Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2017 r. w S.

odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 15 marca 2016 r. Nr (...)

w sprawie M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej M. P. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia 31 grudnia 2018 roku;

II.  wniosek ubezpieczonej M. P. z dnia 13 kwietnia 2016 roku o wypłatę odsetek przekazuje Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. do rozpoznania.

Sygn. akt IV U 374/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 marca 2016 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił M. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż u wymienionej Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z 3 marca 2016r. nie stwierdziła niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. P. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wraz z odsetkami ustawowymi z tytułu opóźnienia w wypłacie renty. Wskazała, że orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS jest błędne, gdyż rozpoznane u niej schorzenia powodują bóle kręgosłupa, kolan, ramion, zawroty głowy, mniejszą tolerancję na wysiłek fizyczny, ograniczone możliwości stania, chodzenia, schylania się, ciągły ból ręki lewej w okolicy łokcia i krawędzi zewnętrznej, utratę siły, ból i cierpienie obydwu rąk z powodu cieśni i powyższe uniemożliwia wykonywanie pracy zawodowej (odwołanie k. 1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 03.03.2016r., która nie stwierdziła u wnioskodawczyni niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5-6).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawczyni dnia 17 grudnia 2015 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k. 64-65 akt organu rentowego). Składając powyższy wniosek M. P. była w trakcie pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, przyznanej do 31.12.2015 r. na podstawie decyzji z dnia 15 kwietnia 2015 r. (k. 54-55 akt rentowych).

Rozpoznając wniosek ubezpieczonej z dnia 17.12.2015 r. organ rentowy skierował wnioskodawczynię na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 26.01.2016 r. ustalił, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 26.01.2016r. k.67 akt organu rentowego).

Ubezpieczona wniosła sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, na skutek czego została skierowana na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 3 marca 2016 r. ustaliła, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z 03.03.2016 r. k.69 akt organu rentowego). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 15 marca 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawczyni M. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja k. 70 akt organu rentowego).

Zespół biegłych lekarzy: neurologa, ortopedy i lekarza medycyny pracy w opinii z dnia 6.02.2017 r. po przeprowadzeniu badań lekarskich, zapoznaniu się z dokumentacją medyczną, w tym przeanalizowaniu badań obrazowych narządu ruchu (RTG, MR) rozpoznał u wnioskodawczyni zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowo-krzyżowego z objawami korzeniowymi odcinka lędźwiowego, przewlekłe zapalenie przyczepu prostowników obu rąk, chorobę zwyrodnieniową stawów, zespół cieśni kanału prawego nadgarstka, przebyte leczenie operacyjne zespołu cieśni kanału lewego nadgarstka i zespołu rowka lewego nerwu łokciowego, przebytą nukleoplastykę na poziomie L4-L5, przebytą zakrzepicę lewej kończyny dolnej w 2011 r., ostrogi piętowe leczone iniekcjami (...), astmę oskrzelową, otyłość, ciężką postać zespołu zaburzenia oddychania w czasie snu, chorobę H. i uznał wnioskodawczynię za nadal częściowo niezdolną do pracy w okresie od 01.01.2016 r. do 31.12.2018 r. W badaniu USG lewego barku z 11.06.2016 r. stwierdzono zmiany zwyrodnieniowe i entezopatyczne w przyczepie ścięgien, badania MR i RTG potwierdzają rozpoznanie zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowo-krzyżowego z uwypukleniem krążków międzykręgowych w odcinku szyjnym i lędźwiowym. Towarzyszą im objawy korzeniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa. W czasie badania przedmiotowego stwierdzono ograniczenie sprawności barków, z większym nasileniem po stronie lewej, stwierdzono także obecność dodatnich testów rzepkowo-udowych potwierdzających obecność zmian zwyrodnieniowych kolan, które widoczne są również w badaniu RTG z 24.11.2015 r. Stwierdzone schorzenia przy aktualnym nasileniu objawów w dalszym ciągu ograniczają w stopniu znacznym zdolność M. P. do wykonywania zatrudnienia w zawodzie fryzjera zgodnym z jej kwalifikacjami. Praca tego typu wymaga długotrwałej pozycji stojącej, zwiększonej aktywności ruchowej, dobrej sprawności kończyn górnych. Stan zdrowia M. P. uniemożliwia jej wykonywanie zatrudnienia odpowiadającego jej kwalifikacjom (opinia biegłych k. 48-49).

Wnioskodawczyni M. P. z zawodu i wykształcenia jest fryzjerem, ma 51 lat (okoliczności niesporne).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni M. P. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u wnioskodawczyni istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy: neurologa, ortopedy i lekarza medycyny pracy z dnia 6.02.2017 r. dała podstawy do stwierdzenia, że wnioskodawczyni jest nadal częściowo niezdolna do pracy w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do 31.12.2018 r. Biegli lekarze po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną zgromadzoną w sprawie oraz zbadaniu wnioskodawczyni rozpoznali u wymienionej schorzenia opisane w stanie faktycznym uzasadnienia i stwierdzili, że istniejące u wnioskodawczyni schorzenia przy aktualnym nasileniu objawów w dalszym ciągu ograniczają w stopniu znacznym zdolność M. P. do wykonywania zatrudnienia w zawodzie fryzjera zgodnym z jej kwalifikacjami. Praca tego typu wymaga długotrwałej pozycji stojącej, zwiększonej aktywności ruchowej, dobrej sprawności kończyn górnych. Stan zdrowia M. P. uniemożliwia jej wykonywanie zatrudnienia odpowiadającego jej kwalifikacjom (opinia biegłych k. 48-49).

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalistów, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawczyni i jej badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Nadto strony nie kwestionowały przedmiotowej opinii. Ponadto przedmiotowa opinia jest również spójna z opinią biegłego lekarza medycyny pracy z dnia 26.09.2016 r. (k.24) co do uznania wnioskodawczyni za nadal (po 31.12.2015 r.) częściowo niezdolną do pracy. Sąd odmówił natomiast wiarygodności dowodowi z opinii lekarzy neurologa i ortopedy z dnia 04.07.2016 r. (k.13) jako sprzecznej z wnioskami biegłych zawartymi w dwóch opiniach z dnia 26.09.2016 r. i z dnia 06.02.2017 r.

Stwierdzona u ubezpieczonej częściowa niezdolność do pracy istnieje nadal po 31 grudnia 2015 r. w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31.12.2018r. Spełnione zostały również pozostałe przesłanki nabycia renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, co nie było kwestionowane przez organ rentowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że wnioskodawczyni przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 stycznia 2016r. do 31 grudnia 2018 r.

Zgodnie zaś z art. 477 ¹⁰ § 2 kpc Sąd wniosek ubezpieczonej M. P. zawarty w odwołaniu o wypłatę odsetek jako nowe żądanie przekazał organowi rentowemu do rozpoznania.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.