Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 19 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Anna Woźniakowska

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2017 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa – (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O.

przeciwko – V. M.

o zapłatę

1. oddala powództwo,

2. zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. na rzecz pozwanej V. M. kwotę 617,00 złotych (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Sygn. akt V GC 926/15

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. pozwem z dnia 23 marca 2015r. wniósł o zasądzenie od pozwanej V. M. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) V. M. w W. nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym kwoty 4.632,09 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 4.465,65 zł od dnia 16 lipca 2014r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że nabył od firmy (...) w W., w następstwie przelewu wierzytelności (art.509 k.c.), wierzytelności wobec pozwanej, wynikające z tytułu nieuiszczenia kwoty, której dotyczy pozew, a która wynika z powołanej faktury VAT. Wierzytelność wynika z usługi naprawy samochodu. O fakcie zawarcia umowy o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń nr (...)/113/ (...)/15/ (...)/ (...) pozwana została zawiadomiona.

W opisanym stanie rzeczy i w świetle uregulowań wynikających z art. 10 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych uzasadnione jest żądanie od pozwanej (dłużnika) także kwoty 166,44 zł, stanowiącej równowartość kwoty 40 euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym przedmiotowe świadczenie pieniężne określone ww. fakturami stało się wymagalne, tj. w okolicznościach rozpatrywanej sprawy według kursu z dnia 30 czerwca 2014r. wynoszącego 4,1609 zł.

Do pozwu załączono umowę o przelewie wierzytelności z załącznikami, zawiadomienie dłużnika o przelewie, wezwanie do zapłaty i fakturę VAT, Tabelę A kursów średnich NBP z dnia 30.06.2014r.

W dniu 21 kwietnia 2015r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 1440/15, zgodnie z żądaniem pozwu.

Nakaz zapłaty stracił moc w wyniku wniesienia przez pozwaną w ustawowym terminie sprzeciwu od nakazu zapłaty, w którym zaskarżyła nakaz w całości podnosząc nieistnienie wierzytelności będącej przedmiotem przelewu. Wniosła również o zasadzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, że w dniu 30 marca 2014r. kierując pojazdem, którego nie była właścicielką, marki C. (...) spowodowała szkodę komunikacyjną uszkadzając auto. Szkoda został zgłoszona do ubezpieczyciela jako naprawa bezgotówkowa i właściciel pojazdu S. B. (1), prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą(...) upoważnił firmę (...) do naprawy auta jak i odbioru wszelkiej dokumentacji dotyczącej likwidacji szkody. W dniu 7 kwietnia 2014r. w obecności pozwanej na terenie (...) przy ul. (...) zostały sporządzone przez ubezpieczyciela zdjęcia szkody i kalkulacja, wycena szkody na podstawie której miał być naprawiany samochód. Dnia 8 kwietnia 2015r. ubezpieczyciel przelał na konto G. (...) kwotę 1.541,44 zł tytułem odszkodowania. Kwota ta nie została zakwestionowana przez (...), więc 14 kwietnia 2014r. pozwana przyjechała autem do naprawy. Nie zlecała dodatkowych napraw samochodu. Po odbiorze samochodu otrzymała pocztą fakturę VAT nr (...), którą odesłała z prośbą o wyjaśnienie. W odpowiedzi otrzymała wezwanie do zapłaty z informacją o przelaniu wierzytelności na rzecz powoda.

Do sprzeciwu załączono druk zgłoszenia szkody w pojeździe z ubezpieczenia AC, kalkulację naprawy, dokumentację zdjęciową, pismo (...) S.A. skierowane do S. B. (1) o przyznaniu odszkodowania z tytułu ubezpieczenia autocasco w wysokości 1.541,44 zł, ze wskazaniem uprawnionego do odbioru tej kwoty G. (...), (...)-(...) W. ul. (...) oraz pismo (...) S.A. o zbliżonej treści skierowane do (...), ze wskazaniem że podana kwota zostanie przelana na wymieniony rachunek do dnia 8 kwietnia 2014r. Ponadto pozwana dołączyła pismo, którym pozwana odsyła fakturę VAT nr (...) do B. S..

