Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VIII C 1424/16

*$%$ (...)*

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu VIII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Martyniec

Protokolant:Anna Hrydziuszko

po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2017 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa (...) Sp. z o.o. w W.

przeciwko M. N.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. N. na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o. w W. kwotę 1.958,05 zł (tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych i pięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 21 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala dalej idące powództwo;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 868,96 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21 kwietnia 2016 r. strona powodowa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego M. N. kwoty 12.266,19 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Jednocześnie wniosła o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu w pierwszej kolejności wskazała, że odsetki, jakich żąda od 1 stycznia 2016 r. to odsetki ustawowe za opóźnienie. Podała, iż pozwany w dniu 23 lutego 2009 r. zawarł z G. (...) w K. umowę o warunkach odpłatności za studia. Jej przedmiotem było określenie odpłatności za studia i usługi edukacyjne. Mimo przyjętego zobowiązania pozwany nie uregulował w całości należnych opłat, których terminy określone zostały w akcie prawnym ustalającym opłaty. Pozwany decyzją z 13 października 2009 r. został skreślony z listy studentów. Wskazała, iż na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 18 maja 2015 r. nabyła przysługującą względem pozwanego wierzytelność z tego tytułu. Na kwotę żądaną pozwem składają się następujące należności:

-

kwota 110 zł tytułem raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 5 marca 2009 r.;

-

kwota 950 zł tytułem raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 5 kwietnia 2009 r.;

-

kwota 950 zł tytułem raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 5 czerwca 2009 r.;

-

kwota 950 zł tytułem raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 5 sierpnia 2009 r.;

-

kwota 950 zł tytułem raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 5 października 2009 r.;

-

kwota 950 zł tytułem raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 5 lipca 2009 r.;

-

kwota 950 zł tytułem raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 5 maja 2009 r.;

-

kwota 950 zł tytułem raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 5 września 2009 r.;

-

kwota 5.506,19 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych naliczanych od dat wymagalności poszczególnych należności do dnia 19 kwietnia 2016 r.

W dniu 20 lipca 2016 r. w niniejszej sprawie wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, od którego pozwany skutecznie wniósł sprzeciw, zaskarżając nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu sprzeciwu przyznał, że w 2009 r. podjął studia w (...) w K. w filii w W.. Jednak po 2 miesiącach od rozpoczęcia nauki zrezygnował z kontynuowania studiów z powodu niskiego poziomu kształcenia. Z zamiarem rezygnacji złożył na ręce ówczesnego opiekuna studiów pismo, które ten miał przekazać właściwemu organowi uczelni. Wobec tego żądanie zapłaty sumy wskazanej w pozwie jest bezzasadne. Nadto strona powodowa nie udowodniła wysokości dochodzonego roszczenia oraz nie wyjaśniła, dlaczego tak długo utrzymywany był status pozwanego jako studenta.

Pozwany na rozprawie w dniu 15 maja 2017 r. oświadczył, że nie kwestionuje zasadności żądania za 2 pierwsze miesiące trwania umowy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Decyzją Dziekana (...) w K. z dnia 10 marca 2009 r. pozwany M. N. przyjęty został na pierwszy rok studiów na kierunku: Administracja, prowadzonych na poziomie studiów pierwszego stopnia (licencjackich) w systemie studiów niestacjonarnych (zaocznych).

Dowód:

-

Decyzja z dnia 10-03-2009 r., k. 29.

Pozwany zawarł z G. Wyższą Szkołą Handlową W. K. w K. umowę o świadczenie usług edukacyjnych. Na jej podstawie pozwany zobowiązał się do terminowego uiszczania opłat za naukę w wysokości 950 zł miesięcznie.

Dowód:

-

Przesłuchanie pozwanego, protokół rozprawy z 15-05-2017 r., protokół skrócony, k. 122.

Po sześciu zjazdach, które odbywały się co tydzień, pozwany przekazał koordynatorowi studiów informację, że chce zrezygnować ze studiów, gdyż nie satysfakcjonuje go poziom nauczania. Koordynator powiedział, aby przygotował pismo z rezygnacją ze studiów wraz z jej uzasadnieniem. Pozwany na kolejnym zjeździe przekazał takie pismo koordynatorowi studiów, który potwierdził jego przyjęcie na egzemplarzu pozwanego.

Dowód:

-

Przesłuchanie pozwanego, protokół rozprawy z 15-05-2017 r., protokół skrócony, k. 122.

W dniu 13 października 2009 r. została wydana decyzja o skreśleniu pozwanego z listy studentów (...) w K. z dniem 13 października 2009 r. z powodu zaległości finansowych.

Dowód:

-

Decyzja nr (...), k. 68.

W dniu 18 maja 2015 r. strona powodowa zawarła z G. (...) w K. umowę sprzedaży wierzytelności. Na jej podstawie strona powodowa nabyła wierzytelność względem pozwanego z tytułu świadczonych usług edukacyjnych.

Dowód:

-

Umowa sprzedaży wierzytelności wraz z wyciągiem z załącznika, k. 69-70.

