Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 8 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Karol Paździoch

Protokolant:stażysta Jolanta Zych

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2017 r. w Szczecinie

na rozprawie sprawy

z powództwa P. W. (1)

przeciwko małoletnim J. W., Z. W.

o obniżenie alimentów

oraz z powództwa wzajemnego małoletnich J. W. i Z. W.

przeciwko P. W. (1)

o podwyższenie alimentów

oddala oba powództwa.

Sygn. akt VIII RC 595/16

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2016 r. P. W. (1) wniósł pozew przeciwko małoletniej J. W. i małoletniej Z. W. o obniżenie alimentów z kwoty po 1.200 zł miesięcznie na obie małoletnie, zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w S. z dnia10 czerwca 2014 r., sygn. akt X RC 1981/11, od którego apelacja została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. akt I ACa 774/14, do kwoty po 600 zł miesięcznie na obie małoletnie, począwszy od dnia 1 października 2015 r. Powód podniósł, iż nie uchyla się od płacenia alimentów na dzieci, ale ze względu na jego trudną sytuację finansową ich obecna wysokość przekracza jego możliwości. Ponadto ma na utrzymaniu pełnoletniego syna, który studiuje w trybie stacjonarnym, poza miejscem stałego zamieszkania (k. 2-3).

W odpowiedzi na pozew z dnia 15 lutego 2017 r.małoletnie J. W. i Z. W., reprezentowane przez przedstawicielkę ustawową M. S. (poprzednio W.), wniosły o oddalenie powództwa w całości i jednocześnie wniosły powództwo wzajemne o podwyższenie alimentów z kwoty po 600 zł miesięcznie na każdą z nich do kwoty po 900 zł miesięcznie na każdą z nich, począwszy od dnia 1 lipca 2017 r. W uzasadnieniu swoich żądań wskazały, iż od ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów upłynęły 2 lata, a przez ten czas ich potrzeby znacznie wzrosły. Ponadto obecnie małoletnie mieszkają wyłącznie z matką i są na jej utrzymaniu. Mają wysokie koszty utrzymania mieszkania i edukacji szkolnej, a ich matka obecnie ma dochód w kwocie netto 2.950 zł miesięcznie, natomiast dochody netto powoda wynoszą ok. 6.000 zł miesięcznie, ponadto posiada on znaczny majątek (k. 25-28).

Na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2017 r. P. W. (1) sprecyzował żądanie pozwu w ten sposób, że zażądał obniżenia alimentów z kwot po 600 zł na każdą z małoletnich do kwot po 300 zł na każdą z nich (k. 89).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z. W. urodziła się w dniu (...) a J. W. w dniu 9 maja 2003 r., z małżeństwa M. W. (obecnie S.) i P. W. (1). Małżeństwo rodziców małoletnich zostało rozwiązane przez rozwód, bez orzekania o winie, wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. akt X RC 1981/11. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi córkami Sąd powierzył obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu małoletnich przy matce. Kosztami utrzymania i wychowania Z. W. i J. W. Sąd obciążył oboje rodziców i z tego tytułu zasądził od P. W. (1) na rzecz każdej z małoletnich alimenty w kwotach po 600 zł miesięcznie. Sąd nie orzekał o kontaktach P. W. (1) z małoletnimi dziećmi, ustalił natomiast sposób korzystania przez strony ze wspólnego mieszkania.

W dniu 4 lipca 2014 r. M. W. wniosła do Sądu Apelacyjnego w Szczecinie apelację od ww. wyroku w części oddalającej powództwo o alimenty ponad kwotę 600 zł miesięcznie na każde dziecko. Sąd Apelacyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. akt I ACa 774/14, oddalił apelację.

Niesporne, a nadto dowód:

1.  wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 10 czerwca 2014 r., w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 424-425,

2.  wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 15 stycznia 2015 r., w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 543.

M. W. posiada wykształcenie wyższe, jest inż. rybołówstwa morskiego.

W czasie ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów M. W. zatrudniona była w (...) S.A. w S. na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku specjalisty ds. marketingu, za wynagrodzeniem brutto w kwocie 3.277,77 zł miesięcznie tj. 2.385,69 zł netto. Raz na trzy miesiące otrzymywała premię w kwocie 200-300 zł, średnio 250 zł, tj. ok. 83 zł miesięcznie. Z funduszu socjalnego otrzymywała jednorazowo kwotę 1.000 zł na wypoczynek dla dzieci oraz kwotę 1.000 zł na tzw. „wypoczynek pod gruszą”, łącznie 2.000 zł rocznie, tj. ok. 166 zł miesięcznie. Wobec powyższego łączne wynagrodzenie wynosiło 3.526 zł brutto miesięcznie, tj. ok. 2.523 zł netto miesięcznie. W tym czasie M. W. korzystała również z pomocy socjalnej (...) w S. oraz z bezpłatnych obiadów szkolnych dla dzieci. Otrzymywała również pomoc finansową od swojego ojca w kwocie 400 zł miesięcznie.

Dowód:

1.  przesłuchanie M. W., w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 412-413,

2.  zaświadczenie o zarobkach, w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 9, 112, 113, 410,

3.  decyzja (...) w S., w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 209-211.

M. W. ma obecnie 54 lata. W dalszym ciągu pracuje w (...) S.A. w S., obecnie na stanowisku specjalisty ds. sprzedaży eksportowej, za wynagrodzeniem w kwocie 3.490,12 zł brutto miesięcznie, tj. 2.498,57 zł netto miesięcznie. Raz na dwa-trzy miesiące (średnio co 2,5 miesiąca) otrzymuje premię uznaniową w kwocie 643,22 zł brutto (448,09 zł netto), tj. 257,29 zł brutto miesięcznie (179,24 zł netto miesięcznie). Na święta Bożego Narodzenia otrzymuje dodatkowo premię w wysokości 300 zł, tj. 25 zł na miesiąc. Ponadto jednorazowo z funduszu socjalnego otrzymuje na tzw. „wczasy pod gruszą” po 200 zł na każde uczące się dziecko i 200 zł na pracownika, łącznie 600 zł, tj. 50 zł na miesiąc. Kwotę 200 zł przypadającą na syna P. przekazuje mu każdorazowo. Nie otrzymuje dodatkowego wynagrodzenia rocznego ani innych, poza wymienionymi, świadczeń socjalnych. Dodatkowo sprząta klatkę schodową, za co otrzymuje ok. 100 zł miesięcznie. Wobec powyższego łączny dochód netto uzyskiwany przez M. W. wynosi ok. 2.853 zł miesięcznie. Nie ma innych źródeł dochodów, nie korzysta z pomocy społecznej (...).

