Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant – st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2017 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

- z dnia 25 kwietnia 2016 r., znak: (...)

- z dnia 12 października 2016 r., znak : (...)

w sprawie: A. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

I zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej A. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 28 listopada 2014 r. do 30 listopada 2018 r.;

II stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji;

III zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonej A. K. kwotę 360 ( trzysta sześćdziesiąt ) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn.akt VIU 1463/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 kwietnia 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku A. K. z dnia 20 września 2015 roku odmówił wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy powołując się w uzasadnieniu tej decyzji na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 22 kwietnia 2016 roku, w którym ustalono, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy. Odwołanie od tej decyzji wniosła ubezpieczona A. K. domagając się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona wskazywała, iż stan zdrowia, iż jej stan zdrowia skutkuje niezdolnością do pracy i powinna ona otrzymać rentę gdyż od kilku lat leczy się z powodu zaburzeń depresyjnych a w ubiegłym roku przez ponad 2 miesiące była leczona psychiatrycznie w szpitalu. Ponadto cierpi z powodu uporczywych bólów kręgosłupa, które 2 lata temu były leczone operacyjnie, w związku z tym domagała się ona zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania jej prawa do renty. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosił o jego oddalenie powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu wyżej wskazanej decyzji z dnia 25 kwietnia 2016 roku. Jednocześnie w dniu 10 lutego 2016 roku a więc przed wniesieniem odwołania od decyzji z 25 kwietnia 2016 roku i przed wydaniem decyzji z 25 kwietnia 2016 roku Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wydanym w dniu 10 lutego 2016 roku postanowieniem w sprawie VI U 218/15 uchylił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 12 kwietnia 2014 roku odmawiającą A. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy i rozpoznającą jej wniosek z dnia 28 października 2014 roku, przekazał sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umorzył postępowanie. W związku z tym Sąd Okręgowy zwrócił się do organu rentowego o wyjaśnienie, dlaczego nie została wydana decyzja rozpoznająca jeszcze ten wniosek i wydaną w toku procesu decyzją z dnia 12 października 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku A. K. z dnia 28 października 2014 roku odmówił wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy powołując się na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 22 kwietnia 2016 roku, w którym komisja ta stwierdziła, że ubezpieczona wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. Decyzja z 12 października 2016 roku opierała się na tym samym orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS, które organ rentowy powoływał w decy..., w zaskarżonej przez ubezpieczoną decyzji z 25 czerwca 2016 roku. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Do rozpoznania w niniejszej sprawie pozostawały wnioski ubezpieczonej A. K. z dnia 28 października 2014 roku oraz z dnia 20 września 2015 roku. Wnioski te zostały rozpoznane decyzjami odmownymi z dnia 25 kwietnia 2016 roku. Decyzja ta rozpoznawała wniosek z 20 września 2015 roku oraz decyzją z dnia 12 października 2016 roku, która to decyzja rozpoznawała wniosek ubezpieczonej z 28 października 2014 roku. W tej konfiguracji procesowej Sąd Okręgowy uznał, iż wniesione odwołanie dotyczy obu decyzji albowiem wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy z dnia 20 września 2015 roku został pochłonięty w ujęciu prawno- procesowym przez wniosek, który należało rozpoznać a wniesiony z datą wcześniejszą z dnia 28 października 2014 roku. W okresie swojej aktywności zawodowej ubezpieczona wykonywała pracę ostatnio jak na stanowisku menadżera zawodu produktów świeżych, która w wywiadzie zawodowym znajdującym się w aktach organu rentowego charakteryzowana była, jako wymagająca wysiłku umysłowego i fizycznego, sprawności obu rąk, wymuszonej pozycji ciała, schylania się, rytmu zmianowego, wyjazdów w teren, szczególnej koncentracji, określana była także, jako praca ciężka. Ubezpieczona wykonywała także zatrudnienie na stanowiskach pracownika produkcji, pracownika fizycznego w dziale produkcji, pracownika sezonowego, co potwierdzają świadectwa pracy zebrane w aktach rentowych. