Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku IX Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Kucal

Protokolant: stażysta Katarzyna Musiał

przy udziale Prokuratora -------

po rozpoznaniu dnia 29 listopada 2016 r. sprawy:

K. R. (R.)

s. J. i T.

ur. (...) w Ż.

oskarżonego o to, że:

w dniu 29 kwietnia 2016 r. w R., uderzając kilkukrotnie pięściami po twarzy swojego ojca J. R., spowodował u niego obrażenia ciała w postaci wieloodłamowych złamań ścian przednich bocznych i przyśrodkowych obu zatok szczękowych, złamania kości nosa, złamania ścian dolnych oczodołów, rany łuku brwiowego prawego i otarcia skóry obu rąk, co skutkowało naruszeniem czynności narządów jego ciała na okres powyżej siedmiu dni, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazany za przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. i art. 159 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 15 lutego 2008 r., sygn. III K 935/ na karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej, którą to karę odbywał w okresie od dnia 8 czerwca 2007 r. do dnia 15 lutego 2008 r. oraz od dnia 16 czerwca 2011 r. do dnia 26 lipca 2012 r.

tj. o czyn z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk

1.  uznaje oskarżonego K. R. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu przyjmując, że czynu tego dopuścił się w warunkach wielokrotnego powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie XXII K 88/00 za umyślne przestępstwo podobne z art. 148 § 1 kk w zw. z art. 10 § 2 kk na karę 7 (siedmiu) lat i 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 10 grudnia 1999 r. do 27 listopada 2006 r. i od 30 sierpnia 2010 r. do 16 czerwca 2011 r., prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 15 lutego 2008 r., w sprawie III K 935/07 za umyślne przestępstwo podobne z art. 159 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 8 czerwca 2007 r. do dnia 15 lutego 2008 r. oraz od dnia 16 czerwca 2011 r. do dnia 26 lipca 2012 r., czym wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk i za to na mocy art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

2.  na mocy art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w tej sprawie od dnia 29 kwietnia 2016 r. godz. 22:40 do dnia 01 maja 2016 r. godz. 13:25;

3.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego K. R. w całości od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa.

Sędzia

Sygn. akt IX K 616/16

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2016 roku w R. w znajdującym się przy ul. (...) mieszkaniu J. R. wraz z konkubiną G. W. oraz córką E. R. spożywali alkohol. W godzinach wieczornych do mieszania J. R. przyszedł jego syn K. R., który znajdował się pod wpływem alkoholu. Dosiadł się on do obecnych osób zachowując się początkowo w sposób normalny. Jednak po jakimś czasie pomiędzy oskarżonym a jego ojcem - J. R. wywiązała się kłótnia, która dotyczyła spraw rodzinnych. E. R. opuściła wówczas mieszkanie ojca. Kłótnia zaczęła przybierać na sile, K. R. kierował pretensje do konkubiny ojca. W pewnym momencie K. R. podszedł do ojca i zaczął go bić pięściami po twarzy. Widząc to G. W. opuściła mieszkanie. Gdy oskarżony skończył zadawać uderzenia swojemu ojcu opuścił mieszkanie, do którego następnie powróciła konkubina pokrzywdzonego. Gdy zobaczyła w jakim stanie znajduje się pokrzywdzony wezwała Policję oraz pogotowie ratunkowe. J. R. był cały zakrwawiony, twierdził, że nie widzi. Przybyły na miejsce patrol policji dokonał stosownych czynności, jednocześnie wskazano interweniującym funkcjonariuszom osobę sprawcy, który oddalił się z miejsca zdarzenia, wobec czego policjanci udali się do miejsca w którym prawdopodobnie miał przebywać oskarżony. Natomiast J. R. został przewieziony do Wojewódzkiego Szpitala (...) w R. celem udzielania mu dalszej niezbędnej pomocy lekarskiej.

Oskarżony został zatrzymany tego samego dnia o godzinie 22.40. Przeprowadzone badanie na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu wykazało u oskarżonego 1,38 promila.