Dowód:

1.  przesłuchanie M. W., k. 92-93,

2.  zaświadczenie o zarobkach, k. 43.

W czasie ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów M. S. zajmowała wraz z dwiema małoletnimi córkami dolną część dwupoziomowego mieszkania przy ul. (...) o powierzchni 67 m ², składającą się z salonu, dwóch pokoi, przedpokoju i łazienki. Ta część mieszkania jest własnością ojca M. S., który faktycznie nie mieszkał ze stronami; jednakże opłacił za rok 2011 i 2012 podatek od nieruchomości i za wieczyste użytkowanie nieruchomości. M. S. ponosiła opłaty z tytułu czynszu za dolną część mieszkania w kwocie 558 zł miesięcznie, za energię elektryczną i gaz w kwocie 200-250 zł co dwa miesiące, tj. średnio 112 zł miesięcznie. Łączne koszty utrzymania mieszkania wynosiły 670 zł miesięcznie. Koszty utrzymania mieszkania przypadające na jedną mieszkającą w nim osobę stanowiły 1/3 ich wysokości, tj. ok. 223 zł miesięcznie.

M. S. miała wówczas zaległości w opłatach czynszu za mieszkanie w kwocie ok. 6.000 zł. Od czerwca 2012 r. spłaca to zadłużenie w ratach po 50 zł miesięcznie. Spłacała również pożyczkę zaciągniętą w kwocie 5.000 zł, jesienią 2013 roku, w ratach po 230 zł miesięcznie. W marcu 2014 roku spłaciła również ostatnią ratę kredytu w kwocie 1.200 zł. Kupiła dla siebie tablet za kwotę 499 zł.

M. S. przekazywała swojemu synowi P. W. (2) na jego utrzymanie po 100 zł miesięcznie oraz częściowo pokrywała niektóre z jego wydatków. Od stycznia (...) syn utrzymywany był wyłącznie przez swojego ojca P. W. (1).

Dowód:

1.  przesłuchanie M. W., w aktach sprawy X RC 1981/11, k.249-251,

2.  zestawienie wyciągu bankowego opłat za czynsz, k. 32.

Obecnie, od lipca 2016 r., M. S. (obecnie W.) wraz z córkami zamieszkuje w mieszkaniu komunalnym przy ul. (...) w S.. Przydział mieszkania o powierzchni 38,4 m ², składającego się z dwóch pokoi, kuchni i łazienki z WC, otrzymała w ramach wniosku o „mieszkanie za remont” w 2015 roku. Czynsz za mieszkanie wynosi 663,71 zł, a od września 2016 r., po uzyskaniu 30% zniżki, wynosi 537,82 zł i obejmuje opłaty za ogrzewanie, wodę, nieczystości płynne i stałe oraz domofon. Do kosztów utrzymania mieszkania należą opłaty za energię elektryczną w kwocie 225,42 zł co dwa miesiące, tj. 112,71 zł miesięcznie, opłaty za gaz w kwocie 52,55 zł co dwa miesiące, tj. 26,27 zł miesięcznie, oraz opłaty za TV i Internet w kwocie 57 zł miesięcznie. Łączne koszty utrzymania mieszkania wynoszą 733,80 zł, a w trzyosobowym gospodarstwie domowym, na każdą z zamieszkałych osób przypada 1/3 ich wysokości, tj. ok. 245 zł miesięcznie.

Dowód:

1.  przesłuchanie M. W., k. 92-93,

2.  decyzja (...) o obniżce czynszu, k. 84-85,

3.  polecenie przelewu za energię elektryczną, k. 86,

4.  faktura VAT za gaz, k. 87.

W dniu 23 czerwca 2015 r. zaciągnęła pożyczkę w Pracowniczej Kasie Zapomogowo-Pożyczkowej w kwocie 5.000 zł, a w dniu 20 maja 2016 r. otrzymała od swojego ojca J. S. darowiznę w kwocie 9.600 zł. Darowiznę przeznaczyła na zakup samochodu marki M. rok produkcji 2007 za kwotę 1750 euro, tj. ok. 7.728 zł (1 euro = 4,4163 PLN) i zapłacenie podatku w kwocie 240 zł.

M. S. przeprowadziła remont mieszkania za kwotę 20.000 zł i wyposażyła mieszkanie w meble za kwotę 10.000 zł. Większość wyposażenia została zakupiona na raty i już spłacona, w tym 6 rat za pralkę po 200 zł miesięcznie. Pieniądze na remont mieszkania pochodzą z pożyczki z (...), od siostry i z bieżącego wynagrodzenia. Kosztorys remontu mieszkania komunalnego przyznanego przez gminę opiewał na kwotę 5.411 zł i dotyczył zmniejszonego zakresu robót, o co wnioskowała M. S. w sierpniu 2015 roku.

Dowód:

1.  przesłuchanie M. W., k. 92-93,

2.  kosztorys robót remontowych, k. 82-83,

3.  podanie o odstąpienie od części robót remontowych, k. 80,

4.  decyzja (...) w sprawie robót remontowych, k. 81,

5.  wniosek i decyzja o przyznaniu pożyczki, k. 30,

6.  potwierdzenie przelewu darowizny, k. 31

7.  umowa sprzedaży samochodu, k 78,

8.  dowód wpłaty podatku, k. 79.

P. W. (1) posiada wykształcenie wyższe, jest mgr inż. elektrykiem. Jest osobą ogólnie zdrową. Nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności ani o niezdolności do pracy.

