Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 08 czerwca 2017 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy B. H.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania B. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 16 kwietnia 2014 r. nr (...)

1)  Oddala odwołanie,

2)  Wniosek B. H. o uwzględnienie do ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego i wysokości emerytury okresów od 11 stycznia 2006 r. do 31 stycznia 2006 r. oraz od 14 marca 2006 r. do 21 maja 2006 r. jako okresów opłacania składek z tytułu wykonywania działalności gospodarczej przekazuje do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.,

SSO Dorota Radaszkiewicz

Sygn. akt IVU 6096/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 kwietnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. ponownie przeliczył B. H.emeryturę od dnia 1 maja 2014r. tj. od najbliższego terminu płatności świadczenia po rozpoznaniu wniosku ubezpieczonej z dnia 20 grudnia 2013r. o ponowne przeliczenie wartości kapitału początkowego oraz emerytury w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 21.06.2013r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2013r., poz. 960). .

W złożonym od tej decyzji odwołaniu pełnomocnik B. H.zarzucił decyzji rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia :

- art. 15 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez nieprawidłowe przeliczenie podstawy wymiaru emerytury w okresie kolejnych 20 lat kalendarzowych ( 1969-2005), tj. bez uwzględnienia liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu społecznym,

- nieprawidłowe ustalenie okresów składkowych i nieskładkowych,

- ustalenie nieprawidłowej kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego według stanu na miesiąc kwiecień 2014r. na koncie skarżącej,

- ustalenie nieprawidłowej kwoty składek z uwzględnieniem waloryzacji zewidencjonowanych na koncie skarżącej według stanu na miesiąc kwiecień 2014r.

Według skarżącej w zaskarżonej decyzji nie uwzględniono liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu społecznym w latach 1970,1973 i 1976. Biorąc pod uwagę liczbę miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu społecznym stosunek podstawy wymiaru składek do przeciętnego wynagrodzenia za rok kalendarzowy powinien wynosić 70,75 % w roku 1970, 79,10% w roku 1973 oraz 78,18% w roku 1976.

W ocenie odwołującej okresy składkowe wynoszą 243 miesiące i 2 dni, a okresy nieskładkowe 38 miesięcy i 2 dni ( a nie 238 miesięcy i 14 dni okresów składkowych oraz 34 miesiące i 28 dni nieskładkowych).

Uwzględniając wysokość wskaźników rocznej waloryzacji kapitału początkowego opublikowanego na stronie internetowej ZUS, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego na koncie skarżącej winna wynosić 304 303,86 zł. – w miejsce przyjętej przez ZUS kwoty 265 210,60 zł.

Zgodnie z zaskarżoną decyzją wysokość składki zewidencjonowanej na koncie skarżącej za okres samozatrudnienia w latach 2003-2006 z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 942,82 zł., gdy we wcześniejszej decyzji z dnia 10.01.2012r. pozwany wskazał, że kwota tej składki na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 10 283,32 złotych.

Zgodnie ze stanem faktycznym na konto FUS skarżącej za lata 2003-2006 wpłynęła kwota w wysokości 15 879,63 zł. W związku z tym kwota składki zewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji powinna wynosić 15 879,63 zł. plus waloryzacja.

Końcowo skarżąca nie zgodziła się z obniżeniem wysokości emerytury w zaskarżonej decyzji, skoro w świetle art. 109 ust. 2 ustawy - jeżeli w wyniku ponownego ustalenia emerytura lub renta jest niższa, świadczenie przysługuje w dotychczasowej wysokości.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc, że wysokość emerytury odwołującej została ustalona prawidłowo.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje :

Wnioskodawczyni przyznano prawo do emerytury decyzją z dnia 25 listopada 2009r. - od dnia 10 września 2009r. to jest od osiągnięcia wieku emerytalnego (k.55- plik w teczce (...)).

Odwołująca ma przyznane prawo do emerytury na podstawie art.183 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, to jest emeryturę mieszaną, która dla osoby, która osiągnęła wiek emerytalny w 2009 roku wynosi 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalno-rentowej oraz 20% obliczonej na podstawie art. 26.