(częściowo wyjaśnienia oskarżonego k. 50-51, k. 52, k. 57, k. 62, k. 94v, zeznania G. W. k. 14-15, k. 45-46, k. 95, zeznania E. R. k. 16, k. 95, protokół zatrzymania osoby k. 3, protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości k. 4, protokół oględzin miejsca k. 18-19)

W wyniku zdarzenia pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci wieloodłamowych złamań ścian przednich bocznych i przyśrodkowych obu zatok szczękowych, złamania kości nosa, złamania ścian dolnych oczodołów, rany łuku brwiowego prawego i otarcia skóry obu rąk, co skutkowało naruszeniem czynności narządów jego ciała na okres powyżej siedmiu dni.

(protokół oględzin osoby wraz ze zdjęciami k. 6-7, k. 9-11, opinia biegłego k. 55).

Oskarżony był wielokrotnie karany (karta karna k. 63-64, odpisy wyroków k. 65-67, 68-70). Zarzucanego mu w niniejszym postępowaniu czynu dopuścił się w warunkach wielokrotnego powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie XXII K 88/00 za umyślne przestępstwo podobne z art. 148 § 1 kk w zw. z art. 10 § 2 kk na karę 7 (siedmiu) lat i 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 10 grudnia 1999 r. do 27 listopada 2006 r. i od 30 sierpnia 2010 r. do 16 czerwca 2011 r., prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 15 lutego 2008 r., w sprawie III K 935/07 za umyślne przestępstwo podobne z art. 159 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 8 czerwca 2007 r. do dnia 15 lutego 2008 r. oraz od dnia 16 czerwca 2011 r. do dnia 26 lipca 2012 r.

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i w dniu 01 maja 2016r. wyjaśnił (k. 51-52), że w dniu 29 kwietnia 2016r. przyszedł do domu około godziny 18.00, w mieszkaniu zastał ojca, jego konkubinę G. W., swoją siostrę E. R. i jej znajomego. Wszyscy spożywali alkohol wobec czego postanowił przyłączyć się do nich. Po opuszczeniu mieszkania przez siostrę oraz jej znajomego G. W. zaczęła mu pyskować że ma opuścić mieszkanie, ojciec również kazał mu wyjść z mieszkania. W momencie gdy miał już opuszczać mieszkanie ojciec wziął do ręki siekierkę, niewielki toporek i powiedział, że „łeb mu upierdoli”, następnie przyłożył siekierkę do szyi pokrzywdzonego chcąc go w ten sposób nastraszyć. Wtedy oskarżony wyrwał mu siekierę z ręki i zaczął go uderzać po twarzy, na co ojciec nie pozostał mu dłużny. Po całym zajściu usiedli razem i znów spożywali alkohol. W tym momencie do mieszkania wróciła konkubina ojca, która wcześniej je opuściła z uwagi na toczącą się między nimi kłótnię. Następnie podał, że poszedł do mieszkania swojej nowej znajomej gdzie zastała go policja. Wskazał także, że nie była to pierwsza awantura z ojcem z jego udziałem.

Przesłuchiwany przed Prokuratorem tego samego dnia wyjaśnił (k. 52), że pobił ojca pięściami po twarzy gdyż ten kazał mu w wulgarny sposób opuścić mieszkanie i groził mu siekierą. Uderzył go pięściami po twarzy kilkakrotnie.

Przesłuchiwany w dniu 22 czerwca 2016r. wyjaśnił (k. 62), że uderzył kilka razy ojca po twarzy bo ten zaatakował go siekierą, obaj byli pijani. Podał, że nie neguje tego, że obrażenia których doznał ojciec powstały w wyniku uderzania go po twarzy. Stwierdził, że początkowo postanowił się bronić, ale w końcowej fazie chyba oddał za dużo ciosów, wystarczyłoby trochę mniej tych uderzeń.

Na rozprawie głównej w dniu 29 listopada 2016r. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień (k. 94v). Podtrzymał odczytane mu wyjaśnienia z postępowania przygotowawczego, na pytanie Sądu wyjaśnił, że całe zajście trwało dokładnie 10 sekund, zadał ojcu kilka ciosów, chciał ojca obezwładnić, nie spodziewał się, że spowodowuje u ojca takie obrażenia, ojciec był wtedy agresywny.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w takim zakresie w jakim znajdują one potwierdzenie w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Mając na uwadze charakter obrażeń jakich doznał pokrzywdzony trudno bezkrytycznie przyjąć, że oskarżony jedynie bronił się przed agresywnym ojcem i nie był w stanie przewidzieć konsekwencji swego zachowania.