W czasie ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów, w okresie od 25 maja 2012 roku do 4 lipca 2013 roku prowadził działalność gospodarczą w zakresie małej gastronomii, bar z kebabem i hamburgerami. Zatrudniał pracownika na umowę zlecenia, w barze dorabiał jego syn. Z uwagi na ponoszone straty powód zawiesił prowadzoną działalność. W okresie od 19 sierpnia 2013 roku do 3 września 2013 roku był zarejestrowany jako bezrobotny bez prawa do zasiłku. W listopadzie 2013 roku otrzymał z (...) w S. specjalny dodatek celowy w kwocie 100 zł na zakup żywności i opłatę czynszu. Od 4 listopada 2013 roku pracował w (...) Sp. z o.o. jako starszy specjalista ds. serwisu za wynagrodzeniem brutto 2.780 zł miesięcznie (ok. 2.002 zł netto). W grudniu 2013 roku i na wiosnę 2014 roku otrzymał premie w kwotach po 500 zł netto, tj. 83 zł na miesiąc. Ponadto dorabiał, filmując imprezy okolicznościowe. W roku 2014 miał w tym zakresie podpisane trzy umowy, każda z nich opiewała na kwotę 1.300 zł, przy czym po uwzględnieniu kosztów wykonania umowy, było to ok. 400 zł netto, co w skali miesiąca daje dochód w kwocie 100 zł (3 x 400 zł / 12 m-cy). P. W. (1) zlikwidował dwie polisy ubezpieczeniowe, które były wystawione na jego nazwisko, i z tego tytułu otrzymał 12.000 zł, co w skali miesiąca daje kwotę 1.000 zł. Za okres od listopada 2013 r. do czerwca 2014 r. (tj. do czasu rozprawy w sprawie o rozwód) uzyskiwał średni dochód netto w kwocie 3.185 zł miesięcznie.

P. W. (1) posiadał zobowiązania z tytułu prowadzonej wcześniej działalności gospodarczej w kwocie 1.000.000 złotych oraz zobowiązania z tytułu niepłaconych w pełni kosztów utrzymania rodziny w kwocie 40.000 złotych. Wynagrodzenie P. W. (1) w (...) Sp. z o.o. było zajęte przez Komornika Sądowego, w części, w kwocie ok. 1.202 zł miesięcznie.

Dowód:

1.  przesłuchanie P. W. (1), w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 413,

2.  decyzja PUP w S., w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 362,

3.  zaświadczenie (...), w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 363,

4.  umowa o pracę, w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 407,

5.  rozliczenia miesięczne zarobków, w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 408,

6.  decyzja (...) w S., w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 409,

7.  umowa o dzieło, w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 222,

8.  umowy zlecenia, w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 223-227.

W październiku 2014 roku P. W. (1) rozwiązał z (...) Sp. z o.o. umowę o pracę za porozumieniem stron.

W okresie od października 2014 roku do października 2015 roku nie miał stałego zatrudnienia. W tym czasie przez kilka tygodni pracował za granicą jako pracownik fizyczny, jednakże ze względów zdrowotnych musiał z tej pracy zrezygnować. Od 1 października 2015 roku ma zawartą umowę z firmą PHU (...) na prowadzenie warsztatu. W roku 2015 uzyskał dochód w kwocie 21.037,78 zł. Po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne w kwocie 719,79 zł, dochód miesięczny netto wynosił ok. 1.693 zł.

Obecnie P. W. (1) ma 52 lata, pracuje w (...) Serwis s.c. Zatrudniony jest na stanowisku specjalisty ds. marketingu na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Za okres trzech miesięcy, od 1 września do 30 listopada 2016 r., otrzymał wynagrodzenie brutto w kwocie 5.550 zł, tj. średnio 1.850 zł miesięcznie. Wynagrodzenie netto za ten okres wynosiło 4.067,07 zł, czyli średnio ok. 1.356 zł miesięcznie. Obecnie zarabia netto 1.459 zł miesięcznie. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego nie otrzymuje premii, bonów świątecznych ani innych ekwiwalentów. Ma nienormowany czas pracy, co pozwala mu na podjęcie dodatkowych prac. W dniu 2 października 2015 r. wznowił działalność gospodarczą. Z tego tytułu uzyskuje dochód netto w kwocie ok. 2.000 zł miesięcznie. Za prowadzenie warsztatu wystawił firmie PHU (...) dwa rachunki; w kwietniu 2016 r. na kwotę 6.330 zł i w maju 2016 r. na kwotę 6.300 zł. Poza powyżej wymienionymi nie posiada żadnych innych źródeł dochodu, nie posiada również oszczędności. Wobec powyższego, łączny dochód netto uzyskiwany przez P. W. (1) wynosi 3.459 zł miesięcznie.

P. W. (1) w dalszym ciągu posiada zobowiązania z tytułu prowadzonej wcześniej działalności gospodarczej w kwocie 1.000.000 złotych. Prowadzone przeciwko niemu postępowania egzekucyjne są umarzane z powodu bezskuteczności. Alimenty na córki płaci regularnie, ale nie w pełnej wysokości. Za 2015 i 2016 rok zaległość w płatności alimentów wyniosła ok. 2.560 zł. Przeciwko P. W. (1) prowadzone jest postępowanie egzekucyjne o zapłatę zaległych alimentów na kwotę 2.831,73 zł. Zajęcie wierzytelności skierowane zostało przez Komornika Sądowego do (...) S.A. w W. i dotyczy całej kwoty pozostającej do zapłaty.

Dowód:

1.  przesłuchanie P. W. (1), k. 90-92,

2.  przesłuchanie M. S., k. 92,

3.  zaświadczenie US o dochodach P. W. (1), k. 6,

4.  zaświadczenie o zarobkach, k. 9,

5.  zaświadczenie (...), k. 33,

6.  rachunki za prowadzenie warsztatu, k. 35 i 36,

7.  zajęcie wierzytelności, k. 77.

W czasie ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów P. W. (1) zajmował górną część dwupoziomowego mieszkania o powierzchni 20 m ², składającą się z dwóch pokoi i WC z umywalką. Formalnie wynajmował tę część mieszkania od wspólnoty mieszkaniowej, opłata za wynajem wynosiła 250 zł miesięcznie. Korzystał również z pomieszczeń znajdujących się w dolnej części mieszkania. Partycypował w 40% opłaty za gaz i w 60% opłaty za prąd całego mieszkania, czyli zarówno górnej, jak i dolnej części. Średnio w skali roku opłaty te wynosiły 600 zł co dwa miesiące, przy czym udział P. W. (1) wynosił 350-400 zł co dwa miesiące tj. średnio 188 zł miesięcznie. Dodatkowo opłacał abonament za RTV i Internet w kwocie 130-140 zł miesięcznie, średnio 135 zł miesięcznie. Łączne koszty ponoszone na utrzymanie mieszkania wynosiły 573 zł miesięcznie.