Na mocy decyzji z dnia 10 stycznia 2012r. o przeliczeniu emerytury od dnia 1.10.2011r. przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia – tj. od 1969 do 2005r. a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 74,57% ( k. 186-188). W decyzji tej – jak się później okazało błędnie ( tak wynika z adnotacji na niej poczynionej oraz porównaj odpowiedź na odwołanie) przyjęto kwotę składki zaewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji i w efekcie świadczenie ustalone na mocy tej decyzji było zawyżone – sąd natomiast wskazuje na tę decyzję (z dnia 10.01.2012r.), albowiem podany jest tam sposób ustalenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury w wysokości 74,57%, który został następnie przyjęty w zaskarżonej decyzji do obliczenia emerytury w zakresie jej części ustalonej na podstawie art. 53 ustawy.

Pismem z dnia 16 grudnia 2013r. (wpływ do ZUS 20 grudnia 2013r.) B. H. wniosła w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 21 czerwca 2013r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r., poz. 960) o ponowne przeliczenie wartości kapitału początkowego oraz emerytury załączając dodatkowe dowody w sprawie oraz wnosząc o ich uwzględnienie- odpis skrócony aktu urodzenia syna M. H., zaświadczenie z Zespołu Szkół (...) w O. znak : (...). (...).(...) oraz zaświadczenie z Miejskiego Urzędu Pracy znak : RI. (...).(...) ( plik od k.205 w aktach ZUS dotyczących niniejszej sprawy).

W zaświadczeniu Miejskiego Urzędu Pracy w O. z dnia 30.11.2013r. ( k.209) zostało wskazane, iż B. H. pobierała w okresie od 22.02.1999r. do 26.05.1999r. dodatek szkoleniowy przyznany na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1994r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu ( t.j. : Dz. U. z 1997r., Nr 25, poz. 128) oraz, że zgodnie z tą ustawą w trakcie pobierania dodatku szkoleniowego nie były odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne. W związku z tym w/wym. okresu nie wlicza się do okresów składkowych w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Z zaświadczenia Zespołu Szkół (...) w O. z dnia 6.11.2013r.( k.210) wynika, że odwołująca przebywała na urlopie bezpłatnym w celu sprawowania opieki nad dzieckiem w okresie od 7.04.1976r. do 2.05.1976r. Według skróconego aktu urodzenia syna odwołującej M. (...) urodził się on (...). ( k.211).

Po rozpoznaniu tego wniosku najpierw wydana została decyzja z dnia 8 stycznia 2014r., którą dokonano korekty albowiem zmieniły się okresy składkowe i nieskładkowe w porównaniu do poprzedniej decyzji kapitałowej.

Następnie wydana została decyzja z dnia 15 stycznia 2014r., (...) (...) na podstawie art. 174 ust.3b ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 czerwca 2013r. o zmianie ustawy o emeryturach i retach z FUS, mocą której odmówiono odwołującej ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego na dzień 1.01.1999r. – wskazując, że dotychczas ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego, obliczony z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. 1979-1988 wynosi 86,18% i jest najkorzystniejszy. Równocześnie wskazane zostało w uzasadnieniu tej decyzji, iż do obliczenia podstawy wymiaru oraz kwot , o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy emerytalnej w latach 1968,1970, 1973 i 1989 przyjęto sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za powyższe lata- odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego, obliczony z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. 1979-1988 wynoszący 86,18% ustalony został ubezpieczonej decyzją z dnia 8.01.2014r. ( k. 32 -34 akt kapitałowych).

W zaskarżonej w niniejszym postępowaniu decyzji pozwany organ po rozparzeniu wniosku ubezpieczonej z dnia 20.12.2013r. przeliczył od dnia 1 maja 2014r. emeryturę – tj. od najbliższego terminu płatności.

Jednakże w wyniku złożenia przez ubezpieczoną nowych dowodów (opisanych wyżej) świadczenie uległo obniżeniu z powodu zaliczenia okresu urlopu wychowawczego od 7.04.1976r. do 2.05.1976r. – jako okresu nieskładkowego.

Do obliczenia wysokości emerytury w zaskarżonej decyzji – z art. 53 ustawy emerytalnej przyjęto, że odwołująca udowodniła 19 lat, 10 miesięcy i 14 dni okresów składkowych oraz 2 lata, 10 miesięcy i 28 dni okresów nieskładkowych. Do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia przyjęto zarobki stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania do ubezpieczenia – tj. z lat : 1969-1970, 1973-1988, 2004-2005. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 74,57%

( tabelka na k. 186-188 - przy decyzji z dnia 10 stycznia 2012r.)

