Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSO Anna Łaszczych

Sędziowie SO Jarosław Bartkowiak (spr)

SO Marek Konrad

Protokolant Luiza Ustaszewska - Sęk

w obecności Prokuratora Adama Kolbusa

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2013r.

sprawy przeciwko K. C.

oskarżonego o przestępstwo z art. 278§1 k.k.

z powodu apelacji obrońcy oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Przasnyszu z dnia 29 listopada 2012r. w sprawie IIK 132/12

orzeka:

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uznaje czyn przypisany K. C. za wykroczenie kwalifikowane z art. 119§1 k.w. i na podstawie art. 45§1 k.w. umarza postępowanie wobec K. C. wobec przedawnienia karalności wykroczenia;

II.  koszty postępowania dotyczące K. C. za obie instancje ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt IIKa 315/13

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa w Przasnyszu oskarżyła K. C. i inna ustaloną osobę o to, że:

w dniu 16 października 2011 roku w P., województwo (...), działając wspólnie i w porozumieniu z K. K. dokonali zaboru w celu przywłaszczenia 2 butli od gazu wypełnionych gazem o łącznej wartości 350,00 złotych na szkodę R. F.

tj. o czyn z art. 278§ 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Przasnyszu wyrokiem z dnia 29 listopada 2012 roku w sprawie IIK 132/12

uznał K. C. za winnego popełnienia zarzucanego czynu ale przyjął, że wartość skradzionego mienia wyniosła kwotę około 270 złotych i zakwalifikował to działanie jako występek z art. 278§1 k.k. i na podstawie tego przepisu skazał na 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności przy czym na podstawie art. 69§1 k.k. w zw. z art. 70§2 k.k. wykonanie tej kary warunkowo zawiesił na okres próby 3 (trzech) lat i na podst. art. 73§2 k.k. oddał go pod dozór kuratora; zasądził tytułem kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa od K. C. kwotę 448,40 (czterysta czterdzieści osiem złotych i czterdzieści groszy) tytułem wydatków i kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty sądowej.

Apelację złożył obrońca oskarżonego K. C., który zaskarżył wyrok w całości na korzyść swojego mocodawcy zarzucając wyrokowi:



naruszenie reguł procedury karnej mające istotny wpływ na ocenę prawną zarzucanego czynu polegające na zignorowaniu wyrażonej w przepisie art. 5§2 k.p.k. zasady in dubio pro re i wyszacowanie szkody wyrządzonej czynem zabronionym nie wedle najniższej wartości szkody wyliczonej przez powołanego w sprawie biegłego Z. G. lecz dokonanie dowolnego zawyżonego szacunku wartości używanych butli + wartości gazu.

W konkluzji apelacji obrońca oskarżonego K. C. wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uznanie, iż wysokość szkody spowodowanej czynem oskarżonego wynosi (wedle najniższych wartości dla napełnionych butli gazowych, używanych, wyliczonej przez biegłego): 39 zł wartość butli + 50 zł koszt napełnienia tj. 89 zł dla jednej butli czyli 178 zł dla dwóch butli, co statuuje czyn zarzucany oskarżonemu jako wykroczenie przewidziane w art. 119§1 k.w. to zaś winno skutkować w dacie orzekania przez Sąd II Instancji umorzeniem postępowania z uwagi na wystąpienie przedawnienia karalności wykroczenia wedle art. 45 k.w. (2 lata od chwili popełnienia czynu, czyn zaś popełniono 16.10.2011r.).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja złożona przez obrońcę oskarżonego K. C. jest o tyle zasadna, iż skutkowała zmianą zaskarżonego wyroku.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd I instancji prawidłowo ustalił wartość mienia zagrożonego przestępstwem zarzuconym oskarżonemu K. C.. Sąd Rejonowy ustalając wartość 2 napełnionych butli gazowych na kwotę 270 złotych wbrew twierdzeniom apelującego nie przekroczył granic swobodnej oceny dowodów jak również nie naruszył zasady in dubio pro reo. W uzasadnieniu wskazano powody, które sprawiły, że wartość zagarniętego mienia ustalono na kwotę wyższą niż ustalona w oparciu o najniższe wartości wskazane w opinii biegłego. Sąd uzasadnił to stanem butli oferowanych przez pokrzywdzonego oraz cenami tych butli znajdującymi się w ofercie w firmie pokrzywdzonego.

Pomimo podzielenia ustaleń Sądu Rejonowego w zakresie wartości zagarniętego mienia, rozstrzygnięcie Sądu Odwoławczego jest zgodne z wnioskami zaprezentowanymi przez apelującego. Stanowisko takie jest konsekwencją wejścia w życie w dniu 9 listopada 2013r. ustawy z dnia 27 września 2013r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego i niektórych innych ustaw, która wprowadziła nowy sposób ustalania kwoty granicznej dla przestępstw przepołowionych. W konsekwencji kwota stanowiąca granicę pomiędzy przestępstwem a wykroczeniem polegającym na zaborze mienia na datę orzekania przez Sąd Okręgowy wyniosła 400 zł. Tym samym mimo przyjęcia za prawidłową wartości mienia ustalonej przez Sąd Rejonowy, to w dacie orzekania w II instancji czyn przypisany K. C. stał się wykroczeniem kwalifikowanym z art. 119§ k.w. Nadto doszło do przedawnienia karalności wykroczenia przypisanego K. C., gdyż od daty popełnienia wykroczenia (16 października 2013r.) minęły dwa lata.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.