Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący – SSR Dorota Scott - Sienkiel

Protokolant – Marta Kornacka

w obecności Prokuratora (...) S. P.

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2017 r., na rozprawie

sprawy D. W.

urodzonego (...) w W.

syna M. i I. z d. D.

oskarżonego o to, że: w bliżej nieokreślonej dacie w miesiącu styczniu 2017 r. w m. P. z terenu cmentarza ewangelickiego, znajdującego się na działce o nr ewidencyjnym (...)obręb P., dokonał kradzieży metalowych elementów ogrodzenia nagrobków o łącznej wartości 7200 zł, działając w ten sposób na szkodę Urzędu Gminy w W.

tj. o czyn z art.278 § 1 kk

1.  Oskarżonego D. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 278§1 kk przy zastosowaniu art. 58 § 1 kk w zw. z art. 34 § 1 i 1a pkt 1 kk, art. 35 § 1 kk skazuje go na karę 1 (jeden) roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwadzieścia) godzin w stosunku miesięcznym.

2.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zalicza okres zatrzymania oskarżonego w dniach od 7.02.2017 r. do 8.02.2017 r. uznając karę ograniczenia wolności za wykonaną w zakresie 2 (dwa) dni.

3.  Na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę pokrzywdzonemu Urzędowi Gminy w W. kwoty 7.200 (siedem tysięcy dwieście) złotych.

4.  Zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych.

- Sygn. akt V K 40/17

UZASADNIENIE

na zasadzie art. 424§3 kpk zakres uzasadnienia ograniczony do rozstrzygnięcia o karze

D. W. został oskarżony o to, że w bliżej nieokreślonej dacie w miesiącu styczniu 2017r. w m. P. z terenu cmentarza ewangelickiego, znajdującego się na działce o nr ewidencyjnym (...)obręb P., dokonał kradzieży metalowych elementów ogrodzenia nagrobków o łącznej wartości 7200 zł, działając w ten sposób na szkodę Urzędu Gminy w W. tj. o czyn z art. 278§1 kk

Zachowanie się sprawcy przestępstwa stypizowanego w art. 278§1 kk polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. Przez zabór rozumieć należy bezprawne wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby dotychczas nią władającej (jak właściciel, posiadacz lub osoba posiadająca do rzeczy inne prawa rzeczowe lub obligacyjne) i objęcie jej we własne władanie przez sprawcę. Kradzież jest przestępstwem umyślnym o charakterze kierunkowym, którego można dopuścić się jedynie w zamiarze bezpośrednim - w celu przywłaszczenia ( Małgorzata Dąbrowska-Kardas, Piotr Kardas Komentarz do art. 278 Kodeksu karnego Zakamycze 2006 W. Świda (w:) I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny..., s. 608; A. Marek, Prawo karne..., s. 522; J. Bafia (w:) J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski, Kodeks karny..., s. 253-254). Oskarżony D. W. zabrał metalowe elementy ogrodzeń nagrobków ze starego cmentarza znajdującego się w m. P., które do niego nie należały, po czym postąpił z nimi tak, jakby stanowiły jego własność – sprzedał je w skupie złomu w W.. Zachowaniem tym niewątpliwie wyczerpał znamiona czynu o którym mowa w art. 278§1 kk.

Skazany na rozprawie złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze w trybie art. 387§1 kpk. Sąd wniosek ten uwzględnił. Wymierzając D. W. karę 1 roku ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym Sąd wziął pod uwagę stopień zawinienia oskarżonego oraz społecznej szkodliwości czynu, przejawiający się zwłaszcza w rodzaju i charakterze naruszonego dobra, sposobie i okolicznościach popełnienia czynu zabronionego, motywacji sprawcy oraz rozmiarze wyrządzonej szkody. Sąd miał na uwadze również uprzednią karalność oskarżonego (k. 73). Jednocześnie Sąd baczył również na fakt współpracy oskarżonego z organami ścigania, w tym przyznanie się do popełnienia zarzucanego czynu.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że przy wymiarze kary Sąd omyłkowo przywołał art. 58§1 kk, w sytuacji gdy winien był zastosować względem oskarżonego przepis art. 37a kk. Przepis ten stanowi bowiem wyraz zasady preferencji kar nieizolacyjnych, która w tym przypadku rozciąga się także na występki zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat. Sąd w takich sprawach może orzec zamiast kary pozbawienia wolności grzywnę lub karę ograniczenia wolności, o której mowa w art. 34§1a pkt 1 lub 4. Choć zatem za czyn stypizowany w art. 278§1 kk przewidziana jest tylko kara pozbawienia wolności, to jednak art. 37a kk rozszerza luz decyzyjny dla Sądu o karę grzywny i karę ograniczenia wolności. Mając jednocześnie na uwadze to, że w polskim systemie prawa orzeczenie kary pozbawienia wolności powinno stanowić ostateczność, Sąd uznał, że właściwe będzie w przedmiotowej sprawie wymierzenie D. W. kary ograniczenia wolności.

Stosownie do treści art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zaliczyć należało okres zatrzymania oskarżonego od dnia 7.02.2016r. do 8.02.2016r. uznając karę ograniczenia wolności za wykonaną w zakresie 2 dni.

Funkcję wychowawczą spełni wobec oskarżonego, orzeczony na podstawie art. 46§1 kk, środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego Urzędu Gminy w W. kwoty 7200 złotych.