniu konferencji poinformował również W. P. J. B.. Konferencja prasowa zaplanowana przez powoda na 19 września 2016r., odwołana w dniu 16 września 2016r., nie odbyła się. Konferencja prasowa dot. opracowania modelu serca 3D została następnie zorganizowana na terenie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w E..

/dowód: wydruk wiadomości e-mail z dnia 16.09.2016r. g. 13:57 - k. 12, wydruk wiadomości e-mail z dnia 15.09.2016 r. g. 13:27 - k. 13, zeznania świadka J. B. – złożone na rozprawie 10.03.2017r. 00:29:22-00:57:51 – protokół pisemny - k. 67-68, zeznania świadka M. Ż. – złożone na rozprawie 10.03.2017r. 01:28:30-01:40:42 – protokół pisemny - k. 69, zeznania powoda P. L. – złożone na rozprawie 10.03.2017r. 01:43:05-01:57:22-protokół pisemny - k. 69v; zeznania świadka W. W. (1) – złożone na rozprawie 10.03.2017 r. - 00:58:09-01:25:42, protokół pisemny - k. 68-69; materiał prasowy – k. 14-16, zarejestrowany na płycie CD k. 17, dostępny również pod adresem internetowym www.tvn24.pl/ (...),42/gdansk-operuja-serce-malucha-pomoze-model-3d, (...).html //

Lekarze ze Szpitala (...). W. w G., gdzie w oczekiwaniu na operację stale przebywał syn pana W., poinformowali media o opracowaniu modelu serca 3D dziecka jako o przełomowej możliwości ratowania życia dzieci z wadami serca. W trakcie udzielonego dziennikarzom w dniu 19 września 2016r. wywiadu poinformowali, że autorem modelu serca 3 D jest ojciec chorego dziecka – P. W. W. (1) wykonujący pracę w pozwanym (...) P. Technologicznym. W związku z tą informacją dziennikarze udali się do siedziby pozwanego. Jednocześnie lekarze wraz z ojcem dziecka – P. W. W. (1) przyjechali do (...) P. Technologicznego, aby zobaczyć drukarkę 3D, ustalić możliwości opracowywania modeli 3D serc innych pacjentów w celu ratowania im życia. Za namową lekarzy P. W. W. (1) udzielił w tym dniu wywiadu dziennikarzom telewizji (...), o czym powód nie był informowany. Powód nie udzielił wypowiedzi telewizji (...), nie uczestniczył w żadnych wywiadach, zarówno w przeprowadzonym z P. W. w dniu 19 września 2016r., jak i w innych wywiadach, których P. W. W. (1) udzielał później dziennikarzom z różnych stacji telewizyjnych i radiowych.

/dowód: zeznania świadka M. Ż. – złożone na rozprawie 10.03.2017r. 01:28:30-01:40:42 – protokół pisemny - k. 69, zeznania powoda złożone na rozprawie 10.03.2017r. 01:43:05-01:57:22-protokół pisemny - k. 69v; zeznania świadka W. W. (1) – złożone na rozprawie 10.03.2017 r. - 00:58:09-01:25:42, protokół pisemny - k. 68-69; materiał prasowy – k. 14-16, zarejestrowany na płycie CD k. 17, dostępny również pod adresem internetowym www.tvn24.pl/ (...),42/gdansk-operuja-serce-malucha-pomoze-model-3d, (...).html //

W dniu 19 września 2016r. w godzinach popołudniowych w telewizji (...), na stronach internetowych tej stacji, opublikowany został reportaż o wykorzystywaniu modeli 3D w medycynie, w którym wywiadu udzielili lekarze - kardiolodzy opiekujący się synem P. W. ze Szpitala (...). W. w G. na terenie tego Szpitala oraz P. W. W. (1) – na terenie budynku pozwanego.

/dowód: zeznania świadka W. W. (1) – złożone na rozprawie 10.03.2017 r. - 00:58:09-01:25:42, protokół pisemny - k. 68-69; materiał prasowy – k. 14-16, zarejestrowany na płycie CD k. 17, dostępny również pod adresem internetowym www.tvn24.pl/ (...),42/gdansk-operuja-serce-malucha-pomoze-model-3d, (...).html /