Doręczając odpis sprzeciwu od nakazu zapłaty Przewodnicząca zobowiązała powoda do ustosunkowania się do jego treści w terminie dwutygodniowym. Pełnomocnik powoda pismem z dnia 25 sierpnia 2015r. podtrzymała żądanie pozwu i wnioski dowodowe.

Do pisma załączono zlecenia naprawy z 2013r i zestawienie kosztów naprawy z 8 lutego 2013r.

W piśmie procesowym z dnia 21 września 2015r. pełnomocnik pozwanej podniósł zarzut braku legitymacji procesowej biernej. Zaprzeczył aby pozwana zlecała B. S. naprawę przedmiotowego pojazdu. To właściciel pojazdu S. B. (1) upoważnił B. S. do likwidacji i rozliczenia szkody z ubezpieczycielem. Pozwana nie zlecała żadnych prac dodatkowych w związku z likwidacja szkody, ani nie zlecał napraw w przeszłości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pojazd C. (...) należący do S. B. (1) pozwana użytkowała dla celów służbowych. Pozwana miała wcześniej trzykrotnie kolizje, w wyniku których dokonywano w warsztacie B. S. bezgotówkowych napraw finansowanych przez ubezpieczyciela. Nigdy nie było żadnych problemów z wykonaniem napraw i rozliczeń. W grudniu 2013r. pozwana planowała zlecić B. S. wymianę klimatronika. Został on nawet zakupiony przez B. S. za kwotę 750 zł. Pozwana ustaliła, że część tę można kupić za 350 zł. Pozwana nie miała czasu przyjechać do warsztatu i ostatecznie zakupiony klimatronik został zainstalowany u innego klienta. Znajomy pozwanej przywiózł nowy klimatronik ze Stanów Zjednoczonych.

Dowód: zeznania pozwanej V. M. (00:04: 20 – 00:08:00 minuta

posiedzenia z dnia 21 lutego 2017r. Sądu Rejonowego dla Warszawy

P. w W. )

B. S. posiada warsztat samochodowy o nazwie G. (...). W przypadku zlecenia szkody komunikacyjnej doszło do rozliczenia bezgotówkowego i zostało uregulowane w całości. Naprawa była wykonana zgodnie z kalkulacją. Pojazd został odebrany przez pozwaną, która złożyła zastrzeżenia co do jednej rzeczy. Nie był listwy bocznej. Faktura była wystawiona na podstawie kalkulacji i przesłana do (...). Została zapłacona.

Dowód: zeznania świadka B. S. ( 00:06:45 – 00:12:17 minuta

posiedzenia z dnia 19 lutego 2016r. Sąd Rejonowego dla Warszawy

P. w W.)

Na drukach (...) sporządzono zlecenia: nr (...) z 27 maja 2013r., zlecenie nr (...) z 8 lutego 2013r. i zlecenie nr (...) z 30 kwietnia 2013r., w których jako właściciela pojazdu wskazano J. M., wskazano pojazd C. (...) nr rej: (...), rok produkcji 2006. Treść zleceń jest nieczytelna, nie zawiera podpisu osoby je sporządzającej. W dniu 8 lutego 2013r. sporządzono zestawienie kosztów naprawy z tytułu wymiany łącznika stabilizatora osi przedniej i wymiany tulei gumowych stabilizatora osi przedniej na kwotę 600 zł. W zestawieniu również jako właściciela pojazdu wskazano J. M..

Dowód: zlecenia z 27.05.2013r., z 8.02.2013r., 30.04.2013r., zestawienie

kosztów naprawy z 8.02.2013r. (k. 101 – 104 akt)

W dniu 30 marca 2014r. w zgłoszeniu szkody w pojeździe z ubezpieczenia AC wskazano dane właściciela pojazdu S. B. (2), dane kierującej pojazdem V. M.. Wskazano w nim, że do zdarzenia doszło w W. w dniu 30 marca 2014r. o godzinie 15.00 w czasie wyjazdu z parkingu.

Dowód: zgłoszenie szkody (k.39 – 43 akt)

(...) było delikatnie stuknięte. Z tyłu była stłuczona lampa, był zarysowany błotnik. Pozwana poinformowała o tym od razu właściciela S. B. (1), który zlecił naprawę B. S.. Pozwana pojechała do warsztatu B. S. na oględziny pojazdu przez likwidatora i zrobienie zdjęć. Nie zlecała dodatkowych prac naprawczych. Przy okazji naprawy zadeklarowano jedynie możliwość zainstalowania klimatronika, stanowiącego własność pozwanej i który dostarczyła pozwana.