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego opartego na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS z dnia 22 kwietnia 2016 roku Sąd Okręgowy dopuścił w niniejszej sprawie dowód z opinii zespołu biegłych sądowych w składzie: specjalista medycyny przemysłowej, specjalista psychiatra, specjalista psycholog kliniczny, specjalista neurolog i specjalista neurochirurg. W opinii z dnia 6 grudnia 2016 roku zespół biegłych sądowych rozpoznał u ubezpieczonej następujące schorzenia: zaburzenia depresyjne, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii L5S1, obecnie z utrzymującym się stanem zapalnym krążku..., krążków międzykręgowych, wielopoziomową dyskopatią lędźwiową, przewlekły zespół bólowy lędźwiowo- krzyżowy objawowy z obecnymi objawami ubytkowymi w zaostrzeniu, przebyty w kwietniu 2016 roku nie..., niedowład N7 po prawej, stan po urazie palców trzeciej i czwartej ręki praw..., trzeciego i czwartego ręki prawej w 17 roku życia z niewielkim upośledzeniem funkcji, niedoczynność tarczycy pooperacyjną wyrównaną leczeniem substytucyjnym. Na podstawie przeprowadzonego badania przedmiotowego oraz materiału lekarskiego znajdującego się w aktach sprawy i wyników badań ubezpieczonej biegli sądowi ustalili, iż stan jej zdrowia upośledza sprawność organizmu w stopniu powodującym okresową, częściową niezdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Biegli sądowi wskazali, iż orzekana podlega systematycznej opiece psychiatrycznej od szóst..., od sześciu lat z rozpoznaniem zaburzeń depresyjnych, w 2015 roku była leczona szpitalnie psychiatrycznie. Pomimo leczenia nadal utrzymują się zdaniem biegłych sądowych objawy depresji, takie jak płaczliwość, obniżony nastrój, napięcie, lęki, zaburzenia snu, co uniemożliwia wykonywanie pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Dodatkowo biegli sądowi podkreślili, iż współistnieją u ubezpieczonej schorzenia układu kostno- stawowego, w 2014 roku była leczona operacyjnie w przebiegu dyskopatii L5S1 a obecnie utrzymuje się stan zapalny krążka międzykręgowego i zaostrzenie przewlekłego zespołu bólowego LS z istotnym deficytem neurologicznym w badaniu biegłych z tej dziedziny. Biegli wskazali, że przeciwskazana jest praca dla ubezpieczonej, praca wymagająca pełnej dyspozycyjności oraz bieżącej oceny w wymuszonej przez ciała. W związku z tym biegli sądowi ustalili, iż badana jest okresowo, częściowo niezdolna do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji od daty zakończenia świadczenia rehabilitacyjnego, to jest od 27 listopada 2014 roku na okres 4 lat do listopada 2018 roku. Przyczyną jest zarówno stan układu psychicznego, ale również układu kostno- stawowego z istniejącym deficytem neurologicznym, biegli nie zgodzili się z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS oraz wskazali, że dysponowanie wprawdzie nowymi dowodami przebytym niedowładem nerwu twarzowego po prawej dołączonego do akt, jednak zachorowanie to nie jest decydującym dowodem, nie było decydującym dowodem tych opinii. Zastrzeżenia do tej opinii złożyła ubezpieczona, złożyła przepraszam, złożyła w imieniu organu rentowego pełnomocnik procesowy ZUS, która powołując się na orzeczenie, na stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej ZUS nie podzieliła opinii biegłych o częściowej niezdolności do pracy. W zastrzeżeniach tych wskazano, że orzeczenie komisji lekarskiej ze specjalistą neurologiem, medycyny pracy w składzie z dnia 15 kwietnia 2016 roku zostało wydane z uwzględnieniem opinii konsultanta psychiatry ZUS. Badaniem neurologiczn..., badaniem neurologicznym komisja lekarska stwierdziła nerwy czaszkowe bez odchyleń, chód prawidłowy, ruchomość CDHLS w normie, napięcie mięśni przykręgosłupo..., przykręgosłupowych prawidłowe, objawy korzeniowe górne ujemne, dolne ujemne, odruchy głębokie kończyny górn..., kończyn górnych symetryczne, kończyn dolnych kolanowe T równe L, skokowe T mniejsze od L, podeszwowe od obecne, siła mięśniowa wszystkich grup mięśniowych prawidłowa, niedoczulica wzdłuż dermatomu S1 prawego bez zaburzeń zwieraczy...