W związku z powyższym, koszty ponoszone na utrzymanie mieszkania w części przypadającej na P. W. (1), w dwuosobowym gospodarstwie domowym, stanowiły ½ całości kosztów i wynosiły 286 zł miesięcznie.

Z tej części mieszkania korzystali również dwaj synowie, kiedy przyjeżdżali do domu na wakacje. Młodszy syn P. W. (2) miał wówczas 20 lat, studiował w P. na I roku i od stycznia 2013 roku był na wyłącznym utrzymaniu ojca, który przekazywał synowi na utrzymanie 1.000 zł miesięcznie, wcześniej partycypował w kosztach utrzymania syna mniejszą kwotą ok. 500 zł miesięcznie. Matka przekazywała na utrzymanie P. W. (2) po 100 zł miesięcznie oraz częściowo pokrywała niektóre z jego wydatków. Starszy syn S. W. miał wówczas 27 lat i utrzymywał się samodzielnie. Studiował w trybie dziennym na drugim kierunku. Po pierwszym kierunku studiów uzyskał zawód ratownika medycznego. Pracował jako ochroniarz w centrum handlowym i osiągał dochody w kwocie ok. 1.000 zł miesięcznie.

W tym czasie P. W. (1) już od kilkunastu lat chorował na nadciśnienie i łuszczycę. Na leczenie wydawał średnio 100 zł miesięcznie, a na zakup leków 50-60 zł miesięcznie, średnio 55 zł miesięcznie. Korzystał z samochodu marki N. (...) rok produkcji 2002. Ponosił koszty eksploatacji samochodu w kwocie 200-250 zł miesięcznie, średnio 225 zł miesięcznie. Ponosił także koszty ubezpieczenia pojazdu w kwocie 700-800 zł rocznie, tj. średnio 62 zł miesięcznie. Na wyżywienie wydawał 200 zł miesięcznie. Łącznie ponosił koszty w kwocie 642 zł na miesiąc.

Wobec powyższego łączne usprawiedliwione koszty utrzymania P. W. (1), obejmujące koszty utrzymania mieszkania oraz koszty indywidualne, wynosiły wówczas 928 zł miesięcznie.

P. W. (1) opłacał również wszelkie koszty związane z edukacją dwóch córek i na ten cel wydawał po 50 zł miesięcznie na każdą z nich. Opłacił również wycieczki szkolne dzieci w kwotach 380 zł i 410 zł. Na wydatki związane ze studniówką młodszego syna P. przekazał 1.000 zł. Młodszej córce kupił gitarę z oprzyrządowaniem za kwotę 160 zł.

Dowód:

1.  przesłuchanie P. W. (1), w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 247-249.

Obecnie P. W. (1) wraz z młodszym, 23-letnim synem P. W. (2) w dalszym ciągu zajmuje górną część dwupoziomowego mieszkania, która ma status mieszkania lokatorskiego i jest własnością wspólnoty mieszkaniowej. P. W. (2) mieszka tam tylko wtedy, gdy przyjeżdża do S. na wakacje, święta i weekendy. Natomiast dolna część mieszkania jest własnością ojca M. S.. Na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. akt X RC 1981/11, P. W. (1) ma prawo użytkowania salonu, kuchni i łazienki w dolnej części mieszkania. Za górną część mieszkania płaci czynsz w kwocie 311,77 zł miesięcznie, za energię elektryczną w systemie prepayd płaci 97,50 zł co 24 dni, tj. 121,87 zł miesięcznie, za gaz płaci 152,70 zł co dwa miesiące, tj. 76,35 zł miesięcznie, za TV i Internet stacjonarny płaci 104,99 zł miesięcznie. Łączne koszty utrzymania mieszkania wynoszą 614,98 zł miesięcznie, z czego na P. W. (1) przypada ich połowa w dwuosobowym gospodarstwie domowym, wynosząca ok. 307 zł miesięcznie.

P. W. (1) ponosi również opłatę w kwocie 286,78 zł miesięcznie za abonament pakietu trzech telefonów (swojego i dwóch córek) oraz raty za aparaty telefoniczne i laptop dla córki J.. Powyższa opłata jest zatem uiszczana na zaspokojenie potrzeb P. W. (1) jedynie w 1/3 wysokości, tj. w kwocie ok. 95 zł.

Na dzień 31 lipca 2016 r. P. W. (1) miał zadłużenie w płatności czynszu za mieszkanie w kwocie 3.923,88 zł, obecnie zmniejszyło się ono do kwoty ok. 3.000 zł.

Dowód:

1.  przesłuchanie P. W. (1), k. 90-92,

2.  paragon płatności prepayd za energię elektryczną, k. 48 i 49,

3.  potwierdzenie przelewu płatności za gaz, k. 52-53,

4.  potwierdzenie przelewu płatności za TV i Internet domowy, k. 56 i 57,

5.  potwierdzenie przelewu za czynsz mieszkania, k. 58 i 59,

6.  potwierdzenie opłaty abonamentu i rat aparatów telefonicznych i laptopa, k. 54 i 55,

7.  przesądowe wezwanie do zapłaty, k. 10.

P. W. (1) w dalszym ciągu choruje na nadciśnienie tętnicze i łuszczycę oraz osteoporozę. W związku z chorobami wydaje na leki 100-200 zł miesięcznie, średnio 150 zł miesięcznie. Do ZUS płaci składkę zdrowotną w kwocie 288,95 zł miesięcznie. Na ubrania i środki czystości wydaje ok. 100 zł miesięcznie. Nie posiada własnego samochodu. Korzysta z 15-letniego samochodu N. (...), który jest własnością jego syna. Na eksploatację samochodu wydaje znaczne kwoty, które w całości zalicza do kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej. Do kosztów indywidualnych należą również koszty wyżywienia w kwocie 400 zł. Łącznie indywidualne koszty utrzymania P. W. (1) wynoszą obecnie ok. 939 zł miesięcznie.