Pozwany organ w zaskarżonej decyzji przyjął, iż po ponownym przeliczeniu kapitału początkowego oraz po korekcie wysokości składek na koncie ubezpieczonej jej wysokość wynosi w związku z tym, że ubezpieczona wiek emerytalny osiągnęła w 2009r. łącznie 1 137,25 zł. brutto, na którą to kwotę składa się : 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej - w kwocie 922,00 złotych, 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy – w kwocie 215,25 zł. Emerytura po waloryzacji od 1 marca 2014r. wyniosła 1 409,83 zł.

Pomiędzy stronami toczyła się sprawa o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne z odwołania B. H. od decyzji z dnia 5 lutego 2013r. i z dnia 21 lutego 2013r., które zostały wydane w wyniku rozpatrzenia jej wniosku z dnia 15 stycznia 2013r. o umorzenie nieopłaconych składek z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w okresie od 13 października 2003r. do 31 sierpnia 2006r. (sygn. akt IV U 1584/13, III AUa 1863/14).

Decyzją z dnia 5 lutego 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych umorzył postępowanie w części dotyczącej rozpatrzenia wniosku o umorzenie nieopłaconych należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy za okres od dnia 13 października 2003r. do dnia 31 marca 2013r. tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast decyzją z dnia 21 lutego 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych określił warunki umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy.

Organ określił, że na dzień 16 stycznia 2013r. umorzeniu ulegają należności z tytułu składek :

- na ubezpieczenia społeczne za okres od kwietnia 2006r. do sierpnia 2006r. w łącznej kwocie 1 492,16 zł., w tym odsetki w kwocie 659 zł.,

- na ubezpieczenie zdrowotne za okres od kwietnia 2006r.do sierpnia 2006r. w łącznej kwocie 1 220,55 zł., w tym odsetki w kwocie 541 zł.,

- na Fundusz Pracy za okres od kwietnia 2006r.do sierpnia 2006r. w łącznej kwocie 335,91 zł., w tym odsetki w kwocie 150 zł.. Ponadto organ uzależnił umorzenie tych należności od spłaty należności niepodlegających umorzeniu wraz z odsetkami w terminie 12 m-cy od dnia uprawomocnienia się decyzji.

Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 17.10.2014r. w pkt I zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 5 lutego 2013r. w ten sposób, że umorzeniu podlega postępowanie w części dotyczącej wniosku o umorzenie nieopłaconych należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy od dnia 13 października 2003r. do 30 kwietnia 2006r.; W pkt II zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 21 lutego 2013r. w ten sposób, że określił, iż według stanu na dzień 16 stycznia 2013r. umorzeniu podlegają należności z tytułu składek na :

- ubezpieczenia społeczne za okres od maja 2006r.do sierpnia 2006r. w łącznej kwocie 3 094,43 zł., w tym odsetki w kwocie 1 374 zł.,

- ubezpieczenie zdrowotne za okres od maja 2006r.do sierpnia 2006r. w łącznej kwocie 1 213,70 zł., w tym odsetki w kwocie 540 zł.,

- na Fundusz Pracy za okres od maja 2006r.do sierpnia 2006r. w łącznej kwocie 268,90 zł., w tym odsetki w kwocie 119 zł.; w pozostałej części sąd oddalił odwołanie.

Po rozpoznaniu apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 30 czerwca 2015r. Sąd ten zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w pkt II w części dotyczącej określenia kwoty należności z tytułu składek na Fundusz Pracy za okres od maja 2006r. do sierpnia 2006r. w łącznej kwocie 267,74 zł. w tym 119 zł. z tytułu odsetek i w tym zakresie oddalił odwołanie.

W postępowaniu sądowym ( w sprawie niniejszej) został dopuszczony dowód z opinii biegłego księgowego na okoliczność prawidłowości wyliczenia emerytury wnioskodawczyni, zważywszy również na jej uwagi i zastrzeżenia( k.57v.).

Na podstawie opinii bielej J. W. (1), a w szczególności jej opinii uzupełniającej (k. 72-84 i opinii uzupełniającej k.145-147 po uwzględnieniu słusznych zastrzeżeń pozwanego k.103) oraz opinii biegłego E. T. (1) pisemnej i uzupełniającej ustnej (k.224-229 i k. 282) – sąd ustalił, iż wysokość emerytury odwołującej w zaskarżonej decyzji z dnia 16.04.2014r. została ustalona prawidłowo.

