Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie IX Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Przemysław Grochowski

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 kwietnia 2017 roku w L.

sprawy z powództwa J. F.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę 999 złotych wraz z odsetkami ustawowymi

na skutek apelacji powoda J. F. od wyroku z dnia 21 grudnia 2016 roku w sprawie V GC 569/16 Sądu Rejonowego w Radomiu

I. oddala apelację;

II. zasądza od powoda J. F. na rzecz pozwanego (...) spółki akcyjnej w W. kwotę 135 (sto trzydzieści pięć złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

SSO P. G.

IX Ga 175/17

UZASADNIENIE

Powództwo dotyczyło zasądzenia na rzecz powoda będącego cesjonariuszem od pozwanego zakładu ubezpieczeń kwoty 999 złotych wraz z odsetkami ustawowymi tytułem odszkodowania przysługującego poszykowanemu z umowy autocasco stwierdzonej polisą numer (...) w związku z uszkodzeniem ubezpieczonego pojazdu w dniu 10 września 2015 roku.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy w Radomiu oddalił powództwo i zasadził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 360 złotych tytułem kosztów procesu.

W apelacji od tego wyroku powód wnosił o jego zmianę poprzez uwzględnienie powództwa wraz z kosztami procesu za obie instancje zarzucając mu naruszenie:

- art.328§2 kpc poprzez niedoniesienie się do dowodów i twierdzeń powoda zawartych w pozwie a dotyczących wznowienia przez pozwaną ochrony ubezpieczeniowej, w szczególności poprzez przyjęcie składki i jej rozdysponowanie miedzy innymi na polisę (...) i zakwestionowanie tym samym orzeczenia w zakresie rozważań dotyczących tej okoliczności;

- art.65,68,68(1 i 2 ),69 kc poprzez błędną wykładnię skutkująca niezastosowaniem i nierozważeniem, czy strony na skutek zapłaty składki ubezpieczeniowej i jej rozdysponowanie przez pozwana na należność z polisy (...) nie zawarły ponownie umowy ubezpieczenia na warunkach odpowiedzialnością szkodę z dnia 10 września 2015.

W odpowiedzi na apelację pozwany wnosił o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję podtrzymując swoje stanowisko na temat zasadności powództwa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna a podnoszone w niej zarzuty nie dostarczają argumentacji przekonującej za uwzględnieniem jej wniosku.

Na aprobatę zasługują ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego dotyczące rozwiązania przedmiotowej umowy ubezpieczenia z dniem 30 stycznia 2015 roku w okolicznościach przytoczonych przez ten Sąd, których zasadności nie spotkała się ostatecznie, wśród wywodów apelacji, z zakwestionowaniem przez skarżącego.

Na tle argumentacji eksponowanej w treści apelacji trudno było doszukać się przyczyn umożliwiających uwzględnienie powództwa. Przeczy temu uprzednie ustanie odpowiedzialności pozwanego zakładu ubezpieczeń w związku ze zniweczeniem umowy stwierdzonej przedmiotową polisą. Z jej postanowień nie wynikało automatyczne nawiązanie umowy ubezpieczenia w przypadku opłacenia składki; przeciwnie, do warunków nawiązania stosunku ubezpieczenia ogólne warunki ubezpieczenia zaliczały legitymowanie się polisa stanowiąca dokument potwierdzający zawarcia umowy (§3 pkt 10). Stosownego dokumentu potwierdzającego przyjęcie na siebie przez pozwanego odpowiedzialności w okresie relewantnym dla zdarzenia sprowadzającym szkodę powód nie przedstawił.

Niewątpliwie poszkodowany dokonał w dniu 4 września 2015 roku przelewu kwoty pieniężnej ze wskazaniem numeru przedmiotowej polisy, co jednakże samodzielnie nie prowadziło do reaktywacji umowy ubezpieczenia rozwiązanej na skutek bezczynności ubezpieczonego w tym zakresie. Jeśli nawet przyjąć, że oświadczenie pozwanego o zaliczeniu części tej kwoty na składkę z tej polisy miałoby prowadzić do nawiązania ponownie umowy ubezpieczenia na zasadach jak w umowie stwierdzonej tym dokumentem, to w sytuacji gdy działanie poszkodowanego spotkać się winno z akceptacją kontrahenta, to skutek oczekiwany przez ubezpieczającego się nie mógł nastąpić wcześniej aniżeli przed złożeniem oświadczania przez drugą stronę tej u mowy. W materiałach zgormadzonych w aktach sprawy brak jest dowodu przekonującego za możliwością ponowienia umowy z chwilą opłacenia składki. Nie można także wyprowadzić takiej okoliczności w drodze domniemania faktycznego, zwłaszcza gdy pozwany rozdysponowuje wpłaconą w dniu 4 września kwotę na inne należności. Jeśli, jak wynika z twierdzeń powoda, miarodajnym dla wwiązania się ponownie w stosunek ubezpieczenia przez pozwanego miałoby być uznanie wpłaty na poczet składki z przedmiotowej polisy, to dojść do tego mogłoby najwcześniej z dniem 12 września 2015 roku (k.20), gdy doszło do uznania wpłaty na tę polisę. W sytuacji jednakże, gdy zdarzenie zgłoszone do odszkodowania nastąpiło wcześniej, brak jest uzasadnionych przyczyn prowadzących do przyjęcia odpowiedzialności pozwanego również za okres poprzedzający możliwość objęcia odpowiedzialnością ubezpieczeniowa na skutek akceptacji wpłaty składki na poczet umowy polisy w tym przedmiocie.

Biorąc przy tym pod uwagę, że składka związana p[przedmiotową polisą zaliczona została w niewielkiej wymaganej części, co nie spotkało się z opozycją poszkodowanego, jak też jak też objęcie nią szeregu wariantów ryzyka, nie wynika stąd zakres ubezpieczenia pod tym względem i objęcie nim także odpowiedzialność z tytułu autocasco.

Nie daje to podstaw do uznania za wiążącą subiektywnej tezy wysuwanej w pozwie co do przesłanek do wyprowadzenia uprawnień do uzyskania odszkodowania z tytułu ubezpieczenia dochodzonego pozwem.

Przesłanek do wzruszenia zaskarżonego orzeczenia nie dostarcza także zarzut naruszenia procesowej normy dotyczącej sposobu sporządzania uzasadnienia, gdy nie został jednoznacznie wyeksplikowany wpływ tego chybienia na treść zapadłego rozstrzygnięcia. Zgłaszane przez skarżącego pretensje dotyczące niemożności zakwestionowania stosownych wywodów, jakich zabrakło w uzasadnieniu, dają wyraz wyłącznie nieustępliwości strony apelującej, nie zaś nieprawidłowości strony motywacyjnej orzeczenia. Polemiczny cel podniesionego zarzutu nie oddziaływane zatem na ocenę zgodności z prawem zaskarżonego wyroku.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 385 kpc, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji. O kosztach postępowania apelacyjnego orzekł, zważywszy na jego wynik, w oparciu o art.98§1 kpc, zaś należność z tego tytułu objęła, w myśl art.98§3 kpc w zw. z art.99, wynagrodzenie radcy prawnego (§2 pkt 2 w zw.z §10 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 w sprawie opłat za czynności radców prawnych).

SSO P. G.