Wobec powyższego łączne usprawiedliwione koszty utrzymania P. W. (1) wynoszą obecnie ok. 1.340 zł miesięcznie i obejmują koszty utrzymania mieszkania w części przypadającej na niego oraz koszty indywidualne.

P. W. (1) oprócz małoletnich córek ma na utrzymaniu pełnoletniego syna P. W. (2), którego matką również jest M. S., a który studiuje na Politechnice (...) na Wydziale Elektrycznym na studiach stacjonarnych II stopnia. Planowany termin zakończenia studiów nastąpi w dniu 30 września 2017 r. P. W. (1) w całości ponosi koszty utrzymania syna w kwocie 1.200 zł przez 9 miesięcy w roku (rok akademicki), tj. ok. 1.080 zł na miesiąc, obejmujące opłatę za stancję i wyżywienie. Ubrania i większe zakupy syn robi z pieniędzy zarobionych podczas wakacji. W 2015 roku uzyskał on dochód netto w kwocie 3.441,40 zł, tj. ok. 287 zł miesięcznie. P. W. (1) scedował również na byłą żonę prawo do odliczenia od podatku dochodowego ulgi na syna P. W. (2) w kwocie 1.160 zł. Pieniądze te miała ona przekazać synowi, jednakże nie wywiązała się z obietnicy.

P. W. (1) utrzymuje z córkami częste kontakty. Co tydzień przychodzą one do niego na obiad. Spędza z córkami wakacje w wymiarze jednego lub dwóch tygodni i wtedy wyjeżdżają; spędza także z córkami święta. Zabiera córki na zakupy, np. do P. w Niemczech, kupuje córkom prezenty na urodziny i święta. Kupuje córkom odzież, każdej w kwocie 200 zł rocznie. Kiedy córki są pod jego pieczą, to zapewnia im utrzymanie.

W roku 2015 przekazał kwotę 1300-1400 zł na zapłatę za wycieczkę dla córki Z. do W.. Ostatnio przekazał jej kwotę 150 zł z przeznaczeniem na opłatę nauki języka rosyjskiego.

Dowód:

1.  przesłuchanie P. W. (1), k. 90-92,

2.  przesłuchanie M. W., k. 93,

3.  potwierdzenie przelewu do ZUS, k. 50 i 51,

4.  zaświadczenie o studiowaniu P. W. (2), k. 4,

5.  kserokopia legitymacji studenckiej P. W. (2), k. 5,

6.  zaświadczenie US o dochodach P. W. (2), k. 7.

Małoletnia J. W., w czasie ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów, uczęszczała do IV klasy szkoły muzycznej.

W związku z realizacją obowiązku szkolnego ponosiła koszty na składkę klasową w kwocie 50 zł miesięcznie. Zwolniona była z opłaty na fundusz szkolny, który wynosił 200 zł rocznie. Małoletnia wyjeżdżała raz w roku na wycieczkę szkolną; koszt wycieczki wynosił 400 zł tj. ok. 33 zł miesięcznie. Nie korzystała z płatnych zajęć. Łącznie usprawiedliwione koszty szkolne wynosiły 83 zł miesięcznie.

Małoletnia J. W. chorowała na tarczycę i zażywała na stałe leki, które kosztowały 80 zł miesięcznie. Chorowała również na refluks żołądka, na leki z tym związane wydawała kwotę 100 zł miesięcznie. Łącznie na leki wydawała 180 zł miesięcznie.

Do usprawiedliwionych kosztów utrzymania tej małoletniej należały również koszty wyżywienia w kwocie 400 zł miesięcznie, koszty zakupu odzieży i obuwia w kwocie 200 zł miesięcznie, koszty zakupu środków czystości i higieny w kwocie 60 zł miesięcznie oraz opłata za telefon komórkowy w kwocie 50 zł miesięcznie. Wobec powyższego łączne indywidualne koszty utrzymania wynosiły 710 zł miesięcznie.

Wobec powyższego łączne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej J. W. wynosiły wówczas 1.196 zł miesięcznie. Obejmowały one koszty utrzymania mieszkania w części przypadającej na małoletnią w kwocie 223 zł miesięcznie, indywidualne koszty utrzymania w kwocie 710 zł miesięcznie, koszty związane z obowiązkiem szkolnym w kwocie 83 zł miesięcznie oraz koszty zakupu leków w kwocie 180 zł miesięcznie.

Dowód:

1.  przesłuchanie M. S., w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 115-117, 249-251, 412-413.

Obecnie małoletnia J. W. ma 14 lat, jest w I klasie gimnazjum muzycznego. Do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej należą koszty wyżywienia w kwocie 400 zł miesięcznie, zakupu odzieży i obuwia w kwocie 200 zł miesięcznie, kosmetyków i środków czystości w kwocie 60 zł miesięcznie. Wobec powyższego łączne indywidualne koszty utrzymania wynoszą 660 zł miesięcznie. Natomiast opłatę za jej telefon w całości dobrowolnie pokrywa P. W. (1).

W związku z realizacją obowiązku szkolnego do usprawiedliwionych kosztów utrzymania należy zaliczyć: opłatę na fundusz muzyczny w kwocie 360 zł na rok, tj. 30 zł miesięcznie, składkę klasową w kwocie 50 zł miesięcznie, koszty socjalizacji rówieśniczej w kwocie 20 zł miesięcznie. Ponadto dwa razy w roku małoletnia wyjeżdża na wycieczki szkolne, których koszty wynoszą 350-500 zł, średnio 830 zł na rok, tj. 69 zł miesięcznie. Małoletnia zwolniona jest z opłaty na radę rodziców, która wynosi 120 zł rocznie. Łącznie usprawiedliwione koszty szkolne wynoszą 169 zł miesięcznie.

Małoletnia J. W. choruje na refluks żołądka i schorzenie ortopedyczne. Leczy się w ramach NFZ. Musi przyjmować leki na refluks. Koszty zakupu leków wynoszą 50 zł miesięcznie. Powinna chodzić na basen, który kosztuje 120 zł miesięcznie, natomiast zajęcia ortopedyczne odbywają w szkole nieodpłatnie.

Wobec powyższego łączne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej J. W. wynoszą 1.244 zł miesięcznie. Obejmują one koszty utrzymania mieszkania w części przypadającej na małoletnią w kwocie 245 zł miesięcznie, indywidualne koszty utrzymania w kwocie 660 zł miesięcznie, koszty związane z obowiązkiem szkolnym w kwocie 169, koszty zakupu leków w kwocie 50 zł miesięcznie oraz opłata za basen 120 zł miesięcznie.