Z informacji pozwanego zawartej na k. 222 akt sprawy niniejszej z dnia 12.10.2016r. wynika, iż emeryturę B. H. obliczoną w oparciu o art. 183 ustawy emerytalnej w części obliczonej na podstawie art. 53 ustawy przyjęto okres, ża który opłacono składkę z tytułu wykonywania działalności gospodarczej od 13.10.2003r. do 10.01.2006r. oraz od 1.02.2006r. do 13.03.2006r. na podstawie potwierdzenia Wydziału Ubezpieczeń i Składek ZUS O/O.. Po ponownym zwróceniu się o to potwierdzenie w związku z wnioskiem biegłego sądowego w tym zakresie i uwzględnieniu go przez sąd - zostało wskazane, iż uzyskano poświadczenie za okres wykonywania działalności gospodarczej od 13.10.2003r. do 21.05.2006r. Pozwany w piśmie tym wskazał, że nieuwzględniony w obliczeniu emerytury okres od 11.01.2006r. do 31.01.2006r. oraz od 14.03.2006r. do 21.05.2006r. może zostać doliczony po złożeniu stosownego wniosku o przeliczenie emerytury przez odwołującą.

Biegły E. T. (1) w opinii potwierdził, że w zaskarż onej decyzji jak i kolejnej – z 22.10.2015r. ZUS nie uwzględnił wskazanego wyżej okresu od 11.01.2006r. do 31.01.2006r. oraz od 14.03.2006r. do 21.05.2006r. co ma wpływ na prawidłowe ustalenie okresów składkowych i nieskładkowych oraz nie były one brane przy ustalaniu zwaloryzowanego kapitału początkowego i sumy zaewidencjonowanych składek, co ma wpływ na kwotę należnej emerytury.

Biegły podniósł również, że w obu decyzjach ( zaskarżonej i z 22.10.2015r. nie uwzględniono także składek wyegzekwowanych za wskazane wyżej okresy w formie potrącenia z wypłacanego świadczenia emerytalnego., albowiem według danych ZUS składki pobrane i waloryzowane na dzień 31.08.2009r. – to kwota 942,81 zł. i nie uwzględnia ona w/wym. składek egzekwowanych z emerytury.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie złożone przez ubezpieczoną od decyzji z dnia 16 kwietnia 2014r. nie zasługiwało na uwzględnienie, albowiem decyzja ta – wydana na skutek wniosku ubezpieczonej z dnia 20 grudnia 2013r. odpowiada prawu.

Ubezpieczona w odwołaniu konkretnie wskazała z czym się nie zgadza w zaskarżonej decyzji i wskazała swoje wątpliwości w punktach od I do V (k.2-3 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie (k.5-5v) pełnomocnik pozwanego szczegółowo odniósł się do wszystkich wskazanych przez odwołującą problemów. Stanowisko to w pełni podziela Sąd Okręgowy. Nie ma potrzeby powtarzania zawartych tam wywodów, skoro ubezpieczona i jej pełnomocnicy znają treść odpowiedzi na odwołanie.

Wydaje się, że część kwestii poruszanych przez odwołującą wynika po prostu z niezrozumienia. Tak jest choćby w kwestii dotyczącej ustalania wartości kapitału początkowego( art. 174 ust. 3b w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą z dnia 21.06.2013r.) i ustalania w sposób odmienny podstawy wymiaru emerytury (art. 15 ust. 4 ustawy), czy też tego, z jakich względów odmówiono odwołującej ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego.

Ponadto odwołująca nie chce przyjąć do wiadomości, iż w decyzji z dnia 10.01.2012r. pozwany błędnie ustalił wysokość emerytury mieszanej odwołującej, albowiem w wyniku przyjęcia błędnej wysokości składek na koncie ubezpieczonej łączne obliczenie wysokości świadczenia ( z art. 53 ustawy i art. 26 ustawy) też było błędne – świadczenie było zawyżone.

Wydanie zaskarżonej decyzji odbyło się zatem po korekcie wysokości składek i po ponownym przeliczeniu kapitału początkowego – stąd nastąpiło obniżenie świadczenia w stosunku do ustalonego decyzją (...)r.

Ostatecznie obie opinie biegłych – opinia biegłej J. W. (1) po jej uzupełnieniu i opinia biegłego E. T. (1) potwierdziły, że ustalenie wysokości emerytury odwołującej w zaskarżonej decyzji z dnia 16 kwietnia 2014r. było prawidłowe. Opinie te sąd podzielił, uznając, że można na ich podstawie poczynić wiążące ustalenia- jak wskazano wyżej (w zakresie prawidłowości ustalenia wysokości emerytury odwołującej w zaskarżonej decyzji) .