Dowód: zeznania pozwanej V. M. ( 00:03:53 -00:14:43

posiedzenia z dnia 21 lutego 2017r. Sądu Rejonowego dla Warszawy

P. w W. )

W dniu 7 kwietnia 2014r. likwidator (...) dokonał kalkulacji naprawy pojazdu, wskazując kwotę 1.541,44 zł. Sporządził również dokumentację fotograficzną szkody i odebrał od właściciela pojazdu S. B. (1) upoważnienie dla (...) do odbioru odszkodowania.

Dowód: kalkulacja naprawy, dokumentacja fotograficzna, upoważnienie (k.

44 – 67 akt)

W dniu 8 kwietnia 2014r. (...) S.A. powiadomiło S. B. (1) o przyznaniu odszkodowania z tytułu zgłoszonych roszczeń w pojeździe marki C. o nr rej (...) w kwocie 1.541,44 zł. Wskazano, że wypłata nastąpi na rzecz upoważnionego G. (...).

Dowód: pismo (...) z dnia 8.04.2014r. do poszkodowanego S.

B. (k. 37 akt)

W dniu 8 kwietnia 2014r. (...) S.A. powiadomiło (...) w W., że zgodnie z dyspozycją poszkodowanego otrzyma kwotę 1.541,44 zł z tytułu odszkodowania za szkodę w pojeździe marki C. o nr rej (...). W piśmie wskazano, że ogólna kwota odszkodowania wynika z kalkulacji (...). Odszkodowanie miało zostać przekazane do dnia 8 kwietnia 2014r.

Dowód: pismo (...) S.A. do (...) (k. 38 akt)

Pozwana odebrała samochód po naprawie. Odebrała również klimatronik, którego B. S. nie zainstalował w samochodzie ze względu na brak czasu.

Dowód: zeznania pozwanej V. M. (00:06:00 – 00:07:00

posiedzenia z dnia 21 lutego 2017r. Sądu Rejonowego dla Warszawy

P. w W. )

W dniu 8 lipca 2014r. B. S. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) w W. wystawił wobec pozwanej fakturę Vat nr (...) z tytułu naprawy pojazdu C. (...) na kwotę 4.465,65 zł, płatną w terminie 7 dni, do dnia 15 lipca 2014r.

Dowód: faktura VAT nr (...) z 8.07.2014r. (k. 11 akt)

W dniu 10 lutego 2015r. B. S. przeniósł na rzecz powoda wierzytelność wobec pozwanej, wynikającą z faktury VAT nr (...) w kwocie 4.465,65 zł.

Dowód: umowa o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji

roszczeń nr (...)/113/ (...)/15/ (...)/ (...) z 10 lutego 2015r. z

załącznikiem (k. 4 - 8 akt),

B. S. w dniu 10 lutego 2015r. zawiadomił pozwaną o przelewie wierzytelności. W zawiadomieniu wskazano rachunki bankowe powoda, powołano numer faktury, termin zapłaty i kwotę faktury. Zawiadomienie zostało doręczone pozwanej w dniu 20 lutego 2015r.

Dowód: zawiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności z dowodem

doręczenia (k. 16 – 17 akt)

W dniu 16 lutego 2015r. powód wezwał pozwaną do zapłaty w terminie trzech dni, załączając zawiadomienie o przelewie wierzytelności. W wezwaniu poinformowano pozwanego, że zapłata dokonana na rzecz cedenta – zbywcy wierzytelności spowoduje, że roszczenie będzie nadal wymagalne wobec powoda. W wezwaniu wyliczono odsetki i wskazano koszty windykacji. Wskazano też wyraźnie numer rachunku, na który należy dokonać wpłaty.

Dowód: wezwanie do zapłaty (k. 9 akt)

Pismem z dnia 20 lutego 2015r., skierowanym do powoda, pozwana wyjaśniła że nie uznaje faktury wystawionej przez B. S., że fakturę tę mu odesłała i uważa, że działa on z chęci wyłudzenia od niej pieniędzy, co zamierza zgłosić do prokuratury.

