Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 11 sierpnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tczewie I Wydział Cywilny

w składzie Sędzia Sądu Rejonowego Anna Ostrowska - Liss

po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2016 r.

na posiedzeniu niejawnym

skargi dłużników G. M. (1) i G. M. (2) na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Tczewie J. S. (1) – zajęcie ruchomości w sprawie Km 136/13, Km 433/13, Km 430/14, Km 863/14, Km 1197/14 prowadzonych z wniosków Przedsiębiorstwa Usługowo – Handlowego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M., (...).R.R. (...) spółki jawnej w Mroczy, P.H.U. (...)-lider” spółki jawnej (...). K., P. S. w W., Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo – Kredytowej RAFINERIA w G. i Gminu S.

postanawia

odrzucić skargę.

UZASADNIENIE

Skarżący G. M. (1) i G. M. (2) wnieśli do Sądu Rejonowego w Tczewie skargę na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Tczewie J. S. (1), wskazując, że zaskarżają czynność zajęcia ruchomości wskazanych w obwieszczeniu o licytacji z 18 sierpnia 2015 r. w sprawach Km 136/13, Km 433/13, Km 430/14, Km 863/14, Km 1197/14. Skarżący wnieśli o uchylenie zajęcia, zawieszenie postępowania, zniesienie terminu licytacji.

Uzasadniając, z powołaniem na art. 830 kpc oraz na § 1 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 maja 1996 r. (Dz. U. z 1996 r., poz. 300), skarżący wskazali, że egzekucji nie podlegają podstawowe maszyny, narzędzia i urządzenia rolnicze w ilości niezbędnej do pracy w gospodarstwie rolnym. Nadto skarżący podnieśli, że prowadzone gospodarstwo ma około 400 ha i zajęte ruchomości są niezbędne do pracy w gospodarstwie rolnym, tym bardziej ze ze względu na zbliżający się okres zasiewów i zbiorów kukurydzy. Dłużnicy zaznaczyli również, że wszystkie nieruchomości stanowiące ich własność zostały zajęte przez Komornika w powyższych sprawach egzekucyjnych.

Postanowieniem z 21 września 2015 r. Sąd Rejonowy w Tczewie oddalił wniosek dłużników o zawieszenie postępowania egzekucyjnego w sprawie.

W odpowiedzi na skargę Komornik wniósł o jej odrzucenie na podstawie art. 767(3) kpc z uwagi na wniesienie jej po terminie, gdyż do zajęcia wskazanych w skardze ruchomości doszło już 24 sierpnia 2013 r. w sprawie Km 136/13. Niezależnie od powyższego Komornik, na wypadek uznania przez Sąd, że nie zachodzi podstawa do odrzucenia skargi, wniósł o jej oddalenie, albowiem w sprawie, co wskazali również sami dłużnicy w skardze, zajęte zostały wszystkie nieruchomości dłużnika. Zgodnie zaś z § 5 Rozporządzenia przywołanego przez dłużników przepisów tego aktu nie stosuje się w razie równoczesnego skierowania egzekucji do wszystkich nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego prowadzonego przez dłużnika.

Jak stanowi art. 767 § 4 kpc, skargę wnosi się do sądu w terminie tygodniowym od dnia czynności, gdy strona lub osoba, której prawo zostało przez czynność komornika naruszone bądź zagrożone, była przy czynności obecna lub była o jej terminie zawiadomiona, w innych wypadkach - od dnia zawiadomienia o dokonaniu czynności strony lub osoby, której prawo zostało przez czynności komornika naruszone bądź zagrożone, a w braku zawiadomienia - od dnia dowiedzenia się przez skarżącego o dokonanej czynności. Odpis skargi sąd przesyła komornikowi, który w terminie trzech dni na piśmie sporządza uzasadnienie dokonania zaskarżonej czynności lub przyczyn jej zaniechania oraz przekazuje je wraz z aktami sprawy do sądu, do którego skargę wniesiono, chyba że skargę w całości uwzględnia, o czym zawiadamia sąd i skarżącego oraz zainteresowanych, których uwzględnienie skargi dotyczy.

Art. 7673 k.p.c. stwierdza, że jeżeli skargę wniesiono po terminie albo nie uzupełniono w terminie jej braków, sąd odrzuca skargę, chyba że uzna, iż zachodzi podstawa do podjęcia czynności na podstawie art. 759 § 2. Na postanowienie sądu o odrzuceniu skargi służy zażalenie.

Sąd ustalił, że do zajęcia wszystkich ruchomości objętych skargą doszło w sprawie Km 136/12 w dniu 24 kwietnia 2013 r., a dłużnik G. M. (1) był przy czynnościach Komornika obecny (dłużnik złożył podpis na protokole zajęcia). W tych okolicznościach jest niewątpliwym, że termin na zaskarżenie czynności zajęcia w sprawie Km 136/12 rozpoczął swój bieg dla dłużnika G. M. (1) od dnia czynności i upłynął w dniu 2 maja 2013 r., natomiast dla G. M. (2) z datą doręczenia zawiadomienia o przedmiotowym zajęciu, co nastąpiło w dniu 16 maja 2013 r. (k. 46 akt). Skarga w sprawie Km 136/12 złożona 8 września 2015 r. była zatem oczywiście spóźniona.