[ koniec części 00:33:19.000] AUA929684_02
[ Przewodniczący 00:33:19.428] Próba Romberga ujemna, próby móżdżkowe w normie, mowa wyraźna. Organ rentowy podnosił także, że konsultacja kon..., konsultanta ZUS specjalisty i psychiatry z dnia 19 kwietnia 2016 roku zawierała wniosek "ze względu na aktualny stan psychiczny nie stwierdzam u badanej cech długotrwałej niezdolności do pracy". Zdaniem organu rentowego postępowanie dowodowe przed Sądem w sprawie o świadczenie uzależnione od niezdolności do pracy powinno zmierzać do ustalenia czy w dacie orzekania przez organ rentowy po stronie ubezpieczonego występowały w tym zakresie wszystkie przesłanki warunkujące przyznanie świadczenia. Zatem jak stwierdzał dalej organ rentowy w piśmie procesowym z 7 lutego 2017 roku, jeśli doszło do pogorszenia stanu zdrowia po badaniu przez komisję lekarską i wydaniu decyzji przez ZUS, co mogło mieć miejsce w przypadku ubezpieczonej, o czym świadczą opisy badania psychiatrycznego, neurologicznego, neurochirurgicznego biegłych nie oznacza to, że podczas badania przez komisję lekarską istniała częściowa niezdolność do pracy i że kontrolowana decyzja była nieprawidłowa. Pozwany wnosił o ustosunkowanie się do powyższych zastrzeżeń przez wydanie opinii uzupełniającej, a w przypadku nieuwzględnienia wniosku o oddalenie odwołania. Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy poprzez reguły oceny tego materiału wskazane w artykule 233 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego, Sąd Okręgowy uznał, iż materiał ten jest na tyle wiarygodny i ma taką moc dowodową, że pozwala na wydanie w sprawie merytorycznego rozstrzygnięcia bez konieczności kontynuowania postępowania dowodowego, a w szczególności pozwala na dokonanie ustalenia, iż ubezpieczona od dnia, po którym przestała pobierać świadczenie rehabilitacyjne była częściowo niezdolna do pracy już w 2014 roku. Tak orzekli biegli sądowi przed..., w opinii sądowej argumentując w sposób zgodny z posiadaną specjalistyczną wiedzą medyczną z tych dziedzin medycyny, które odpowiadają schorzeniom, na które cierpi ubezpieczona. Dodatkowo podkreślić trzeba, iż w opinii wydanej w sprawie VI U 218/2015 Sądu Okręgowego w Bydgoszczy w odrębnej sprawie, o której już wspomniano, w opinii z 4 listopada 2015 roku biegli sądowi: specjalista medycyny przemysłowej, specjalista psychiatra, neurolog i neurochirurg, reha...., specjalista rehabilitacji medycznej i endokrynolog ustali, iż badana jest okresowo częściowo niezdolna do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji od daty zakończenia świadczenia rehabilitacyjnego, to jest od 27 listopada 2014 roku do 11..., do listopada 2016 roku, a przyczyną tej niezdolności według biegłych tamtego zespołu były schorzenia układu psychicznego, ruchu i nerwowego. W szczególności biegli sądowi w tamtej opinii rozpoznali u ubezpieczonej takie schorzenia jak: zaburzenia depresyjne, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii L4-L5, zapalenie krążka międzykręgowego L5-S1, dyskopatię DH6-DH7-DH8, przewlekły zespół piersiowo-lędźwiowy w okresie zaostrzenia
[ ns 00:37:35.608] objawami ubytkowymi, a także pozostałe schorzenia. W tamtej opinii biegli wskazywali, że od..., około 4 lat ubezpieczona leczy się psychiatrycznie. Przyczyn orzeczonej częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonej upatrywali w schorzeniach układu psychicznego, kostno-stawowego i nerwowego. Wskazywali, że obecnie ubezpieczona w trakcie..., jest w trakcie długotrwałej hospitalizacji psychiatrycznej od 3 września 2015 roku. Planowany czas leczenia wynosi około 10 tygodni. Przeciwskazana jest praca wymagająca pełnej dyspozycyjności i bieżącej systematycznej oceny. W maju 2014 roku ubezpieczona była leczona operacyjnie z powodu dyskopatii L4-L5. Po tym leczeniu nastąpiła kilkutygodniowa względna poprawa. Następnie dolegliwości znacznie się nasiliły i trwało..., trwają nadal pod postacią silnych bólów kręgosłupa w odcinku lędźwiowym z nasileniem podczas zmiany pozycji w się..., z siedzącej na stojącą, kaszlu, kichania, drętwienie..., występuje drętwienie rąk i stóp. Wykonano także kontrolne badanie MRI kręgosłupa