Dowód:

1.  przesłuchanie M. W., k. 92-93.

Małoletnia Z. W., w czasie ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów, uczęszczała do II klasy gimnazjum.

W związku z realizacją obowiązku szkolnego ponosiła koszty na składkę klasową w kwocie 50 zł miesięcznie. Małoletnia wyjeżdżała raz w roku na wycieczkę szkolną; koszt wycieczki wynosił 400 zł, tj. ok. 33 zł miesięcznie. Łącznie usprawiedliwione koszty szkolne wynosiły 83 zł miesięcznie.

Małoletnia Z. W. chorowała na alergię pokarmową i wziewną, na leki wydawała kwotę 100 zł miesięcznie. Miała również problemy z uszami, na zakup lekarstw z tym związanych wydawała kwotę 50 zł miesięcznie. Stwierdzono u niej zapalenie żołądka i przez okres 3 miesięcy leczona była farmakologicznie.

Do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej należały także koszty wyżywienia w kwocie 400 zł miesięcznie, zakupu odzieży i obuwia w kwocie 200 zł miesięcznie, kosmetyków i środków czystości w kwocie 60 zł miesięcznie oraz opłatę za telefon komórkowy w kwocie 50 zł miesięcznie. Wobec powyższego łączne indywidualne koszty utrzymania wynosiły 710 zł miesięcznie.

Wobec powyższego łączne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej Z. W. wynosiły wówczas 1.166 zł miesięcznie. Obejmowały one koszty utrzymania mieszkania w części przypadającej na małoletnią w kwocie 223 zł miesięcznie, indywidualne koszty utrzymania w kwocie 710 zł miesięcznie, koszty związane z obowiązkiem szkolnym w kwocie 83 zł miesięcznie oraz koszty zakupu leków w kwocie 150 zł miesięcznie.

Dowód:

1.  przesłuchanie M. S., w aktach sprawy X RC 1981/11, k. 115-117, 249-251, 412-413.

Obecnie małoletnia Z. W. ma 17 lat, jest w II klasie szkoły średniej. Do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej należą koszty wyżywienia w kwocie 400 zł miesięcznie, zakupu odzieży i obuwia w kwocie 200 zł miesięcznie, kosmetyków i środków czystości w kwocie 60 zł miesięcznie. Wobec powyższego łączne indywidualne koszty utrzymania wynoszą 660 zł miesięcznie. Natomiast opłatę za jej telefon w całości dobrowolnie pokrywa P. W. (1).

W związku z realizacją obowiązku szkolnego do usprawiedliwionych kosztów utrzymania należy zaliczyć: składkę klasową w kwocie 50 zł miesięcznie, koszty socjalizacji rówieśniczej w kwocie 20 zł miesięcznie. Ponadto jeden raz w roku wyjeżdża na wycieczkę szkolną. Koszty ostatniej wyniosły 1.000 zł, tj. 83 zł miesięcznie. Wycieczkę do W. opłacił ojciec małoletniej, natomiast matka przekazała kwotę 50-100 euro na wydatki. Małoletnia zwolniona jest z opłaty na radę rodziców. Łącznie usprawiedliwione koszty szkolne małoletniej Z. wynoszą 153 zł miesięcznie.

Małoletnia Z. W. choruje na refluks i żółciowe zapalenie żołądka, ma również wadę serca. Przyjmuje leki, które kosztują 70 zł miesięcznie. Leczy się w ramach NFZ, poza stomatologią. Ze względu na wadę serca musi być pod stałą opieką stomatologa. Na stomatologa wydaje rocznie 400 zł, tj. ok. 33 zł miesięcznie. Łącznie koszty leczenia i zakupu leków wynoszą 103 zł miesięcznie.

Wobec powyższego łączne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej Z. W. wynoszą 1.161 zł miesięcznie. Obejmują one koszty utrzymania mieszkania w części przypadającej na małoletnią w kwocie 245 zł miesięcznie, indywidualne koszty utrzymania w kwocie 660 zł miesięcznie, koszty związane z obowiązkiem szkolnym w kwocie 153 zł miesięcznie oraz koszty leczenia i zakupu leków w kwocie 103 zł miesięcznie.

Dowód:

1.  przesłuchanie M. W., k. 92-93.

Sąd zważył, co następuje:

Oba powództwa nie zasługiwały na uwzględnienie.

Żądania obu pozwów, głównego i wzajemnego, oparto o przepis art. 138 k.r.o., zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Poprzez zmianę stosunków, o których mowa w ww. przepisie należy rozumieć każdą zmianę w sferze osobistej i majątkowej, zarówno uprawnionego, jak i zobowiązanego, która wpływa na zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka, jak i możliwości zarobkowe rodzica, a w konsekwencji także na wysokość zobowiązania alimentacyjnego. Wskazuje się przy tym, że sama różnica wieku dziecka spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość alimentów, uzasadnia przyjęcie, że nastąpił wzrost potrzeb dziecka, wynikający m.in. z rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej, socjalizacji rówieśniczej, czy większych potrzeb w zakresie wyżywienia, zakupu odzieży itp. Powyższe z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków związanych z zaspokajaniem tych potrzeb przez rodziców dziecka (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1965 r., I CZ 135/64, niepubl.).

Zakres świadczeń alimentacyjnych rodzica względem dziecka wyznacza natomiast przepis art. 135 § 1 k.r.o., w myśl którego zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka określa art. 96 k.r.o., zgodnie z którym rodzicie obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa, odpowiednio do jego uzdolnień. Nie budzi wątpliwości, że każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci mieszkania, wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia itp. Powyższe nie oznacza obowiązku rodziców zaspokajania wszelkich potrzeb ich małoletnich dzieci, lecz jedynie tych, które są niezbędne z punktu widzenia celu ich wychowania i przygotowania do pracy. W tym kontekście należy zauważyć, że rodzic, który w związku z utrzymaniem dziecka ponosi koszty znacznie przekraczające standardowe i niezbędne wydatki związane z utrzymaniem dziecka, nie może żądać od drugiego rodzica, w szczególności znajdującego się w trudnej sytuacji majątkowej, partycypacji w ogóle ponoszonych opłat, a jedynie w tej części, którą wyznacza dyspozycja art. 96 k.r.o.

