Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 sierpnia 2013r.

Referendarz sądowy w Sądzie Okręgowym w Warszawie, Wydziale IV Cywilnym

Sebastian Chaber

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 sierpnia 2013 roku w Warszawie

w sprawie z powództwa J. G. i M. L.

przeciwko Skarbowi Państwa – Komendzie Rejonowej Policji W. III

o wydanie rzeczy ewentualnie o zapłatę /w przedmiocie wniosku p. M. L.
o zwolnienie od kosztów sądowych/

postanawia:

1. zwolnić p. M. L. od kosztów sądowych w części, to jest od opłaty od pozwu
ponad kwotę 700 (siedemset) złotych;

2. w pozostałej części wniosek oddalić.

UZASADNIENIE

Zdaniem orzekającego, zasadnym było, aby powód poniósł częściowo ww. opłatę (wniosek k. 3, 5-7; oświadczenie majątkowe k. 18-21; zeznanie PIT-37 wraz z Informacją PIT-B za 2012r. k. 22-26; Zestawienie obrotów k. 27), a czego motywy przedstawia poniżej.

W szczególności, dysponował on dłuższym czasem na finansowe przygotowanie do ewentualnego ponoszenia kosztów sądowych. W tym zakresie wskazać należy, że informację o tym, że część kartonów z płytami nie udało się odnaleźć, wspólnicy uzyskali od pozwanego pismem z 30 maja 2011r. (k. 4, 34). Powód wstąpił przy tym do Spółki z dniem 5 kwietnia 2012r. ( Umowa – Porozumienie k. 209 i nast.). Po drugie natomiast, o możliwościach płatniczych małżonków świadczył zarówno wniesiony do Spółki wówczas udział (20 tyś. zł), jak i posiadana przez nich zdolność kredytowa (spłata kredytu gotówkowego w racie 600 zł miesięcznie, spłata karty kredytowej w kwocie 800 zł miesięcznie). W tych uwarunkowaniach finansowych, możliwe było i jest – w ocenie orzekającego - wygenerowanie przez nich środków na częściowe uiszczenie opłaty od pozwu. Zwłaszcza że sytuacja finansowa spółki (...) zaczęła poprawiać się w roku bieżącym, co dodatkowo pozwoli na uzupełnienie środków uszczuplonych wskutek uiszczenia opłaty. Skoncentrowanie się na niej było zarazem podyktowane tą okolicznością, że jest jedynym występującym teraz kosztem sądowym, co ocenę w szerszym zakresie czyniło bezcelową.

Z tych względów, na podstawie art. 102 ust. 1 i art. 101 ust. 1 i 2 ustawy
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) orzeczono, jak wyżej.