Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

zaoczny wobec J. P., P. P. (1), A. W.

Dnia 15 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Katarzyna Malinowska

Protokolant: sekr. sądowy Katarzyna Domańska

po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa Banku (...) spółka akcyjna w W.

przeciwko J. P., P. P. (1), W. K. (1)

W. K. (2), A. W.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 2358,84 zł (dwa tysiące trzysta pięćdziesiąt osiem złotych osiemdziesiąt cztery grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 marca 2016 r. do dnia zapłaty, zastrzegając pozwanym prawo do powołania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności do wysokości wartości stanu czynnego spadku nabytego po J. W.

II. zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 1017 zł (tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

SSR Katarzyna Malinowska

Sygn. akt X C 1591/16

UZASADNIENIE

Powód Bank (...) S.A. wniósł 21 marca 2016 r. pozew o zapłatę kwoty 2.358,84 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu przeciwko W. K. (1), W. K. (2), J. P., P. P. (1), A. W., A. L. (1).

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzona kwota wynika z niespłacenia zadłużenia wobec powoda przez zmarłego J. W., spadkodawcę pozwanych, wynikającego z zawartej umowy o kartę kredytową.

W odpowiedzi na pozew E. K., ustawowy przedstawiciel W. K. (1) i W. K. (2), wniosła o oddalenie powództwa w całości. Uzasadniła, że jej małoletnie córki z mocy prawa przyjęły spadek po J. W. z dobrodziejstwem inwentarza, a J. W. nie zostawił żadnego majątku.

W piśmie procesowym nadanym dnia 15 lipca 2016 r. pełnomocnik powoda potrzymał żądanie pozwu, wniósł jednak o uwzględnienie zastrzeżenia dotyczące odpowiedzialności majątkowej pozwanych do wartości ustalonego w wykazie albo spisie inwentarza stanu czynnego spadku.

Wobec pozwanej A. L. (1) postanowieniem z dnia 14 grudnia 2016 r. postępowanie zostało zawieszone na podstawie art. 177§1 pkt 6 k.p.c. bowiem pełnomocnik powoda w wyznaczonym terminie nie wskazał adresu zamieszkania pozwanej.

Pozostali pozwani nie ustosunkowali się merytorycznie do sprawy.

Sąd ustalił, co następuje:

J. W. zawarł z powodem w dniu 26 lipca 2008 r. umowę o Kartę Kredytową C..

Mimo ciążącego na nim zobowiązania nie uregulował wynikających z korzystania z karty zadłużeń, które na dzień wniesienia pozwu stanowiły:

- kwota 1.953,53 zł z tytułu niespłaconego kredytu

- kwota 255,31 zł z tytułu odsetek umownych za okres od 26 lipca 2008 r. do 5 grudnia 2009 r.

- kwota 150 zł tytułem niespłaconych opłat i prowizji

Postanowieniem z dnia 18 września 2012 r. Sąd Rejonowy w Toruniu postanowił, że spadek po J. W., zmarłym dnia 5 grudnia 2009 r. nabyli z dobrodziejstwem inwentarza: małoletni prawnukowie: W. K. (1) i W. K. (2) (córka E. i P.) oraz J. P. i P. P. (1) (synowie M. i J.) po 1/12 części każde z nich, małoletnia wnuczka A. W. (córka A. i A.) w 1/3 części oraz wnukowie A. L. (2) i M. D. po 1/6 części każde z nich.

/okoliczności bezsporne oraz dowód:

- umowa o kartę kredytową k.- 17 akt

- wyciąg z ksiąg bankowych – k. 16 akt

- postanowienie z dnia 18 września 2012 r. – k. 18 akt/

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentów dołączonych akt. Sąd oparł się na nich bowiem były one wiarygodne i niepodważone przez żądną ze stron.

Zgodnie z art.6 k.p.c. istnienie sporu między stronami, co do zasady, obliguje jedną z nich do udowodnienia faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Na podstawie art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c. ciężar dowodu spoczywa na stronie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne. Jeśli zatem powód powoływał się na zaistnienie oznaczonych faktów, w tym na fakt, przysługującego mu względem pozwanych roszczenia o oznaczonej wysokości, zobowiązany był wskazać okoliczności, które uzasadniały żądanie zgłoszone w pozwie.

