Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 maja 2017r.

Sąd Rejonowy w Jaśle I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Andrzej Sepioł

Protokolant: st. sekr. sądowy Lucyna Szeredy

po rozpoznaniu 4 maja 2017 r. w J.

sprawy z powództwa(...)Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko M. K.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

oddala żądanie powoda o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu. Sygn. akt I Cupr 280/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 4 maja 2017 r.

(...) z dnia 25 stycznia 2017 r. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. domagał się od pozwanej M. K. zapłaty kwoty 422,78 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu według norm przypisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając żądanie powód podał, iż dochodzona kwota stanowi niespłaconą należność z tytułu umowy pożyczki nr (...) z dnia 14 listopada 2012 r. zawartej przez pozwaną z (...), którą powód nabył w drodze umowy o przelew wierzytelności w dniu 31 marca 2016 r. Kwota ta obejmuje należność główną w wysokości 400 zł oraz skapitalizowane odsetki naliczone za okres od dnia następnego po dniu cesji, tj. od 1 kwietnia 2016 r. do dnia poprzedzającego złożenie pozwu w wysokości 22,78 zł ( k. 3-4 i 19 ).

Pozwana M. K. wniosła o oddalenie powództwa z uwagi na uiszczenie w dniu 3 kwietnia 2017 r. na rzecz powoda całości dochodzonej pozwem kwoty. Jednocześnie przyznała, iż zawierała umowę pożyczki z parabankiem, chociaż nie pamięta z jakim ( k. 27-27v. ) .

Sąd ustalił i zważył co następuje :

Na mocy umowy przelewu wierzytelności w ramach transakcji sekurytyzacji z dnia 31 marca 2016 r. zawartej z (...), (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. nabył wierzytelności pieniężne pochodzące z umów kredytowych pierwotnie zawartych z dłużnikami przez (...) Sp. z o.o. oraz (...) Sp. z o.o. ( poprzednio (...) Sp. z o.o. ) w okresie od marca 2008 r. do października 2013 r. , następnie przeniesione na zbywcę, ujęte w Wykazie Wierzytelności, stanowiącym Załącznik nr 5 do umowy. Wierzytelność wobec pozwanej M. K., wynikająca z umowy nr (...) z dnia 14 listopada 2012 r., opiewająca na kwotę 400 zł tytułem kapitału oraz 131 zł tytułem kosztów została ujęta w wyciągu z elektronicznego załącznika umowy cesji ( dowód : odpis umowy przelewu wierzytelności w ramach transakcji sekurytyzacji z dnia 31 marca 2016 r. k. 9-12, wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji k. 13 ).

W dniu 23 stycznia 2017 r. powód wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej nr (...) (...) stwierdzający, iż w dniu 31 marca 2016 r. nabył od (...) wierzytelność wobec M. K. wynikającą z umowy pożyczki nr (...) i obejmującą należność główną w kwocie 400 zł oraz odsetki w kwocie 22,78 zł ( dowód : wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej nr (...) (...) z dnia 23 stycznia 2017 r. k. 8 ).

Pismem z dnia 22 grudnia 2016 r. działający w imieniu powoda – (...) S.A. – zwrócił się do pozwanej z przypomnieniem o istnieniu długu i zachęcając dłużniczkę do ustalenia dogodnych warunków spłaty zadłużenia oraz z jednoczesnym wskazaniem rachunku bankowego, na który należy dokonać wpłaty ( dowód : kopia pisma z dnia 22 grudnia 2016 r. k. 14 ).

W dniu 3 kwietnia 2017 r. M. K. wpłaciła na wskazany w piśmie z dnia 22 grudnia 2016 r. rachunek bankowy powoda nr (...) kwotę 430 zł tytułem zadłużenia wynikającego z zwartej umowy pożyczki, objętej wyciągiem z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej nr (...) (...). ( dowód : potwierdzenie wpłaty k. 26, kopia pisma z dnia 22 grudnia 2016 r. k. 14 ).

Ustalenia stanu faktycznego Sąd oparł na niekwestionowanych przez strony dokumentach przedłożonych zarówno formie poświadczonych, jak i niepoświadczonych za zgodność z oryginałem kopii.

Sąd pominął dowód z przesłuchania stron, albowiem sprawa nie budziła wątpliwości. ( k. 27v. ).

