Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Lidia Rogala

Protokolant: sekr.sądowy Katarzyna Komosa

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Jerzego Piwko

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 roku

sprawy S. G. (1)

oskarżonego o przestępstwo z art.244 kk i art.178 a § 2 kk w zw. z art.11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Busku- Zdroju

z dnia 24 czerwca 2013 roku sygn. akt II K 292/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w całości w ten sposób, że:

1.  uchyla punkt II;

2.  w ramach zarzucanego oskarżonemu czynu uznaje go za winnego tego że:

a.  w dniu 1 maja 2013 roku w S. gminy P. woj. (...) nie zastosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Busku- Zdroju wyrokami z dnia 9 maja 2011 roku sygn. II K 227/11 i z dnia 8 września 2011 roku sygn. II K 675/11 zakazu kierowania rowerami w ruchu lądowym, kierując rowerem po drodze publicznej tj. przestępstwa z art. 244 kk, za które na podstawie tego przepisu skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

b.  w dniu 1 maja 2013 roku w S. gminy P. woj. (...) prowadził po drodze publicznej rower będąc w stanie nietrzeźwości (0,74 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) tj. wykroczenia z art. 87 § 1 a kw (w brzmieniu ustawy z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy – kodeks postępowania karnego oraz niektórych ustaw Dz.U. z 2013 roku poz. 1247) i za czyn ten na podstawie art. 87 § 1 a i § 1 kw oraz art. 24 § 1 kw skazuje go na karę grzywny w kwocie 500 (pięćset) złotych; na podstawie art. 87 § 4 kw (w brzmieniu powołanej ustawy) w zw. z. art 29 § 1 i 2 kw orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia rowerów na okres 1 (jednego) roku;

II.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych poniesionych w sprawie.

IX Ka 1557/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Busku Zdroju z dnia 24 czerwca 2013 roku oskarżony S. G. (1) został uznany za winnego tego, że w dniu 1 maja 2013 roku w S. gm. P. woj. (...) nie zastosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Busku Zdroju wyrokami z dnia 9 maja 2011 roku sygn. IIK 227/11 i z dnia 8 września 2011roku sygn. IIK 675/11 zakazu kierowania rowerami w ruchu lądowym i kierował po drodze publicznej rowerem będąc w stanie nietrzeźwości 0,74 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czy czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy za przestępstwo podobne orzeczonej w sprawie IIK 227/11, to jest przestępstwa z art. 244 kk i art. 178a§2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 §1 kk, za który na podstawie art. 244 kk w zw. z art. 11§3kk wymierzono mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 42§2 i art. 43§1 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny zakazu kierowania rowerami po drogach publicznych na okres 6 lat.

Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku wniósł oskarżony zaskarżając go w części dotyczącej orzeczenia o karze. Z treści apelacji wynika, że zarzuca rażącą niewspółmierność orzeczonej kary, powołuje się na trudną sytuację rodzinną wynikającą z tego, że ma na utrzymaniu chorą żonę i dwoje małych dzieci. Wniosek apelacji zmierza do zmiany wyroku i orzeczenia zamiast kary pozbawienia wolności kary ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania prac społecznych na rzecz gminy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżonego okazała się skuteczna o tyle, że skutkowała zmianą zaskarżonego wyroku.

Należy na wstępie podnieść, że Sąd Rejonowy poczynił należyte ustalenia faktyczne w zakresie stanu faktycznego jak również okoliczności rzutujące na wymiar kary, w oparciu o prawidłowo przeprowadzone postępowanie dowodowe i właściwą ocenę dowodów zebranych w sprawie.

Jednakże ustawa z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie w dniu 9 listopada br. dokonała depenalizacji czynu z art. 178a§2 kk, który obecnie stanowi wykroczenie z art. 87§1a kw.

Z uwagi na to należało zmienić zaskarżony wyrok niezależnie od granic zaskarżenia, stosując w oparciu o przepis art. 4 §1 kk przepisy względniejsze dla sprawcy.

W realiach niniejszej sprawy należało przypisać oskarżonemu przestępstwo z art. 244 kk a także wykroczenie z art. 87§1a kw. W oparciu o ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy i w całości zaakceptowane przez Sąd odwoławczy nie nasuwa żadnych wątpliwości fakt popełnienia przez oskarżonego powyższych czynów z tą zmianą, że obecnie nie można przypisać oskarżonemu działania w warunkach recydywy co do czynu z art. 244 kk.

Okoliczności powyższe mają również wpływ na wymiar kary za każdy z przypisanych czynów. Oskarżony był karany za przestępstwo z art. 244 kk w sprawie IIK 675/11 na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z zawieszeniem wykonania na okres 3 lat. W okresie od 8 marca 2012 roku do 12 października 2012 roku odbywał karę orzeczoną w sprawie IIK 227/11. Zdaniem Sądu Okręgowego nie ma przeszkód, by ponownie zawiesić oskarżonemu wykonanie kary pozbawienia wolności. Inaczej bowiem należy ocenić stopień społecznej szkodliwości obecnie przypisanego czynu po dokonaniu zmian w oparciu o powyższą ustawę po wyeliminowaniu działania w warunkach recydywy.

Należy ponadto uwzględnić wyjątkowo trudną sytuację rodzinną oskarżonego.

Za wykroczenie z art. 87§1a kk orzeczono karę grzywny uwzględniając dość znaczny stopień społecznej szkodliwości, cele kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, właściwości i warunki osobiste i majątkowe sprawcy, jego stosunki rodzinne, uprzednią karalność, zgodnie z dyrektywami wynikającymi art. 33 kw.

Przepis art. 87§1a i §1 kw nie przewiduje kary ograniczenia wolności za tego rodzaju wykroczenie. Natomiast zgodnie z art. 25 kw na etapie postępowania wykonawczego będzie możliwe rozważenie możliwości zamiany grzywny na pracę społecznie użyteczną, o ile zostaną spełnione warunki wymienione w tym przepisie.

Na podstawie art. 87§4 kw orzeczono wobec obwinionego zakaz kierowania rowerami na okres 1 roku, uznając ten środek za konieczny z uwagi na uprzednią karalność S. G. (2) za kierowanie rowerami po drodze publicznej w stanie nietrzeźwości.

W oparciu o powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 437 § 1 i 2 kpk orzekł jak w części dyspozytywnej wyroku.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk należało zwolnić oskarżonego od kosztów sądowych za obie instancje w całości, ponieważ jego sytuacja majątkowa i rodzinna uniemożliwia mu ich uiszczenie.

SSO Lidia Rogala