Wskazać należy, że G. W. była naocznym świadkiem początku awantury pomiędzy K. R., a J. R.. Podkreślała, że opuściła mieszkanie jak oskarżony podszedł do ojca i zaczął bić go pięściami po twarzy. Zaznaczyła, że nie dzwoniła wówczas na Policję, ponieważ już wcześniej miała miejsce sytuacja, że oskarżony pobił ojca, a później doszli do porozumienia. Dopiero po powrocie do mieszkania zauważyła w jakim stanie znajduje się pokrzywdzony i wówczas powiadomiła Policję i pogotowie ratunkowe.

Z uwagi na okoliczność, że wszystkie osoby znajdujące się w mieszkaniu były pod wpływem alkoholu, Sąd wyjątkowo wnikliwie analizował treść zeznań G. W. i nie dopatrzył się w nich złej woli, chęci pomawiania oskarżonego o przestępstwo, którego nie popełnił. Przedstawiła ona w sposób konsekwentny i rzetelny wersję zdarzenia poprzedzająca moment zadania ciosów przez oskarżonego. Opisała zachowanie oskarżonego w stosunku do niej jak i J. R.. Sąd z nie znalazł podstaw by kwestionować zeznania tego świadka.

Jak wynika z zeznań E. R. opuściła mieszkanie ojca wraz ze swoim znajomym w momencie gdy oskarżony zaczął nieodpowiednio zachowywać się wobec konkubiny ojca oraz samego ojca. Stwierdziła iż zna zachowanie brata dlatego też wolała opuścić mieszkanie. Potwierdziła, że jest on porywczy i agresywny zwłaszcza gdy znajduje się pod wpływem alkoholu. Sąd podzielił zeznania tego świadka uznając je za wiarygodne, stanowcze i rzetelne.

Pokrzywdzony J. R., ojciec oskarżanego, na rozprawie głównej odmówił składania zeznań (k. 94v).

Sąd w całości podzielił wnioski zawarte w opinii biegłego co do charakteru obrażeń odniesionych przez pokrzywdzonego. Z opinii wynika, że na skutek opisanego wyżej zdarzenia J. R. doznał obrażeń w postaci w postaci wieloodłamowych złamań ścian przednich bocznych i przyśrodkowych obu zatok szczękowych, złamania kości nosa, złamania ścian dolnych oczodołów, rany łuku brwiowego prawego i otarcia skóry obu rąk, co skutkowało naruszeniem czynności narządów jego ciała na okres powyżej siedmiu dni lecz do czterech tygodni. W ocenie Sądu opinia ta jest jasna, logiczna i pełna, jak również nie była kwestionowana przez strony postępowania.

Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować zgromadzone w sprawie pozostałe dowody z dokumentów albowiem sporządzone zostały przez uprawnione do tego organy i osoby w zakresie ich kompetencji.

Mając na uwadze powyższy materiał dowodowy, stwierdzić należy, że oskarżony swoim czynem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. W dniu 29 kwietnia 2016 r. w R., uderzając kilkukrotnie pięściami po twarzy swojego ojca J. R., spowodował u niego obrażenia ciała w postaci wieloodłamowych złamań ścian przednich bocznych i przyśrodkowych obu zatok szczękowych, złamania kości nosa, złamania ścian dolnych oczodołów, rany łuku brwiowego prawego i otarcia skóry obu rąk, co skutkowało naruszeniem czynności narządów jego ciała na okres powyżej siedmiu dni, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach wielokrotnego powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie XXII K 88/00 za umyślne przestępstwo podobne z art. 148 § 1 kk w zw. z art. 10 § 2 kk na karę 7 (siedmiu) lat i 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 10 grudnia 1999 r. do 27 listopada 2006 r. i od 30 sierpnia 2010 r. do 16 czerwca 2011 r., prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 15 lutego 2008 r., w sprawie III K 935/07 za umyślne przestępstwo podobne z art. 159 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 8 czerwca 2007 r. do dnia 15 lutego 2008 r. oraz od dnia 16 czerwca 2011 r. do dnia 26 lipca 2012 r., czym wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk

