Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 23 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Jakub Idziorek

Protokolant: apl. adw. Marcin Bury

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2017 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa (...) Radio- (...) w (...) spółki akcyjnej w S.

przeciwko (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w R.

o zapłatę

I.  zasądza od (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w R. na rzecz powoda (...) Radio- (...) w (...) spółki akcyjnej w S. kwotę 2784,66 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt cztery zł sześćdziesiąt sześć gr) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 7 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w R. na rzecz powoda (...) Radio- (...) w (...) spółki akcyjnej w S. kwotę 1317,00 zł (jeden tysiąc trzysta siedemnaście zł) tytułem zwrotu kosztów procesu.

XI GC 142/17

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2016r. powódka (...) Radio- (...) w (...) spółka akcyjna w S. wniosła pozew przeciwko (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w R., żądając zapłaty kwoty 2.784,66 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 07 kwietnia 2016r. do dnia zapłaty oraz wniosła o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu swego żądania powódka wskazała, iż zawarła z pozwaną umowę w przedmiocie emisji 168 spotów reklamowych o długości 20 sekund w okresie od dnia 23 lutego 2015r. do dnia 22 czerwca 2016r. na antenie (...) Radia (...), zgodnie z media planem oraz w przedmiocie nagrania spotu reklamowego. Na podstawie umowy strony sporządziły (...) plan”, który szczegółowo określał dni oraz przedział czasu emisji spotów reklamowych, a także zawierał szczegółowe wyliczenie wartości wykonanych na rzecz pozwanej usług. Z tego tytułu powódka wystawiła pozwanej fakturę na kwotę 2.784,66 zł, której pozwana nie uregulowała.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 03 października 2016 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty, zgodnie z żądaniem powódki.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na rzecz pozwanej kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, iż powódka nie udowodniła w dostatecznym stopniu dochodzonego roszczenia, gdyż oprócz faktury nie przedstawiła innych dowodów, świadczących o wykonaniu przedmiotu zlecenia. Nadto pozwana wskazała, iż kwestionuje prawidłowość wykonania zobowiązania przez powódkę.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 lutego 2015r. powódka zawarła z pozwaną umowę, na podstawie której pozwana zleciła powódce emisję 168 spotów o długości 20 sekund w okresie od 23 lutego 2015r. do 22 czerwca 2016r. na antenie (...) S. według media planu oraz zleciła nagranie spotu reklamowego za cenę 250 zł netto. W umowie określono, iż za ww. zlecenie pozwana zobowiązuje się do zapłaty na rzecz powódki kwotę 5.644,60 zł netto plus podatek VAT.

Na podstawie zlecenia w dniu 04 marca 2016r. sporządzono „mediaplan”, na podstawie którego powódka miała wyemitować 69 spotów w okresie od 07 marca 2016r. do 23 marca 2016r. Dokument określał także przedział czasu, w którym powódka miała emitować spoty, a także wyliczenie ceny za świadczone przez powódkę usługi. Za świadczone usługi we wskazanym okresie powódka udzieliła pozwanej rabatu w wysokości 55%, wobec czego wartość usług została wyliczona na kwotę 2.784,66 zł brutto.

Pozwana podpisała się pod dokumentem „mediaplan”, zlecając tym samym kampanię wg specyfikacji określonej w ww. dokumencie oraz upoważniła powódkę do wystawienia bez podpisu pozwanej faktury VAT zgodniej z kalkulacją przedstawioną w dokumencie „mediaplan”.

Dowód:

- formularz zlecenia, k.14;

- „mediaplan”, k.15.

Powódka świadczyła usługi w dniach 07 marca 2016r.- 23 marca 2016r., zgodnie z zaakceptowanym przez pozwaną dokumentem „mediaplan” z dnia 04 marca 2016r. Pozwana nie zgłaszała żadnych uwag odnośnie emitowanych spotów.

Dowód:

- nagranie dźwiękowe – płyta CD, k.88;

- zeznania świadka D. S., k.110.

W dniu 23 marca 2016r. powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 2.784,66 zł z terminem płatności do 06 kwietnia 2016r.

Dowód:

- faktura Vat nr (...) wraz z dowodem doręczenia, k.16-17.

W dniach: 19 kwietnia 2016r., 10 maja 2016r., 25 maja 2016r. oraz 16 czerwca 2016r. powódka wystosowała do pozwanej ponaglenia zapłaty kwoty 2.784,66 wraz z odsetkami za zwłokę.

Dowód:

- ponaglenia zapłaty wraz z dowodami doręczeń, k.18-25.

Powódka świadczyła usługi w zakresie emisji spotów także w roku 2015, gdzie z tytułu emisji spotów w okresie marzec 2015r. wystawiła fakturę na kwotę 4.666,31 zł, którą pozwana opłaciła wraz z odsetkami.