P. W. (1) jest ojcem pozwanych, a zatem zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. zobligowany jest do łożenia na utrzymanie małoletnich, które nie posiadają majątku ani źródeł dochodów, a zatem nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Powyższa okoliczność nie była kwestionowana przez P. W. (1). Kwestionował on natomiast wysokość alimentów, żądając ich obniżenia wobec obu małoletnich z kwot po 600 zł miesięcznie do kwot po 300 zł miesięcznie na każdą z nich. Natomiast przedstawicielka ustawowa małoletnich, działając w ich imieniu i na ich rzecz, żądała podwyższenia alimentów do kwot po 900 zł miesięcznie na każde dziecko. Równocześnie w uzasadnieniu pozwu oraz uzasadnieniu odpowiedzi na pozew, zawierającej powództwo wzajemne, strony zasadniczo skoncentrowały się na kwestionowaniu prawomocnego wyroku rozwodowego, twierdząc, iż Sądy obu instancji, które orzekały w sprawie rozwodowej, nieprawidłowo obliczyły wysokość alimentów.

W tym kontekście należy z całą mocą podkreślić, iż powództwo o zmianę (podwyższenie albo obniżenie) wysokości alimentów nie stanowi środka odwoławczego od prawomocnego orzeczenia w przedmiocie ustalenia wysokości alimentów dla stron, które są takim orzeczeniem nieusatysfakcjonowane, ale środek umożliwiający zmianę takiego orzeczenia tylko i wyłącznie wskutek zmiany stosunków faktycznych, i to takiej, która ma charakter istotny.

Ustalając wysokość alimentów należnych od ojca na rzecz małoletnich, Sąd wziął pod uwagę zarówno usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletnich, jak i możliwości majątkowe i zarobkowe ich obojga rodziców.

Zakres możliwości zarobkowych zobowiązanego podlega ocenie z punktu widzenia wynagrodzenia, jakie ten otrzymywałby przy pełnym wykorzystaniu swoich sił i możliwości, nie zaś wynagrodzenia rzeczywiście otrzymywanego. Podkreśla się przy tym, że rodzic winien dzielić się z dziećmi nawet skromnym wynagrodzeniem, a nadto, że dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z 5 stycznia 1956 r., III Cr 919/55, OSN 1957, poz. 74).

Przy uwzględnieniu powyższego, rolą Sądu w pierwszej kolejności było ustalenie, czy od ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów, nastąpiła przewidziana art. 138 k.r.o. zmiana stosunków.

Sąd doszedł do przekonania, iż zmiana taka nie miała miejsca.

Należy zauważyć, iż od ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów, tj. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. akt I ACa 774/14, do chwili zamknięcia rozprawy w niniejszej sprawie minęły zaledwie ponad 2 lata, na których przestrzeni nie nastąpiło ani istotne zwiększenie cen towarów i usług, ani zmiana stosunków społeczno-gospodarczych w Polsce. Ponadto obie małoletnie są na porównywalnym etapie edukacji oraz rozwoju psychofizycznego.

Aktualne usprawiedliwione koszty ich utrzymania są porównywalne z tymi, które istniały w chwili orzekania w przedmiocie alimentów przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie w sprawie sygn. akt I ACa 774/14 i w dalszym ciągu – jak precyzyjnie wskazano w stanie faktycznym – oscylują wokół kwoty 1.200 zł w przypadku każdej z nich. W tak krótkim czasie mogłyby one ulec diametralnej zmianie tylko w wyniku zdarzeń losowych, do których na szczęście nie doszło. Zdaniem Sądu, ustalone w stanie faktycznym koszty, wynikające z przesłuchania przedstawicielki ustawowej małoletnich oraz przedłożonych przez nią dokumentów, a przy tym ocenione przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego, są w sposób naturalny związane z utrzymaniem osób w takim wieku oraz przy takim stanie zdrowia, w jakim obecnie znajdują się małoletnie. Konieczność odwołania się do zasad doświadczenia życiowego i zawodowego w zakresie wydatków związanych z ich utrzymaniem wynikała z tego, że przedstawicielka ustawowa nie przedłożyła dokumentów, z których jednoznacznie wynikałaby wysokość wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem małoletnich, a o ich wysokości nie mogą świadczyć same tylko subiektywne twierdzenia uprawnionych. Nieprzekonujące są dla Sądu wydatki, wskazane przez przedstawicielkę ustawową, zarówno w odpowiedzi na pozew, jak i w jej zeznaniach, zwłaszcza w zakresie wyżywienia córek, które oszacowała na kwotę 800 zł miesięcznie w przypadku każdej z nich, skoro równocześnie sama stwierdziła, że „utrzymanie dorastającego mężczyzny w wieku 20 paru lat kosztuje około 1.000 zł”. Usiłując zatem zwolnić się od obowiązku alimentacyjnego wobec swojego pełnoletniego syna P. W. (2), który pozostaje na utrzymaniu P. W. (1), mimowolnie przyznała, że podawane przez nią koszty utrzymania małoletnich córek są znacznie zawyżone. Koszty utrzymania małoletnich, mieszkających razem z matką, nie mogą bowiem przewyższać kosztów utrzymania studenta, który w trakcie roku akademickiego mieszka samodzielnie. Ponadto, w ocenie Sądu, nie jest uzasadnione dublowanie wydatków na obiady dla małoletniej J. W., która każdego dnia spożywa je w domu, a ponadto 3-4 razy w tygodniu dodatkowo kupuje je w szkole, i to nawet nie w systemie abonamentowym, co mogłaby sugerować ich częstotliwość, lecz każdego dnia oddzielnie, przepłacając przy tym 3 zł za jeden obiad. Nieuzasadniona i nierozsądna polityka finansowa, na jaką małoletniej pozwala jej matka, nie może obciążać P. W. (1), który nie ma na nią żadnego wpływu. Oczywiście, w kręgu usprawiedliwionych wydatków na obie małoletnie znajdują się również koszty utrzymania ich telefonów. Nie zostały one jednak zaliczone w stanie faktycznym uzasadnienia do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletnich, albowiem w całości pokrywa je P. W. (1) i niezależnie od sposobu zakończenia niniejszego postępowania niewątpliwie będzie czynił to w dalszym ciągu, skoro opłaca pakiet za 3 telefony, czyli córek i własny, z jakiego z pewnością nie zrezygnuje. Nie jest zatem zasadne, aby P. W. (1) dodatkowo partycypował w kosztach utrzymania telefonów córek wskutek rozliczeń dokonanych w niniejszej sprawie.

