Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 sierpnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2013r. w Piotrkowie Tryb.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku R. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy

postanawia:

odrzucić odwołanie;

SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2013r. wnioskodawca R. K. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. z dnia 26 czerwca 2013r. odmawiającej prawa do renty wypadkowej.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na to, że lekarz orzecznik stwierdził, że niezdolność do pracy wnioskodawcy nie pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy.

Pismem z dnia 9 sierpnia 2013 r. organ rentowy wniósł o odrzucenie odwołania podnosząc, że decyzja organu rentowego została oparta na orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS, od której wnioskodawca nie wniósł sprzeciwu do Komisji Lekarskiej.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Stosownie do treści art. 477 ⁹§ 3 ¹ k.p.c. Sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

Przepis § 3 ¹ zd. pierwsze art. 477 ⁹ k.p.c. w istocie ustanawia niedopuszczalność odwołania w sprawach o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji w przypadku niewyczerpania dwuinstancyjnego postępowania dotyczącego orzecznictwa lekarskiego przed organem rentowym. Prowadzi ono do odrzucenia odwołania, gdy ubezpieczony nie wniósł sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, a odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

W będącej przedmiotem osądu sprawie wnioskodawca nie wniósł sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 12 czerwca 2012r., doręczonego mu w dniu 20 czerwca 2013r. (k.61 akt ZUS) do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W odwołaniu wnioskodawca sugeruje, że organ rentowy odmówił mu prawa do renty wypadkowej z powodu nie posiadania wymaganego okres składkowego i nieskładkowego. Nie mniej - jak wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji- przyczyną odmowy przyznania wnioskodawcy prawa do renty nie był fakt nie posiadania przez niego wymaganego stażu ubezpieczeniowego, lecz brak związku pomiędzy stwierdzoną przez lekarza orzecznika ZUS niezdolnością do pracy wnioskodawcy a wypadkiem (decyzja z 26 czerwca 2013r. –k. 50 akt ZUS). Tymczasem w odwołaniu skarżący podnosi, że jego niezdolność do pracy ma związek z wypadkiem przy pracy, a zatem opiera się ono wyłącznie na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, który takiego związku nie stwierdził.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ⁹§ 3 ¹ k.p.c. orzekł jak w postanowieniu.

SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Zarządzenie:

Odpis postanowienia z uzasadnieniem i pouczeniem doręczyć stronom;