Sygn. akt VI Gz 85/17
Dnia 25 maja 2017 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący SSO Joanna Rusińska
po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017r.
na posiedzeniu niejawnym, w postępowaniu uproszczonym
sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w G.
przeciwko W. Z.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego na postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 24 stycznia 2017r., sygn. akt V GC 1942/16 upr ( poprzednia sygnatura V GNc 2689/16)
postanawia
1. oddalić zażalenie,
2. zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
Sygn. akt VI Gz 85/17
Postanowieniem z dnia 24.1.2017 r. Sąd Rejonowy umorzył postępowanie na skutek cofnięcia pozwu (punkt 1), zwrócił powodowi połowę opłaty sądowej od pozwu (punkt 2) i na podstawie art.98 k.p.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda koszty postępowania w kwocie 1.232 zł, uznając pozwanego za przegrywającego sprawę, skoro dokonał zapłaty dopiero po wytoczeniu powództwa (art.98 k.p.c.).
Pozwany zaskarżył orzeczenie w przedmiocie zasądzenia od niego kosztów procesu, zarzucając Sądowi I instancji naruszenie art.98 k.p.c. poprzez jego zastosowanie oraz art.101 k.p.c. i art.203 § 3 k.p.c. poprzez ich niezastosowanie, a także naruszenie art.102 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie. W oparciu o takie zarzuty pozwany domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia poprzez oddalenie wniosku powoda o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu lub nieobciążanie go kosztami postępowania na rzecz powoda, ewentualnie uchylenia orzeczenia Sądu Rejonowego i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. Ponadto pozwany wniósł o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postepowania zażaleniowego, tj. opłaty sądowej od zażalenia.
W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od skarżącego kosztów postepowania za instancję odwoławczą.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
Według utrwalonego orzecznictwa, zapłata należności po złożeniu pozwu oznacza, że pozwanego należy traktować jako stronę przegrywającą sprawę w rozumieniu art.98 k.p.c. W stanie faktycznym sprawy nie ulega wątpliwości, że pozwany uregulował należność względem powoda po wytoczeniu powództwa, a nawet po wydaniu nakazu zapłaty. W związku z tym, zarzut naruszenia art.98 k.p.c. i art.203 § 3 k.p.c. jest chybiony.
Nie doszło także do naruszenia art.101 k.p.c., albowiem przyczyną zainicjowania sprawy sądowej był brak zapłaty wymagalnego zobowiązania i nieskuteczne wezwanie do zapłaty. Powód za pomocą pisma z dnia 22 lutego 2016 r. i dowodu nadania go pozwanemu wykazał, że wezwał pozwanego do zapłaty przeterminowanej należności.
Okoliczność, iż pozwany wraz z pozwem i nakazem zapłaty otrzymał odpis tego wezwania z dowodem nadania, bez potwierdzenia za zgodność z oryginałem, nie pozbawia znaczenia tych dokumentów, gdyż właściwie poświadczone dokumenty znajdują się w aktach sprawy (k.15). Poza tym, powód nie zawnioskował żadnego dowodu, z którego wynika, że uzgodnił z powodem inny termin zapłaty długu niż wynikający z faktury załączonej do pozwu. W związku z tym nie ma podstaw do przyjęcia, że pozwany nie dał powodu do wytoczenia powództwa, a to jest wystarczające dla uznania, iż nie zostały spełnione przesłanki z art.101 k.p.c.
Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut naruszenia art.102 k.p.c., ponieważ nie przemawia za tym ani sytuacja materialna pozwanego, ani charakter sprawy. Pozwany jest przedsiębiorcą, który powinien w terminie realizować zobowiązania z umów wzajemnych. W rezultacie nie zachodzą żadne szczególne okoliczności, o jakich mówi art.102 k.p.c.
Z tych względów, na podstawie art.385 k.p.c. w zw. z art.397 1 2 k.p.c. orzeczono jak w punkcie pierwszym sentencji.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art.98 k.p.c., art.108 § 1 k.p.c. i § 2 pkt 2 i § 10 ust.2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. – w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.), zasądzając od pozwanego na rzecz powoda koszty zastępstwa procesowego powoda za instancję odwoławczą według norm przepisanych (minimalnych).
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)