Pismem z 19 września 2016r. na wniosek W. Miasta nałożono na powoda karę porządkową nagany za niewykonanie polecenia służbowego P. J. W. Miasta E. poprzez dopuszczenie do przeprowadzenia wywiadu telewizyjnego przez P. W. W. (1) dla stacji telewizyjnej (...) w sprawie modelu serca 3D w dniu 19 września 2016r. na terenie (...) P. Technologicznego. W uzasadnieniu pozwana podała, że powód nie wykonał polecenia służbowego wiceprezydenta Miasta E. J. B. z dnia 16 września 2016r. w zakresie odwołania konferencji prasowej w dniu 19 września 2016r., albowiem dopuścił do nagrania materiału filmowego przez pracowników stacji telewizyjnej (...) na terenie budynku pozwanego z udziałem P. W.. Pozwany w piśmie o nałożeniu kary nagany podkreślił, że treść polecenia służbowego jednoznacznie wykluczyła jakikolwiek udział pozwanego w sprawie projektu modelu serca 3D aż do czasu kolejnego ustalonego terminu konferencji prasowej. Nadto, że niewypełnienie przez powoda polecenia służbowego wpłynęło bardzo niekorzystnie na wizerunek publiczny samorządu (...), emisja telewizyjna programu wywołała negatywne spekulacje w mediach publicznych na temat współpracy pozwanego oraz samorządu (...) z Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w E.. Przed nałożeniem kary pracodawca wysłuchał powoda. W dniu 22 września 2016r. odbyło się spotkanie Prezydenta Miasta E. P. W. W. (5) z W. Miasta E. P. J. B. i powodem. Powód 4 października 2016r. złożył sprzeciw od nałożonej kary porządkowej, który nie został uwzględniony, o czym pozwany poinformował powoda na piśmie 18 października 2016r.

/bezsporne; nadto pismo z 27.09.16r. o nałożeniu kary nagany – k. 8 oraz w aktach osobowych powoda – k. B37; wniosek o udzielenie kary nagany w aktach osobowych powoda – k. B 37; notatka ze spotkania Prezydenta Miasta z W. oraz powodem z 22.09.2016r. w aktach osobowych powoda k. B36, także w aktach sprawy k. 20-21; sprzeciw w aktach osobowych powoda k. B38; pismo pozwanego z 14.10.2016r. wraz z zpo k. B38 i nast. akt osobowych powoda/

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów urzędowych i prywatnych znajdujących się w aktach osobowych powoda, a także zgromadzonych w toku postępowania wymienionych powyżej oraz zeznań przesłuchanych w sprawie osób. Dokumenty dające podstawę dla ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie Sąd uznał za autentyczne i wiarygodne. Ich treść i forma nie budziły zastrzeżeń stron, nie ujawniły się też takie okoliczności, które wywoływałyby wątpliwości sądu w tym zakresie. Dokumenty urzędowe stanowiły zatem dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art.244 kpc), a dokumenty prywatne, że osoba która je podpisała złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 245 kpc).

Wiarygodne w ocenie Sądu były zeznania świadków: P. J. W. Miasta E., P. W. W. (1) – przedsiębiorcy, rezydenta (...) P. Technologicznego, ojca chorego dziecka - niemowlęcia oczekującego na operację ratującą życie w Szpitalu (...). W. w G., programisty – autora modelu serca 3D, Pani M. Ż. – podwładnej powoda, pracownicy pozwanego zatrudnionej przez pozwanego na stanowisku specjalisty ds. organizacji i promocji, a także zeznania powoda słuchanego w charakterze strony. Korespondowały one z materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie w postaci dokumentów, a także wzajemnie ze sobą. Zeznania te nie zawierały wewnętrznych sprzeczności, były spójne.

Pozew został wniesiony w terminie zakreślonym przez art. 112 § 1 i 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, zw. także kp), stąd też sąd zobligowany był do oceny zasadności powództwa przy zastosowaniu przepisów określających odpowiedzialność porządkową pracowników: od art. 108 do art. 111 kp.

Bezsporne było, że pracodawca zachował procedurę nałożenia kary porządkowej określoną przez normę art. 109 i 110 kp: zawiadomił o nałożeniu kary w formie pisemnej (pismo o zastosowaniu kary porządkowej nagany z 27.09.2016r. w aktach osobowych powoda oraz załączone do pozwu), po uprzednim wysłuchaniu pracownika (notatka dot. spotkania prezydenta , wiceprezydenta oraz powoda – w aktach osobowych powoda, zeznania świadka p. J. B. i zeznania powoda). Okoliczności te znalazły nadto potwierdzenie w wymienionym materiale dowodowym. Zostały także zachowane przez pozwanego pracodawcę terminy do zastosowania kary porządkowej określone przez art. 109§1 kp. Do niewykonania polecenia według treści kary miało dojść 19 września 2016r., zaś pismo o zastosowaniu kary powód otrzymał 27 września 2016 r., to jest przed upływem terminów określonych przez art. 109§1 kp.