Dowód:

- „media plan” za okres marzec 2015r., k.93;

- faktura VAT nr (...), k.94;

- potwierdzenie zapłaty, k.95;

- zeznania świadka K. N., k.110-111.

Strony prowadziły między sobą korespondencję mailową, w której pozwana wyrażała chęć dalszej współpracy z powódką w zakresie emisji reklam.

Dowód:

- korespondencja mailowa, k.96-97;

- zeznania świadka K. N., k.110-111.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w całości.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowi norma zawarta w art. 750 k.c., zgodnie z którą do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Zgodnie z normą zawartą w art. 734 § 1 k.p.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Natomiast jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie (art. 735 § 1 k.p.c.).

W niniejszej sprawie bezsporne jest zawarciem między stronami umowy, na podstawie której powódka miała świadczyć usługi w zakresie emisji spotów reklamowych. Pozwana natomiast zaprzecza, jakoby świadczenie usług przez powódkę na podstawie sporządzonego w dniu 04 marca 2016r. mediaplanu, zostało wykonane.

W spornym zakresie Sąd oparł się na dokumentach złożonych przez powódkę oraz na zeznaniach świadków. Zdaniem Sądu przedłożone dokumenty były wiarygodne, z którymi korespondowały nadto zeznania świadków.

W niniejszej sprawie powódka dochodzi od pozwanej zapłaty wynagrodzenia za świadczone usługi w zakresie emisji spotów reklamowych, za okres od 07 marca 2016r. do 23 marca 2016r. Szczegółowe informacje dotyczące przedziału czasowego emitowania spotów oraz wyliczonych z tego tytułu kosztów zawiera dokument „mediaplan” sporządzony w dniu 04 marca 2016r. Pozwana podpisała niniejszy dokument, zlecając tym samym kampanię.

Zgodnie z normą zawartą w art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Powódka w zupełności wywiązała się z obowiązku udowodnienia swojego żądania, przedkładając stosowne dokumenty oraz wnosząc o powołanie świadków, którzy potwierdzili fakty wynikające z tych dokumentów. Zeznania świadków oraz przedłożone dokumenty nie budziły wątpliwości i jednoznacznie wskazywały na fakt prawidłowego wykonania przez powódkę zleconych usług. Z kolei pozwana zaprzeczała temu, aby powódka dokonała emisji spotów reklamowych, jednakże na poparcie swoich twierdzeń nie przedstawiła żadnych dowodów, czy to w postaci dokumentów czy wniosku o przesłuchanie na tę okoliczność świadków. Nadto Sąd zauważa, iż z twierdzeń powódki oraz z zeznań świadków wynika, iż pozwana nie zgłaszała żadnych uwag co do usług świadczonych przez powódkę. Pozwana natomiast nie odniosła się do tych twierdzeń, co pozwala przyjąć, iż w istocie taka sytuacja miała miejsce. Strony już wcześniej współpracy ze sobą, a za świadczone usługi pozwana regulowała należności.

Reasumując, Sąd uznał, iż powództwo zasługuje w całości na uwzględnienie, gdyż twierdzenia powódki, przedłożone dokumenty oraz zeznania świadków nie budzą wątpliwości, są wiarygodne i logiczne. Strona powodowa wywiązała się z obowiązku nałożonego na stronę przez normę zawartą w art. 6 k.c. Natomiast pozwana, zaprzeczając twierdzeniem powódki, nie przedłożyła żadnych dokumentów, który wskazywałby na odmienne okoliczności, niż twierdziła powódka. Nie ustosunkowała się do informacji, jakoby pozwana nie składała żadnych zastrzeżeń co do świadczonych przez powódkę usług, dlatego uzasadniało to przyjęcie takiej wersji wydarzeń, o jakiej mówiła powódka. Samo twierdzenie pozwanej, iż powódka nie wykonała zleconych usług, nie wystarcza do obalenia twierdzeń powódki i uwzględnienia żądań pozwanej. Strona dla wykazania swoich twierdzeń obowiązana jest przedłożyć stosowne dokumenty, czego pozwana nie uczyniła.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uwzględnił żądanie powódki i dlatego w pkt I wyroku orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w normie zawartej w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z normą zawartą w art. 98 § 1 k.p.c., która stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Pozwana zobowiązana jest do zapłaty na rzecz powódki kwoty 1.317 zł, na którą to kwotę składają się: opłata od pozwu w kwocie 100 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 1.200 zł zgodnie z treścią § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. O kosztach procesu orzeczono w pkt II wyroku.

Zarządzenia:

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...) P. F.

4.  (...)