Działanie oskarżonego pozostawało w związku przyczynowym i normatywnym ze spowodowanym skutkiem. Według opinii biegłego stwierdzone u pokrzywdzonego obrażenia mogły powstać na skutek wyżej opisanego działania oskarżonego. Zdaniem Sądu oskarżony mógł przewidywać, że uderzając J. R. pięściami w twarz może spowodować powstanie w/w obrażeń, jednak godził się z ich nastąpieniem. Tym samym należy uznać, że zachowanie oskarżonego było umyślne.

Karygodność przypisanego oskarżonemu czynu nie może budzić wątpliwości. Oceniając stopień jego społecznej szkodliwości Sąd wziął pod uwagę nie tylko rodzaj naruszonego nim dobra prawnego jakim jest zdrowie człowieka, ale również sposób i okoliczności jego popełnienia oraz postać zamiaru.

Czyn przypisany oskarżonemu jest zawiniony. Można mu przypisać winę w czasie jego popełnienia albowiem uzasadnionym było w konkretnej sytuacji wymagać od oskarżonego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie przyczyny, które odmowę takiego zachowania uzasadniałyby. Stopień społecznej szkodliwości czynu jest więc równy stopniowi winy.

Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze, aby nie przekraczała ona stopnia winy oraz uwzględniała stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu. Sąd baczył, by orzeczona kara spełniała swe cele wychowawcze i zapobiegawcze wobec oskarżonego, uświadamiając mu naganność jego postępowania. Wpływ na wymiar kary miały też względy prewencji ogólnej. Kara ta świadczy o braku tolerancji dla tak karygodnego zachowania, jakiego dopuścił się oskarżony. Kara ta ma również uświadomić społeczeństwu konieczność respektowania podstawowych zasad współżycia w rodzinie oraz wskazuje na to, że brak poszanowania obowiązującego prawa, jego lekceważenie powoduje szereg niekorzystnych i dotkliwych konsekwencji.

Sąd uznał zatem, że karą adekwatną, spełniającą swoje funkcje i obejmującą jednocześnie całą karygodność działania sprawcy będzie wymierzona na mocy art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k kara 1 roku pozbawienia wolności. Oskarżony jest sprawcą zupełnie niepoprawnym, lekceważącym jawnie porządek prawny, popełniającym kolejne przestępstwa, w tym przeciwko życiu i zdrowiu. Zarówno bowiem fakt wcześniejszego skazania go za przestępstwa podobne, jak i fakt odbywania kar pozbawienia wolności nie zmienił jego postawy wobec dóbr chronionych prawem. Oskarżony zatem, w ocenie Sądu, nie wykazuje zupełnie woli zmiany swego nagannego postępowania, co rodzi konieczność odpowiedniego oddziaływania na jego postawę w przyszłości. Przypisanego przestępstwa dopuścił się z niskich pobudek, na szkodę ojca, postępując przy tym w sposób brutalny i bezwzględny.

Oskarżony jest osobą wysoce zdemoralizowaną, pozbawioną poczucia norm i zasad, pozostaje całkowicie bezkrytyczny wobec własnego postępowania, z poczuciem zupełnej bezkarności, z tendencją do popełniania kolejnych przestępstw. Opisana kara z pewnością uświadomi oskarżonemu naganność jego postępowania i wdroży go do przestrzegania porządku prawnego. Wymiar kary pozbawienia wolności orzeczonej oskarżonemu jest ponadto, w ocenie Sądu, odpowiedni również dla osiągnięcia jej celu w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i ugruntowania w nim przekonania o konieczności respektowania obowiązujących norm prawnych.

Na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w tej sprawie od dnia 29 kwietnia 2016 r. godz. 22:40 do dnia 1 maja 2016 r. godz. 13:25.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w sprawie uznając, iż ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na jego aktualną sytuację majątkową. Jednocześnie orzeczenie wobec niego bezwzględnej kary pozbawienia wolności ograniczy w najbliższym czasie jego możliwości zarobkowe.