Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant: st. sekr. sąd. Lidia Śnieg

w obecności oskarżyciela skarbowego G. G.,

na posiedzeniu w dniu 11.04.2017r.

Sprawy M. K., s. R. i L. zd. B., ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w K., woj. (...), będąc prezesem zarządu (...) spółka z.o.o. w K. NIP(…) jako osoba zajmująca się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi spółki , płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, w okresie od dnia 21.06.2014r. do dnia 20.09.2015r. nie wpłacał w terminie pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na rzecz Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. za miesiące 05.2014r. w kwocie 10.426 zł, 07.2014r. w kwocie 5.351 zł, 08.2014r. w kwocie 10.817 zł, 10.2014r. w kwocie 912 zł, 11.2014r. w kwocie 2.715 zł, 12.2014 w kwocie 2.479 zł, 01.2015r. w kwocie 116 zł, 02.2015r. kwocie 2.672 zł, 04.2015r. w kwocie 179 zł, 06.2015r. w kwocie 3.640 zł, 08.2015r. w kwocie 312 zł- łącznie w kwocie 39.619 zł gdzie terminy płatności upłynęły każdorazowo 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano zaliczkę na podatek,

tj. o czyn z art. 77§2 kks w zw. z art. 6§2 kks w zw. z art. 9§3 kks

1.  oskarżonego M. K. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu, wypełniającego dyspozycję art. 77§2 kks w zw. z art. 6§2 kks w zw. z art. 9§3 kks i za to na podstawie art. 77§2 kks wymierza mu karę 30 (trzydziestu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (sto) złotych,

2.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 370 (trzysta siedemdziesiąt) złotych tytułem kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Oskarżony M. K. do dnia 5 stycznia 2016 r. pełnił funkcję prezesa zarządu firmy (...) spółka z .o.o. w K.. Do jego obowiązków należało w szczególności opłacanie podatku dochodowego od osób fizycznych. Z uwagi na złą kondycje finansową spółki w okresie od dnia 21.06.2014r. do dnia 20.09.2015r. nie wpłacił w terminie pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na rzecz Pierwszego Urzędu Skarbowego w K., w szczególności za miesiące:

- maj 2014r. w kwocie 10.426 zł,

- lipiec 2014r. w kwocie 5.351 zł,

- sierpień 2014r. w kwocie 10.817 zł,

- październik 2014r. w kwocie 912 zł,

- listopad 2014r. w kwocie 2.715 zł,

- grudzień 2014 r. w kwocie 2.479 zł,

- styczeń 2015r. w kwocie 116 zł,

- luty 2015r. kwocie 2.672 zł,

- kwiecień 2015r. w kwocie 179 zł,

- czerwiec 2015r. w kwocie 3.640 zł,

- sierpień 2015r. w kwocie 312 zł, a łącznie w kwocie 39.619 zł

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. K. – k. 89, 67-68, zestawienia należności – k. 19, 74, 83, 88, karta kontowa – k. 20-22, deklaracje – k. 3-18, wydruk z KRS-u – k. 26-32, 40-44, lista zaległości – k. 19, uchwała – k. 19).

Oskarżony M. K. ma 37 lat. Ma wykształcenie wyższe, z zawodu jest informatykiem. Pracuje i zarabia około 6500 zł miesięcznie. Jest właścicielem dwóch mieszkań. Jest rozwiedziony, ma troje dzieci, ma zobowiązania alimentacyjne w kwocie 2000 zł miesięcznie. Był uprzednio karany

(dane osobowe – k. 63-66, 89, karta karna – k. 72).

Oskarżony M. K. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia, w których przyznał, iż to on był odpowiedzialny za terminowe wpłacanie należności z tytułu podatków. Wyjaśnił także, iż do zaległości doszło z uwagi na złą kondycje finansową firmy. Przyznał, że tak długo jak był prezesem zarządu zaległości nie zostały uregulowane. W chwili obecnej nie ma informacji o kondycji finansowej spółki.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego ponieważ znajdują one odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym. O złej kondycji finansowej świadczą narastające zaległości wobec Skarbu Państwa, co wynika z zestawień należności wobec Pierwszego Urzędu Skarbowego i należności te narastają. Spółka (...) miała zaległości również wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Spółka nie płaciła nawet stosunkowo niewielkich należności (k. 43v.). Oskarżony nie kwestionował wysokości tych należności, są one zgodne z należnościami wynikającymi z deklaracji PIT-4R(5).

Zgodnie z treścią art. 77 § 2 k.k.s. oraz art. 77 § 1 k.k.s., karze podlega płatnik lub inkasent, który pobranego podatku nie wpłaca w terminie na rzecz właściwego organu. Terminy płatności upłynęły każdorazowo 20-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano zaliczkę na podatek. Zgodnie z treścią art. 9 § 3 k.k.s. za przestępstwa skarbowe odpowiada, jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Jak wynika z treści wyjaśnień oskarżonego M. K. to on jako prezes zarządu zajmował się prowadzeniem spraw finansowych w spółce (...). Sąd nie dopatrzył się okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu oskarżonego. W szczególności taką okolicznością nie jest zła kondycja finansowa podmiotu zobowiązanego. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Godził w mienie wierzyciela podatkowego. Zgodnie z treścią art. 77 § 2 k.k.s. ustawodawca uzależnił wymiar kary od wartości niewpłaconych zaliczek. Łączna kwota 39.619 zł niewpłaconego podatku jest kwotą małej wartości, a to zgodnie z treścią art. 53 § 14 i 4 k.k.s. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego oskarżony nie podejmował czynności mających na celu zrestrukturyzowanie tego długu. Zrestrukturyzowanie – w jakikolwiek sposób długu jest swojego rodzaju pomocą publiczną, a oskarżony nie płacąc w terminie należności niejako sięgnął po tę pomoc samowolnie. Z tych przyczyn Sąd uznał, iż społeczna szkodliwość czynu oskarżonego jest spora.

Jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował uprzednią karalność oskarżonego, za podobny czyn. Jako okoliczność łagodzącą Sąd natomiast potraktował przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na podstawie art. 77 § 2 k.k.s. Sąd wymierzył oskarżonemu M. K. karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych. Wysokość stawki ustalono mając na uwadze możliwości finansowe, sytuację majątkową i osobistą oskarżonego, który pracuje osiągając regularne i stosunkowo duże miesięczne dochody. Wymiar tej kary, w ocenie Sądu uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego oraz stopień zawinienia.

Na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 113 k.k.s. Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania w sprawie w łącznej kwocie 370 zł.