Do zajęć wymienionych przez dłużnika ruchomości na rzecz pozostałych wierzycieli w sprawach Km 433/13, Km 430/14, Km 863/14, Km 1197/14 doszło w dniu 27 października 2014 r. na mocy art. 851 kpc, a dłużnik G. M. (1) (przy czym tylko on był stroną tych postępowań) otrzymał zawiadomienia o dokonanych zajęciach w dniu 10 listopada 2014 r. (k. 7 i 8 Km 1197/14, k. 83 i 84 km 433/13, k. 9 i 11 Km 430/14, k. 35 i 37 Km 863/14). Tak zatem składając skargę w dniu 8 września 2015 r. dłużnik G. M. (1) ponad wszelką wątpliwość uchybił terminowi do zaskarżenia tej czynności również w pozostałych postępowaniach egzekucyjnych. Żona dłużnika, G. M. (2), jako że nie była stroną tych postępowań, nie ma zaś legitymacji do skarżenia tych czynności.

Koniecznym jest w tym miejscu również wskazanie, że w ocenie Sądu fakt dokonywania kolejnych ponownych zajęć ruchomości w trybie art. 851 kpc czyli poprzez zaznaczenie ich w protokole pierwszego zajęcia pozostaje bez znaczenia dla terminu realizacji przez dłużnika uprawnienia do żądania kontroli przez Sąd zasadności czynności zajęcia. Wobec argumentacji, na której skarżący opiera skargę – wyłączeniu przedmiotów spod egzekucji ze względu na ich rodzaj - prawo do kontroli istnienia tego rodzaju okoliczności dłużnik winien realizować już po pierwszym zajęciu.

Z tych względów Sąd orzekł jak w sentencji.

Niezależnie od powyższego Sąd rozważył zgodnie z dyspozycją art. 7673 k.p.c., czy zachodzi konieczność podjęcia czynności na podstawie art. 759 § 2 k.p.c.

Mając na względzie treść uzasadnienia skargi Sąd nie znalazł podstaw do stwierdzenia, że w sprawie doszło do uchybień ze strony Komornika, które uzasadniałyby wydanie zarządzeń nadzorczych. Wskazać należy, że istotnie, jak wskazali skarżący, zgodnie z § 1 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 maja 1996 r. (Dz. U. z 1996 r., nr 63, poz. 300) w sprawie określenia przedmiotów należących do rolnika prowadzącego gospodarstwo, które nie podlegają egzekucji sądowej w § 1 pkt 4, w razie skierowania egzekucji sądowej przeciwko rolnikowi, który prowadzi gospodarstwo rolne, niezależnie od przedmiotów wyłączonych spod egzekucji przez Kodeks postępowania cywilnego, egzekucji nie podlegają m. in. podstawowe maszyny, narzędzia i urządzenia rolnicze w ilości niezbędnej do pracy w gospodarstwie rolnym. Jednocześnie wyłączenia tego nie stosuje się w sytuacji, gdy równocześnie skierowana została egzekucja do wszystkich nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego prowadzonego przez dłużnika.

W realiach sprawy w treści skargi sami dłużnicy zaznaczyli, że wszystkie nieruchomości stanowiące ich własność zostały zajęte przez Komornika w wymienionych w skardze sprawach. Powyższe potwierdził w odpowiedzi również Komornik przy Sądzie Rejonowym w Tczewie J. S. (1), a także wynika to ze akt spraw egzekucyjnych, w jakich podjęto zaskarżoną czynność. Mając na względzie powyższe jest niewątpliwym, że zajęcie maszyn rolniczych wskazanych w skardze obyło się bez naruszenia przepisów przywołanego Rozporządzenia.

Niezależnie od powyższego koniecznym jest również wskazanie, że nawet w sytuacji, gdyby aktualnym w realiach sprawy był obowiązek uwzględnienia regulacji art. § 1 pkt 4 Rozporządzenia, skarga dłużników nie zasługiwałaby na uwzględnienie wobec niewykazania przez skarżących, aby bez zajętego sprzętu nie było możliwym prowadzenie należącego do nich gospodarstwa. W tym zakresie dłużnicy w swej skardze przedstawiają jedynie swoje twierdzenie bez odniesienia ich do wymagań gospodarstwa oraz sprzętu nadal pozostającego w ich dyspozycji (jak wskazał Komornik w odpowiedzi na skargę pozostawiono dłużnikowi po jednym urządzeniu rolniczym niezbędnym do upraw, zbioru i transportu plonów).

Zarządzenia:

1. Odnotować i zakreślić,

2. Odpis postanowienia doręczyć skarżącym i wierzycielom (pełnomocnikom) oraz komornikowi J. S.,

3. W przypadku złożenia zażalenia przez dłużników i konieczności przesłania akt do Sądu Okręgowego – dołączyć akta Km 136/13 – odłączone do akt I Co 1841/15

4. Przedłożyć z wpływem lub za 30 dni z zpo.

T., 11 sierpnia 2016 r.