Zgodnie natomiast z art. 230 k.p.c., gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. Z kolei art. 229 k.p.c. stanowi, że nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości. Jedynie tytułem wyjaśnienia należy wskazać, że sąd może uznać za przyznane przez stronę niezaprzeczone twierdzenia drugiej strony tylko w wypadku, gdy takie domniemane przyznanie jest uzasadnione wszechstronnym rozważeniem wszystkich okoliczności sprawy (por. uzasadnienie wyroku SN z dnia 18 czerwca 2004 r., II CK 293/03, LEX nr 174169; uzasadnienie wyroku SN z dnia 19 października 2005 r., V CK 260/05, LEX nr 187090).

W przedmiotowej sprawie do żądania pozwu ustosunkował się przedstawiciel ustawowy pozwanych W. K. (2) i W. K. (1), jednakże tylko do kwestii zakresu odpowiedzialności pozwanych za zobowiązania spadkodawcy J. W.. Nie odniósł się natomiast do żądanego roszczenia ani co do zasady ani co do wysokości.

Wobec niewypowiedzenia się pozwanych co do twierdzeń strony powodowej, za bezsporne i udowodnione Sąd ocenił całokształt okoliczności faktycznych, a powództwo uznał za zasadne.

Nie mając wątpliwości co do zasadności dochodzonego roszczenia, wskazać trzeba na treść art. 319 k.p.c., który stanowi, że jeżeli pozwany ponosi odpowiedzialność z określonych przedmiotów majątkowych albo do wysokości ich wartości (co wynika z postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 18 września 2012 r.), sąd może, nie wymieniając tych przedmiotów ani ich wartości, uwzględnić powództwo zastrzegając pozwanemu prawo do powołania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności. Z ustalonych przez Sąd okoliczności sprawy wynika, że pozwani nabyli po J. W. spadek z dobrodziejstwem inwentarza. W takiej sytuacji pozwani ponoszą odpowiedzialność za długi spadkowe co do wartości ustalonego stanu czynnego spadku. Bez wątpienia stwierdzić należy, że na pozwanych przeszły prawa i obowiązki majątkowe wynikające ze stosunków zobowiązaniowych, których podmiotem był spadkodawca.

Przewidziane w art. 319 k.p.c. zastrzeżenie, że pozwanym przysługuje prawo do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczoną odpowiedzialność, odnosi się również do sytuacji, w której przyjęto spadek z dobrodziejstwem inwentarza. Sąd obowiązany jest wówczas zamieścić w wyroku takie zastrzeżenie z urzędu (wyrok SN z dnia 22 października 1977 r., II CR 335/77, OSNC 1978, Nr 335, poz. 77; postanowienie SN z dnia 14 października 2010 r., III CZP 67/10, LEX nr 686765). Spadkobierca, który przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza odpowiada zatem za długi spadku tylko do wysokości stanu czynnego spadku (wyrok SN z dnia 28 czerwca 1977 r., III CRN 102/77, LEX nr 7959). Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 1034 § 1 zd. 1 k.c., do chwili działu spadku spadkobiercy ponoszą solidarną odpowiedzialność za długi spadkowe.

Z uwagi na treść art. 319 k.p.c., który uprawnia Sąd do ograniczenia w sentencji wyroku zakresu odpowiedzialności dłużnika za dług spadkowy, brak jest podstaw do oddalenia powództwa na tej podstawie, że zmarły nie pozostawił spadku. Ustalenie czy istnieje majątek pozwalający na zaspokojenie przypadającej od dłużnika należności, należy do postępowania egzekucyjnego. W niniejszym postępowaniu nie była więc istotna dla Sądu kwestia, jakim majątkiem dysponował dłużnik, ocena tego zagadnienia należy do postępowania egzekucyjnego. Do kognicji Sądu nie należy bowiem badanie czy istnieje majątek pozwalający na zaspokojenie przypadającej na rzecz wierzyciela należności (wyrok SN z dnia 28 czerwca 1977 r., III CRN 102/77, LEX nr 7959; wyrok SN z dnia 09 września 1976 r., PR 135/76, OSNC 1977, Nr 4, poz. 80).

Mając to na względzie uznano, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie zgodnie z art. 353 §1 k.c. w zw. z art. 1034 §1k.c. zastrzegając pozwanym prawo do powołania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności do wysokości stanu czynnego spadku nabytego po J. W..

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 §1 k.p.c. w myśl zasady odpowiedzialności strony za wynik procesu, zasądzając od pozwanych na rzecz powoda solidarnie kwotę 1017 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na zasądzone koszty składa się 900 zł wynagrodzenia pełnomocnika (zgodnie z żądaniem pozwu), 100 zł opłaty sądowej i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

SSR Katarzyna Malinowska