Nie jest również prawdą, że w swej opinii biegły E. T. (1) odniósł się jedynie do decyzji z 2015r., albowiem przedstawił wysokość emerytury odwołującej tabelarycznie odnośnie dwóch decyzji – zaskarżonej decyzji z dnia 16.04.2014r, i decyzji z dnia 22.10.2015r.- wydaje się, że dla lepszego zobrazowania całej sytuacji, zważywszy na to, że przecież opinię wydawał już po wydaniu tej kolejnej decyzji.

Naturalnym jest jednak, że Sąd związany zakresem i treścią zaskarżonej decyzji oczywiście odniósł się w wyroku do zaskarżonej decyzji z dnia 16.04.2014r.

W tym miejscu należy wskazać, iż sąd podzielił w całości opinie biegłych jako rzetelnie i profesjonalne sporządzone. Obie one ( pomimo drobnej pomyłki biegłej J. W. następnie skorygowanej) obrazują sposób wyliczenia świadczenia odwołującej i obie umożliwiły prześledzenie prawidłowości wyliczenia emerytury skarżącej w decyzji z dnia 16.04.2014r. i utwierdziły sąd w przekonaniu o jej zgodności z prawem.

Odnosząc się do kwestii podnoszonej przez odwołującą, a dotyczącej niezastosowania art. 109 ust. 1-2 ustawy, zgodnie z którym na wniosek emeryta lub rencisty wysokość emerytury określonej w art. 53 oraz renty ulega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych w art. 110-113, należy podnieść, że nie ma on zastosowania do ustalenia świadczenia odwołującej w zaskarżonej decyzji. Podniosła ona bowiem w kontekście tego przepisu prawa, iż pozwany organ nie miał prawa obniżyć świadczenia. Rację ma jednak pozwany organ wskazując, iż nie przeliczał ponownie emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy, ani też nie doliczał nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych i nieskładkowych, a jedynie dokonał korekty stażu pracy na skutek przedłożenie nowych dowodów przez samą ubezpieczoną. W ich świetle okazało się, że okres urlopu wychowawczego był wcześniej potraktowany jako okres składkowy, gdy tymczasem powinien być uwzględniony jako okres nieskładkowy ( od 7.04.1976r. do 2.05.1976r.).

Ponadto nigdy nie można odmówić organowi rentowemu prawa do korekty części składowych wpływających na wysokość świadczenia (tu skorygowanie okresów składkowych i nieskładkowych), czy też w wyniku przyjęcia błędnego stanu konta ubezpieczonej spowodowanego błędem organu- wadliwego obliczenia wysokości świadczenia (art. 114 ustawy), albowiem poza wszystkim decyzja musi być zgodna z prawem i jeżeli dana decyzja jest błędna w jakiejś części, to błąd należy skorygować i to zarówno na wniosek jak i z urzędu, nawet w sytuacji, gdy powoduje to obniżenie świadczenia uprawnionego.

Z przedstawionych wyżej względów odwołanie jako niezasadne podlegało oddaleniu na podstawie art. 477 ¹⁴§ 1 k.p.c. (pkt I)

Na podstawie art. 477 ¹⁰ § 2 k.p.c. przekazał wniosek B. H. w zakresie określonym pkt II wyroku do rozpoznania organowi rentowemu. Jak wynika z opinii biegłego E. T. jak i wskazania samego pozwanego, okresy te nie były dotychczas brane pod uwagę przy ustalaniu wysokości emerytury ubezpieczonej.

Sąd uznał, iż rozstrzygnięcie takie jest jedynym możliwym, skoro konto ubezpieczonej podlegało ciągłym zmianom, w międzyczasie zaś była rozpatrywana sprawa dotycząca umorzenia nieopłaconych należności z tytułu składek. Wyrok w sprawie uprawomocnił się dopiero w dniu 30 czerwca 2015r.

Pozwany zatem ponownie będzie zobowiązany do rozliczenia konta ubezpieczonej i uwzględnienia wskazanych wyżej okresów i składek za te okresy do wyliczenia zarówno wartości kapitału początkowego i ustalenia wysokości świadczenia. Ponownie bowiem ulegną zmianie okresy składkowe i nieskładkowe, co przełoży się na wysokość świadczenia.

SSO Dorota Radaszkiewicz