Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gorlicach II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący – SSR Jerzy Augustyn

Sędziowie –

Ławnicy –

Protokolant: sekr. sąd. Robert Wałęga

w obecności Prokuratora Roberta Potrzeszcza

po rozpoznaniu dnia 07-02-2017 r.

sprawy karnej B. K. s. E. i J. zd. K., ur. (...) w G., PESEL (...), zam. (...)-(...) C., ul. (...),

oskarżonemu o to, że:

w dniu 16 sierpnia 2016 roku w R. woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny - samochód m-ki P. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, gdzie pierwsze badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przeprowadzone urządzeniem A.-sensor IV CM wyniosło 0,40 mg/dm3, drugie badanie wyniosło 0,43 mg/dm3, natomiast kolejne badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przeprowadzone urządzeniem A. wyniosły 0,70 promila i 0,75 promila.

tj. o czyn z art. 178a§1 kk

uznaje osk. B. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu stanowiącego przestępstwo z art. 178a§1 kk i za to na mocy powołanego przepisu ustawy

skazuje

I.  osk. B. K. na karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,-

II.  na mocy art. 42§2 kk orzeka wobec osk. B. K. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat,-

III.  na mocy art. 63§4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zalicza osk. B. K. okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 16-08-2016 r. do dnia 07-02-2017 r.,-

IV.  na mocy art. 43a§2 kk orzeka od osk. B. K. świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,-

V.  na zasadzie art. 627 kpk zasądza od osk. B. K. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 190 (sto dziewięćdziesiąt) złotych.-

sygn. akt II K 607/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 7 luty 2017 r.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego sąd ustalił i uznał za udowodniony następujący stan faktyczny.

W dniu 16-08-2016 r. około godziny 7.40 w R. osk. B. K. kierował samochodem P. (...) nr rej. (...). Został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy policji, został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu A.. I badanie o godzinie 7.47 wykazało 0,40 mg/dm3, II badanie o godzinie 8.04 wykazało 0,43 mg/dm3. Następnie został poddany badaniu Alkomatem w KPP G., badanie o godzinie 8.27 wykazało 0,70 promila, badanie o godzinie 8.30 wykazało 0,75 promila. Podczas badań oskarżony podał, że spożywał piwo w ilości 2 litry w dniu 15-08-2016 r. o godzinie 22.

(dowód: zeznania świadka R. G. k. 96-96/2, 1, częściowo wyjaśnienia osk. B. K. k. 95/2-96, 10-11, 41-42, 63-64/2, protokół badania A. k. 3, świadectwo wzorcowania k. 4, protokół badania Alkomatem k. 5, świadectwo wzorcowania k. 6)

Oskarżony B. K. dotychczas nie był karany. Prowadzi działalność gospodarczą osiągając dochód około 5000 zł miesięcznie, nie ma nikogo na utrzymaniu.

(dowód: dane o oskarżonym k. 10, 41, dane o karalności k. 22)

Oskarżony B. K. zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i przed sądem przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił na rozprawie, że nigdy pod wpływem alkoholu nie prowadził, że od 16 roku życia ma prawo jazdy, nigdy nie spowodował żadnej kolizji ani wypadku, wyjaśnił, że był u brata w R., wypił parę piw w przeciągu całego dnia, na drugi dzień po zjedzeniu śniadania i wypiciu kawy został poproszony przez bratową żeby podjechać po butlę gazową bo brakowało gazu na stację w R., w odległości około 1,5 km od miejsca zamieszkania brata. Wyjaśnił, że wsiadł do samochodu będąc pewny, że jest trzeźwy bo jechał po tę butlę z bratową, wyjaśnił, że prowadził samochód a nie ona, która ma prawo jazdy bo czuł się dobrze i przez myśl mu nie przeszło aby miał alkohol we krwi. W centrum R. został zatrzymany przez patrol policji, wyjaśnił, że jechał normalnie, prosto, kontrola nie była spowodowana jego zachowaniem na drodze. W postępowaniu przygotowawczym wyjaśnił, że pierwsze piwo wypił przy obiedzie około 14 do 15 następnie wypił 3 piwa między godziną 15 a 22, że jak wstał rano jego samopoczucie było dobre, czuł się dobrze, jak wsiadał do samochodu był przekonany, że żadnego alkoholu w jego organizmie nie ma. Wyjaśnił nadto, że jest przedsiębiorcą, prowadzi działalność z zakresu przyjmowania opłat od interesantów, pośrednictwo w udzielaniu kredytów oraz sklep z artykułami papierniczymi, w związku z tym jednym z wymogów dla prowadzenia tej działalności jest niekaralność.