[ ns 00:38:58.078] LS z 25 czerwca 2015 roku, dołączone do akt sprawy ujawniło stan zapalny krążka miedzykręgowego L5-S1 i ubezpieczona kwalifikowana była do kolejnego zabiegu neurochirurgicznego. Nie może w tym kontekście budzić wątpliwości zdaniem Sądu Okręgowego, iż ubezpieczona była od dnia zaprzestania pobierania zasiłku rehabilitacyjnego niezdolna częściowo do pracy. Zastrzeżenia organu rentowego stanowiły zwykłą polemikę z ustaleniami obu opinii biegłych sądowych i w zasadzie nie zawierały argumentów natury merytorycznej odwołując się tylko do odmiennej oceny lekarzy orzeczników ZUS. Z tego względu w ocenie Sądu Okręgowego zastrzeżenia te, bo zbadane były w wartości procesowej w tym znaczeniu, iż nie mogły stanowić podstawy do kontynuowania postępowania dowodowego. Dlatego dokonując subsumcji ustalonego w sprawie stanu faktycznego pod właściwe przepisy prawa materialnego Sąd Okręgowy wskazuje, iż zgodnie z artykułem 57 ustępem 1, punktami od 1 do 3 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2016 roku, pozycja 887 renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy; ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy i niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w ustępie, o których mowa w punkcie 1 ustępu 1 artykułu 57, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Jedyną sporną przesłanką między stronami konieczną do nabycia dochodzonego przez ubezpieczoną świadczenia rentowego było to czy jest ona niezdolna do pracy po okresie pobierania zasiłku..., świadczenia rehabilitacyjnego. Przypomnieć zatem należy że zgodnie z artykułem 12 Usta..., powołanej ustawy emerytalno-rentowej niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zgodnej..., do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu ustaliła..., utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Zgodnie z artykułem 13 ustępem 1 powołanej ustawy przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze: stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, moż..., po drugie możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. W ocenie Sądu Okręgowego stosując powyższe kryteria orzecznicze o niezdolności do pracy uznać należy, że ubezpieczona była niezdolna do pracy. Kryteriami tymi kierowali się również biegli sądowi, członkowie zespołu orzekającego w niniejszej sprawie oraz w sprawie tutejszego Sądu Okręgowego o sygnaturze akt VI U 218/15. Dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego Sąd Okręgowy zmienił zaskarżone decyzje w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonej prawo do świadczenia w okresie orzeczo..., wskazanym przez biegłych sądowych. W punkcie 2 wyroku Sąd na podstawie artykułu 118 ustęp 1.a ustawy emerytalno-rentowej stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Z..., w ocenie Sądu Okręgowego organ rentowy miał..., organy orzecznicze ZUS miały możliwość wydania obiektywnie merytorycznego rozstrzygnięcia określającego rzeczywisty stan zdrowia ubezpieczonej, a więc stwierdzającej częściową niezdolność do pracy. Za wadliwe orzeczenie komisji lekarskiej ZUS odpowiedzialność musi ponosić w tej sytuacji organ rentowy. W sprawie nie było żadnych takich nowych okoliczności, które powodowałyby uwolnienie organu rentowego od tej odpowiedzialności. W szczególności nowe leczenie w postaci zabiegów operacyjnych podjętych w celu usunięcia skutków schorzeń, na które ubezpieczona cierpi od wielu lat, chodzi o schorzenia neurologiczne chorób kręgosłupa czy też leczenie dotyczące schorzeń psychiatrycznych, depresyjnych, na które ubezpieczona leczy się także od wielu lat nie mogą być uznane za nowe dowody uwalniające organ rentowy od odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Or..., to samo dotyczy badania rezonansem magnetycznym kręgosłupa ubezpieczonej. Są to tylko badania, które może przeprowadzić organ..., mogą przeprowadzić organy orzecznicze ZUS w postępowaniu administracyjnym, a jeśli zaniechało przeprowadzania takich badań to muszą ponieść ryzyko wadliwego orzeczenia komisji lekarskiej ZUS, a takie dowody jedynie potwierdzają istnienie w organizmie ubezpieczonej schorzeń już w momencie złożenia wniosku o rentę. W punkcie 3 wyroku na podstawie artykułu 98 paragraf 1 i paragraf 3 Kodeksu postępowania cywilnego, w związku z paragrafem..., w związku z paragrafem 9 ustępem 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych, Dziennik Ustaw z 2015 roku, pozycja 1804 w brzmieniu obowiązującym w momencie wniesienia odwołania Sąd Okręgowy zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jako strony przegrywającej spór koszty procesu niezbędne do dochodzenia praw przez ubezpieczoną w niniejszym procesie. Na koszty te złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego ubezpieczonej ustalone według stawki minimalnej. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono. Wyrok jest nieprawomocny i może zostać zaskarżony apelacją wnoszoną...