Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Tekieli

Protokolant Urszula Kołodziej

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Bolesławcu U. G.

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2017 r.

sprawy:

- A. G. ur. (...) w B.

c. L., D. z d. T.

- D. R. ur. (...) w B.

s. E., D. z d. S.

oskarżonych z art. 279 § 1 kk, art. 278 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bolesławcu

z dnia 15 grudnia 2016 r. sygn. akt II K 895/00

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec A. G. i D. R.,

II.  zwalnia oskarżyciela posiłkowego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie

odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 87/17

UZASADNIENIE

A. G. oskarżona została o to że:

1.w dniu 29 lipca 2015 r. w B. przy ul. (...) po uprzednim rozcięciu przez D. R. nożycami do cięcia drutu kłódki zabezpieczającej zamknięty stojak na butle gazowe dokonała wspólnie i w porozumieniu z wymienionym współsprawcą zaboru celem przywłaszczenia 7 pustych oraz 5 pełnych butli gazowych o wadze 11 kg każda powodując tym straty w kwocie 850 zł. na szkodę firmy (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

2. w okresie od 17 do 27 lipca 2015 r. w B. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z D. R. działając ze z góry powziętym zamiarem w warunkach przestępstwa ciągłego dokonała nie mniej niż dziewięciokrotnie zaboru celem przywłaszczenia palet transportowych w ilości nie mniejszej niż 80 sztuk powodując tym straty w kwocie nie mniejszej niż 2.080 zł. na szkodę PPHU (...) z siedzibą w B.

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art.12 k.k.

D. R. oskarżony została o to że:

1.w dniu 29 lipca 2015 r. w B. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z A. G. po uprzednim rozcięciu nożycami do cięcia drutu kłódki zabezpieczającej zamknięty stojak na butle gazowe dokonała wspólnie i w porozumieniu z wymienionym współsprawcą zaboru celem przywłaszczenia 7 pustych oraz 5 pełnych butli gazowych o wadze 11 kg każda powodując tym straty w kwocie 850 zł. na szkodę firmy (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

2. w okresie od 17 do 27 lipca 2015 r. w B. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z A. G. działając ze z góry powziętym zamiarem w warunkach przestępstwa ciągłego dokonał nie mniej niż dziewięciokrotnie zaboru celem przywłaszczenia palet transportowych w ilości nie mniejszej niż 80 sztuk powodując tym straty w kwocie nie mniejszej niż 2.080 zł. na szkodę PPHU (...) z siedzibą w B.

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art.12 k.k.

Sąd Rejonowy w Bolesławcu wyrokiem z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie II K 895/15:

I.uznał oskarżoną A. G. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w pkt 1 części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierzył jej karę 1 roku pozbawienia wolności;

II.uznał oskarżoną A. G. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w pkt 2 części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art.12 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzył jej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

III.na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. połączył wymierzone oskarżonej A. G. kary pozbawienia wolności i wymierzył jej karę łączną 1 roku pozbawienia wolności;

IV. uznał oskarżonego D. R. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 3 części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i za to na podstawie art.279 § 1 k.k. wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności;

V.uznał oskarżonego D. R. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 4 części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art.12 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

VI. na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. połączył wymierzone oskarżonemu D. R. kary pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności;

VII. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonych wobec oskarżonych A. G. i D. R. kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 2 lata;

VIII. na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł solidarnie wobec oskarżonych A. G. i D. R. obowiązek naprawienia szkody poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego PPHU (...) z siedzibą w B. kwot po 364 złote;

IX. na podstawie art. 72 § 1 pkt 7 k.k. zobowiązał oskarżonych A. G. i D. R. do powstrzymywania się od przebywania na terenie PPHU (...) przy ul. (...) w B. oraz na terenie firmy (...) przy ul. (...) w B. w okresie próby;

X. na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci nożyc i piłki do cięcia metalu, kłódki i kluczy wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych;

XI. na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonych A. G. i D. R. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe po 70 zł. i wymierzył każdemu z nich opłatę w kwocie 180 złotych.

Apelację od powyższego wyroku złożył oskarżyciel posiłkowy – właściciel firmy PPHU (...) z siedzibą w B. J. S.. W apelacji stwierdził że zaskarża wyrok w pkt. I do V i VII zarzucając rażącą łagodność orzeczonych wobec oskarżonych kar pozbawienia wolności a także błędne ustalenia co do ilości palet transportowych skradzionych przez oskarżonych i w tym kontekście nieprzesłuchanie w charakterze świadka D. P. co uniemożliwiło dotarcie do świadka D. G. (1) którego D. P. wymienił w swoich zeznaniach jako osobę będącą na skupie palet do 24.07.2015 r. Apelujący wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja nie okazała się zasadna.

