Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 28 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Walus-Rząsa

Sędziowie: SSO Renata Bober

SSO Marta Zalewska (spr.)

Protokolant: asystent sędziego Agnieszka Wasilewska-Kardyś

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2017 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

z powództwa (...) sp. o.o.

przeciwko (...) S.A.

o zapłatę

na skutek zażalenia biegłego M. O. na postanowienie Sądu Rejonowego Sądu Gospodarczego w Rzeszowie z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. akt V GC 863/15

postanawia:

oddalić zażalenie,-

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 26.01.2017 r. V GC 863/15 Sąd Rejonowy oddalił wniosek biegłego M. O. o przyznanie wynagrodzenia.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy wskazał, że postanowieniem z dnia 12 listopada 2015 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej, na okoliczność ustalenia średnich stawek najmu pojazdów odpowiadających pojazdowi F. (...) na rynku lokalnym w okresie kiedy wynajmowany była samochód przez poszkodowanego. Sąd zlecił sporządzenie przedmiotowej opinii biegłemu M. O.. Biegły sądowy M. O. złożył opinię której przedmiotem było ustalenie stawek czynszu najmu właściwych dla rynku (...). Pełnomocnik powoda w piśmie z dnia 5 lipca 2016 r. zarzucił, iż rzeczą biegłego było ustalenie stawek na właściwym rynku lokalnym, gdzie najem był realizowany, to jest na terenie L., czego biegły nie uczynił. W odpowiedzi na przedmiotowy zarzut, w piśmie z dnia 2 sierpnia 2016 r., biegły wskazał, że rynek (...) i (...) tak mocno się zazębiają, że różnicowanie tych rynków jest bezpodstawne. Na rozprawie w dniu 4 października 2015 r. pełnomocnik powoda podtrzymał zarzut odnośnie nieprzydatności opinii w sprawie i zażądał dopuszczenia dowodu z kolejnej opinii biegłego. Sąd uwzględnił wniosek powoda i przeprowadził dowód z opinii innego biegłego, w oparciu o którą poczynił ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie, opinia ta odnosi się do rynku lokalnego gdzie najem był realizowany, to jest L. i zawarte w niej konkluzje istotnie różnią się od ustaleń poczynionych przez biegłego M. O..

Dalej Sąd Rejonowy wskazał powołując się na art. 288 kpc, że opinia sporządzona w niniejszej sprawie przez biegłego M. O. okazała się całkowicie nieprzydatna dla poczynienia ustaleń faktycznych. Biegły wbrew treści tezy dowodowej nie przeprowadził analizy rynku najmu pojazdów na którym najem był realizowany, co więcej biegły odpowiadając na zasadny w tym zakresie zarzut strony powodowej nie dokonał uzupełnienia opinii, ograniczył się jedynie do lakonicznego stwierdzenia odnośnie “zazębiania” się rynku i braku podstaw do różnicowania rynków. Pogląd biegłego jakoby brak było podstaw do różnicowania rynków jest błędny. W oparciu o zasady doświadczenia życiowego, logiki i wiedzy opartej na analizie szeregu opinii dotyczących identycznej problematyki jak w sprawie niniejszej, stwierdzić należy, że stawki czynszu najmu pojazdów są w kraju istotnie zróżnicowane w zależności od tego gdzie pojazd jest wynajmowany, to jest na jakim lokalnym rynku. Z uwagi na całkowitą nieprzydatność opinii biegłego M. O., konieczne było ponowne przeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego, wyłącznie na tej kolejnej opinii sąd oparł ustalenia. Bezzasadne było zatem żądanie biegłego M. O. odnośnie przyznania wynagrodzenia. Nie sposób bowiem uznać, iż biegłemu wynagrodzenie przysługuje niezależnie od wyników jego pracy, w szczególności w przypadku sporządzenia opinii nie odnoszącej się do sprawy, wydanej w przedmiocie nie objętym zleceniem.

Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem biegły M. O..

Skarżący podniósł, że sporządził w niniejszej sprawie opinię zgodnie ze zleceniem Sądu w związku z czym wystawił fakturę VAT i przedłożył kartę pracy. Dalej podniósł, powołując się na art. 288 kpc i art. 89 ustawy kosztach sadowych, że za wykonaną pracę przysługuje mu wynagrodzenie, przy uwzględnieniu kwalifikacji, potrzebnego czasu i nakładu pracy. Podniósł, że należy mu się wynagrodzenie za zleconą i wykonaną pracę.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do art. 89 ust. 1. Biegłemu powołanemu przez sąd przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot poniesionych przez niego wydatków niezbędnych dla wydania opinii. Zgodnie z art. 288 kpc biegły ma prawo żądać wynagrodzenia za stawiennictwo do sądu i wykonaną pracę.

Jednocześnie jednak stosownie do art. 89 ust. 4b ustawy o kosztach sądowych jeżeli opinia jest nierzetelna lub została sporządzona lub złożona ze znacznym nieusprawiedliwionym opóźnieniem, wynagrodzenie ulega odpowiedniemu obniżeniu; można również odstąpić od przyznania wynagrodzenia lub zwrotu jakichkolwiek kosztów poniesionych przez biegłego związanych z jej sporządzeniem lub złożeniem.

W konsekwencji przyznanie biegłemu wynagrodzenia nie jest uzależnione wyłącznie od skorzystania z jego usług, ale także od uznania sporządzonej przez niego opinii za prawidłową.

W przedmiotowej sprawie biegły nie wykonał zlecenia w zakresie ustalenia stawek z właściwego rynku lokalnego, także po zapoznaniu się w tym zakresie z zarzutami. Wbrew zarzutom skarżącego opinia nie została sporządzona zgodnie ze zleceniem, skoro dotyczyła stawek z właściwego rynku lokalnego. Sąd Okręgowy podziela w całości rozważania Sądu Rejonowego odnośnie całkowitą nieprzydatności opinii biegłego, zważywszy na zróżnicowanie stawek na różnych rynkach lokalnych. Ograniczenie się w odpowiedzi na zarzuty odnośnie zasięgu terytorialnego zbadanych stawek, do stwierdzenia, iż zróżnicowanie rynków jest bezpodstawne, i odmowa uzupełnienia opinii o stawki z właściwego rynku lokalnego t.j. zgodnie ze zleceniem sądu nosi znamię nierzetelności.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy oddalił zażalenie na podstawie art. 385 kpc w z w. z art. 397 § 2 kpc.