Sporne pomiędzy stronami było, czy nałożenie przez pozwaną na powoda kary porządkowej nagany było zasadne. Powód zarzucał pozwanemu, że zastosowana wobec niego kara nagany była bezpodstawna. Oceny zasadności zastosowania przedmiotowej kary należało dokonywać w świetle przepisu art. 108 kp – określającego podstawy do stosowania przez pracodawcę kary porządkowej oraz art. 111 kp, określającego kryteria karania pracownika.

Zgodnie z art. 108 § 1 kp za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować karę upomnienia, bądź karę nagany. Stosownie do powołanej normy prawnej podstawą do nałożenia kary porządkowej jest nieprzestrzeganie organizacji i porządku w procesie pracy, co należy rozumieć jako synonim naruszenia obowiązków pracowniczych. Jednym z obowiązków pracownika jest wykonywanie poleceń przełożonych dotyczących pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa pracy lub umową o pracę (art. 100§1 kp). Stosownie do art. 111 kp przy zastosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunek do pracy. Drugim zatem – obok wymienionego przez art. 108 §1 kp naruszenia obowiązków pracowniczych - warunkiem koniecznym odpowiedzialności porządkowej pracownika jest jego wina. Przyjmuje się, że przepis art. 108 § 1 kp ustanawia gradację kar porządkowych od najlżejszej – upomnienia, do najcięższej - nagany.

Pracodawca stosując kary porządkowe korzysta ze szczególnych uprawnień przyznanych mu ze względu na zachowanie porządku i organizacji pracy. O rodzaju kary, która ma być zastosowana, decyduje pracodawca, biorąc pod uwagę rodzaj przewinienia z uwzględnieniem kryteriów wskazanych przez powołany wyżej art. 111 kp. Kara porządkowa spełnia przede wszystkim funkcję represyjną. Poza tym ma ona również funkcję prewencyjną – groźba jej nałożenia zniechęca pracownika do naruszania obowiązków.

Podkreślić należy, że podobnie jak przy wypowiedzeniu, czy rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, sąd bada zasadność nałożenia kary porządkowej w kontekście przyczyny sformułowanej przez pracodawcę w piśmie o nałożeniu kary. Pracodawca nie może w toku procesu powoływać się na dodatkowe okoliczności nie wskazane w zawiadomieniu o ukaraniu karą (wyrok SN z dnia 15 października 1999 r., I PKN 319/99, OSNAPiUS 2001, nr 5, poz. 152, wyrok SN z dnia 10 listopada 1998 r., I PKN 434/98, OSNAPiUS 1999, nr 21, poz. 688 na gruncie badania zasadności przyczyn wypowiedzenia umowy). Nieprzypadkowo bowiem ustawodawca nałożył na pracodawcę obowiązek wskazania rodzaju naruszenia obowiązków pracowniczych i datę tego naruszenia (art. 110 k.p.). Konstrukcja taka ma na celu ochronę pracownika przed arbitralnym zachowaniem się pracodawcy oraz umożliwienie pracownikowi ocenę słuszności nałożenia kary porządkowej i w tym kontekście rozważenie celowości kwestionowania jej w postępowaniu sądowym.