Pismem z dnia 18 czerwca 2015 r. strona powodowa poinformowała pozwanego, iż nabyła przysługującą (...) w K. względem niego wierzytelność i wezwała go do zapłaty kwoty 11.831,70 zł.

Dowód:

-

Pismo z dnia 18-06-2015 r. wraz z potwierdzeniem nadania, k. 71-72.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części nie kwestionowanej przez pozwanego.

Strona powodowa wywodziła swoje roszczenie z umowy o świadczenie usług edukacyjnych zwartej przez pozwanego z G. (...) w K. oraz z faktu nabycia przez nią wierzytelności przysługującej z tego tytułu w drodze umowy przelewu.

Pozwany wnosił o oddalenie powództwa podnosząc zarzut nie udowodnienia roszczenia i rozwiązania przez niego umowy. Ostatecznie wskazał, że nie kwestionuje należności za 2 miesiące nauki, kiedy uczestniczył w zajęciach.

W ocenie Sądu zarzuty pozwanego należało uznać za zasadne.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że strona powodowa wywodząc swoje roszczenie z umowy o świadczenie usług edukacyjnych dołączyła do pozwu odpis tej umowy wnosząc o dopuszczenie z niego dowodu. Odpis ten jednak był na tyle nieczytelny, że nie było możliwości odczytania postanowień tej umowy. Pomimo zobowiązania do przedłożenia czytelnego odpisu pod rygorem oddalenia wniosku dowodowego w tym zakresie, strona powodowa nie złożyła takiego dokumentu. Skutkiem tego było oddalenie wniosku strony powodowej o dopuszczenie dowodu z umowy o warunkach odpłatności za studia i – co za tym idzie – nie udowodnienie przez stronę powodową zasadności żądania w zakresie, w jakim znajdowało ono potwierdzenie w poszczególnych postanowieniach umowy. Na podstawie faktów przyznanych przez pozwanego Sąd ustalił, że taka umowa w istocie została zawarta i przewidywała miesięczną odpłatność za naukę na poziomie 950 zł (pozwany zeznał, że było to około 1.000 zł).

Drugą kardynalną kwestią dla oceny zasadności roszczenia strony powodowej była ocena skuteczności wypowiedzenia umowy przez pozwanego, a także udowodnienia przez niego tego faktu. Pozwany podnosił, że takie wypowiedzenie złożył na piśmie na ręce koordynatora studiów i uzyskał od niego pokwitowanie, jednak wskutek upływu czasu i przeprowadzek – zagubił to pismo. Wnosił jednocześnie o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka – osoby, która w tamtym czasie pełniła funkcję koordynatora studiów, na okoliczność złożenia przez niego takiego wypowiedzenia, żądając zobowiązania strony powodowej do podania danych tej osoby. Strona powodowa pomimo zobowiązania jej do wskazania imienia i nazwiska oraz adresu opiekuna studiów pod rygorem skutków z art. 233 § 2 k.p.c., danych tych nie przedłożyła. Uniemożliwiła tym samym dowiedzenie tego faktu przez pozwanego za pomocą zeznań świadka (na co zezwala art. 246 k.p.c. w przypadku, gdy czynność prawna wymaga zachowania formy pisemnej, a dokument obejmujący czynność został zagubiony), co w świetle okoliczności sprawy pozwoliło Sądowi dać wiarę pozwanemu i ustalić, że takie wypowiedzenie zostało złożone. Wobec zaś nie przedłożenia czytelnego odpisu umowy o świadczenie usług edukacyjnych, przez co strona powodowa nie wykazała, jakie były postanowienia w kwestii rozwiązania umowy – Sąd uznał to wypowiedzenie za skuteczne przyjmując, że umowa została rozwiązana przez pozwanego na piśmie w trakcie 2 miesiąca jej trwania.

Mając powyższe na uwadze Sąd uwzględnił żądanie jedynie za 2 pierwsze miesiące, tj. marzec i kwiecień 2009 r., za które strona powodowa domagała się zapłaty czesnego w wysokości 110 zł i 950 zł. Od tych kwot zostały też naliczone odsetki za opóźnienie zgodnie z żądaniem pozwu w łącznej wysokości 898,05 zł, tj.:

- od kwoty 110 zł od 6 marca 2009 r. do 19 kwietnia 2016 r. w kwocie 94,32 zł,

- od koty 950 zł od 6 kwietnia 2009 r. do 19 kwietnia 2016 r. w kwocie 803,73 zł.

Na podstawie art. 481 § 1 k.c. wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Mając to na uwadze Sąd zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej również dalsze odsetki za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Orzeczenie o kosztach postępowania w pkt III. wyroku, oparto na brzmieniu przepisu art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na koszty procesu poniesione przez stronę powodową złożyła się opłata od pozwu w kwocie 1.614 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 4.800 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Pozwany przegrał proces w 16%, w związku z czym Sąd zasądził od niego na rzecz strony powodowej kwotę 868,96 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (16% x 5.431 zł).