Wyjaśnienia oskarżonego B. K. częściowo zasługują na wiarę, w części gdzie podał, że w dniu 16-08-2016 r. kierował swoim samochodem P. w R., że został zatrzymany do kontroli drogowej, że kontrola nie była spowodowana jego zachowaniem na drodze, że badania wykazały, że jest w stanie nietrzeźwości, że prowadzi działalność gospodarczą.

Nie zasługują natomiast na wiarę wyjaśnienia oskarżonego w tej części gdzie wyjaśnił, że gdy wsiadał do samochodu to przez myśl mu nie przeszło aby miał alkohol we krwi, że był przekonany, że żadnego alkoholu w jego organizmie nie ma oraz że poprzedniego dnia wypił tylko 4 piwa w godzinach od 14 do 22, tej treści wyjaśnienia są nieprzekonujące, naiwne, jest rzeczą nieprawdopodobną aby oskarżony po wypiciu 4 piw w godzinach od 14 do 22 a więc jak podał 2 litrów piwa dnia poprzedniego był w stanie nietrzeźwości w dniu następnym, w którym badanie o godzinie 8.04 wykazało 0,43 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu co daje 0,9 promila i aby mając taki stan nietrzeźwości nie przypuszczał, że może być nietrzeźwy i aby był przekonany, że żadnego alkoholu w jego organizmie nie ma.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka R. G. (2) jako obiektywnym, przekonującym, świadek ten obiektywnie zeznał, że nie była to kontrola z powodu niewłaściwego zachowania się oskarżonego na drodze.

Zdaniem sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy dał podstawę do przyjęcia, ze oskarżony B. K. dopuścił się zarzucanego mu czynu z art. 178a§1 kk, gdyż oskarżony kierował samochodem znajdując się w stanie nietrzeźwości.

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu sąd skazał go na kare grzywny w wysokości 60 stawek dziennych, ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 zł.

Na mocy art. 42§2 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, na poczet tego zakazu zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od 16-08-2016 r. do 07-02-2017 r.

Na mocy art. 43a§2 kk orzekł od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Zdaniem sądu wymierzona kara jest proporcjonalna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu i stanowić będzie dla oskarżonego stosowną dolegliwość i ostrzeżenie i sprawi, że w przyszłości będzie przestrzegał porządku prawnego.

Wymierzając tę karę miał sąd na uwadze jako okoliczności łagodzące przyznanie się oskarżonego do winy, dotychczasową niekaralność oskarżonego, wyrażony przez niego żal oraz skruchę, jako okoliczność obciążającą miał sąd na uwadze nagminność przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji polegających na kierowaniu pojazdami mechanicznymi w stanie nietrzeźwości.

Sąd ustalił stawkę dzienną grzywny na kwotę 20 zł mając na uwadze treść art. 33§3 kk, a więc biorąc pod uwagę dochody oskarżonego oraz jego sytuację rodzinną, wniosek prokuratora o ustalenie stawki dziennej na kwotę 10 zł a więc w najniższej wysokości nie zasługiwał na uwzględnienie w sytuacji gdy oskarżony prowadzi działalność gospodarczą i osiąga dochód około 5000 zł i nie ma nikogo na utrzymaniu.

Sąd nie uwzględnił wniosku o warunkowe umorzenie postępowania uznając, że brak jest przesłanek określonych w art. 66§1 kk, brak podstaw do przyjęcia, ze wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne w sytuacji gdy oskarżony prowadził pojazd mechaniczny będąc w stanie nietrzeźwości wynoszącym 0,43 mg/dm3 co odpowiada 0,9 promila.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisów powołanych w wyroku.