W ocenie Sądu po zbadaniu zasadności nałożenia kary porządkowej w kontekście przyczyny sformułowanej przez pracodawcę w piśmie o nałożeniu kary należało stwierdzić, że zastosowana przez pozwanego pracodawcę wobec powoda kara nagany była bezzasadna. Opisany w piśmie pozwanego z 27 września 2016r. o zastosowaniu wobec powoda kary nagany rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych – nie wykonanie polecenia wiceprezydenta (art. 110 kp) nie miał miejsca. Powód wykonał polecenie wiceprezydenta i konferencja zaplanowana przez niego na 19 września 2016r. została odwołana, nie odbyła się, ponadto została zorganizowana konferencja na terenie wskazanym przez W. – Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w E.. Wprawdzie – jak to wynikało z materiału dowodowego w postaci zeznań świadka P. W. W., materiału prasowego – wideo odtworzonego na rozprawie – w dniu 19 września 2016r. doszło w budynku pozwanego do udzielenia wywiadu przez P. W. W. (1) – autora modelu serca 3D, jednakowoż nie sposób przyjąć, że powód miał wpływ na przeprowadzenie tego wywiadu, że można mu przypisać winę za przeprowadzenie tego wywiadu. Na zarejestrowanym przez stację (...) materiale odtworzonym na rozprawie nie ma konferencji, nie ma tam także wypowiedzi powoda. Znajduje się tam wywiad udzielony przez kardiologa ze Szpitala (...). W. w G. oraz wywiad udzielony przez P. W. W. (1). Zdaniem Sądu nie można powodowi przypisać jakiejkolwiek winy w tym, że doszło do udzielenia wywiadu przez autora modelu serca 3D – P. W. W. (1). Powód o zamiarze zwołania konferencji na 19 września 2016r. zawiadomił W., następnie 15 września 2016r. zostały drogą e-mail rozesłane zaproszenia na konferencję, która miała odbyć się dnia 19 września 2016r., w tym jednocześnie do wiadomości pozwanego – na adres „biuroprasowe@umelblag.pl” (wiadomość e-mail z zaproszeniem k. 13). Wynikało to wprost nie tylko z zeznań powoda słuchanego w charakterze strony, treści ww. wiadomości e-mail, ale także z zeznań świadka – W. P. J. B.. Wobec tego, jeżeli konferencja była z uwagi na stawiane sobie przez (...) samorząd cele niepożądana, to W. mógł zareagować już wówczas. W sprawie nie wykazano, że powód posiadał jakąkolwiek wiedzę o udziale Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w E. w opracowaniu modelu serca, a więc, że mógłby chociaż domniemywać, że zorganizowanie konferencji zaszkodzi realizacji stawianych sobie przez jego przełożonych celów. Tymczasem dopiero w piątek 16 września 2016r. W. wydał telefonicznie polecenie odwołania konferencji i zorganizowania jej na terenie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w E.. Powód polecenie wykonał i to niezwłocznie, jeszcze tego samego dnia zostały rozesłane informacje o odwołaniu konferencji taką samą drogą, co informacje o jej zwołaniu – pocztą e-mail (wiadomość e-mail – k. 12). P. W. W. (1), który udzielił wywiadu nie był podwładnym powoda, a niezależnym przedsiębiorcą i nie miał obowiązku stosowania się do poleceń powoda. Powód nie miał wpływu na jego postępowanie, nie miał także możliwości wpływu na postępowanie dziennikarzy. Nie mógł uniemożliwić im dostępu do P. W. W. (1) – samodzielnego przedsiębiorcy prowadzącego na terenie budynku pozwanego działalność gospodarczą. Świadek – W. P. J. B. pytany przez pełnomocnika powoda wprost w jaki sposób powód miał uniemożliwić rezydentowi udzielenie wywiadu, nie potrafił na nie konkretnie odpowiedzieć. Stwierdził jedynie, że powód nienależycie przyłożył się do tego, aby odwieść dziennikarzy od sporządzenia materiału prasowego, był zbyt mało przekonujący. Należy podkreślić, że w sprawie z uwagi na poważny stan dziecka P. W. W. (1), zagrażający jego życiu oraz charakter działania mediów informacyjnych istotny był czas, szybka reakcja na zachodzące wydarzenia: powstanie modelu serca, sygnalizowanie przez lekarzy kardiologów potrzeby zapoznania się z metodą jego wytworzenia w związku z planowana operacją oraz – przede wszystkim - prowadzenie przez Szpital (...). W. własnej akcji medialnej nakierowanej na promocję Szpitala. Charakter działania mediów, dostrzeżony przez świadka – W. P. J. B., polega na tym, że liczy się taka informacja, która jest nowa. Mając powyższe na uwadze, skoro lekarze ze Szpitala (...). W. udzielili wywiadu dziennikarzom, prowadząc własną akcję promocyjną, to należało podjąć natychmiastowe kroki zmierzające do zapewnienia promocji pozwanego. Powód nie miał jakiegokolwiek wpływu na postępowanie lekarzy, czego zresztą pozwany nie twierdził. Jak wynikało z zeznań świadka P. W. W. (1) akcję promocyjną wydrukowanego modelu serca 3D, jako pierwszego takiego modelu w Polsce zapoczątkowali lekarze ze Szpitala (...). W. w G., w tym celu w dniu 19 września 2016r., przyjechali do (...) P. Technologicznego i to za namową lekarzy P. W. W. (1) udzielił w tym dniu wywiadu dla telewizji (...), o czym nie poinformował powoda.

Mając na uwadze całokształt powyższych okoliczności, Sąd na podstawie art. 108 § 1 w zw. z art. 111 kp a contrario uchylił karę porządkową nagany zastosowaną wobec powoda przez pozwany (...) P. Technologiczny w E. pismem z dnia 27 września 2016r. o czym orzekł w pkt I wyroku.

Rozstrzygając o kosztach procesu Sąd oparł się na zasadzie zawinienia za wynik procesu z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w zw. z art. 109 k.p.c., uwzględniając minimalną stawkę wynagrodzenia określoną przez § 9 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. z 2015 r., poz. 1804, z zm.).