Dowód: pismo pozwanej do powoda z dnia 20.02.2015r. (k. 13 akt)

W mailu skierowanym do powoda w dniu 27 lutego 2015r. B. S. stwierdził, że pozwana zmyśla i ewidentnie unika zapłacenia długu. Poprosił powoda o pilną windykację od pozwanej. Stwierdził, że pozwana pozostawiała dwa auta do naprawy, posiada on na nie zlecenia, a przede wszystkim dokumenty z firmy ubezpieczeniowej, w której jest pełnomocnikiem w likwidacji szkody komunikacyjnej.

Dowód: mail B. S. do powoda z dnia 27.02.2015r. (k. 14 akt)

W przesłanym w dniu 7 maja 2015r. mailu (kontakt do szkody (...)) (...) S.A. poinformował, że Warsztat (...) otrzymał odszkodowanie w wysokości 1.541,44 zł w dniu 8 kwietnia 2014r. Kwota ta została wypłacona na podstawie kalkulacji (...). Warsztat nie kontaktował się w sprawie szkody i nie miał obiekcji co do wysokości świadczenia. Warsztat został upoważniony do odbioru odszkodowania, więc na nim spoczywa obowiązek dochodzenia wszelkich roszczeń dotyczących naprawy pojazdu w stosunku do Zakładu (...). Serwis do tej pozy nie odwoływał się do wypłaconej kwoty odszkodowania, a pisma wysyłane przez (...) do poszkodowanego są bezpodstawne.

Dowód: mail (...) S.A. z 7.05.2015r. (k. 76 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, częściowo zeznań świadka B. S. i zeznań pozwanej.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka B. S., że pozwana dokonała zlecenia dodatkowych prac lakierniczych, zaprawek. Sąd nie dał wiary jego zeznaniom, że posiada zlecenia od pozwanej albowiem takie dokumenty nie zostały przestawione. Sąd nie dał wiary jego zeznaniom, że były zlecone inne naprawy. Świadek nie pamiętał żadnych szczegółów rzekomego zlecenia, ani jego zakresu ani ustalonego wynagrodzenia. Sąd nie dał wiary jego zeznaniom, że kontaktował się w tej sprawie z pozwaną drogą mailową lub telefonicznie. Pozwana zaprzeczyła istnieniu takich kontaktów, a świadek nie przestawił dowodu z wydruku tych maili.

Sąd nie dał wiary jego zeznaniom, że faktura VAT z 8 lipca 2014r. dotyczyła innych napraw zlecanych przez pozwaną i przez jej męża. Nie przedstawiono na tę okoliczność żadnych dowodów na piśmie.

Sąd zważył co następuje:

Postępowanie dowodowe nie wykazało aby pozwaną i B. S. cedenta wierzytelności na rzecz powoda łączyła umowa, w wyniku której byłby on uprawniony do wystawienia wobec pozwanej faktury VAT.

Zlecenia naprawy w wyniku kolizji z 30 marca 2014r. dokonał właściciel pojazdu S. B. (1). Przedstawione przez powoda dokumenty zleceń z początku 2013r., z których nie można odczytać zakresu zlecenia wskazują jako właściciela pojazdu J. M. i nie wynika z nich aby zlecenia naprawy dokonywała pozwana.

Pozwana zaprzeczyła , aby wiązała ją z B. S. umowa, na podstawie której byłby on uprawniony do dochodzenia wobec niej zapłaty wynagrodzenia. Potwierdziło ten zarzut postępowanie dowodowe.

Zgodnie z art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Odpowiedzialność pozwanej względem powoda z tytułu przelanej wierzytelności jest taka sama jak wobec cedenta B. S..

Skoro B. S. nie był wierzycielem pozwanej nie mógł przenieść nieistniejącej wierzytelności na rzecz powoda. Powództwo podlegało więc oddaleniu.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i obciążono nimi w całości przegrywającego spór powoda. Pozwanej należy się zwrot poniesionych przez nią kosztów wynagrodzenia pełnomocnika ustalonego w kwocie 600 zł w oparciu o § 6 pkt.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1348 z późn. zm.) wraz z opłatą skarbową w wysokości po 17 zł od pełnomocnictwa.

/-/SSR Magdalena Berczyńska-Bruś