Jeżeli chodzi o możliwości majątkowe i zarobkowe P. W. (1), to są one porównywalne z tymi, jakie istniały w czasie orzekania przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie w sprawie sygn. akt I ACa 774/14. Łączne dochody netto P. W. (1) wzrosły w tym czasie z kwoty 3.185 zł do kwoty 3.459 zł miesięcznie, czyli o 274 zł, a zatem zmiany tej nie można uznać za istotną. Natomiast obniżenie się zasadniczego wynagrodzenia P. W. (1) u jego podstawowego pracodawcy nie może mieć wpływu na zakres jego obowiązku alimentacyjnego, albowiem, jak sam przyznał, umowę o pracę z (...) sp. z o.o. rozwiązał w październiku 2014 r. za porozumieniem stron, co oznacza, że dobrowolnie zmienił swoje zatrudnienie na mniej zyskowne. Zgodnie zaś z art. 136 k.r.o., jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez ważnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych.

Sąd zważył również, że P. W. (1) w całości finansuje koszty utrzymania pełnoletniego syna P. W. (2), co jest niesporne. Natomiast M. S. nie wspomaga ich syna w żaden sposób, ani finansowo, ani rzeczowo, a nawet nie przekazała mu kwoty 1.160 zł wynikającej z ulgi podatkowej, co wcześniej deklarowała. W tym stanie rzeczy P. W. (2), działając we własnym imieniu i na własną rzecz, powinien dochodzić od matki alimentów tytułem partycypowania przez nią w odpowiedniej części swoich usprawiedliwionych wydatków. Jeżeli natomiast dobrowolnie z tego rezygnuje, to nie może oczekiwać od ojca, że będzie on w całości je finansował. Dobrowolne czynienie tego przez P. W. (1) nie może w konsekwencji uzasadniać jego żądania, aby zostały obniżone jego alimenty na małoletnie córki. Nie istnieje bowiem możliwość kompensowania przez osobę zobowiązaną do alimentacji jej wydatków wynikających z dostarczania drugiemu środków utrzymania ponad swoje zobowiązanie z wydatkami ponoszonymi na utrzymanie innych osób.

Podobna sytuacja, we wskazanym okresie, dotyczy możliwości majątkowych i zarobkowych M. S., której dochody netto wzrosły z kwoty 2.523 zł do kwoty 2.853 zł miesięcznie, czyli o 330 zł, a więc również nie w sposób istotny. Nie uległy także zasadniczej zmianie koszty ponoszone na utrzymania mieszkania, mimo zmiany miejsca zamieszkania. Sąd nie dał wiary wskazanym przez M. S. kosztom, poniesionym na remont mieszkania komunalnego uzyskanego od gminy, w kwocie 20.000 zł, które w sposób zasadniczy odbiegały od kosztorysu robót, opiewającego na kwotę ok. 5.400 zł, zwłaszcza, że na poparcie swoich twierdzeń nie przedstawiła ona żadnego dowodu w postaci faktury czy rachunku.

Niewątpliwie koszty utrzymania dzieci obciążają nie tylko matkę, ale również ojca dzieci. P. W. (1) utrzymuje częste kontakty z dziećmi, spędza z dziećmi święta i część wakacji. Zabiera córki na zakupy, kupuje im prezenty i odzież. Kupił córkom telefony komórkowe i opłaca ich abonament i Internet mobilny. Kiedy córki znajdują się pod jego pieczą, zapewnia im utrzymanie. P. W. (1) czyni osobiste starania o wychowanie córek, nie obciążając tym obowiązkiem wyłącznie ich matki. Jednak nie może być to utożsamiane ze sprawowaniem codziennej pieczy nad nimi. Z drugiej strony należy wskazać, iż ze względu na wiek i stopień rozwoju żadna z małoletnich, w przeciwieństwie do niemowląt i młodszych dzieci, nie wymaga permanentnej opieki rodziców.

Z tych też względów, w ocenie Sądu, obecne możliwości majątkowe i zarobkowe P. W. (1) pozwalają mu na płacenie alimentów w dotychczasowej wysokości tj. w kwotach po 600 zł miesięcznie na rzecz małoletniej J. W. i małoletniej Z. W.. Kwoty te są adekwatne do możliwości zarobkowych i majątkowych P. W. (1).

Sąd dokonał oceny zgromadzonych w sprawie dowodów w oparciu o dyspozycję art. 233 § 1 k.p.c. Sąd nadał moc dowodową i przymiot wiarygodności dokumentom zgromadzonym w toku postępowania oraz znajdującym się w aktach sprawy X RC 1981/11, które nie były przez strony kwestionowane ani nie budziły wątpliwości Sądu. Powyższe dowody pozwoliły na ocenę sytuacji majątkowej i zarobkowej rodziców małoletnich oraz zakresu ich usprawiedliwionych potrzeb.

Ustalając zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletnich w zakresie kosztów utrzymania mieszkania, Sąd kierował się złożonymi przez ich matkę zeznaniami i dokumentami, których nie kwestionował P. W. (1), a pozostałe koszty utrzymania małoletnich przyjął na podstawie zeznań ich matki, zweryfikowanych przez Sąd na podstawie doświadczenia życiowego i zawodowego oraz wiedzy ogólnej. Sąd czynił także ustalenia faktyczne na podstawie dowodu z przesłuchania P. W. (1), zwłaszcza w zakresie jego możliwości zarobkowych oraz wydatków czynionych przez niego na utrzymanie własne i wszystkich jego dzieci.

Natomiast wniosek P. W. (1) o przesłuchanie w charakterze świadka P. W. (2) został oddalony jako bezzasadny, albowiem zakres jego usprawiedliwionych potrzeb nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, której przedmiotem nie były alimenty na jego rzecz.

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji wyroku.