Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Jakub Wiliński

Protokolant Justyna Nowakowska

przy udziale prokuratora Marcina Berezowskiego

po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017 r.

sprawy M. L. urodzonego (...) w P., syna M. i R. z domu Ł.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 23 marca 2009 r. w P. i w S. działając, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił pomocy A. M. (1) w przedłożeniu w celu uzyskania z Banku (...) S.A. kredytu, nierzetelnego dokumentu dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu, w ten sposób że jako Prezes Zarządu spółki(...)Sp. z o.o. z/s w P. w dniu 23 marca 2009 r. wystawił i podpisał stwierdzające nieprawdę zaświadczenie pracodawcy o zatrudnieniu i zarobkach z którego wynika, że zatrudniony jest w spółce od dnia 2 stycznia 2008 r. na stanowisku kierownika ds. marketingu i reklam ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 3.027,26 zł netto, podczas gdy w rzeczywistości A. M. (2) w tej dacie nie był zatrudniony w spółce, w wyniku czego A. M. (2) wprowadził pracowników pokrzywdzonego Banku w błąd co do faktu zatrudnienia, osiąganych dochodów oraz swojej faktycznej sytuacji materialnej, która nie pozwalała na zaciągnięcie zobowiązań finansowych i ich spłaty oraz rzetelności przedłożonych dokumentów, będących podstawą wydania pozytywnej decyzji o udzieleniu kredytu i podpisania w dniu 24 marca 2009 r. umowy nr (...), czym doprowadzano Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci kredytu w kwocie 50.000 zł,

to jest o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

I.  uznaje M. L. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za występek ten na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk oraz art. 33 § 2 kk – i przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk – wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywnę 100 (stu) stawek dziennych określając wysokość stawki na 20 (dwadzieścia) złotych,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres próby 4 (czterech) lat,

III.  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt. 3 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach karnych zasądza od oskarżonego w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym i opłatę karną w kwocie 580 (pięciuset osiemdziesięciu) złotych.

sygn. akt IV K 1167/16

UZASADNIENIE

W trybie art. 423 § 1a kpk zakres pisemnego uzasadnienia ograniczono do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu.

Oskarżony M. L. ma 69 lat. Jest żonaty – pozostaje w separacji. Na utrzymaniu posiada dwoje dzieci w wieku 16 i 4 lata. Oskarżony nie pracuje – pozostaje na emeryturze. Łączny dochód uzyskiwany przez niego z tego tytułu to 960 zł w Polsce i 350 euro w Niemczech. Oskarżony był uprzednio jeden raz karany sądownie.

Dowody:

- wyjaśnienia oskarżonego, k. 328-329,

- dane o karalności, k. 346.

Stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu oceniono na dość znaczny. Działanie oskarżonego nakierowane było na uzyskanie korzyści majątkowej, co też faktycznie nastąpiło. Oskarżony nadto w pewnym zakresie czynnie uczestniczył w sprawczym działaniu A. M. (1), gdyż wyprodukował na potrzeby pozyskania kredytu bankowego potrzebną dokumentację potwierdzającą rzekome zatrudnienie i uzyskiwane dochody przez wyżej wymienionego. W rezultacie pomocy świadczonej przez oskarżonego doszło też do wyłudzenia kredytu o znaczącej wysokości – 50.000 zł.

W przedmiotowej sprawie sąd nie stwierdził istnienia okoliczności wyłączających winę oskarżonego, czy bezprawność jego czynu. Oskarżony, jako osoba dorosła, doświadczona życiowo i obyta w sprawach gospodarczych, był w pełni świadomy swojego zachowania i mogąc postąpić zgodnie z normami prawnymi, całkowicie rozmyślnie normy te przekroczył. W efekcie wina oskarżonego nie mogła budzić wątpliwości.

Za okoliczność łagodzącą przy wymiarze kary sąd przyjął to, iż w dacie czynu oskarżony nie był jeszcze karany sądownie. Sąd miał tu na względzie także fakt podeszłego już wieku oskarżonego i to, że prowadzi on ustabilizowany tryb życia.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej elementy, w oparciu o przesłanki sądowego wymiaru kary wynikające z art. 53 kk sąd uznał, że współmierna do okoliczności popełnienia przypisanego oskarżonemu czynu będzie kara 1 roku pozbawienia wolności. Aby nadto wzmóc prewencyjne oddziaływanie kary pozbawienia wolności koniecznym było orzeczenie wobec oskarżonego dodatkowej dolegliwości o charakterze majątkowym. W tej mierze sąd orzekł o grzywnie, której rozmiar dostosowano do sytuacji finansowej oskarżonego, ustalonej na podstawie złożonego przez niego oświadczenia.

Mając zaś na względzie właściwości i warunki osobiste oskarżonego, uzasadnionym było też warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności. W tej mierze sąd miał na uwadze przede wszystkim niekaralność oskarżonego w dacie czynu, oraz to, że dotychczas był on karany wyłącznie jeden raz za nieznacznie społecznie szkodliwy czyn. Sąd miał też tu na względzie brak danych o negatywnym trybie życia oskarżonego. Z tych też względów okres próby ustalono na czteroletni okres próby. Podstawą prawną przy stosowaniu probacji były unormowania kodeksu karnego obowiązującego do 30 czerwca 2015 r., jako względniejsze dla sprawcy. Aktualnie bowiem przy warunkowym zawieszeniem wykonania kary obligatoryjnym jest orzeczenie co najmniej jednego z obowiązków wynikających z art. 72 § 1 kk.

Oskarżonego obciążono kosztami sądowymi, wynikłymi z prowadzenia przeciw niemu postępowania karnego zakończonego skazaniem, w tym wynikającą z przepisów opłatą karną.