Sygn. akt VI Gz 338/13
Dnia 19 grudnia 2013 r.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki
Sędziowie: SO Renata Bober (spr.)
SO Anna Walus – Rząsa
Protokolant: st. sekr. sądowy Agnieszka Krztoń
po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2013 r. w Rzeszowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) Spółki z o.o. w J.
przeciwko (...) Spółce z o.o. w S.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Krośnie V Wydziału Gospodarczego z dnia 9 października 2013 r., sygn. akt V GC 76/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 9 października 2013r. Sąd Rejonowy w Krośnie odrzucił apelację pozwanego od wyroku z dnia 14 czerwca 2013r., stwierdzając w uzasadnieniu, że pozwany wezwany do jej opłacenia w zakreślonym terminie 7 – dniowym czynności tej nie dokonał.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwany wnosząc o jego uchylenie zarzucił, że skoro względem niego prowadzone jest postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu, sam ten fakt uzasadnia zwolnienie go od ponoszenia opłat sądowych. Postanowienie w zakresie odrzucenia apelacji, skoro środków tych nie posiada narusza jego prawo do sądu.
Zażalenie pozwanego w ocenie Sądu Okręgowego nie jest zasadne.
Trzeba bowiem podkreślić, że pozwany nie składał wniosku o zwolnienie go od obowiązku uiszczania opłaty sądowej od apelacji, nie odpowiadając w żaden sposób na wezwanie Sądu w tym zakresie.
Na marginesie dodać jedynie trzeba, że sam fakt ogłoszenia upadłości pozwanego z możliwością zawarcia układu nie stanowi wystraczającej przesłanki do zwolnienia go od kosztów sądowych, bowiem ewentualne zobowiązania z tego tytułu nie mogą być traktowane jako konieczne do poniesienia w ostatniej kolejności, po uregulowaniu innych zobowiązań w stosunku do wierzycieli.
Skoro więc pozwany nie uiścił opłaty sądowej w zakreślonym przez Sąd terminie, nie złożył też żadnego wniosku w tym przedmiocie, postanowienie o odrzuceniu apelacji, w świetle powołanego przez Sąd Rejonowy przepisu art. 370 kpc było w pełni trafne.
Dlatego też zażalenie jako bezzasadne oddalono stosowanie do art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.