W pierwszej kolejności wskazać należy że zgodnie z art. 425 § 3 k.p.k. apelujący może skarżyć jedynie rozstrzygnięcia lub ustalenia naruszające jego prawa lub szkodzące jego interesom , a więc musi mieć interes prawny w zaskarżeniu rozstrzygnięcia czyli tzw. gravamen. Skarżący oskarżyciel posiłkowy ma go co do sprawstwa i winy oskarżonych i wymierzonych im kar odnośnie kradzieży popełnionej na jego szkodę ( pkt. II i V części dyspozytywnej wyroku ), wymiaru kary łącznej ( pkt. III, VI i VII ), obowiązku naprawienia szkody ( pkt. VIII ) i zobowiązania z art.72 § 1 pkt 7 k.p.k. ( pkt. IX ). Z treści apelacji wynika natomiast że nie dotyczyła ona pkt. VIII i IX części dyspozytywnej.

Najdalej idącym zarzutem wydaje się być nieprzesłuchanie bezpośrednio przed sądem świadka D. P., w konsekwencji nieustalenie miejsca pobytu D. G. (1) którego przesłuchanie zdaniem skarżącego pozwoliłoby na dokładne ustalenie ile sztuk palet transportowych ukradli oskarżeni. Zarzut ten nie został uwzględniony przez Sąd Okręgowy. Dowód z zeznań D. P. został przeprowadzony na rozprawie głównej poprzez odczytanie zeznań tego świadka złożonych w postępowaniu przygotowawczym, taki wniosek złożył bowiem prokurator w niniejszym kontradyktoryjnym postępowaniu ( k.251). Świadek ten nie przebywa w miejscu zamieszkania, nieskuteczna okazała się podjęta próba jego zatrzymania i doprowadzenia na rozprawę przez policję ( k.233 odwrót, k. 250 ), z jego zeznań wynika przy tym że D. G. (2) mieszka w L. nie zna jednak jego dokładnego adresu ( k.248 odwrót ). Alternatywą dla poprzestania na odczytaniu zeznań D. P. złożonych w postępowaniu przygotowawczym było zwieszenie postępowania w oczekiwaniu aż jego miejsce pobytu zostanie ustalone, co w sposób istotny przedłużyłoby postępowanie i jak się wydaje nie byłoby korzystne dla pokrzywdzonych. Z tych też powodów wniosek dowodowy o przesłuchanie tego świadka złożony przez oskarżyciela posiłkowego na rozprawie odwoławczej nie został uwzględniony.

Ustalenia Sądu I instancji co do ilości i wartości palet skradzionych przez oskarżonych na szkodę oskarżyciela posiłkowego w istniejącym stanie materiału dowodowego są prawidłowe. Sąd I instancji szczegółowo rozważył tą kwestię w pisemnym uzasadnieniu wyroku ( str. 4 – 5 uzasadnienia, k.268 odwrót – 269 akt ). Ustalenie iż oskarżeni zabrali w celu przywłaszczenia „nie mniej niż 80 sztuk” palet ( a nie „nie więcej” jak napisano w apelacji ) oznacza, że wskazana została najmniejsza ustalona ilość skradzionego mienia, co nie wyklucza że oskarżeni mogli zabrać jego większą ilość. Lakoniczna argumentacja skarżącego podważająca te ustalenia powołana w apelacji nie jest przekonywująca.

Nie zasługiwał na uwzględnienie także zarzut skarżącego dotyczący rażącej niewspółmierności wymierzonych oskarżonym kar. Za czyn popełniony na szkodę oskarżyciela posiłkowego Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonym kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności które weszły w skład kar łącznych po 1 roku pozbawienia wolności i zdaniem Sądu Okręgowego kary w tej wysokości nie są rażąco łagodne. Kary te zostały warunkowo zawieszone na 2 – letni okres próby , co także nie jest rozstrzygnięciem rażąco łagodnym. Oskarżona A. G. nie była dotychczas karana przez sąd ( k.86 ), oskarżony D. R. był karany za przestępstwa popełnione jednak przed wydaniem wyroku skazującego w niniejszej sprawie i na kary wolnościowe ( k.238 – 245 ). Podkreślić należy że oskarżeni przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów i nie utrudniali toczącego się postępowania.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonych A. G. i D. R..

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. uznając że przemawiają za tym względy słuszności Sąd Okręgowy zwolnił oskarżyciela posiłkowego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.