Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV C 709/13

POSTANOWIENIE

Dnia 5 sierpnia 2013r.

Referendarz sądowy w Sądzie Okręgowym w Warszawie, Wydziale IV Cywilnym

Sebastian Chaber

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 sierpnia 2013 roku w Warszawie

w sprawie z powództwa J. G. i M. L.

przeciwko Skarbowi Państwa – Komendzie Rejonowej Policji W. III

o wydanie rzeczy ewentualnie o zapłatę /w przedmiocie wniosku p. J. G.
o zwolnienie od kosztów sądowych/

postanawia:

1. zwolnić p. J. G. od kosztów sądowych w części, to jest od opłaty od pozwu
ponad kwotę 2000 (dwa tysiące) złotych;

2. w pozostałej części wniosek oddalić.

UZASADNIENIE

Zdaniem orzekającego, zasadnym było, aby powód poniósł częściowo ww. opłatę (wniosek k. 3, 5-7; oświadczenie majątkowe k. 9-12; zeznanie PIT-37 za 2012r. k. 13; Zestawienie obrotów k. 27).

O powyższej ocenie zadecydowały dwie podstawowe okoliczności. Po pierwsze ta, że dysponował on dłuższym czasem na finansowe przygotowanie do ewentualnego ponoszenia kosztów sądowych. W tym zakresie wskazać należy, że informację o tym, że część kartonów z płytami nie udało się odnaleźć, uzyskał od pozwanego pismem z 30 maja 2011r. (k. 4, 34). Po drugie natomiast, o relatywnie wysokich możliwościach płatniczych małżonków świadczyły zarówno ich dochody (8300 zł w skali miesiąca), jak i znaczna zdolność kredytowa (raty w wysokości 4850 zł miesięcznie). W szczególności, po pokryciu wszystkich comiesięcznych wydatków (bez wyżywienia ) pozostaje im kwota 1516 zł, a co już pozwala na pewne oszczędności na koszty sądowe. Możliwości te zwiększa zaś, w ocenie orzekającego, pozycja w budżecie - spłata karty kredytowej w kwocie 3000 zł miesięcznie. Powód nie wykazał bowiem, aby był zobligowany do spłaty karty w tej wysokości (rata minimalna). Nawet jednak gdyby tak było, posiadana zdolność kredytowa pozwala mu na częściowe uiszczenie kosztów sądowych na ustalonym w sentencji poziomie. Zwłaszcza że sytuacja finansowa spółki (...) zaczęła poprawiać się w roku bieżącym (o jej rentowności nie można było mieć wątpliwości skoro działalność jest kontynuowana), co dodatkowo pozwoli na uzupełnienie środków uszczuplonych wskutek uiszczenia opłaty. Skoncentrowanie się na niej było przy tym podyktowane tą okolicznością, że jest jedynym występującym teraz kosztem sądowym, co ocenę w szerszym zakresie czyniło bezcelową.

Z tych względów, na podstawie art. 102 ust. 1 i art. 101 ust. 1 i 2 ustawy
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
z dnia 28 lipca 2005 r.
(Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) orzeczono, jak wyżej.