Zgodnie z art. 720 § 1 kc przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Z powołanego przepisu wynika, że obowiązkowi pożyczkodawcy do przeniesienia własności przedmiotu umowy na pożyczkobiorcę odpowiada obowiązek zwrotu, czyli przeniesienia przez pożyczkobiorcę na pożyczkodawcę przedmiotu umowy, powiększonego o ewentualne wynagrodzenie ustalone w umowie.

Pozwana M. K. obowiązek ten spełniła, albowiem w dniu
3 kwietnia 2017 r. wpłaciła na rachunek powoda kwotę 430 zł, co udowodniła w sposób niebudzący wątpliwości, przedkładając dowód wpłaty na kwotę 430 zł ( k. 26 ). Kwota ta w całości pokrywa zadłużenie pozwanej wobec powoda wynikające z przedmiotowego powództwa zarówno w zakresie należności głównej określonej na kwotę 422,78 zł, jak i odsetek ustawowych za opóźnienie, których powód domagał się od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty ( k. 2v. ), tj. kwoty 5,59 zł naliczonej za okres od dnia 25 stycznia 2017 r. do dnia 3 kwietnia 2017 r.

Powód w żaden sposób nie odniósł się do dokonanej wpłaty.

Skoro pozwana dochodzoną pozwem kwotę wpłaciła i uczyniła to zgodnie z jego treścią tytułem całości wymagalnego zadłużenia wynikającego z umowy pożyczki nr (...) z dnia 14 listopada 2012 r., to żądanie objęte pozwem należało uznać za bezzasadne i powództwo w całości oddalić, o czym orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

W ocenie Sądu Rejonowego nie ma tu zastosowania postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 1984 r. IV CZ 196/84 ( Legalis Nr 24450), w którym tenże Sąd stwierdził, iż za stronę przegrywającą sprawę w rozumieniu przepisów o kosztach procesu należy także uważać pozwanego, który w trakcie procesu spełnił dochodzone od niego świadczenie , czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa. Orzeczenie to wydał Sąd Najwyższy w odmiennym stanie faktycznym, tj. w sytuacji, gdy powództwo w związku z zaspokojeniem roszczenia w trakcie procesu zostało cofnięte, a proces umorzony. Zupełnie inna jest sytuacja , zdaniem Sądu Rejonowego, w przypadku, gdy roszczenie zostanie zaspokojone w trakcie procesu, a powód na skutek swego niedopatrzenia nie wycofa powództwa, co jest jego obowiązkiem i powództwo zostanie oddalone. Za takim obowiązkiem pod rygorem oddalenia żądania o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu przemawia również aktualna sytuacja w zakresie możliwości komunikowania się inna niż w połowie lat 80-tych ( chwili wydawania w /w postanowienia przez Sąd Najwyższy). W dzisiejszych realiach powód jest w stanie zawiadomić Sąd lub uprzedzić o cofnięciu pozwu nawet w dniu rozprawy, albowiem odpowiednią wiadomość można wysłać zarówno faxem , jak i drogą elektroniczną na adres właściwego Sądu. Nie powinno to zatem powodować żadnych trudności czasowych dla powoda. Nadmienić należy, że pozwana dokonała wpłaty na rzecz powoda w dniu 3 kwietnia 2017 r., a więc na ok. miesiąc przed wydaniem wyroku. Zatem powód przy zachowaniu należytej ostrożności, czego tym bardziej można wymagać od specjalisty, jakim jest fundusz sekurytyzacyjny, z łatwością mógł wycofać w odpowiednim czasie powództwo, a tego nie uczynił. Na ostatek należy zauważyć, że w razie zaspokojenia roszczenia strona powodowa nie powinna była pomijać milczeniem kwestię wycofania pozwu, gdyż powodowało to dodatkowo konieczność angażowania się pozwanej w sprawę i narażało ją na dodatkowy stres. Nie powinno to być obojętne dla Sądu przy wydawaniu orzeczenia o kosztach procesu w takiej sytuacji.

O kosztach postępowania Sąd w punkcie II sentencji wyroku orzekł na postawie art. 108 § 1 kpc w zw. z art. 98 kpc i wobec nieuwzględnienia powództwa, oddalił wniosek powoda o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. Sąd wziął pod uwagę, o czym wyżej wspomniano, iż powód pomimo spełnienia na jego rzecz przez pozwaną świadczenia dochodzonego pozwem miesiąc przed wyznaczonym terminem rozprawy, pozostał zupełnie bierny wobec tego faktu i nie cofnął powództwa.

ZARZĄDZENIE

I.  (...) (...)

II.  (...)2 tygodnie.

J., dnia 19 maja 2017 r.