Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XXIII GCo 101/16

POSTANOWIENIE

Dnia 4 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Gałas (spr.)

Sędziowie: SO Monika Skalska

SO Aneta Łazarska

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2017 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi M. P.

o wznowienie postępowania

zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 5 października 2016 r., sygn. akt XXIII Gz 622/16

w sprawie o zarządzenie sprzedaży udziałów

na skutek zażalenia M. P.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 16 czerwca 2015 r., sygn.. akt Wa. Ns-Rej.KRS (...) o zawieszeniu postępowania

postanawia:

odrzucić skargę.

SSO Monika Skalska SSO Anna Gałas SSO Aneta Łazarska

Sygn. akt XXIII GCo 101/17

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2016 r. M. P. wniósł do Sądu Okręgowego w Warszawie skargę o wznowienie postępowania w sprawie XXIII Gz 622/16.

W uzasadnieniu skarżący podał, że nie zgadza się z treścią postanowienia z dnia 5 października 2016 r., ponieważ nie jest prawdą, że nie wpłynął żaden środek odwoławczy. Według niego taki środek wpłynął i zostanie Sądowi niezwłocznie przesłany. Ponadto powołał się na nowe dowody dotyczące również tej sprawy.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Złożona skarga podlega odrzuceniu.

Przed merytorycznym rozstrzygnięciem o zasadności skargi o wznowienie postępowania sąd sprawdza, czy spełnia ona wymogi formalne. Na tym etapie sąd bada, czy skarga została wniesiona w terminie wynikającym z przepisów art. 407 i ar. 408, czy jest ona dopuszczalna (ze względu na zaskarżone orzeczenie) i czy oparto ją na ustawowej podstawie. Skarga, która warunków tych nie spełnia, nie może być przez sąd rozpoznana. Zgodnie bowiem z art. 410 § 1 k.p.c., sąd odrzuca skargę o wznowienie postępowania wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

Złożona skarga jest niedopuszczalna z uwagi na zaskarżone postanowienie, w szczególności jego proceduralny charakter.

Trzeba wyjaśnić, że skarga o wznowienie jest środkiem obalania prawomocnych orzeczeń merytorycznych w wyjątkowych, ściśle określonych wypadkach. Skarga o wznowienie postępowania jest instytucją wyjątkową w tym znaczeniu, że przysługuje wyłącznie od ściśle określonych orzeczeń i na ściśle określonej podstawie. Ratio legis takiego jej ukształtowania stanowi potrzeba zabezpieczenia stabilności prawomocnych merytorycznych orzeczeń, a poprzez to ładu prawnego przez nie stworzonego. Podstawy wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym rozstrzygnięciem zostały przez ustawodawcę enumeratywnie wyliczone w ustawie, przy czym – co istotne – nawet sformułowanie

przez skarżącego podstawy wznowienia w sposób odpowiadający przepisom art. 401–404 k.p.c. nie oznacza jeszcze oparcia skargi na ustawowej podstawie wznowienia, jeżeli z uzasadnienia skargi wynika, że wskazywana podstawa nie zachodzi (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 12 kwietnia 2013 r., III AUA 1674/12).

Artykuł 399 § 1 k.p.c. przewiduje możliwość złożenia skargi o wznowienie jedynie w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem (w postępowaniu nieprocesowym – postanowieniem co do istoty sprawy – art. 524 § 2 k.p.c.), a więc orzeczeniem rozstrzygającym spór merytorycznie. W związku z powyższym należy uznać, że nie przysługuje skarga o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem, które nie rozstrzyga co do istoty sprawy a ma na celu zakończenie kwestii incydentalnej.

Skarżący pominął to, że Sąd Okręgowy rozpoznawał jego zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego o zawieszeniu postępowania w sprawie o zarządzenie sprzedaży udziałów. Nie jest to orzeczenie kończące postepowanie w sprawie. Orzeczeniem kończącym postępowanie w tej sprawie nieprocesowej byłoby wyłącznie postanowienie w przedmiocie sprzedaży udziałów. Tymczasem takie orzeczenie nie mogło zapaść, ponieważ jak skarżący sam wie wnosił zażalenie na postanowienie o zawieszeniu owego postępowania w przedmiocie sprzedaży jego udziałów i Sąd Okręgowy zażalenie skarżącego oddalił. Wobec tego postępowanie jest zawieszone, co oznacza też brak merytorycznego rozstrzygnięcia wniosku Urzędu Skarbowego.

Powyższe oznacza, że nie jest dopuszczalne wznowienie postępowania w sprawie, która zakończyła się postanowieniem rozstrzygającym kwestie incydentalne i proceduralne, jak w sprawie XXIII Gz 622/16.

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy na podstawie art. 410 §1 k.p.c. odrzucił jako niedopuszczalną skargę M. P. o wznowienie postępowania w sprawie XXIII Gz 622/16.

SSO Monika Skalska SSO Anna Gałas SSO Aneta Łazarska

XXIII GCo 101/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE